(Και) φέτος, όπως όλα δείχνουν, δεν θα ξεχυθούν χιλιάδες καρναβαλιστές στους δρόμους μασκοφορεμένοι και «στολισμένοι» για να τραγουδήσουν «ήρθες πάλι τρελό καρναβάλι να γιορτάσουμε όλοι μαζί». Από μασκοφορεμένους άλλωστε να πούμε την αλήθεια, δεν θέλουμε άλλους- γκώσαμε έναν χρόνο τώρα, με την υποχρεωτική χρήση της μάσκας σε εξωτερικούς κι εσωτερικούς χώρους, αναμένοντας πότε θα δώσουν το πράσινο φως οι ειδικοί για να τις αποχωριστούμε επιτέλους.
Οι Απόκριες λοιπόν βρίσκονται προ των πυλών, ωστόσο θα σας βγάλουμε από τη δύσκολη θέση και θα μιλήσουμε έξω από τα δόντια για όλα εκείνα τα «πράγματα» που μισούμε στη συγκεκριμένη περίοδο.
Σερπαντίνες κομφετί και χαρτοπόλεμο
Κανείς δεν έχει καταλάβει τη χρησιμότητα των ανωτέρω κι ούτε πρόκειται, μιας και- για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς- δεν υπάρχει. Πέρα από εχθρούς της σκούπας και της καθαριότητας, δεν μπορείς να καταχωρήσεις τις σερπαντίνες και τον χαρτοπόλεμο ως τίποτα άλλο. Αν μάλιστα στήσεις και κανένα παρτάκι, μετά είσαι καταδικασμένος να βγάζεις χαρτοπόλεμο μέχρι κι από την κατάψυξη για κανένα μήνα.
Τον κακό τους τον καιρό
Αν και κινητή περίοδος, 9 στις 10 φορές οι Απόκριες πέφτουν στο μεταίχμιο του τέλους του χειμώνα και της αρχής της άνοιξης, δηλαδή την περίοδο που ξεκινάς τη μέρα σου σκουφωμένος με γουνομπουφάν και καταλήγεις να στύβεις το ιδρωμένο σου πουκάμισο στο γραφείο. Με λίγα λόγια γίνεται του κρυολογήματος.
Τους κετελαπόγκους
Μιλάμε για την εκνευριστική κατηγορία συνανθρώπων μας που έχουν μόνιμα ένα σφηνωμένο χαμόγελο στο στόμα τους και βάζουν τέρμα το Κετελαπόγκο, έτσι για να μπούμε στο κλίμα. Στο μόνο πράγμα που θέλουμε να μπούμε είναι στο μυαλό σας και να κάψουμε και τα υπόλοιπα εγκεφαλικά σας κύτταρα.
«Γιορτή» με ταραμοσαλάτα τουρσί και χαλβά δεν είναι γιορτή
Τιμούμε την Καθαρά Δευτέρα γιατί μας δίνει παιδιόθεν ένα τριήμερο που τόσο ανάγκη το έχουμε. Απέχουμε όμως από το τραπέζι της συνειδήτα γιατί αρνούμαστε να δεχθούμε ότι μπορεί να γίνει γιορτή με χαλβά, τουρσί, ταραμοσαλάτα και σαλάτα με φασόλια μαυρομάτικα. Πάλι καλά που υπάρχει η Τσικνοπέμπτη με τα φρυγαδέλια και τα παϊδάκια προβατίνας να ισορροπεί λίγο η κατάσταση.
Το πέταγμα του χαρταετού
Αυτή την περίοδο του Lockdown που μόνο τα πάρκα μάς έχουν μείνει, είναι σημαντικό να τα προστατέψουμε από όλους εκείνους που θέλουν να πετάξουν χαρταετό για… το καλό. Για το καλό των νεύρων μας ας απομακρυνθούμε από όπου ακούμε «αμόλα καλούμπα», γιατί διαφορετικά θα αναγκαστούμε να βλέπουμε ανεπιτυχείς προσπάθειες πεταχαρταετάδων, τις οποίες κανείς δεν ζήτησε.
Τη φράση λιλιπούτειοι καρναβαλιστές
Φράση που κάνει trigger τα εγκεφαλικά σου κύτταρα και τα φέρνει ένα βήμα πριν την έκρηξη, συνηθίζεται σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ που θέλουν να μεταφέρουν το κλίμα από τα καρναβάλια της χώρας. Το μόνο που μεταφέρουν σε εμάς είναι η επιθυμία να τους ταΐσουμε το μικρόφωνο.
Όσους πάνε ντυμένοι σε ταβέρνες την Τσικνοπέμπτη
Φέτος θρηνούμε που είναι κλειστές οι ταβέρνες κι όλη η εστίαση, αλλά ένα πολύ μικρό μέρος του εαυτού μας κοιμάται ήσυχο, γιατί δεν θα χρειαστεί να υποστούμε το βασανιστήριο να τρώμε με τον Mπάτμαν, την Iνδιάνα κι έναν τύπο που κανείς δεν θυμάται το όνομα του κι όλο το βράδυ προσπαθεί να σε πείσει ότι ντύθηκε πιερότος κι όχι αποτυχημένος κλόουν.
Τις κόρνες και τα ρόπαλα
Πολλά τύμπανα αυτιών έχουν αποδημήσει εις κύριον και πολλοί αυχένες έχουν κακοποιηθεί από την εξαιρετική ιδέα κάποιων να πάρουν κόρνες και ρόπαλα και να επιτεθούν σε ανθρώπους που απλά ήρθαν να πιούν ένα ποτό μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά. Λυπούμαστε ιδιαίτερα αν είσαι πάνω από 7 χρονών και τα κουβαλάς ακόμη μαζί σου.
Τα αποκριάτικα theme parties στη δουλειά
Η ζωή είναι σκληρή. Όλοι το γνωρίζουν αυτό και αναγκάζονται να περνάνε μεγάλο μέρος της ζωής τους δουλεύοντας, για να πληρώσουν αυτούς τους άτιμους λογαριασμούς και να φέρουν κι ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι τους. Στο πλαίσιο αυτό, αναγκαζόμαστε λοιπόν να συνυπάρχουμε στη δουλειά με ανθρώπους που δεν θα ανταλλάσσαμε καλημέρα. Σαν να μην έφτανε αυτό, στις Απόκριες χρειάζεται να περάσουμε μια μέρα χορεύοντας απρόθυμα ντυμένοι ρινόκεροι γιατί φέτος το Theme party ήταν ζώα της ζούγκλας.
Όσους ντύνονται κάθε χρόνο το ίδιο
Καταλαβαίνουμε ότι τα 50 ευρώ που είχες δώσεις πριν 9 χρόνια για να πάρεις αυτή την υπέροχη στολή της Καλόγριας ή του Πιγκουίνου ή του Οβελίξ είναι ένα σημαντικό ποσό για να την αγοράσεις και θες να βγάλει τα λεφτά της, αλλά εννιά χρόνια σερί αν τη φοράς στο τέλος θα σε βαρεθούν κι οι Γαλάτες. Κάπου έλεος δηλαδή.