Αποφάσισες να πάρεις τα ρίσκα σου μαζί με τη σκηνούλα σου και να πας να τη στήσεις κάτω από τα αστέρια; Δες τι ρισκάρεις και πώς θα είσαι (σχετικά) ασφαλής από πρόστιμα.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Όπως θα έχεις πιθανότατα ακούσει, τα πράγματα με το ελεύθερο κάμπινγκ έχουν αγριέψει τα τελευταία χρόνια, οι έφοδοι της αστυνομίας είναι διαρκείς και επαναλαμβανόμενοι, τα πρόστιμα πέφτουν βροχή, και μερικά από τα τελευταία κάστρα (όπως ήταν το ακατοίκητο Κάτω Κουφονήσι) έχουν πέσει πανηγυρικά. Και τώρα που σου μαυρίσαμε την ψυχή καλοκαιριάτικα, να πούμε πως υπάρχουν ωστόσο μέρη στα οποία παίρνεις μικρό (αλλά υπαρκτό) ρίσκο αν πας να στήσεις τη σκηνούλα σου.
Τι ακριβώς ρισκάρω;
Επειδή πολλά ακούγονται και λίγα ευσταθούν, ο νόμος που σε ενδιαφέρει είναι ο 2160/1993, άρθρο 4 παράγραφος 12, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους.
Σύμφωνα με τον νόμο 4055/2012 που αυστηροποίησε τις ποινές του προηγούμενου, διώκεσαι για πταίσμα και τιμωρείσαι με έως 6 μήνες κράτηση και έως 3.000€ πρόστιμο. Στην πράξη, τα πρόστιμα που κόβονται κατά κανόνα είναι 300€ (ανά άτομο, όχι ανά σκηνή).
Μέχρι και πέρυσι, πολύς κόσμος εκμεταλλευόταν το παραθυράκι σύμφωνα με το οποίο αν δεν υπάρχει σκηνή δεν είσαι παράνομος, και την έπεφτε στην παραλία με σκέτη αιώρα ή sleeping bag. Στα κάστρα που λέγαμε στην εισαγωγή ότι έπεσαν περιλαμβάνεται και αυτό, καθώς το καλοκαίρι του 2022 η Αστυνομία έκοψε στην Ικαρία πρόστιμα των 300€ για αιώρες. Οπότε ξανά: 100% εξασφαλισμένος δεν θα είσαι πουθενά.
Γιατί με σπρώχνετε σε κάτι που είναι παράνομο;
Γιατί οι νόμοι πρέπει να είναι και δίκαιοι, που έλεγε κι η Αντιγόνη. Γιατί δεν είναι σωστό να μην μπορείς να πας διακοπές αν δεν έχεις λεφτά. Γιατί η πρόσβαση στην φύση θα έπρεπε να είναι βασικό και αναφαίρετο δικαίωμα για όλους τους ανθρώπους. Όχι για τους μισούς, όχι για τα δύο τρίτα, όχι μόνο για αυτούς που δουλεύουν ή μόνο για αυτούς που παίρνουν αξιοπρεπείς μισθούς που τους επιτρέπουν να κάνουν διακοπές μια φορά τον χρόνο. Για όλους.
Στις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, που τα έχουν λυμένα κάτι τέτοια, το ελεύθερο κάμπινγκ όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά ενθαρρύνεται και προμοτάρεται, στο πλαίσιο της νομοθεσίας που λέει πως κάθε άνθρωπος έχει το «αναφαίρετο δικαίωμα απεριόριστης πρόσβασης στη φύση και τον δημόσιο χώρο».
Θα το πάρω το ρημάδι το ρίσκο, πού να πάω πείτε μου
Ο γενικός κανόνας λέει πως όσο πιο δυσπρόσιτη η περιοχή που θα στήσεις, και όσο λιγότερες οι σκηνές, τόσο μικρότερος ο κίνδυνος του προστίμου. Οι παραλίες που έχουν πρόσβαση μόνο από μονοπάτι είναι πάντα καλή λύση, αν δεν σε ενοχλεί η προοπτική να κουβαλήσεις τα πάντα με τα πόδια (ειδικά το νερό είναι πρόβλημα, αν πίνεις πολύ). Η προσοχή της Αστυνομίας στρέφεται κατά κανόνα στα προπύργια του ελεύθερου κάμπινγκ (μέρη όπως το Αλμυρίχι και η Χιλιαδού στην Εύβοια, ο Νας στην Ικαρία, και βέβαια όλο το Αγκίστρι) πράγμα που σημαίνει πως αν είσαι κάπου μόνος/η με το έτερό σου ήμισυ ή με δυο κολλητούς, έχετε πιθανότητες να σας αφήσουν ήσυχους.
Πού θα τα βρεις αυτά τα μέρη; Προφανώς, αν έχεις αρκετές μέρες στη διάθεσή σου, οδηγώντας και εξερευνώντας. Αν πάλι δεν έχεις, το Google Maps είναι φίλος σου: Κάνε ζουμ στην περιοχή που σε ενδιαφέρει, και τσέκαρε μία μία τις παραλίες. Δες τα πάντα, κριτικές, φωτογραφίες, την εικόνα από τον δορυφόρο. Αυτό που ψάχνεις, ιδανικά, είναι μια παραλία με πρόσβαση μόνο από χωματόδρομο, ή μόνο από μονοπάτι, που δεν έχει πολλές κριτικές, άρα δεν την ξέρει πολύς κόσμος.
Δεν θέλουμε να σε στεναχωρήσουμε ακόμα περισσότερο, αλλά όλα τα παραπάνω ισχύουν και για βουνά/ ποτάμια/ λίμνες που ήταν μέχρι πρότινος ασφαλέστατα. Το προηγούμενο καλοκαίρι αναφέρθηκαν συχνές έφοδοι της αστυνομίας και πολλά πρόστιμα σε μέρη όπως η Λίμνη Δόξα στην Κορινθία, και οι πηγές του Αχέροντα στην Ήπειρο. Οπότε και παιδί του βουνού να είσαι, ισχύει ό,τι και παραπάνω: Ασφαλής θα είσαι μόνο σε μέρη με δύσκολη πρόσβαση και χωρίς άλλους κατασκηνωτές –στη Δρακόλιμνη πάνω από τα Ζαγοροχώρια, ας πούμε.
Αν είσαι πρωτάρης/α, αυτό εδώ το γκρουπ στο Facebook έχει απαντήσεις σε όλες σου τις ερωτήσεις, από το τι εξοπλισμό να πάρεις μαζί μέχρι πώς να ψάξεις για να βρεις τη δική σου, απομονωμένη καβάτζα. Μόνο πριν στείλεις την ερώτησή σου κάνε τους τη χάρη και πάτα τον μεγεθυντικό φακό που θα δεις πάνω δεξιά στη σελίδα, για να κάνεις μια-δυο αναζητήσεις με λέξεις κλειδιά (πχ Πελοπόννησος ή εξοπλισμός) και προς θεού μην τους ρωτήσεις αν γράφουν στο Αγκίστρι. Οι απαντήσεις είναι «ναι, ξέχνα το» και «είσαι ο έκτος που ρωτάει αυτή την εβδομάδα».
Θα λέγαμε «άντε, και καλή μας νομιμοποίηση» αλλά δεν το βλέπουμε.
