5 φορές στην ελληνική ιστορία που «οι επόμενες 2 βδομάδες ήταν κρίσιμες»
Ψάξαμε και βρήκαμε εκείνες τις περιόδους στην ελληνική ιστορία προ κορωνοϊού που οι επόμενες δύο εβδομάδες «ήταν ιδιαίτερα κρίσιμες».
Αν γυρίσεις λίγο πίσω εκεί στον Μάρτη του 2020, θα θυμηθείς ότι ακούστηκε για πρώτη φορά μια φράση που έμελλε να καθορίσει όλους τους επόμενους μήνες που ακολούθησαν. Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες. Μια φράση που ειπώθηκε για να κρατά σε εγρήγορση την ελληνική κοινωνία και κατέληξε σε meme, inside pandemic joke για να περιγράψει την κούραση που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες από το δεύτερο λοκντάουν που δεν έχει λάβει ακόμη τέλος. Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο στην ελληνική ιστορία. Για αυτό ανατρέχουμε στα ιστορικά μας βιβλία και βρίσκουμε 5 ακόμη περιπτώσεις που οι επόμενες δύο εβδομάδες ήταν πολύ δύσκολες για τους Έλληνες.
Ίμια
Στο διάστημα 25 με 31 Ιανουαρίου του 1996 σημειώθηκε η γνωστή Κρίση των Ιμίων όταν κι υπήρξε ένοπλη αμφισβήτηση της ελληνικής θαλάσσιας κυριαρχίας από την πλευρά της Τουρκίας, καθώς προσάραξε τουρκικό πλοίο στις βραχονησίδες των Ιμίων. Ο δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης κι ο αστυνομικός διευθυντής Καλύμνου Γ. Ριόλας στις 25 Ιανουαρίου ύψωσαν την ελληνική σημαία στη μικρή Ίμια μαζί με δύο κατοίκους του νησιού, γεγονός που πυροδότησε την οργή της τουρκικής πλευράς με αποτέλεσμα δύο μέρες μετά δύο δημοσιογράφοι της Χουριέτ να κατεβάσουν την ελληνική σημαία και να υψώσουν την τουρκική.
Το θέμα πήρε πολύ γρήγορα τεράστιες διαστάσεις με την ένταση να κλιμακώνεται τις επόμενες μέρες. Μάλιστα η Ελλάδα θρήνησε τις ζωές τριών αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και συγκεκριμένα του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκοπυ και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού, μετά από πτώση ελικοπτέρου. Η επίσημη θέση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακών καιρικών συνθηκών, τη στιγμή που μέχρι και σήμερα υπάρχουν φήμες ότι για την πτώση του ευθυνόταν η τουρκική πλευρά. Οι επόμενες δύο εβδομάδες ήταν ιδιαίτερα κρίσιμες για πολύ καιρό μιας και το πολεμικό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών δεν άφηνε περιθώρια εφησυχασμού.
Εμφύλιος Πόλεμος (1946-1949)
Η πιο μαύρη στιγμή ίσως της νεότερης ιστορίας του ελληνικού κράτους ήταν ο εμφύλιος πόλεμος που διεξήχθη από το 1946 μέχρι το 1949 ανάμεσα στον κυβερνητικό Ελληνικό Στρατό και τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού του Κουμμουνιστικού Κόμματος. Πρόκειται για μια σύγκρουση που διήρκεσε τρία χρόνια και προκάλεσε τις μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες στη χώρα από το 1830 μέχρι και σήμερα.
Για πολύ καιρό οι εβδομάδες υπήρξαν κρίσιμες μέχρι και το τέλος του Εμφυλίου, ο οποίος δυστυχώς μας άφησε με τον αντικομουνισμό τον επόμενων δεκαετιών, αλλά και με κλίμα αντιπαράθεσης ανάμεσα στους μεν και τους δε, που δεν έχει πάψει να παράγει πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα ακόμη και σήμερα, 70 χρόνια μετά.
Δολοφονία Καποδίστρια
Στις 9 Οκτωβρίου του 1831 (27 Σεπτεμβρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο) δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος κυβερνήτης του ελληνικού κράτους από τα αδέρφια Κωνσταντίνο και Γιώργη Μαυρομιχάλη. Ο Κωνσταντίνος σκοτώθηκε από πιστολιά φρουρού του Καποδίστρια. Μόλις έξι μέρες μετά τη δολοφονία του κυβερνήτη το έκτακτο δικαστήριο καταδίκασε τον Γιώργη Μαυρομιχάλη στην εσχάτη των ποινών. Η ποινή του εκτελέστηκε αμέσως. Λίγο πριν εκτελεστεί, ο Μαυρομιχάλης ζήτησε ομόνοια και αγάπη, ενώ έδωσε ο ίδιος το σύνθημα να τον πυροβολήσουν.
Ο Καποδίστριας υπήρξε ένας ηγέτης με φανατικούς υποστηρικτές κι ορκισμένους εχθρούς, επομένως οι βδομάδες που ακολούθησαν τη δολοφονία του, ήταν πολύ κρίσιμες. Αρχικά αντικαταστάθηκε στην ηγεσία από τον αδερφό του όμως οι αλλεπάλληλοι κλυδωνισμοί που ακολούθησαν οδήγησαν στην έλευση του Βασιλιά Όθωνα.
Η ισπανική γρίπη και το ξέσπασμά της στην Ελλάδα το 1918
Η φονική πανδημία της Ισπανικής Γρίπης που ξέσπασε το 1918 άφησε πίσω της συνολικά πάνω από 21 εκατομμύρια επίσημα καταγεγραμμένους θανάτους. Στην Ελλάδα το πρώτο κρούσμα εμφανίστηκε στην Πάτρα κι αλυσιδωτά επεκτάθηκε σε όλη την χώρα. Περιοχές μπήκαν σε καραντίνα, σχολεία κλείσανε κι όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό επικράτησε παντού πανικός. Η Σκύρος έχασε το ένα τρίτο του πληθυσμού της, με πάνω από 1000 νεκρούς, τη στιγμή που η Θεσσαλονίκη κι η Δυτική Μακεδονία θρήνησαν πάνω από 10.000 ανθρώπους, ενώ στην Αθήνα καταγράφηκαν 1668 απώλειες και στην Πάτρα 800.
Η πανδημία τότε χτύπησε σε τρία κύματα κι άρχισε να φθίνει από το 1920 κι έπειτα, όταν σταμάτησαν πια οι επόμενες εβδομάδες να είναι κρίσιμες.
Επιδημία πανώλης 1828- Η πρώτη καραντίνα
Το πολύ μακρινό 1828, είχαμε στην Ελλάδα την πρώτη καραντίνα στη χώρα, η οποία επιβλήθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι φονικές συνέπειες της πανώλης που θέριζε όλη την Ευρώπη, ξυπνώντας τις μνήμες του Μαύρου Θάνατου. Η πανώλη ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1828 από την Ύδρα και σύντομα επεκτάθηκε στα υπόλοιπα νησιά. Τότε τέθηκε σε εφαρμογή καραντίνα 50 ημερών από τον ηγέτη της χώρας. Ο Βιάρος Καποδίστριας, αδερφός του Κυβερνήτη αμέσως αυστηροποίησε την καραντίνα διορίζοντας επιστάτες επιφορτισμένους με το έργο να επισκέπτονται κάθε μέρα όλα τα σπίτια του νησιού ψάχνοντας για νέα κρούσματα. Αν συναντούσαν ασθενή, όφειλαν να τον περιορίσουν στο σπίτι του.
Όπως κατάλαβες για αρκετό καιρό οι επόμενες δύο εβδομάδες υπήρξαν κρίσιμες.
Ίμια
Στο διάστημα 25 με 31 Ιανουαρίου του 1996 σημειώθηκε η γνωστή Κρίση των Ιμίων όταν κι υπήρξε ένοπλη αμφισβήτηση της ελληνικής θαλάσσιας κυριαρχίας από την πλευρά της Τουρκίας, καθώς προσάραξε τουρκικό πλοίο στις βραχονησίδες των Ιμίων. Ο δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης κι ο αστυνομικός διευθυντής Καλύμνου Γ. Ριόλας στις 25 Ιανουαρίου ύψωσαν την ελληνική σημαία στη μικρή Ίμια μαζί με δύο κατοίκους του νησιού, γεγονός που πυροδότησε την οργή της τουρκικής πλευράς με αποτέλεσμα δύο μέρες μετά δύο δημοσιογράφοι της Χουριέτ να κατεβάσουν την ελληνική σημαία και να υψώσουν την τουρκική.
Το θέμα πήρε πολύ γρήγορα τεράστιες διαστάσεις με την ένταση να κλιμακώνεται τις επόμενες μέρες. Μάλιστα η Ελλάδα θρήνησε τις ζωές τριών αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και συγκεκριμένα του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκοπυ και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού, μετά από πτώση ελικοπτέρου. Η επίσημη θέση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακών καιρικών συνθηκών, τη στιγμή που μέχρι και σήμερα υπάρχουν φήμες ότι για την πτώση του ευθυνόταν η τουρκική πλευρά. Οι επόμενες δύο εβδομάδες ήταν ιδιαίτερα κρίσιμες για πολύ καιρό μιας και το πολεμικό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών δεν άφηνε περιθώρια εφησυχασμού.
Εμφύλιος Πόλεμος (1946-1949)
Η πιο μαύρη στιγμή ίσως της νεότερης ιστορίας του ελληνικού κράτους ήταν ο εμφύλιος πόλεμος που διεξήχθη από το 1946 μέχρι το 1949 ανάμεσα στον κυβερνητικό Ελληνικό Στρατό και τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού του Κουμμουνιστικού Κόμματος. Πρόκειται για μια σύγκρουση που διήρκεσε τρία χρόνια και προκάλεσε τις μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες στη χώρα από το 1830 μέχρι και σήμερα.
Για πολύ καιρό οι εβδομάδες υπήρξαν κρίσιμες μέχρι και το τέλος του Εμφυλίου, ο οποίος δυστυχώς μας άφησε με τον αντικομουνισμό τον επόμενων δεκαετιών, αλλά και με κλίμα αντιπαράθεσης ανάμεσα στους μεν και τους δε, που δεν έχει πάψει να παράγει πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα ακόμη και σήμερα, 70 χρόνια μετά.
Δολοφονία Καποδίστρια
Στις 9 Οκτωβρίου του 1831 (27 Σεπτεμβρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο) δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος κυβερνήτης του ελληνικού κράτους από τα αδέρφια Κωνσταντίνο και Γιώργη Μαυρομιχάλη. Ο Κωνσταντίνος σκοτώθηκε από πιστολιά φρουρού του Καποδίστρια. Μόλις έξι μέρες μετά τη δολοφονία του κυβερνήτη το έκτακτο δικαστήριο καταδίκασε τον Γιώργη Μαυρομιχάλη στην εσχάτη των ποινών. Η ποινή του εκτελέστηκε αμέσως. Λίγο πριν εκτελεστεί, ο Μαυρομιχάλης ζήτησε ομόνοια και αγάπη, ενώ έδωσε ο ίδιος το σύνθημα να τον πυροβολήσουν.
Ο Καποδίστριας υπήρξε ένας ηγέτης με φανατικούς υποστηρικτές κι ορκισμένους εχθρούς, επομένως οι βδομάδες που ακολούθησαν τη δολοφονία του, ήταν πολύ κρίσιμες. Αρχικά αντικαταστάθηκε στην ηγεσία από τον αδερφό του όμως οι αλλεπάλληλοι κλυδωνισμοί που ακολούθησαν οδήγησαν στην έλευση του Βασιλιά Όθωνα.
Η ισπανική γρίπη και το ξέσπασμά της στην Ελλάδα το 1918
Η φονική πανδημία της Ισπανικής Γρίπης που ξέσπασε το 1918 άφησε πίσω της συνολικά πάνω από 21 εκατομμύρια επίσημα καταγεγραμμένους θανάτους. Στην Ελλάδα το πρώτο κρούσμα εμφανίστηκε στην Πάτρα κι αλυσιδωτά επεκτάθηκε σε όλη την χώρα. Περιοχές μπήκαν σε καραντίνα, σχολεία κλείσανε κι όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό επικράτησε παντού πανικός. Η Σκύρος έχασε το ένα τρίτο του πληθυσμού της, με πάνω από 1000 νεκρούς, τη στιγμή που η Θεσσαλονίκη κι η Δυτική Μακεδονία θρήνησαν πάνω από 10.000 ανθρώπους, ενώ στην Αθήνα καταγράφηκαν 1668 απώλειες και στην Πάτρα 800.
Η πανδημία τότε χτύπησε σε τρία κύματα κι άρχισε να φθίνει από το 1920 κι έπειτα, όταν σταμάτησαν πια οι επόμενες εβδομάδες να είναι κρίσιμες.
Επιδημία πανώλης 1828- Η πρώτη καραντίνα
Το πολύ μακρινό 1828, είχαμε στην Ελλάδα την πρώτη καραντίνα στη χώρα, η οποία επιβλήθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι φονικές συνέπειες της πανώλης που θέριζε όλη την Ευρώπη, ξυπνώντας τις μνήμες του Μαύρου Θάνατου. Η πανώλη ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1828 από την Ύδρα και σύντομα επεκτάθηκε στα υπόλοιπα νησιά. Τότε τέθηκε σε εφαρμογή καραντίνα 50 ημερών από τον ηγέτη της χώρας. Ο Βιάρος Καποδίστριας, αδερφός του Κυβερνήτη αμέσως αυστηροποίησε την καραντίνα διορίζοντας επιστάτες επιφορτισμένους με το έργο να επισκέπτονται κάθε μέρα όλα τα σπίτια του νησιού ψάχνοντας για νέα κρούσματα. Αν συναντούσαν ασθενή, όφειλαν να τον περιορίσουν στο σπίτι του.
Όπως κατάλαβες για αρκετό καιρό οι επόμενες δύο εβδομάδες υπήρξαν κρίσιμες.
