Ωφελούν οι διαρκείς φιλοφρονήσεις την ανατροφή των παιδιών;

Πόσο πρέπει τελικά να επαινούμε τα παιδιά για τα καθημερινά τους «κατορθώματα»; Μήπως εξαιτίας της ανησυχίας μας να μην τα αποθαρρύνουμε καταλήγουμε κάποιες φορές να τα επαινούμε υπερβολικά; Ανησυχίες τέτοιου τύπου, προβληματίζουν πολλούς γονείς που αναρωτιούνται ποια στάση πρέπει τελικά να κρατήσουν.

Μια ομάδα από Ιάπωνες ερευνητές στο National Institute for Physiological Sciences υποστηρίζει σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που πραγματοποίησε, ότι όσο περισσότερο επαινούμε ένα άτομο, τόσο περισσότερο διεγείρεται το τμήμα του εγκεφάλου του που τον βοηθά να εκτελέσει μια εργασία με τη μέγιστη απόδοση. Χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της έρευνας ανέφερε πως «οι φιλοφρονήσεις, έχουν σε κάποιον ανάλογη επίδραση με τα χρήματα και τον ωθούν να θέλει να εργαστεί πιο σκληρά.»

Ο καθηγητή Sadato, αν και συμφωνεί κατά μέρος ότι οι φιλοφρονήσεις κάνουν το άτομο να θέλει να βελτιώνεται, επισημαίνει και μια άλλη όψη του νομίσματος : Θα μπορούσαν να είναι ωφέλιμες σε μια αίθουσα διδασκαλίας, όμως στο κλειστό περιβάλλον της οικογένειας οι φιλοφρονήσεις θα πρέπει να είναι πιο μετρημένες.

Ο Δρ. Jean Twenge, ψυχολόγος και συγγραφέας του “Narcissism epidemic”, υποστηρίζει πως «οι πολλές φιλοφρονήσεις, βάζουν το κάρο μπροστά στο άλογο».

Πράγματι αν τα παιδιά συνηθίσουν σε ένα περιβάλλον, στο οποίο δέχονται διαρκώς επαίνους, είναι αμφίβολο το αν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν το ίδιο καλά όταν βρεθούν σε κάποιο περιβάλλον χωρίς τις ανάλογες φιλοφρονήσεις. Μάλλον τελικά οι γονείς θα πρέπει να επιλέγουν πιο προσεκτικά τις περιπτώσεις που θα συγχαρούν τα παιδιά τους.