5 λόγοι που κάποιοι δεν ζητούν ποτέ συγγνώμη
Γιατί βλέπουμε ανθρώπους που δεν παραδέχονται ποτέ τα λάθη τους; Τι ακριβώς συμβαίνει όταν κάποιος αρνείται να ζητήσει συγγνώμη;
Μαθαίνουμε να ζητάμε συγγνώμη από μικρά παιδιά, υπάρχουν όμως ενήλικοι που αρνούνται πεισματικά να απολογηθούν, ακόμα κι αν έχουν κάνει ξεκάθαρα ένα λάθος. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Για μερικούς ανθρώπους, αυτή η τόσο συνηθισμένη λέξη φαίνεται να είναι άγνωστη, κι αν προσπαθήσουμε να τους κάνουμε να παραδεχτούν το λάθος τους, θα πρέπει να γίνει ολόκληρος καυγάς – ο οποίος μπορεί και να μην καταλήξει πουθενά. Σε τι οφείλεται, όμως, αυτή η συμπεριφορά που μπορεί να καταστρέψει μία σχέση;
1. Η παραδοχή ενός λάθους είναι απίστευτα δύσκολη για μερικούς ανθρώπους, επειδή έχουν την τάση να μην διαχωρίζουν τις πράξεις τους από τον χαρακτήρα τους. Συνεπώς, πιστεύουν ότι μία λάθος πράξη τους κάνει αυτόματα κακούς ανθρώπους. Αυτό σημαίνει πως η συγγνώμη μπορεί να κλονίσει την αίσθηση που έχουν για τον εαυτό τους.
2. Ενώ στους περισσότερους ανθρώπους η συγγνώμη προκαλεί αισθήματα ενοχών, σ’ αυτούς που αρνούνται να την πουν προκαλεί αισθήματα ντροπής. Και η ντροπή είναι πολύ πιο τοξικό συναίσθημα από τις ενοχές, μιας και η ντροπή σε κάνει να νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου, όχι για μια συγκεκριμένη πράξη.
3. Θεωρητικά, μια απολογία είναι η ευκαιρία μας να λύσουμε ένα πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως το μόνο που θα καταφέρουν με το να ζητήσουν συγγνώμη είναι να φέρουν πάνω τους ακόμα περισσότερες κατηγορίες, για περιστάσεις στο παρελθόν που επίσης αρνήθηκαν να παραδεχτούν.
4. Σε έναν καυγά μεταξύ ενός ζευγαριού, μερικοί άνθρωποι νιώθουν πως η ανάληψη των ευθυνών τους συνεπάγεται ελάφρυνση του άλλου ατόμου από ό,τι κακό έχει κάνει, παρά το γεγονός ότι μπορεί και οι δύο να έχουν φταίξει.
5. Κυρίως, όμως, η άρνηση να ζητήσουμε συγγνώμη είναι ένας τρόπος διαχείρισης των συναισθημάτων μας. Οι άνθρωποι που δεν απολογούνται δεν έχουν πρόβλημα να αισθάνονται οργισμένοι ή απόμακροι, αλλά νιώθουν πως η οικειότητα τους απειλεί, τους κάνει να δείχνουν αδύναμοι. Έτσι, ξεκινώντας με μία απλή συγγνώμη, ανοίγει ένα συναισθηματικό κουτί της Πανδώρας, και ποιος ξέρει τι άλλο θα ξεφύγει. Και αυτό δεν είναι αναγκαστικά λανθασμένη λογική.
Το λάθος, όμως, βρίσκεται στο να πιστεύουμε ότι το να φανούμε ευάλωτοι απέναντι στο ταίρι μας θα είναι μια τραυματική εμπειρία, και πως θα μας κάνει να χάσουμε τον έλεγχο. Πόσο μάλλον, στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν κάποιος παραδεχτεί το σφάλμα του, ο/η σύντροφός του πιθανότατα θα του συμπαρασταθεί. Η ειλικρίνεια για τα λάθη μας με τους συντρόφους μας είναι θεραπευτική και μπορεί να μας γεμίσει δύναμη και αυτοπεποίθηση, και σίγουρα θα κάνει το ζευγάρι να έρθει πιο κοντά από ποτέ.
Για μερικούς ανθρώπους, αυτή η τόσο συνηθισμένη λέξη φαίνεται να είναι άγνωστη, κι αν προσπαθήσουμε να τους κάνουμε να παραδεχτούν το λάθος τους, θα πρέπει να γίνει ολόκληρος καυγάς – ο οποίος μπορεί και να μην καταλήξει πουθενά. Σε τι οφείλεται, όμως, αυτή η συμπεριφορά που μπορεί να καταστρέψει μία σχέση;
1. Η παραδοχή ενός λάθους είναι απίστευτα δύσκολη για μερικούς ανθρώπους, επειδή έχουν την τάση να μην διαχωρίζουν τις πράξεις τους από τον χαρακτήρα τους. Συνεπώς, πιστεύουν ότι μία λάθος πράξη τους κάνει αυτόματα κακούς ανθρώπους. Αυτό σημαίνει πως η συγγνώμη μπορεί να κλονίσει την αίσθηση που έχουν για τον εαυτό τους.
2. Ενώ στους περισσότερους ανθρώπους η συγγνώμη προκαλεί αισθήματα ενοχών, σ’ αυτούς που αρνούνται να την πουν προκαλεί αισθήματα ντροπής. Και η ντροπή είναι πολύ πιο τοξικό συναίσθημα από τις ενοχές, μιας και η ντροπή σε κάνει να νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου, όχι για μια συγκεκριμένη πράξη.
3. Θεωρητικά, μια απολογία είναι η ευκαιρία μας να λύσουμε ένα πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως το μόνο που θα καταφέρουν με το να ζητήσουν συγγνώμη είναι να φέρουν πάνω τους ακόμα περισσότερες κατηγορίες, για περιστάσεις στο παρελθόν που επίσης αρνήθηκαν να παραδεχτούν.
4. Σε έναν καυγά μεταξύ ενός ζευγαριού, μερικοί άνθρωποι νιώθουν πως η ανάληψη των ευθυνών τους συνεπάγεται ελάφρυνση του άλλου ατόμου από ό,τι κακό έχει κάνει, παρά το γεγονός ότι μπορεί και οι δύο να έχουν φταίξει.
5. Κυρίως, όμως, η άρνηση να ζητήσουμε συγγνώμη είναι ένας τρόπος διαχείρισης των συναισθημάτων μας. Οι άνθρωποι που δεν απολογούνται δεν έχουν πρόβλημα να αισθάνονται οργισμένοι ή απόμακροι, αλλά νιώθουν πως η οικειότητα τους απειλεί, τους κάνει να δείχνουν αδύναμοι. Έτσι, ξεκινώντας με μία απλή συγγνώμη, ανοίγει ένα συναισθηματικό κουτί της Πανδώρας, και ποιος ξέρει τι άλλο θα ξεφύγει. Και αυτό δεν είναι αναγκαστικά λανθασμένη λογική.
Το λάθος, όμως, βρίσκεται στο να πιστεύουμε ότι το να φανούμε ευάλωτοι απέναντι στο ταίρι μας θα είναι μια τραυματική εμπειρία, και πως θα μας κάνει να χάσουμε τον έλεγχο. Πόσο μάλλον, στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν κάποιος παραδεχτεί το σφάλμα του, ο/η σύντροφός του πιθανότατα θα του συμπαρασταθεί. Η ειλικρίνεια για τα λάθη μας με τους συντρόφους μας είναι θεραπευτική και μπορεί να μας γεμίσει δύναμη και αυτοπεποίθηση, και σίγουρα θα κάνει το ζευγάρι να έρθει πιο κοντά από ποτέ.
