Λίγο-πολύ, όλοι μας έχουμε ζήσει κάτι παρόμοιο. Είμαστε απελπιστικά single, αλλά όλα ήταν εντάξει, γιατί ο καλύτερός μας φίλος, ή φίλη, ήταν εξίσου single με εμάς. Περνούσαμε τις μέρες μας τρώγοντας, απολαμβάνοντας το γεγονός ότι μοιραζόμασταν την μιζέρια μας. Κι εκεί που κανείς δεν το περίμενε, το φιλαράκι μας πήγε και βρήκε τον έρωτα της ζωής του, κι εμείς δεν έχουμε ιδέα που βρισκόμαστε. Και κάπως έτσι ξεκινά ένα μικρό ταξίδι στην παράνοια.
1. Επιμένουμε να γνωρίσουμε το μυστηριώδες αυτό άτομο, για το οποίο έχουμε ακούσει τόσα πολλά. Σίγουρα, δεν γίνεται να είναι τόσο καλό όσο στις περιγραφές. Σίγουρα κάτι θα του βρούμε. Το ζήτημα είναι να γνωριστούμε άμεσα, γιατί – αντικειμενικά – είμαστε ο καλύτερος κριτής για το τι χρειάζεται και όχι στην ζωή του ο καλύτερός μας φίλος.
2. Όσο περισσότερο καθυστερεί η στιγμή της γνωριμίας, τόσο περισσότερο μεταμορφωνόμαστε στην μητέρα μας, φροντίζοντας κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα μας να στάζει ενοχές. Εντάξει, δεν τρέχει και τίποτα που δεν μου γνώρισες τον έρωτα της ζωής σου ακόμα, εκτός κι αν ντρέπεσαι για εμένα. Μήπως ντρέπεσαι για εμένα; Μην ανησυχείς, θα είμαι μια χαρά, θα κάτσω μόνος στο σπίτι, εσύ να περάσεις όμορφα!
3. Όταν ο κολλητός σου ή η κολλητή σου πάρει – επιτέλους – την απόφαση να ψαχουλέψει όλα τα online προφίλ που έχει το νέο του/της ταίρι, προφανώς απαιτείς να είσαι εκεί, ώστε να μάθεις όσα περισσότερα γίνεται. Και μετά συνειδητοποιείς πως ακόμα δεν έχεις γνωρίσει αυτό το άτομο. Αλλά δεν έχεις ενοχές.
4. Μερικές φορές μπορεί να ψαχουλεύεις τα προφίλ και μόνος σου, αλλά αυτό θα μείνει μεταξύ μας.
5. Όταν έρθει η μεγάλη στιγμή, έχεις προγραμματίσει τα πάντα στην εντέλεια. Από το πώς θα εμφανιστείς, μέχρι τους πόσους βαθμούς υπό το μηδέν θα φτάσει το χαμόγελό σου, για να δείξεις πως δεν αστειεύεσαι…
6. …μέχρι που, εν τέλει, το μυστήριο αποκαλύπτεται, και είναι ένας νορμάλ άνθρωπος, και όλα σου τα σχέδια εκφοβισμού πάνε περίπατο. Ίσως είναι λίγο αμήχανα.
7. Αν δεν είναι αμήχανα και προκύψει μια αμοιβαία συμπάθεια, γίνεται ο νέος αγαπημένος σου άνθρωπος στον κόσμο, περνάει αυτόματα το τεστ, είναι μέρος της παρέας. Εκτός κι αν διατηρείς ακόμα αμφιβολίες. Τότε βάζεις σκοπό της ζωής σου να ανακαλύψεις τα κρυφά του μυστικά, επειδή κάτι σου βρωμάει.
8. Μετά από ένα σημείο, συνειδητοποιείς πως τα πράγματα έχουν αλλάξει, και πως δεν έχεις την αποκλειστικότητα, και αρχίζεις να φέρεσαι πιο φυσιολογικά. Εξακολουθεί να πονάει λίγο, όμως, που πλέον έχουν δικά τους αστεία και δεν τα καταλαβαίνεις.
9. Αυτό που μετράει, στο τέλος, είναι ότι θες να βλέπεις τον κολλητό σου να είναι καλά. Και ξέρεις πως θα είσαι δίπλα του στα καλά και τα άσχημα. Και το ξέρει κι αυτός, και κάποια μέρα θα σου το πει, και όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε, οι έρωτες περνούν, αλλά η φιλία είναι για πάντα.
Θοδωρής Διάκος