Ματίας ο Πρώτος: Άλκη Ζέη στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα

Στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα, μετά την μεγάλη περσινή επιτυχία της “Τελευταίας Μαύρης Γάτας” του Ευγένιου Τριβιζά, στην παιδική σκηνή για τη φετινή χρονιά (΄17-΄18) τη σκυτάλη παίρνει η Άλκη Ζέη, απ´ τις πιο αγαπημένες συγγραφείς μικρών και μεγάλων, όπου ζωντανεύει και μεταφέρει στη σκηνή το έργο του σπουδαίου Πολωνού παιδαγωγού και παιδιάτρου Γιάνους Κόρτσακ, «Ματίας ο Πρώτος».

Ένα αντιπολεμικό παραμύθι που υμνεί τη φιλία, την αγάπη και την παιδική αθωότητα.
Μια παράσταση, γεμάτη μουσική, γρήγορη σκηνική δράση, χιούμορ αλλά και συγκίνηση, όπου παρακολουθούμε τον αγώνα των παιδιών να διορθώσουν τα λάθη των μεγάλων και να αλλάξουν τον κόσμο.

- Μπορεί ένα παιδί να κυβερνήσει το κόσμο;
- Μπορεί ένα παιδί να αλλάξει το κόσμο;
- Τι θα γινόταν αν τα παιδιά είχαν για λίγο την εξουσία στα χέρια τους;

“Ποτέ στον κόσμο δεν ξανάγινε κυβέρνηση παιδιών. Ποτέ άλλη φορά τα παιδιά δεν απόχτησαν ίδια δικαιώματα με τους μεγάλους. Ποτέ δεν ξανάγιναν νόμοι απ’τα παιδιά για τα παιδιά.
Ας κυβερνήσουν τα παιδιά λοιπόν.”

Λίγα λόγια για το έργο
Μετά τον θάνατο των γονιών του, ο μικρός Ματίας, μοναδικός διάδοχος του θρόνου, στέφεται ο νεαρότερος βασιλιάς στην ιστορία. Απογοητευμένος από τον τρόπο που οι μεγάλοι κυβερνούσαν μέχρι τότε την χώρα και γνωρίζοντας το παράλογο παιχνίδι του πολέμου από κοντά, αποφασίζει να περάσει την εξουσία στα παιδιά.

Ο Ματίας και οι φίλοι του έρχονται σε επαφή με τη βαρβαρότητα του πολέμου μόνο και μόνο για να μας θυμίσουν πως οι πόλεμοι πρέπει να σταματούν. Τα παιδικά μάτια δεν αντέχουν τον πόλεμο. Η φιλία δεν ανέχεται τον πόλεμο. Η αγάπη μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο.

"Τα παιδιά κανένας δεν τα ρώτησε αν θέλουν πόλεμο ή όχι. Εμείς λοιπόν τα παιδιά δεν θέλουμε καθόλου να σκοτωνόμαστε γιατί αν σκοτωθούμε πώς θα γίνουμε μεγάλοι."

Με όπλο την αθωότητα της παιδικής ηλικίας και τη διαύγεια της παιδικής ματιάς και σκέψης, ο Ματίας και οι φίλοι του έρχονται να μας θυμίσουν πόσα μικρά και απλά πράγματα αρκούν για να πεις όχι στον πόλεμο, όχι στη βία και ένα μεγάλο ΝΑΙ στην αγάπη.

Τι νόημα έχει να κυβερνούν οι μεγάλοι, αφού έχουν χάσει ολόκληρη την ουσία και την διασκέδαση της ζωής; Τα παιδιά στην εξουσία, οι μεγάλοι πίσω στα θρανία.

Ο Ματίας λοιπόν φτιάχνει ένα δικό του κόσμο, ακριβώς όπως τον θέλει. Ορκίζεται να μην ξεχνά ποτέ να είναι παιδί και η γιορτή ξεκινά.

Συντελεστές:
Διασκευή: Άλκη Ζέη
Σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σκηνικά: Μαργαρίτα Κωνσταντινίδου
Πρωτότυπη μουσική: GarySalomon
Στίχοι: Άρτεμις Γρύμπλα
Χορογραφίες: Αυγουστίνος Κούμουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Διαμαντή
Παραγωγή: Κ2L Άλφα.Ιδέα Ε.Ε

Ερμηνεύουν: Αργυρώ Βούρου, Κατερίνα Δημάτη, Γιώργος Ιωσηφίδης, Τάσος Κονταράτος, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Ευθύμης Χαλκίδης.

Η Άλκη Ζέη για την παράσταση
Αν έχει μείνει στην ιστορία ο Πολωνοεβραίος συγγραφέας Γιάνους Κόρτσακ είναι όχι τόσο για το συγγραφικό του έργο όσο για το παιδαγωγικό. Πρωτοπόρος για τα υπέρ του παιδιού δικαιώματα, αγωνιζότανε γι’ αυτά μάλιστα σε μια εποχή που σχεδόν κανένας δεν ασχολιότανε.
"Δεν είναι παιδιά, είναι άνθρωποι".

Κι’ αυτή δεν ήτανε μια φράση που απλώς την έλεγε αλλά την εφάρμοζε. Στο ορφανοτροφείο που ήτανε διευθυντής είχε συντάξει μαζί με τα παιδιά ένα δικό τους Σύνταγμα, ένα δικό τους κοινοβούλιο καθώς κι’ ένα δικό τους δικαστήριο. Έτσι μερικές φορές ήταν αναγκασμένος ο ίδιος να λογοδοτεί σ’ αυτό το δικαστήριο της «παιδικής δημοκρατίας» για κάποια δικά του λάθη.

Στον Ματία τον πρώτο γίνεται ολοφάνερο αυτό τον πιστεύω του. Ο Ματίας είχε εκδοθεί σαν παραμύθι και μεταφράστηκε σε είκοσι γλώσσες. Έτσι τον διάβασα το 1963 στα Ρωσικά γιατί τότε ζούσαμε οικογενειακώς σαν πολιτικοί πρόσφυγες στη Μόσχα. Η κόρη μου όταν τέλειωσε την δευτέρα δημοτικού με άριστα πήρε σαν έπαθλο τον Βασιλιά Ματία. Από τότε είχα μάθει για τον Κόρτσακ τη ζωή και το έργο του και εντυπωσιάστηκα κυρίως όταν στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οι Χιτλερικοί πήγαν να πάρουν τα παιδιά του ορφανοτροφείου του και εκείνου του είπαν πως μπορούσε να μην τα ακολουθήσει. Αυτός όμως απάντησε πως θα το συνοδέψει. Και τα συνόδεψε λες και πήγαιναν εκδρομή για να καεί μαζί τους στους φασιστικούς φούρνους.

Ούτε μου είχε περάσει ποτέ από το νου να διασκευάσω τον Ματία για το θέατρο. Δεν γράφω θέατρο. Βρισκόμασταν στο Παρίσι αυτή τη φορά αυτοεξόριστοι εξ αιτίας της Χούντας .Η Ξένια Καλογεροπούλου που ακόμα δεν είχε πειστεί πως μπορούσε να γράφει τόσα θαυμαστά έργα για παιδί, με παρακαλούσε να της γράψω επειγόντως ένα έργο γιατί δεν είχε να ανεβάσει τίποτα που να της αρέσει. Τον Ματία τον είχαμε στο Παρίσι γιατί η κόρη μου τον έπαιρνε πάντα μαζί της. Από τη Μόσχα στη Αθήνα και από την Αθήνα στο Παρίσι.

Έτσι τον διάλεξα για διασκευή που γράφοντας τον με διασκέδαζε μα και μου μάθαινε πολλά. Πήρα μεγάλες ελευθερίες για τη μετατροπή στο θέατρο και πρόσθεσα δικές μου σκηνές όπως αυτή που πάνε οι γονείς στο σχολείο. Προσέχοντας όμως πολύ να μην προδώσω τον Κόρτσακ. Η Ξένια το ανέβασε το 1982, κι εγώ, ενώ η Δημοκρατία είχε εγκατασταθεί κατηγορήθηκα για φιλοβασιλική γιατί είχα ήρωα ένα μικρό βασιλιά. Παραλίγο να απαγορέψουν στα σχολεία να το δουν. Ευτυχώς βρέθηκε ένας φωτισμένος σχολικός σύμβουλος που κατάλαβε όλο το νόημα του έργου κι’ από τότε παίζεται για σχολεία και κυρίως το παίζουν στα σχολεία τα ίδια τα παιδιά που το διασκεδάζουν πολύ κι’ έχω παρακολουθήσει καταπληκτικές παραστάσεις τους.

Αυτή τη θεατρική χρονιά λοιπόν, έχουμε την χαρά να ανεβαίνει ξανά αυτό το έργο στην ανακαινισμένη καινούρια θεατρική στέγη της Ομάδας Ιδέα, στο θέατρο Άλφα Ιδέα, από ένα θίασο νέων και ταλαντούχων ηθοποιών, σε μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσουν μικροί και μεγάλοι. Ο Ματίας και η παρέα του σας περιμένουν.