Το μικρότερο σπίτι του κόσμου: Αν παραπονιέστε συχνά ότι το σπίτι σας είναι πολύ μικρό για να χωρέσει όλη τη ζωή σας –μαζί με τα πράγματα– οι φωτογραφίες του μικρότερου σπιτιού του κόσμου θα σας παρηγορήσουν. Κτισμένο έτσι ώστε να χωράει τα βασικά –αλλά μόνο αυτά– μέσα σε έναν οπωρώνα, το γλυκύτατο σπιτάκι αποτελεί, ουσιαστικά, το μανιφέστο του ιδιοκτήτη του ενάντια στον καταναλωτισμό και την επίπλαστη αύξηση των ανγκών του σύγχρονου ανθρώπου. Στο εσωτερικό του φιλοξενεί ένα λιλιπούτειο σαλονάκι με γραφείο, μια μικρή κουζίνα και μια σοφίτα η οποία καταλαμβάνεται εξολοκλήρου από το κρεβάτι. Από τα βασικότερα πλεονεκτήματά του, η ελάχιστη –έως μηδαμινή– επιβάρυνση του περιβάλλοντος. 
Το σπίτι παπούτσι: Ο συνταγματάρχης Mahlon M. Haines, γνωστός και ως «Μάγος των Παπουτσιών» έδωσε σε έναν αρχιτέκτονα μία μπότα εργασίας, ζητώντας του «να του χτίσει ένα σπίτι σαν αυτό» το 1948, για διαφημιστικούς λόγους. Η κατασκευή, μήκους 14 μέτρων, πλάτους 5 μέτρων στο πλατύτερο σημείο της και ύψους 7 μέτρων διήρκεσε ένα χρόνο. Το εσωτερικό χωρίζεται σε πέντε διαφορετικά επίπεδα, και περιλαμβάνει τρεις κρεβατοκάμαρες, δύο μπάνια, κουζίνα και σαλόνι. Ο Haines πέθανε το 1962, και από τότε το σπίτι έχει αλλάξει αρκετούς ιδιοκτήτες, μεταξύ των οποίων ένας ορθοδοντικός που οργάνωνε ξεναγήσεις επί 20 χρόνια και πωλούσε παγωτό σε ένα σνακ μπαρ που είχε δημιουργήσει στο τακούνι του παπουτσιού. Το σπίτι επέστρεψε στην οικογένεια το 1987, όταν μία δισέγγονη του «Μάγου των Παπουτσιών» αγόρασε το κτίριο. 
Το MVRDV WoZoCo: Ένα κατά τα άλλα συνηθισμένο κτίριο στο Άμστερνταμ, τραβάει τα βλέμματα με τους προβόλους που επεκτείνουν τη μία του πλευρά πάνω από το πεζοδρόμιο, θυμίζοντας πύργο Jenga με τα τουβλάκια του προς τα έξω. Στην άλλη πλευρά, πολύχρωμα ημι-διαφανή μπαλκόνια σε φλούο αποχρώσεις ζωντανεύουν την πρόσοψη. Πρόκειται για δημιουργία του αρχιτεκτονικού γραφείου MVRDV που, με βάση το Ρότερνταμ, δημιουργεί ασυνήθιστα, όμορφα κτίρια από το 1996. Τελευταίο τους project είναι το Didden Village, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2007 στο Ρότερνταμ. 
Το σπίτι πρόβολος: Πρόβολος λέγεται η δοκός που στηρίζεται στη μία μόνο πλευρά, μεταφέροντας το βάρος της στο κτίσμα που τη στηρίζει, χωρίς καμία άλλη εξωτερική στερέωση. Το σπίτι πρόβολος της φωτογραφίας πηγαίνει την ιδέα ένα βήμα παραπέρα, αφού είναι ουσιαστικά ένας πρόβολος ολόκληρο –το μεγαλύτερο κομμάτι του στηρίζεται στον αέρα, με το μικρότερο να παρέχει τη στήριξη ολόκληρου του κτίσματος, το αντίθετο, δηλαδή, απ’ ότι συμβαίνει κανονικά. Στην ίδια ιδέα βασίζεται και ο σχεδιασμός του Single Hauz, που θυμίζει γιγάντιο video wall –είναι, όμως, σπίτι. 
Το σπίτι του Bart Prince: Ο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας Bart Prince σχεδίασε το προσωπικό του studio- κατοικία στη γενέτειρά του, το Albuquerque του Νέου Μεξικού και το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο ευφάνταστο από το κτίσμα της φωτογραφίας. Το σπίτι είναι κτισμένο πίσω από μια διαβάθμιση του εδάφους, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η εύκολη πρόσβαση αλλά και η απομόνωση από τους θορύβους του δρόμου για τις πιο ιδιωτικές γωνιές του σπιτιού. Ο επάνω όροφος φιλοξενεί τις κρεβατοκάμαρες, στις οποίες τα καμπυλωμένα παράθυρα που βλέπουν νότια εξασφαλίζουν τα μέγιστα ηλιακά οφέλη. Ο πέτρινος πύργος στην πίσω πλευρά προστέθηκε το 1990 για να στεγάσει βιβλιοθήκη και αποθηκευτικούς χώρους. 
Το Centrum Rezydent: Στην πολωνική ακτή της Βαλτικής, στην πόλη Sopot, το Centrum Rezydent, που στεγάζει την ταβέρνα Wonky Pub, είναι αυτή τη στιγμή το πλέον φωτογραφημένο κτίριο στην Πολωνία. Για το σχεδιασμό του, ο πολωνός αρχιτέκτονας Szotynscy Zaleski εμπνεύστηκε από την εικονογράφηση παραμυθιών του Jan Marcin Szancer και τη ζωγραφική του σουηδού καλλιτέχνη και κατοίκου του Sopot Per Dahlberg, εικαστικές δημιουργίες του οποίου κοσμούν το εσωτερικό του κτιρίου. Το εμβαδόν του κτιρίου, το οποίο βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Rezydent, είναι 4.000 τετραγωνικά μέτρα. 
Το De Lat Crazy House: Από τον πόλεμο του Βιετνάμ μέχρι σήμερα, το De Lat υπήρξε και παραμένει δημοφιλέστατο θέρετρο, με ανέγγιχτες από το χρόνο αποικιακές βίλες, σχεδιασμένες στις αρχές του περασμένου αιώνα από φημισμένους γάλλους αρχιτέκτονες. Το «Τρελό Σπίτι», κτισμένο από την κόρη του ανθρώπου που υπήρξε το δεξί χέρι του Ho Chi Minh, είναι ένας από τους ξενώνες της πόλης. Το επίσημο όνομά του είναι Hang Nga Guesthouse, από το όνομα της αρχιτέκτονα, αλλά οι ντόπιοι το αποκαλούν απλά «Τρελό Σπίτι». Χαρακτηριστικό του επάνω ορόφου είναι το πλαίσιο από κορμούς δέντρων, που χρησιμοποιούνται ευρέως στην κατασκευή κτιρίων στις αναπτυσσόμενες χώρες. Στα άμεσα σχέδια της αρχιτέκτονα είναι η κατασκευή της δίπατης σουίτας Bee Room, επάνω από τον τελευταίο όροφο, που τώρα καταλαμβάνουν τα δωμάτια Tiger, Eagle και Ant, η οποία θα περιλαμβάνει δύο μπάνια, καταρράκτη και μπανιέρα με υδρομασάζ. 
Το Global Tree House: Οι δημιουργίες του designer Tom Chudleigh θα μπορούσαν άνετα να συναγωνιστούν το μικρότερο σπίτι του κόσμου, αν δεν προορίζονταν για δεύτερες κατοικίες ή ξενώνες. Τα σφαιρικά σπιτάκια του πρώην κατασκευαστή βαρκών κρέμονται με χοντρό σύρμα από δέντρα ή άλλα σταθερά αντικείμενα. Η πρωτότυπη κατασκευή του Chudleigh, γνωστή ως Eve, ήταν φτιαγμένη από ξύλο κέδρου, ενώ πλέον η τεχνική του έχει βελτιωθεί: τα global tree houses κατασκευάζονται από fiberglass και εξοπλίζονται με υδραυλικά, καλωδιώσεις και παράθυρα. Η τιμή τους ξεκινά από 28.500 ευρώ. 
Το Σπίτι Μανιτάρι: Γνωστό και ως δεντρόσπιτο, το συμπαθέστατο αυτό κτίσμα έχει κλέψει τις καρδιές των κατοίκων του Hyde Park του Cincinatti του Οχάιο –μιας περιοχής με ιδιαίτερα προσεγμένα σπίτια, αυλές με φρεσκοκουρεμένο γκαζόν και κατάφυτους δρόμους. Σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα και καθηγητή αρχιτεκτονικής και design εσωτερικών χώρων Terry Brown, το σπίτι άλλαζε με τον καιρό, καθώς οι μαθητές του το χρησιμοποιούσαν ως κατασκευαστικό project. Στη σημερινή μορφή του κατέληξε το 2006, οπότε και διατέθηκε προς πώληση. 
Το… underground: Σχεδιασμένο το 1994, το υπόγειο σπίτι του Bob Marshall Andrews στο Pembrokeshire της Ουαλίας, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε το 1996 από την Future Systems, αποκαλείται χαϊδευτικά από τους ντόπιους «το σπίτι tellytubby». Κτισμένο μέσα σε ένα λοφάκι ύψους 24 μέτρων, με θέα στον κόλπο, με τοπική βλάστηση να φυτρώνει στην οροφή και τις πλευρές του, το σπίτι μόλις που διακρίνεται από μακριά. Κτίσματα τύπου καταφυγίου, όπως αυτό εδώ, συχνά μοιάζουν με σκεπασμένα από γρασίδι λοφάκια, με ελάχιστη αρχιτεκτονική να παρεμβαίνει στο τοπίο. 
Το Bubble House: Αυτό το περίεργο σπίτι βρίσκεται στην Tourette–sur–Loup, ψηλά στην πλαγιά ενός λόφου πίσω από τη Νίκαια, στη Γαλλία, και παρά τα μόλις 38 χρόνια ζωής του το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού το έχει ήδη ανακηρύξει ιστορικό μνημείο. Παρ’ όλο που η κατασκευή του ξεκίνησε το 1970 και έχει μέχρι στιγμής κοστίσει 4.700.000 ευρώ, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί –σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, η ολοκλήρωσή του θα κοστίσει περίπου 800.000 ευρώ επιπλέον. Το Bubble House διατέθηκε προς πώληση το 2005, στην τιμή των 2.440.000 ευρώ. Σχεδιασμένο από το φιλανδό αρχιτέκτονα Antti Lovag, είναι ένα από τα είκοσι περίπου bubble houses της Γαλλίας. Το μέχρι στιγμής ολοκληρωμένο κομμάτι της φωτογραφίας διαθέτει τρεις κρεβατοκάμαρες και καλύπτει περίπου 600 τετραγωνικά μέτρα –«αν και είναι δύσκολο να μετρηθεί» όπως λέει ο δήμαρχος του χωριού και ιδιοκτήτης Daniel Bord «καθότι είναι όλο στρογγυλό». 
Το Dome House: Βασισμένο στα σχέδια για διαστημόπλοιο που έκανε ο Roy Grounds για την Ακαδημία Επιστημών Canberra το 1959, το σπίτι αυτό, το επίσημο όνομα του οποίου είναι Narveno Court, βρίσκεται στα προάστια του Hawthorn στην Αυστραλία. Οι αρχιτέκτονες Charles McBride Ryan προσεδάφισαν την ιδέα του Grounds και έκτισαν ένα σπίτι με ραβδωτή επένδυση χαλκού, πέτρινους τοίχους, ξύλινα πλαίσια, πράσινες κουρτίνες, γυαλιστερά μαύρα τούβλα και λεπτά μεταλλικά πλαίσια παραθύρων. 
Το ξύλινο: Το σπίτι αυτό, στο Arkhangelsk της Ρωσίας, θεωρείται η ψηλότερη ξύλινη κατασκευή του κόσμου: το ύψος του αγγίζει τα 43 μέτρα, με 13 συνολικά ορόφους, το μισό δηλαδή ύψος του Big Ben. Κτισμένο από έναν πάλαι ποτέ γκάνγκστερ, το κτίριο είναι μισοτελειωμένο, ετοιμόρροπο και απειλείται με κατεδάφιση από τις αρχές της πόλης. Αναφερόμενος στο 15ετές project του, ο Sutyagin λέει «αρχικά πρόσθεσα τρεις ορόφους, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άσχημο, έμοιαζε με μανιτάρι. Οπότε πρόσθεσα άλλον έναν, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν σωστό, γι’ αυτό και συνέχισα. Αυτό που βλέπετε σήμερα είναι ένα ευτυχές ατύχημα». Τα σχέδιά του διακόπηκαν το 1998, όταν καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση. «Όταν πήγα φυλακή ήμουν εκατομμυριούχος» λέει «τώρα είμαι άφραγκος». Ο 60χρονος Sutyagin ζει σε τέσσερα δωμάτια με σχεδόν ανύπαρκτη θέρμανση στο ισόγειο του ξύλινου ουρανοξύστη του με την 32χρονη γυναίκα του, Lena. Έχει κτίσει τη στέγη στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, ώστε να ισχυρίζεται ότι η υπόλοιπη κατασκευή είναι καθαρά διακοσμητική, προκειμένου να αποφύγει τους κανονισμούς της πολεοδομίας της πόλης, που δεν επιτρέπουν παραπάνω από δύο ορόφους σε κανένα σπίτι. 
Το Δασικό Σπιράλ: Το σπίτι Waldspirale, ή Σπιράλ του Δάσους ελληνιστί, κτίσθηκε στο Darmstadt της Γερμανίας από το 1998 έως το 2000 από τον διάσημο αυστριακό αρχιτέκτονα και ζωγράφο Friedensreich Hundertwasser, ο οποίος πέθανε το 2000, λίγο πριν ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Περιλαμβάνει 105 διαμερίσματα που «τυλίγονται» γύρω από μια κλιμακωτή αυλή στην οποία κυλά ένα ρυάκι. Πάνω στον πυργίσκο της νοτιοανατολικής γωνίας υπάρχει ένα εστιατόριο που περιλαμβάνει και κοκτέιλ μπαρ. Το κτίριο είναι κατασκευασμένο από ιζηματώδη πετρώματα, κεραμίδια και χρωματισμένο στόκο, ενώ η στέγη του είναι ένας κήπος με οξιές, σφενδάμους και λεμονιές. 
Το κάθετο σπίτι: Το 732 τετραγωνικών μέτρων κτίριο εντυπωσιάζει για το γεγονός ότι στέκεται σε μια βάση πλάτους μόλις 7,5 μέτρων. Ότι, όμως, του λείπει σε πλάτος, το κερδίζει σε ύψος. Από την ταράτσα φαίνεται ο Ειρηνικός Ωκεανός, που απέχει μόλις τρία τετράγωνα από αυτό το σημείο της Venice Beach στην Καλιφόρνια. Σχεδιασμένο από τους βραβευμένους με 24 βραβεία design, μεταξύ των οποίων επτά βραβεία του American Institute of Architects αρχιτέκτονες Lorcan O’Herlihy, το κτίριο περιλαμβάνει 112 παράθυρα. 
