Αυτά που πρέπει να αποδεχτείς για να βρεις αγάπη

Η αγάπη υπάρχει παντού γύρω μας, το πρόβλημα είναι ότι πολλοί από εμάς την ψάχνουμε χωρίς να είμαστε ακόμα έτοιμοι. Έτοιμοι να την δεχτούμε και να μην τα κάνουμε μαντάρα, δηλαδή. Επειδή κάποιες ιδέες που έχουμε μεγαλώνοντας - είτε φταίει η οικογένεια, είτε φταίει το Χόλιγουντ - μπορούν να μας βάλουν σε κακό μονοπάτι, και να σαμποτάρουμε τις σχέσεις που δημιουργούμε.

Ποιες είναι οι σκληρές αυτές αλήθειες που πρέπει να αποδεχτούμε προτού αρχίσουμε να αναζητούμε την αγάπη, λοιπόν;

Δεν θα βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο αν δεν γίνεις εσύ πρώτα
Η ζωή σου έχει προτεραιότητα, όχι τα ερωτικά σου. Μια καλή, οργανωμένη ζωή που σε γεμίζει χαρά θα σε βοηθήσει να υπάρχεις χωρίς ανασφάλειες μέσα σε μια σχέση. Δούλεψε για να φτιάξεις τον εαυτό σου, και θα αρχίσεις να νιώθεις ότι δεν κυνηγάς μόνο εσύ τις επιλογές σου, αλλά ότι αρχίζουν να σε κυνηγούν και αυτές.

Πρέπει να γνωρίζεις τα όριά σου
Και δεν λέμε ότι σε πολύ σπέσιαλ καταστάσεις δεν θα τα υπερβείς, αλλά σε γενικές γραμμές το να πέφτεις με τα μούτρα σε κάθε καινούρια σχέση είναι ο νούμερο ένα τρόπος να πληγωθείς. Και να νιώσεις τα όριά σου να πετιούνται στα σκουπίδια.

Πρέπει να ξέρεις να επικοινωνείς
Πάρε για παράδειγμα τις φιλικές σου σχέσεις. Εκφράζεσαι ελεύθερα όταν κάτι σε ενοχλεί ή το κρατάς μέσα σου να σε τρώει; Σε μια ερωτική σχέση, αυτά τα συναισθήματα γίνονται ακόμα πιο έντονα, και αν δεν έχεις μάθει να τα εκφράζεις και να τα διαχειρίζεσαι ψύχραιμα, θα υπάρξουν προβλήματα. Τα περισσότερα προβλήματα, για την ακρίβεια.

Το "εμείς" είναι μια πραγματικότητα
Ναι, στις αρχές μιας σχέσης εξακολουθείτε να κοιτάτε περισσότερο ο καθένας τον εαυτό του. Λογικό. Από ένα σημείο και μετά, όμως, παίρνεις μια απόφαση να είσαι μαζί με έναν άνθρωπο, κι εκείνος μαζί σου. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν κοινοί στόχοι, κοινά προβλήματα αλλά και αποφάσεις που δεν μπορείτε πλέον να παίρνετε μόνοι.

Σταμάτα να βλέπεις τον εαυτό σου ως θύμα
Ναι, βαριά λέξη. Στις αρχές της χιλιετίας ήταν στη μόδα το "ταπεινό χαμομηλάκι" (και παρέμεινε, ευχαριστούμε επαναλήψεις του ΑΝΤ1), οπότε αν θες πες το έτσι. Το ίδιο άσχημο είναι. Όσο περισσότερο ζεις νομίζοντας ότι μόνιμα πρέπει να αμύνεσαι, οι πιθανότητες να αφεθείς σε μια σχέση και να δημιουργήσεις αληθινά συναισθήματα δεν υπάρχουν. Το να βλέπεις τον εαυτό σου ως θύμα είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία.