10 εκνευριστικοί τύποι που συναντάς στο σινεμά
Αυτοί είναι οι δέκα πιο εκνευριστικοί τύποι θεατών που πάντα μα πάντα συναντάμε σε μια κινηματογραφική αίθουσα και μας τη σπάνε.
Το ζευγάρι που αναζητά το βασικό του ένστικτο δίπλα μας. Ο πεινάλας που κάνει ανασκαφές στα σακουλάκια και μασάει στο αφτί μας. Αυτός που μας σηκώνει συνέχεια γιατί έρχεται αργά, κατουριέται συνεχώς ή χτυπά το κινητό του – και απαντά! Και πολλοί ακόμη εκνευριστικοί τύποι που συναντάμε στις κινηματογραφικές αίθουσες, συγκεντρωμένοι σε μια λίστα για Όσκαρ κακού θεατή.
Αυτός που έρχεται πάντα αργά και κάνει μια ώρα να βολευτεί
Και αγνοεί ότι η μισή χαρά της σκοτεινής αίθουσας είναι τα κινηματογραφικά τρέιλερ. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, θα έρθει ακόμη πιο αργά, αφού έχει αρχίσει η ταινία, θα βολέψει όρθιος όλη του την προίκα, θα βγάλει με το πάσο του μπουφάν, γυαλιά, θα ρίξει τα μισά ποπκορν, θα σηκώσει δέκα ανθρώπους για να βρει τη θέση του, όσο εμάς… μας πιάνεται ο σβέρκος για να μη χάσουμε τον υπότιτλο.
Αυτός που προδίδει το τέλος επειδή τα ξέρει όλα
«Να δεις που θα τη σκοτώσει». «Εγώ διάβασα το βιβλίο, περίμενε να δεις πώς θα του ανακοινώσει ότι πεθαίνει». «Αφού στο τέλος χωρίζουν, το ξέρουμε». Ε εμείς δεν το ξέρουμε, και πληρώσαμε για να το δούμε!
Αυτός που βρίσκει την ευκαιρία να τα πει με τον κολλητό του
Και ψιθυρίζει, και ψιθυρίζει, και χαζογελάει. Και αν δεν του αρέσει η ταινία βρίσκει την ώρα να αναλύσει τα ερωτικά του ή να πει τον πόνο του για τη δουλειά του με τους φίλους του.
Αυτός που ξεχνάει το κινητό του στο δυνατό
Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν χτυπά, το σηκώνει κιόλας. Κι επειδή δεν έχει καλό σήμα μέσα στην αίθουσα, φωνάζει για να τον ακούσει ο συνομιλητής του, οι γύρω του φωνάζουν «σσς», αυτός σηκώνει δέκα ανθρώπους για να βγει για λίγο έξω, τους ξανασηκώνει όταν επιστρέφει και έτσι χάνεις ένα ωραίο πεντάλεπτο από την ταινία.
Αυτός που επαναλαμβάνει αυτά που βλέπει στον διπλανό του
«Ωχ, τώρα πήγε στο σπίτι της!» «Την φίλησε!» «Ιιι, αυτό εννοούσε πριν ότι θα το μετανιώσει». Ε ναι, το ξέρουμε. Κι εμείς την ίδια ταινία βλέπουμε και έχουμε μάτια και βλέπουμε, δεν είναι ποδοσφαιρικός αγώνας για να χρειαζόμαστε απευθείας μετάδοση και σχολιασμό των κυριότερων φάσεων.
Αυτός που κάνει απίστευτο θόρυβο με το φαγητό του
Μασουλάει με ανοιχτό το στόμα, ανακατεύει 15 φορές με το χέρι τα ποπκορν μέχρι να διαλέξει ποια «χουφτιά» θα φάει – λες και έχει διαφορά, κάνει θόρυβο χιλίων ντεσιμπέλ με το σακουλάκι των τσιπς ή της σοκολάτας και ρουφάει το αναψυκτικό σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ο «βαριά άρρωστος»
Βήχει σαν ετοιμοθάνατος συνεχώς, φταρνίζεται και φυσά τη μύτη του θορυβωδώς και σκορπά μικρόβια σε μία κλειστή αίθουσα με εκατοντάδες ανθρώπους. Συμβουλή: Αν είσαι «ετοιμοθάνατος», καλύτερα δες μία ταινία στο σπίτι σου.
Αυτός που δεν βολεύεται με τίποτα και θεωρεί ότι η αίθουσα είναι δική του
Είναι εκείνος που κάθεται πίσω σου και κάθε λίγο σου ζητά «να χαμηλώσεις λίγο ακόμα» γιατί είσαι πολύ ψηλός, ενώ εσύ κοντεύεις σχεδόν να ξαπλώσεις οριζοντίως. Είναι ο μπροστινός σου, που ενώ έχεις ξαπλώσει για χάρη του πισινού, αυτός ανασηκώνεται όλο και πιο πολύ ή τινάζει την αφάνα του. Είναι ο διπλανός σου που θεωρεί δικό του το κοινό στήριγμα του χεριού των θέσεών σας, και απλώνει τη χερούκλα του ενώ εσύ ζαρώνεις ακόμη περισσότερο στην (οριζόντια) στάση σου.
Τα ζευγάρια που θέλουν να αναπαραχθούν μπροστά μας
Τι είναι αυτό το «πλατς πλουτς» που ακούγεται; Α ναι, το ζευγαράκι δίπλα, που θεωρεί ότι επειδή η αίθουσα είναι σκοτεινή, δεν βλέπει κανείς ότι έχουν ξεκουμπώσει τα μισά τους ρούχα, τα χέρια τους έχουν πιάσει δουλειά και τα γλωσσόφιλά τους ακούγονται πιο δυνατά και από τον ενοχλητικό του ποπ κορν ή του βήχα πιο πάνω.
Ο τύπος με την ακράτεια
Τι το θέλεις το extra large αναψυκτικό αφού κάθε δέκα λεπτά πρέπει να τρέχεις στην τουαλέτα – και να σηκώνεις γι’ αυτό το λόγο τη μισή σειρά; Συνήθως δε, μέσα στη βιασύνη του, σκαρφαλώνει πάνω από τα ζευγάρια που αναπαράγονται, κλωτσάει κουτιά με ποπκορν και τα ρίχνει στο πάτωμα και ξενυχιάζει κόσμο χωρίς να ζητήσει καν συγγνώμη.
Αυτός που έρχεται πάντα αργά και κάνει μια ώρα να βολευτεί
Και αγνοεί ότι η μισή χαρά της σκοτεινής αίθουσας είναι τα κινηματογραφικά τρέιλερ. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, θα έρθει ακόμη πιο αργά, αφού έχει αρχίσει η ταινία, θα βολέψει όρθιος όλη του την προίκα, θα βγάλει με το πάσο του μπουφάν, γυαλιά, θα ρίξει τα μισά ποπκορν, θα σηκώσει δέκα ανθρώπους για να βρει τη θέση του, όσο εμάς… μας πιάνεται ο σβέρκος για να μη χάσουμε τον υπότιτλο.
Αυτός που προδίδει το τέλος επειδή τα ξέρει όλα
«Να δεις που θα τη σκοτώσει». «Εγώ διάβασα το βιβλίο, περίμενε να δεις πώς θα του ανακοινώσει ότι πεθαίνει». «Αφού στο τέλος χωρίζουν, το ξέρουμε». Ε εμείς δεν το ξέρουμε, και πληρώσαμε για να το δούμε!
Αυτός που βρίσκει την ευκαιρία να τα πει με τον κολλητό του
Και ψιθυρίζει, και ψιθυρίζει, και χαζογελάει. Και αν δεν του αρέσει η ταινία βρίσκει την ώρα να αναλύσει τα ερωτικά του ή να πει τον πόνο του για τη δουλειά του με τους φίλους του.
Αυτός που ξεχνάει το κινητό του στο δυνατό
Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν χτυπά, το σηκώνει κιόλας. Κι επειδή δεν έχει καλό σήμα μέσα στην αίθουσα, φωνάζει για να τον ακούσει ο συνομιλητής του, οι γύρω του φωνάζουν «σσς», αυτός σηκώνει δέκα ανθρώπους για να βγει για λίγο έξω, τους ξανασηκώνει όταν επιστρέφει και έτσι χάνεις ένα ωραίο πεντάλεπτο από την ταινία.
Αυτός που επαναλαμβάνει αυτά που βλέπει στον διπλανό του
«Ωχ, τώρα πήγε στο σπίτι της!» «Την φίλησε!» «Ιιι, αυτό εννοούσε πριν ότι θα το μετανιώσει». Ε ναι, το ξέρουμε. Κι εμείς την ίδια ταινία βλέπουμε και έχουμε μάτια και βλέπουμε, δεν είναι ποδοσφαιρικός αγώνας για να χρειαζόμαστε απευθείας μετάδοση και σχολιασμό των κυριότερων φάσεων.
Αυτός που κάνει απίστευτο θόρυβο με το φαγητό του
Μασουλάει με ανοιχτό το στόμα, ανακατεύει 15 φορές με το χέρι τα ποπκορν μέχρι να διαλέξει ποια «χουφτιά» θα φάει – λες και έχει διαφορά, κάνει θόρυβο χιλίων ντεσιμπέλ με το σακουλάκι των τσιπς ή της σοκολάτας και ρουφάει το αναψυκτικό σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ο «βαριά άρρωστος»
Βήχει σαν ετοιμοθάνατος συνεχώς, φταρνίζεται και φυσά τη μύτη του θορυβωδώς και σκορπά μικρόβια σε μία κλειστή αίθουσα με εκατοντάδες ανθρώπους. Συμβουλή: Αν είσαι «ετοιμοθάνατος», καλύτερα δες μία ταινία στο σπίτι σου.
Αυτός που δεν βολεύεται με τίποτα και θεωρεί ότι η αίθουσα είναι δική του
Είναι εκείνος που κάθεται πίσω σου και κάθε λίγο σου ζητά «να χαμηλώσεις λίγο ακόμα» γιατί είσαι πολύ ψηλός, ενώ εσύ κοντεύεις σχεδόν να ξαπλώσεις οριζοντίως. Είναι ο μπροστινός σου, που ενώ έχεις ξαπλώσει για χάρη του πισινού, αυτός ανασηκώνεται όλο και πιο πολύ ή τινάζει την αφάνα του. Είναι ο διπλανός σου που θεωρεί δικό του το κοινό στήριγμα του χεριού των θέσεών σας, και απλώνει τη χερούκλα του ενώ εσύ ζαρώνεις ακόμη περισσότερο στην (οριζόντια) στάση σου.
Τα ζευγάρια που θέλουν να αναπαραχθούν μπροστά μας
Τι είναι αυτό το «πλατς πλουτς» που ακούγεται; Α ναι, το ζευγαράκι δίπλα, που θεωρεί ότι επειδή η αίθουσα είναι σκοτεινή, δεν βλέπει κανείς ότι έχουν ξεκουμπώσει τα μισά τους ρούχα, τα χέρια τους έχουν πιάσει δουλειά και τα γλωσσόφιλά τους ακούγονται πιο δυνατά και από τον ενοχλητικό του ποπ κορν ή του βήχα πιο πάνω.
Ο τύπος με την ακράτεια
Τι το θέλεις το extra large αναψυκτικό αφού κάθε δέκα λεπτά πρέπει να τρέχεις στην τουαλέτα – και να σηκώνεις γι’ αυτό το λόγο τη μισή σειρά; Συνήθως δε, μέσα στη βιασύνη του, σκαρφαλώνει πάνω από τα ζευγάρια που αναπαράγονται, κλωτσάει κουτιά με ποπκορν και τα ρίχνει στο πάτωμα και ξενυχιάζει κόσμο χωρίς να ζητήσει καν συγγνώμη.
