12 βήματα για να ξεπεράσεις τον χωρισμό
Πόνεσες, έκλαψες και μες στην τρέλα γέλασες; Ώρα να το ξεπεράσεις, μέσα από δώδεκα απλούστατα, αλλά πολύ ρεαλιστικά βήματα.
Αν έπρεπε να συνοψίσουμε τα 15 βήματα που ακολουθούν σε ένα, αυτό θα ήταν το εξής υπερ-απλουστευτικό: Δωσ’ του χρόνο, και θα περάσει. Όλα (μα όλα) περνούν. Επειδή, όμως, εσύ τώρα δεν είσαι σε κατάσταση να το πιστέψεις αυτό, και ο βουτηγμένος στις κορτιζόλες (τις ορμόνες της θλίψης, ντε) εγκέφαλός σου χρειάζεται κατεπειγόντως ένα σχέδιο δράσης, ορίστε τι μπορείς να κάνεις για να περάσει ο χρόνος ο πόνος του χωρισμού πιο γρήγορα.
Φώναξε βοήθεια. Μάζεψε τους καλύτερους σου φίλους στο σπίτι, για νύχτες με αλκοόλ, παγωτά και κούτες χαρτομάντιλων. Βαλ’ τους να σου υπενθυμίζουν όσο πιο συχνά γίνεται όλους τους λόγους για τους οποίους δεν τον/την συμπαθούσαν.
Νιώσε ανακούφιση. Αν δεν την νιώθεις, ξαναβάλε τους φίλους σου να σου περιγράψουν πόσο αντιπαθητικός/ βαρετός/ «λίγος» ήταν για σένα. Δεν μπορεί, κάτι θα νιώσεις ότι γλίτωσες.
Μετάνιωσε τα πάντα. Το ρητό που λέει να μην μετανιώνεις για τίποτα ισχύει για ισορροπημένους ανθρώπους, κι εσύ αυτή τη στιγμή δεν είσαι τέτοιος. Επίτρεψε στον εαυτό σου να μετανιώσει για κάθε χαζομάρα/ θυσία/ στιγμή της σχέσης, κι ας ξέρεις κατά βάθος πως όταν ξεπεράσεις πραγματικά τον χωρισμό σας δεν θα μετανιώνεις τελικά για τίποτα.
Βγες μόνος/η. Πεπεισμένος/η ότι θα βρεις τον έρωτα της ζωής σου. Κατά πάσα πιθανότητα θα γυρίσεις και θα πέσεις για ύπνος εξίσου μόνος και πολύ πιο απογοητευμένος. Είναι μέρος αυτού που οι αγγλοσάξωνες θα αποκαλούσαν “the healing process”.
Άσε τον εαυτό σου να ξανακυλήσει. Μην αυτομαστιγώνεσαι αν νιώσεις την ανάγκη να χαζέψεις παλιές σας φωτογραφίες, να «ρίξεις μια ματιά» στο προφίλ του στο Facebook, ή ακόμα και να του στείλεις ένα χαζό μήνυμα. Ακόμα και αν σου συμβεί δύο εβδομάδες μετά τον χωρισμό, πάνω που νόμιζες πως «το ‘χεις». Δεν «το ‘χεις» τόσο γρήγορα, ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος παρακάμψεις και πισωγυρίσματα.
Εκτίμησε τις στιγμές που περνάς μόνος. Εσύ αποφασίζεις τι ταινία θα δεις, εσύ και μόνο εσύ διαλέγεις το delivery –κατά προτίμηση εκείνο που σιχαινόταν– εσύ κάνεις τετράωρα αφρόλουτρα χωρίς κανέναν να σου γκρινιάζει ότι χρειάζεται το μπάνιο. Έχει και τα καλά του, δεν μπορείς να πεις.
Ντύσου, πλύσου, στολίσου. Ξεκίνα γυμναστήριο, άλλαξε χτένισμα, μάθε μια ξένη γλώσσα, αγόρασε καινούρια ρούχα –ή οργάνωσε μια μεγάλη ανταλλαγή με τους φίλους σου, αν δεν έχεις λεφτά για καινούρια ρούχα. Ανανεώσου.
Μέθυσε. Το αλκοόλ ανακαλύφτηκε για τέτοιες περιπτώσεις. Και όχι, μην ανησυχείς, δεν θα κυλήσεις στον βούρκο του αλκοολισμού μετά από δύο μεθυσμένα βράδια. Ούτε μετά από πέντε.
Φίλα κάποιον. Ένα βράδυ, σε ένα μπαρ, έναν άγνωστο. Δεν χρειάζεται να πάει μακριά –ούτε καν να θέλεις να πάει μακριά. Θα σε κάνει έτσι κι αλλιώς να νιώσεις καλύτερα.
Οργάνωσε κάτι για το μέλλον σου. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι γκράντε, όπως το να κυνηγήσεις εκείνη την υποτροφία για την Αμερική (εκτός και αν το θες). Ακόμα και ένα Σαββατοκύριακο με φίλους τον επόμενο μήνα στο Ναύπλιο, ή ένα εξάμηνο πλάνο για να μάθεις κάτι ή να γίνεις καλύτερος στη δουλειά σου, φτάνει και περισσεύει.
Επανέλαβε στον εαυτό σου ότι είσαι καλά. Κάθε πρωί που ξυπνάς. Κάθε φορά που εκείνος/η περνά από το μυαλό σου. Ακόμα και αν δεν το πιστεύεις. Θα φτάσει η στιγμή που θα το πιστέψεις.
Ερωτεύσου. Συνειδητοποίησε πόσο τρομακτικό είναι. Και πόσο υπέροχο, πάλι.
Φώναξε βοήθεια. Μάζεψε τους καλύτερους σου φίλους στο σπίτι, για νύχτες με αλκοόλ, παγωτά και κούτες χαρτομάντιλων. Βαλ’ τους να σου υπενθυμίζουν όσο πιο συχνά γίνεται όλους τους λόγους για τους οποίους δεν τον/την συμπαθούσαν.
Νιώσε ανακούφιση. Αν δεν την νιώθεις, ξαναβάλε τους φίλους σου να σου περιγράψουν πόσο αντιπαθητικός/ βαρετός/ «λίγος» ήταν για σένα. Δεν μπορεί, κάτι θα νιώσεις ότι γλίτωσες.
Μετάνιωσε τα πάντα. Το ρητό που λέει να μην μετανιώνεις για τίποτα ισχύει για ισορροπημένους ανθρώπους, κι εσύ αυτή τη στιγμή δεν είσαι τέτοιος. Επίτρεψε στον εαυτό σου να μετανιώσει για κάθε χαζομάρα/ θυσία/ στιγμή της σχέσης, κι ας ξέρεις κατά βάθος πως όταν ξεπεράσεις πραγματικά τον χωρισμό σας δεν θα μετανιώνεις τελικά για τίποτα.
Βγες μόνος/η. Πεπεισμένος/η ότι θα βρεις τον έρωτα της ζωής σου. Κατά πάσα πιθανότητα θα γυρίσεις και θα πέσεις για ύπνος εξίσου μόνος και πολύ πιο απογοητευμένος. Είναι μέρος αυτού που οι αγγλοσάξωνες θα αποκαλούσαν “the healing process”.
Άσε τον εαυτό σου να ξανακυλήσει. Μην αυτομαστιγώνεσαι αν νιώσεις την ανάγκη να χαζέψεις παλιές σας φωτογραφίες, να «ρίξεις μια ματιά» στο προφίλ του στο Facebook, ή ακόμα και να του στείλεις ένα χαζό μήνυμα. Ακόμα και αν σου συμβεί δύο εβδομάδες μετά τον χωρισμό, πάνω που νόμιζες πως «το ‘χεις». Δεν «το ‘χεις» τόσο γρήγορα, ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος παρακάμψεις και πισωγυρίσματα.
Εκτίμησε τις στιγμές που περνάς μόνος. Εσύ αποφασίζεις τι ταινία θα δεις, εσύ και μόνο εσύ διαλέγεις το delivery –κατά προτίμηση εκείνο που σιχαινόταν– εσύ κάνεις τετράωρα αφρόλουτρα χωρίς κανέναν να σου γκρινιάζει ότι χρειάζεται το μπάνιο. Έχει και τα καλά του, δεν μπορείς να πεις.
Ντύσου, πλύσου, στολίσου. Ξεκίνα γυμναστήριο, άλλαξε χτένισμα, μάθε μια ξένη γλώσσα, αγόρασε καινούρια ρούχα –ή οργάνωσε μια μεγάλη ανταλλαγή με τους φίλους σου, αν δεν έχεις λεφτά για καινούρια ρούχα. Ανανεώσου.
Μέθυσε. Το αλκοόλ ανακαλύφτηκε για τέτοιες περιπτώσεις. Και όχι, μην ανησυχείς, δεν θα κυλήσεις στον βούρκο του αλκοολισμού μετά από δύο μεθυσμένα βράδια. Ούτε μετά από πέντε.
Φίλα κάποιον. Ένα βράδυ, σε ένα μπαρ, έναν άγνωστο. Δεν χρειάζεται να πάει μακριά –ούτε καν να θέλεις να πάει μακριά. Θα σε κάνει έτσι κι αλλιώς να νιώσεις καλύτερα.
Οργάνωσε κάτι για το μέλλον σου. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι γκράντε, όπως το να κυνηγήσεις εκείνη την υποτροφία για την Αμερική (εκτός και αν το θες). Ακόμα και ένα Σαββατοκύριακο με φίλους τον επόμενο μήνα στο Ναύπλιο, ή ένα εξάμηνο πλάνο για να μάθεις κάτι ή να γίνεις καλύτερος στη δουλειά σου, φτάνει και περισσεύει.
Επανέλαβε στον εαυτό σου ότι είσαι καλά. Κάθε πρωί που ξυπνάς. Κάθε φορά που εκείνος/η περνά από το μυαλό σου. Ακόμα και αν δεν το πιστεύεις. Θα φτάσει η στιγμή που θα το πιστέψεις.
Ερωτεύσου. Συνειδητοποίησε πόσο τρομακτικό είναι. Και πόσο υπέροχο, πάλι.
