Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς, το Πρόστιμο, το Digger κι οι υπόλοιπες ταινίες που έκαναν δικαιολογημένα χαμό στο ελληνικό σινεμά τα τελευταία χρόνια.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Εδώ και αρκετά χρόνια το ελληνικό σινεμά έχει μπει στα μεγάλα σαλόνια του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου κινηματογράφου, συγκεντρώνοντας πλήθος βραβείων και διακρίσεων σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα το κοινό στηρίζει περισσότερο εμπορικά τις καλές εγχώριες ταινίες, γεγονός που αποτυπώνεται στα εισιτήρια και στις γεμάτες αίθουσες. Η δεκαετία του 2020 που διανύουμε δείχνει πως ο ελληνικός κινηματογράφος έχει κάνει δυναμικό μπάσιμο προσφέροντάς μας ήδη αρκετά διαμαντάκια. Σε αυτά θα πλέξουμε το εγκώμιο στις επόμενες γραμμές.
Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη (2020)
Πως μας πετσόκοψες έτσι ρε Οικονομίδη; Τι show έδωσες με την Μπαλάντα; Και γαμώ τα show! Ο αγαπημένος μας σκηνοθέτης έβαλε την υπογραφή του σε ένα νουάρ διαμαντάκι από τα καλύτερα που έχουν βγει στο ευρωπαϊκό σινεμά τα τελευταία χρόνια. Με καστ μεγατόνων από το οποίο οι Μπισμπίκης, Σταμουλακάτος αλλά και ο Μουρίκης σε επικό β’ ρόλο κλέβουν την παράσταση. Κλασική love or hate περίπτωση στην Μπαλάντα ο Οικονομίδης εξελίσσεται και βρίσκει τη χρυσή τομή μεταξύ των ρεσιτάλ μπινελικίων που ρίχνει ο Νεοελληναράς και ενός σεναρίου που έχει ελάχιστες τρύπες πια. Οι απολαυστικοί, σπαρταριστοί διάλογοι δεν λείπουν φυσικά, χαρίζοντας άπειρες viral-ιες και memes όπως συμβαίνει με κάθε κυκλοφορία του γνωστού σκηνοθέτη. Αμαρτωλή μα καθόλου ένοχη απόλαυση η Μπαλάντα παίρνει το credit των χιλιάδων εισιτηρίων και των απανωτών sold out προβολών, δείχνοντας τον δρόμο και στις επόμενες ελληνικές ταινίες που θα πάρουν το ρίσκο να τα πουν νέτα, σκέτα, μαυροχιουριστικά και πετσοκομματικά.
Το Πρόστιμο του Φωκίωνα Μπόγρη (2021)
Το σκληροτράχηλο Πρόστιμο, που μας εντυπωσίασε μιας και είναι η πιο ώριμη στιγμή της καριέρας του Φωκίωνα Μπόγρη που είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του με την λατρεμένη Κάθαρση. Βαγγέλης Μουρίκης, Στάθης Σταμουλακάτος και Θύτης αποτελούν εγγύηση την ώρα που ο Βαγγέλης Ευαγγελινός δίνει επικών διαστάσεων ερμηνεία, ανεβάζοντας τον πήχη για το Πρόστιμο. H ταινία έτυχε θερμής υποδοχής με συνεχείς sold out προβολές, συνεχίζοντας την περσινή επιτυχία της Μπαλάντας του Οικονομίδη (ο οποίος κάνει κι εδώ ένα γκεστ), ενώ βρισκόταν στην πεντάδα των πιο προβεβλημένων φιλμ που φιλοξενεί το Cinobo για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα.
Ο Μπόγρης παίρνει το στοίχημα να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό σινεμά, που επενδύει στους -απατεώνες της διπλανής πόρτας- χαρακτήρες του αλλά και στο καλοδουλεμένο σενάριο, το οποίο περιλαμβάνει μια ατάκα που θα γονατίσει κάθε θεατή.
Πίσω από της Θημωνιές της Ασημίνας Προέδρου (2022)
Ένας ψαράς και αγρότης, κάτοικος ενός παραλίμνιου χωριού στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, πνιγμένος στα χρέη, αρχίζει να μεταφέρει μετανάστες με τη βάρκα του έναντι αδράς αμοιβής. Η γυναίκα του, νοικοκυρά και εκκλησάρισσα του χωριού, αναζητά τον πραγματικό Λόγο του Θεού, ενώ η κόρη τους προσπαθεί να ορίσει τη ζωή της μέσα στο καταπιεστικό περιβάλλον στον οποίο ζει. Μέχρι που ένα τραγικό γεγονός θα αλλάξει τις ισορροπίες και θα φέρει τους τρεις ήρωες μπροστά σε προσωπικά αδιέξοδα και αδυναμίες, με τον καθένα να πρέπει να αναλογιστεί για πρώτη φορά στη ζωή του το κόστος των πράξεών του.
Η Ασημίνα Προέδρου ενθουσιάζει στο σκηνοθετικό ντεμπούτο της χάρη στην υποδειγματική καθοδήγηση των ηθοποιών της, που τη βγάζουν ασπροπρόσωπη και με το παραπάνω. Κοφτερή σκηνοθεσία, εξαιρετική φωτογραφία και κινηματογράφηση του άγονου κι εγκαταλελειμμένου τοπίου και μια αριστουργηματική αποχαιρετιστήρια σεκάνς –που μοιάζει να αποτελεί φόρο τιμής στον συγκλονιστικό Φόβο του Κώστα Μανουσάκη- δίνουν το βραβείο της καλύτερης φετινής ελληνικής ταινίας, χωρίς ναι μεν αλλά.
Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη (2020)
Ένα σύγχρονο περιβαλλοντικό γουέστερν γυρισμένο με νεύρο κι ένταση περιγράφει την ιδιόρρυθμη σχέση πατέρα και γιου που αποτυπώνεται εξαιρετικά από τις ερμηνείες του Βαγγέλη Μουρίκη και του Αργύρη Πανταζάρα. Ο πρώτος υποδύεται ένα last man standing villain που δεν πρόκειται να παραχωρήσει το κτήμα του όσα χρήματα κι αν του προσφέρουν. Ο δεύτερος είναι ένας απρόσκλητος επισκέπτης που έρχεται να διαταράξει τη ζωή του χωριού. Με μαεστρία ο Γρηγοράκης καθοδηγεί τους ηθοποιούς του σε ένα σκοτεινό και διορατικό φιλμ, για την στοιχειωτική σχέση του ανθρώπου με τη φύση, την ώρα που ένα περιβαλλοντικό έγκλημα αποσιωπάται και διογκώνεται στο βωμό του βιοπορισμού και της «καταπολέμησης της ανεργίας». Βαθιά συμβολικό το Digger είναι βέβαιο ότι θα μπαίνει σε κάθε λίστα που περιλαμβάνει τις καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών κι είναι τιμή του και καμάρι μας.
Μαγνητικά Πεδία του Γιώργου Γούση (2021)
Ένα συγκινητικό και τρυφερό road movie με μεγάλη καρδιά, και το εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο της Έλενας Τοπαλίδου και του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου, η χημεία μεταξύ των οποίων είναι… μαγνητική. Καιρό είχαμε να δούμε ελληνική ταινία να παίρνει τέτοιο hype για αυτό χαιρόμαστε πολύ για το κινηματογραφικό πόνημα του Γιώργου Γούση, ο οποίος με τα Μαγνητικά Πεδία απέδειξε το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του. Αλέγρο, νοσταλγικό, γοητευτικό το φιλμ του Γούση φέρνει στον νου τις περιπλανήσεις των ηρώων του Αντονιόνι αλλά και του Κερτ Βόνεγκατ. Έχει κερδίσει μια ξεχωριστή θέση στην καρδούλα μας και μπράβο του.
