Η μυρωδιά του αντηλιακού, η άμμος στα βιβλία, η γεύση από καρπούζι, ο ήχος των τζιτζικιών και άλλες 15 εικόνες – συνώνυμα του καλοκαιριού.
Παλαιότερο των 360 ημερών
του Γιώργου Κόκουβα
Σε περίπου ένα μήνα θα μιλάμε για μελαγχολία, χρυσαφένια φύλλα και στάλες βροχής στο παράθυρο. Οι πιο κυνικοί θα σπεύσουν να ευχηθούν «καλό χειμώνα» και το newsfeed σας θα γεμίσει μελιστάλαχτες αφιερώσεις του Wake me up when September ends. Σε λίγο καιρό… Όχι ακόμα όμως.
Εμείς πιστεύουμε πως το καλοκαίρι τώρα αρχίζει – ή πως έστω, τώρα φτάνει στην κορύφωσή του. Και το πιστοποιούμε με είκοσι αποδείξεις, είκοσι καλοκαιρινές εικόνες, όλες εκείνες τις θερινές «φέτες ζωής» που μυρίζουν Αύγουστο, διακοπές, θάλασσα και χαλαρή διάθεση. Με άλλα λόγια, καλοκαίρι είναι…:
*Η άμμος στα βιβλία μας Σφηνώνεται ανάμεσα στις σελίδες των καλοκαιρινών μας αναγνωσμάτων και εγγυάται χαμόγελα νοσταλγίας αν τύχει και πέσει στα χέρια μας το συγκεκριμένο βιβλίο τον χειμώνα.
*Η μυρωδιά από αντηλιακό Είναι έντονη στην παραλία, είναι έντονη στην Πλάκα, όταν βολτάρουμε ανάμεσα στους τουρίστες, είναι έντονη και πάνω μας, όταν επιστρέφουμε από τις βουτιές μας και είναι ένα άρωμα πιο ωραίο και από αυτό του ακριβότερου παρισινού οίκου.
*Τα κουκούτσια από καρπούζι στο πιάτο μας Και φυσικά το ίδιο το καρπούζι, η γεύση (και η όψη) του οποίου μοιάζει να φτιάχτηκε για να σηματοδοτεί το καλοκαίρι.
*Το βραδινό μπάνιο Καλά, ναι, το μπάνιο γενικώς, αλλά η ανέμελη αίσθηση της νυχτερινής βουτιάς – αυτής που κανένας χειμερινός κολυμβητής δεν έχει την δυνατότητα να απολαύσει- με λίγες καλοκαιρινές απολαύσεις μπορεί να συγκριθεί.
*Η αιώρα Γλυκό λίκνισμα, δέντρα τριγύρω, και ένα βιβλίο να πέφτει στο πλάι καθώς η αιώρα μας χαρίζει την καλύτερη καλοκαιρινή σιέστα.
*Τα τσιμπήματα από τα κουνούπια Το ξέρουμε, είναι πολύ ενοχλητικά. Αλλά όταν μας τσιμπά το πρώτο κουνούπι της χρονιάς, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ήρθε το καλοκαίρι, και, έστω σε αυτό το ένα κουνούπι, είμαστε ευγνώμονες για τα καλά νέα. Για τα υπόλοιπα, αφήνουμε την (εξίσου «καλοκαιρινή») μυρωδιά από το φιδάκι ή το αουτάν να κάνει την δουλειά της.
*Η ηλιοκαμένη επιδερμίδα Είτε με μαύρισμα, είτε με… κοκκίνισμα, το σίγουρο είναι ότι για τρεις μήνες αλλάζουμε χρώμα, μέχρι τελικά να αρχίσει η «ιεροτελεστία» του ξεφλουδίσματος, απόδειξη του ότι τον χαρήκαμε και τον εκμεταλλευτήκαμε δεόντως τον θερινό ήλιο.
*Τα παγωτά Μπορεί να τα τρώμε και τον χειμώνα, αλλά άλλη χάρη έχει το να τσακίζεις ένα χωνάκι με τις αγαπημένες σου γεύσεις, την ώρα που το χρειάζεσαι πιο πολύ, όταν ο υδράργυρος έχει τρελαθεί. Έξτρα πόντους σε όσους ακόμη… μετράνε τα παγωτά (και τα μπάνια τους), όπως όταν ήμασταν παιδιά.
*Ο ήχος των τζιτζικιών Είναι το απόλυτο καλοκαιρινό σάουντρακ, που μερικές φορές πατά το «play» και μέσα στην πόλη, κάνοντάς μας να νομίζουμε πως βρισκόμαστε σε camping. Μεγάλος ανταγωνιστής, το τριζόνι, που επίσης χαρακτηρίζει τα καλοκαιρινά μας νυχτέρια.
*Τα κρεμασμένα μαγιό στα μπαλκόνια Ακόμα και στην πόλη, είναι πολύ συχνή, και πολύ καθησυχαστική εικόνα, γιατί μας θυμίζει ότι όσα μνημόνια και χρέη κι αν μας απασχολούν ή πως ακόμη κι αν δεν πάμε διακοπές, δεν στερούμαστε τις βουτιές.
*Τα άσπρα σημάδια από τα μαγιό Όσο αυτά στεγνώνουν κρεμασμένα στο μπαλκόνι, εμείς διαπιστώνουμε πως έχουμε γίνει ανθρώπινη εκδοχή του Yin και Yang – αλλά λίγο μας πειράζει, τουλάχιστον έχουμε μέτρο σύγκρισης για το πόσο έχουμε μαυρίσει.
*Τα παρεπόμενα των βουτιών Είναι τα βουλωμένα αυτιά από τα πολλά μακροβούτια. Είναι τα μουλιασμένα δάχτυλα που μαρτυρούν τους μαραθώνιους ύπτιου ή αράγματος σε ένα στρώμα θαλάσσης. Και είναι κι η γλυκιά κούραση μετά από μια ολόκληρη μέρα στη θάλασσα, που μας εγκαταλείπει εύκολα με ένα δροσερό ντους «για να φύγει το αλάτι».
*Η άδεια πόλη τον Αύγουστο Κι όποιος πει ότι κανείς δεν θα φύγει φέτος για διακοπές, παρακαλείται να βγει μια βόλτα στο κέντρο άμεσα, για να διαπιστώσει του λόγου το αναληθές.
*Οι συναυλίες Είναι το Rockwave που το περιμένουμε όλη την χρονιά, είναι το Φεστιβάλ Αθηνών που μας προσκαλεί σε υπαίθρια events, είναι τα μικρά φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα, είναι τα River Parties, ακόμη και τα πανηγύρια της επαρχίας και των νησιών που υπόσχονται ατόφιο ελληνικό κέφι.
*Η στιγμή που σαλπάρει το καράβι Από τις φωνακλάδικες προσταγές του τύπου που δίνει οδηγίες στα επιβιβαζόμενα οχήματα μέχρι τις ηχογραφημένες παρακλήσεις για έξοδο των μη επιβατών από το πλοίο, το γλυκό κούνημα της θάλασσας (ή το αρκετά πιο έντονο αν είστε στον Σκοπελίτη) και την στιγμή που φτάνεις στον προορισμό σου και η σιδερένια μπουκαπόρτα ανοίγει αργά, αποκαλύπτοντας ένα αιγαοπελαγίτικο λιμάνι, όλα υποδεικνύουν ότι βρίσκεσαι στην «καρδιά» του καλοκαιριού.
*Το θερινό σινεμά Ο Χίτσκοκ ξαναζεί, ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος επιστρέφει, οι ρομαντικές κομεντί παίζουν στο υπαίθριο πανί και εμείς κοιτάζουμε μια την οθόνη και μια τα άστρα από πάνω του, τρώγοντας σπιτικό γλυκό του κουταλιού ή πίνοντας παγωμένη μπύρα. Αξία ανεκτίμητη.
*Το καλαμπόκι από πλανόδιο ψήστη Ο χειμώνας έχει τα κάστανα, το καλοκαίρι έχει το καλαμπόκι, και το συνδυάζει με βραδινό περίπατο μακριά από κάθε έγνοια.
*Οι βόλτες στην αυγουστιάτικη Πανσέληνο Το φεγγάρι του Αυγούστου είναι από μόνο του λόγος να βγεις από το σπίτι για βραδινούς περιπάτους και άραγμα μετά μουσικής στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
*Ούζο και φρέσκο ψάρι πλάι στο κύμα Χωριάτικη με ντομάτα που μοσχοβολάει, καλαμαράκια, αθερίνα και ουζάκι δίπλα στη θάλασσα… Ακόμη εδώ είστε;