"Ρωμαίος και Ιουλιέττα" του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στο Εθνικό Θέατρο
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει την μνημειώδη παράσταση του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει την μνημειώδη παράσταση του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.
Δεν χρειάζονται συστάσεις για το ζευγάρι που γεννήθηκε από τη σαιξπηρική πένα στην εκπνοή του 16ου αιώνα και μέχρι σήμερα δεν έχει πάψει να ταυτίζεται με τον απόλυτο έρωτα. Οι ρίζες της ιστορίας με τις πολλαπλές πραγματεύσεις ανιχνεύονται πίσω στον 2ο αιώνα μ.Χ., ωστόσο είναι το έργο του Σαίξπηρ που την κατέστησε πασίγνωστη. Με την απαράμιλλη μαεστρία του στη γλώσσα και την ανάπτυξη χαρακτήρων πλάθει έναν συνταρακτικό κόσμο, από τον οποίο δεν είναι εύκολο να εξέλθουμε ακόμη και μετά την αποχώρησή μας από το θέατρο.
Οι δύο ισχυρότερες οικογένειες της Βερόνα βρίσκονται σε μοιραία αντιπαλότητα μεταξύ τους και στην πόλη επικρατούν συνθήκες κοινωνικής αναταραχής. Σε μια δυστοπική κοινωνία, όπου οι άνδρες εκπαιδεύονται να σκοτώνουν και οι γυναίκες να «ξαπλώνουν ανάσκελα», τα δύο κεντρικά πρόσωπα του έργου ο Ρωμαίος και η Ιουλιέττα αντιστέκονται σθεναρά , εξαιρούνται απο τον κανόνα και κατασκευάζουν τον δικό τους τόπο - έναν τόπο ποίησης και φαντασίας - και προτάσσουν την αγάπη ως διαφυγή απο ένα σύμπαν μίσους που ζεί ανα τους αιώνες (και μέχρι σήμερα). Η λυρική τους συνάντηση φτιάχνει ένα καταφύγιο, το οποίο συντηρούν μέχρι τέλους. Ο έρωτας και η πνευματικότητά τους ως διαφυγή, ως άρνηση να ενταχθούν σε μια σαπισμένη πατριαρχική κοινωνία που διοργανώνει με την ίδια ευκολία γιορτές, όργια και θανάτους. Ο θάνατος του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας, είναι η ύστατη πράξη αντίστασης και ένωσης τους σε μια κοινωνία που έχει πεθάνει και δεν μπορεί να αποδεχθεί το τέλος της.
Ένα σκηνικό πείραμα παράλληλων αφηγήσεων σ'έναν τόπο που ξεκινάει ως χώρος δεξιώσεων και ακραίας διασκέδασης και που σταδιακά καταλήγει να γίνει ο τάφος αυτής της κοινωνίας αλλά και το μνημείο ενός έρωτα που μπόρεσε να ανθίσει και να ανατρέψει ένα παγιωμένο καθεστώς.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης
Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια
Βοηθός σκηνοθέτη Α': Κέλλυ Παπαδοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη Β': Μάριος Κακουλλή
Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Θεοδωράκη
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιάννης Κλίνης, Αντώνης Κολοβός, Ιωάννης-Ραφαήλ Κόραβος, Έκτορας Λιάτσος, Άρης Μπαλής, Ηρώ Μπέζου, Άρης Νινίκας, Γιάννης Νταλιάνης, Μάνος Πετράκης, Ρένη Πιττακή, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης, Ιωάννης Χαρκοφτάκης κ.ά.
Για βέλτιστη ορατότητα των υπερτίτλων προτείνουμε να επιλέγετε κεντρικές θέσεις στην πλατεία και τον πρώτο εξώστη.