Γιατί αλλάζει ο κόσμος εφαρμογές μηνυμάτων;
Τι είναι αυτή η μαζική έξοδος από το Whatsapp, γιατί συμβαίνει, και ποιες εφαρμογές μηνυμάτων ενδέχεται να το αντικαταστήσουν;
Αν είχες πρόσβαση στο ίντερνετ τις τελευταίες εβδομάδες, πιθανότατα κάπου έχει πάρει το μάτι σου μια είδηση που λέει πως οι χρήστες του Whatsapp το εγκαταλείπουν σωρηδόν και αναζητούν νέες εφαρμογές μηνυμάτων. Γιατί όμως;
Για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, το Whatsapp, που ανήκει εδώ και κάποια χρόνια στο Facebook, έχει σε σχέση με το Messenger (που ήταν εξαρχής του Facebook) το πλεονέκτημα της κρυπτογράφησης των μηνυμάτων από χρήστη σε χρήστη. Αυτό το λέμε end to end encryption, και σημαίνει πως το μήνυμα που στέλνεις το διαβάζετε μόνο εσύ και ο παραλήπτης του. Ένας hacker, ας πούμε, ή ένας υπάλληλος του Facebook σε ένα γραφείο στο Μοσχάτο ή στη Μόσχα που σκανάρει περιεχόμενο για επικίνδυνα ή ακατάλληλα μηνύματα, δεν μπορεί να δει τι λέτε. Ναι, αν το λέγατε στο Messenger θα μπορούσε.
Δεν είναι, όμως, αυτό που άλλαξε στο Whatsapp και εξόργισε τους χρήστες του. Η κρυπτογράφηση παραμένει όπως ήταν. Αυτό που αλλάζει είναι η πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων, καθώς από εδώ και στο εξής το Whatsapp θα μοιράζεται κάποια δεδομένα σου (όπως πχ το πού βρίσκεσαι όταν στέλνεις το μήνυμα) με τη μαμά εταιρεία του Μαρκ Ζούκερμπεργκ –ενώ μέχρι τώρα δεν το έκανε.
Στον απόηχο του σκανδάλου με το Cambridge Analytica, στο οποίο δεδομένα χρηστών του Facebook χρησιμοποιήθηκαν για τους σκοπούς πολιτικών διαφημίσεων, όπως καταλαβαίνεις το θέμα είναι τεράστιο. Γιατί είναι άλλο ο αλγόριθμος του Facebook να μου δείχνει διαφημίσεις για παπούτσια επειδή με είδε προχτές να χαζεύω στο MyShoe.gr, και άλλο, εντελώς διαφορετικό, να μου λέει τι είναι καλή ιδέα να ψηφίσω επειδή χτες βράδυ είχα μια κάπως έντονη πολιτική κουβέντα με τη φίλη μου τη Νάντια στο chat.
Τώρα, αν είσαι ψιλοάσχετος με την τεχνολογία, ξεκινάς από το δεδομένο «τίποτα δεν είναι ιδιωτικό στο ίντερνετ» και ξενοιάζεις. Δεν είναι, όμως, έτσι. Αφενός γιατί η πεποίθηση «τα πάντα παρακολουθούνται» αγγίζει τα όρια της θεωρίας συνωμοσίας, αφετέρου γιατί ακόμα και αν ξεκινάς «ψυλλιασμένος» είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσέχεις διαρκώς τι λες, ή να κάνεις όλες σου τις σημαντικές συζητήσεις από κοντά, ειδικά τώρα που παραπάνω από το 50% της επικοινωνίας μας περνά αναγκαστικά μέσα από διαδικτυακούς διαύλους. Και τα «δεν έχω τίποτα να κρύψω» τα ακούει το Cambridge Analytica και γελάει.
Πού πάει, λοιπόν, όλος αυτός ο κόσμος που φεύγει από το Whatsapp;
Δύο φαίνεται να είναι οι εφαρμογές που θα διεκδικήσουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στην ανταλλαγή μηνυμάτων. Το Telegram, δημιούργημα του πλέον αυτοεξόριστου Ρώσου Pavel Durov, που αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις ρωσικές αρχές όταν του το ζήτησαν, και το Signal, του αμερικανού συνιδρυτή του Whatsapp Brian Acton, ο οποίος παραιτήθηκε δύο χρόνια μετά την εξαγορά της εφαρμογής του από το Facebook, δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως δέχτηκε πιέσεις από τους ιθύνοντες του Facebook να παραπλανήσει τους ρυθμιστικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την συγχώνευση των δεδομένων των χρηστών στις δύο πλατφόρμες.
Το Signal, που οι αναλύσεις λένε πως μάλλον θα κερδίσει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς, έχει το σημαντικό πλεονέκτημα του end to end encryption, δυνατότητα την οποία το Telegram παρέχει μεν, όχι εξ ορισμού δε: Μπορείς να ξεκινήσεις secret chat με έναν άλλο χρήστη, στο οποίο τα μηνύματα θα είναι κρυπτογραφημένα (και ένα λουκετάκι θα εμφανίζεται δίπλα στο όνομά του) αν όμως το ξεχάσεις, κρυπτογράφηση δεν υπάρχει.
Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του Telegram είναι πως μπορεί να υποστηρίξει ομαδικές συνομιλίες εκατοντάδων χιλιάδων χρηστών, και είναι αδύνατο να μπλοκαριστεί, πράγμα που το κάνει εξαιρετικά χρήσιμο στους συντονισμούς διαμαρτυριών όπως οι πρόσφατες στη Λευκορωσία. Αν τα αγγλικά σου είναι καλά, εδώ έχει ένα τεράστιο μεν, εξαιρετικά ενδιαφέρον δε σχετικό αφιέρωμα ο Guardian.
Και οι δύο εφαρμογές είναι δωρεάν, και παρέχουν πέρα από την ασφάλεια και άλλα πλεονεκτήματα σε σχέση με το Whatsapp, όπως για παράδειγμα η ταχύτατη αποστολή αρχείων μέχρι και 2 Gigabyte –αν έχεις δοκιμάσει ποτέ να στείλεις βίντεο στο Whatsapp ξέρεις για ποιον κύκλο της κόλασης μιλάμε. Το Signal έχει και το έξτρα αβαντάζ των βιντεοκλήσεων σε ultra HD· μην το δοκιμάσεις μακριά από το wifi σου, 900 megabyte το μισάωρο, πάθαμε και μάθαμε (αν δεν έχεις μέτρο σύγκρισης, το Whatsapp για τον ίδιο χρόνο «τρώει» περί τα 150 με 200). Τις κατεβάζεις και αποφασίζεις –ή κρατάς και τις δύο, γιατί ένας έξτρα δίαυλος επικοινωνίας τις εποχές που ζούμε, πάντα καλός είναι.
Για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, το Whatsapp, που ανήκει εδώ και κάποια χρόνια στο Facebook, έχει σε σχέση με το Messenger (που ήταν εξαρχής του Facebook) το πλεονέκτημα της κρυπτογράφησης των μηνυμάτων από χρήστη σε χρήστη. Αυτό το λέμε end to end encryption, και σημαίνει πως το μήνυμα που στέλνεις το διαβάζετε μόνο εσύ και ο παραλήπτης του. Ένας hacker, ας πούμε, ή ένας υπάλληλος του Facebook σε ένα γραφείο στο Μοσχάτο ή στη Μόσχα που σκανάρει περιεχόμενο για επικίνδυνα ή ακατάλληλα μηνύματα, δεν μπορεί να δει τι λέτε. Ναι, αν το λέγατε στο Messenger θα μπορούσε.
Δεν είναι, όμως, αυτό που άλλαξε στο Whatsapp και εξόργισε τους χρήστες του. Η κρυπτογράφηση παραμένει όπως ήταν. Αυτό που αλλάζει είναι η πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων, καθώς από εδώ και στο εξής το Whatsapp θα μοιράζεται κάποια δεδομένα σου (όπως πχ το πού βρίσκεσαι όταν στέλνεις το μήνυμα) με τη μαμά εταιρεία του Μαρκ Ζούκερμπεργκ –ενώ μέχρι τώρα δεν το έκανε.
Στον απόηχο του σκανδάλου με το Cambridge Analytica, στο οποίο δεδομένα χρηστών του Facebook χρησιμοποιήθηκαν για τους σκοπούς πολιτικών διαφημίσεων, όπως καταλαβαίνεις το θέμα είναι τεράστιο. Γιατί είναι άλλο ο αλγόριθμος του Facebook να μου δείχνει διαφημίσεις για παπούτσια επειδή με είδε προχτές να χαζεύω στο MyShoe.gr, και άλλο, εντελώς διαφορετικό, να μου λέει τι είναι καλή ιδέα να ψηφίσω επειδή χτες βράδυ είχα μια κάπως έντονη πολιτική κουβέντα με τη φίλη μου τη Νάντια στο chat.
Τώρα, αν είσαι ψιλοάσχετος με την τεχνολογία, ξεκινάς από το δεδομένο «τίποτα δεν είναι ιδιωτικό στο ίντερνετ» και ξενοιάζεις. Δεν είναι, όμως, έτσι. Αφενός γιατί η πεποίθηση «τα πάντα παρακολουθούνται» αγγίζει τα όρια της θεωρίας συνωμοσίας, αφετέρου γιατί ακόμα και αν ξεκινάς «ψυλλιασμένος» είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσέχεις διαρκώς τι λες, ή να κάνεις όλες σου τις σημαντικές συζητήσεις από κοντά, ειδικά τώρα που παραπάνω από το 50% της επικοινωνίας μας περνά αναγκαστικά μέσα από διαδικτυακούς διαύλους. Και τα «δεν έχω τίποτα να κρύψω» τα ακούει το Cambridge Analytica και γελάει.
Πού πάει, λοιπόν, όλος αυτός ο κόσμος που φεύγει από το Whatsapp;
Δύο φαίνεται να είναι οι εφαρμογές που θα διεκδικήσουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στην ανταλλαγή μηνυμάτων. Το Telegram, δημιούργημα του πλέον αυτοεξόριστου Ρώσου Pavel Durov, που αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις ρωσικές αρχές όταν του το ζήτησαν, και το Signal, του αμερικανού συνιδρυτή του Whatsapp Brian Acton, ο οποίος παραιτήθηκε δύο χρόνια μετά την εξαγορά της εφαρμογής του από το Facebook, δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως δέχτηκε πιέσεις από τους ιθύνοντες του Facebook να παραπλανήσει τους ρυθμιστικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την συγχώνευση των δεδομένων των χρηστών στις δύο πλατφόρμες.
Το Signal, που οι αναλύσεις λένε πως μάλλον θα κερδίσει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς, έχει το σημαντικό πλεονέκτημα του end to end encryption, δυνατότητα την οποία το Telegram παρέχει μεν, όχι εξ ορισμού δε: Μπορείς να ξεκινήσεις secret chat με έναν άλλο χρήστη, στο οποίο τα μηνύματα θα είναι κρυπτογραφημένα (και ένα λουκετάκι θα εμφανίζεται δίπλα στο όνομά του) αν όμως το ξεχάσεις, κρυπτογράφηση δεν υπάρχει.
Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του Telegram είναι πως μπορεί να υποστηρίξει ομαδικές συνομιλίες εκατοντάδων χιλιάδων χρηστών, και είναι αδύνατο να μπλοκαριστεί, πράγμα που το κάνει εξαιρετικά χρήσιμο στους συντονισμούς διαμαρτυριών όπως οι πρόσφατες στη Λευκορωσία. Αν τα αγγλικά σου είναι καλά, εδώ έχει ένα τεράστιο μεν, εξαιρετικά ενδιαφέρον δε σχετικό αφιέρωμα ο Guardian.
Και οι δύο εφαρμογές είναι δωρεάν, και παρέχουν πέρα από την ασφάλεια και άλλα πλεονεκτήματα σε σχέση με το Whatsapp, όπως για παράδειγμα η ταχύτατη αποστολή αρχείων μέχρι και 2 Gigabyte –αν έχεις δοκιμάσει ποτέ να στείλεις βίντεο στο Whatsapp ξέρεις για ποιον κύκλο της κόλασης μιλάμε. Το Signal έχει και το έξτρα αβαντάζ των βιντεοκλήσεων σε ultra HD· μην το δοκιμάσεις μακριά από το wifi σου, 900 megabyte το μισάωρο, πάθαμε και μάθαμε (αν δεν έχεις μέτρο σύγκρισης, το Whatsapp για τον ίδιο χρόνο «τρώει» περί τα 150 με 200). Τις κατεβάζεις και αποφασίζεις –ή κρατάς και τις δύο, γιατί ένας έξτρα δίαυλος επικοινωνίας τις εποχές που ζούμε, πάντα καλός είναι.
