5 πράγματα που δεν συμβαίνουν στα όνειρα
Δεν μπορείς να διαβάσεις, δε γίνεται να τρέξεις, και ό,τι και να κάνεις, το φως δεν σβήνει. Ναι, είναι μυστήριο πράγμα τα όνειρά μας.
της Ηρώς Κουνάδη
Τα όνειρά μας είναι ένα ολόκληρο, ανεξάρτητο σύμπαν που διέπεται από τους δικούς του κανόνες. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο από την άποψη ότι εκεί συμβαίνουν πράγματα που δε γίνονται στην πραγματικότητα (να πετάμε π.χ.) αλλά, όλως παραδόξως, και το ακριβώς ανάποδο: Δεν συμβαίνουν πράγματα που γίνονται στην πραγματικότητα. Κι όταν λέμε δε συμβαίνουν, εννοούμε ποτέ. Να μερικά από αυτά.
Δεν μπορείς να διαβάσεις. Ούτε να μιλήσεις.
Ναι, σαφώς και υπάρχει επικοινωνία στα όνειρα. Αυτή όμως, αν το καλοσκεφτείς, μοιάζει βασικά κάπως τηλεπαθητική: Δεν ακούς τη φωνή του άλλου στον ύπνο σου, ούτε βλέπεις ποτέ βασικά κανέναν να μιλάει. Το ίδιο συμβαίνει και όταν προσπαθείς να διαβάσεις κάτι –συνήθως, ένα μήνυμα που έλαβες: Αυτό που πραγματικά κάνεις στο όνειρο, είναι να κοιτάξεις το μήνυμα, και να αντιληφθείς μέσα στο μυαλό σου το περιεχόμενό του. Λέξεις, όμως, και προτάσεις δεν ξεχωρίζεις επάνω στο χαρτί ή στην οθόνη την ώρα που το κοιτάς.
Δεν μπορείς να σβήσεις το φως
Είναι το πιο γνωστό κόλπο για να βεβαιωθείς αν ονειρεύεσαι ή όχι –το χρησιμοποιούν όσοι προσπαθούν να ελέγξουν τα όνειρά τους (αναλυτικά το πώς και τα γιατί εδώ) ή/και να αντιμετωπίσουν εφιάλτες που τους ταλαιπωρούν. Αν σε οποιαδήποτε στιγμή μέσα στο όνειρο σκεφτείς «ρε λες να είναι όνειρο;» ή «αχ μακάρι να είναι όνειρο» βρες τον πλησιέστερο διακόπτη (πάντα υπάρχει, με το που θα το σκεφτείς το μυαλό σου θα τον δημιουργήσει) και ανοιγόκλεισέ τον. Αν είναι όνειρο, δεν θα συμβεί τίποτα. Δεν υπάρχει απόλυτο σκοτάδι στα όνειρα.
Δεν βλέπεις ανθρώπους που δεν έχεις ξαναδεί
Ο εγκέφαλός σου δεν μπορεί να «δημιουργήσει» ανθρώπους από το μηδέν. Όλοι οι φαινομενικά άγνωστοι στον ύπνο σου είναι άνθρωποι που τους έχεις δει στην πραγματικότητα, απλά δεν αλληλεπίδρασες μαζί τους για να τους θυμάσαι –ένα πρόσωπο στο πλήθος, ο διπλανός σου στην καφετέρια, η κυρία πίσω σου στην ουρά του σούπερ μάρκετ και πάει λέγοντας. Ο εγκέφαλός σου πρόλαβε μυστηριωδώς να τους καταγράψει, χωρίς εσύ να το συνειδητοποιήσεις, και τώρα τους χρησιμοποιεί για κομπάρσους στα όνειρά σου.
Δεν μπορείς να τρέξεις
…ή να κάνεις οποιαδήποτε άλλη φυσική δραστηριότητα, όπως πχ το να παίξεις μπάσκετ. Για την ακρίβεια μπορείς, αλλά αυτό που τελικά συμβαίνει μοιάζει σαν να εξελίσσεται σε slow motion –πράγμα που εξηγεί και το γνωστό αγωνιώδες όνειρο στο οποίο σε κυνηγάνε, εσύ προσπαθείς να ξεφύγεις, αλλά όσο και να προσπαθείς είσαι πιο αργός και από τον θάνατο που προσπαθείς να αποφύγεις. Αυτό, λέει μια εξαιρετικά πιθανή εξήγηση, οφείλεται πιθανότατα στο ότι –όπως μας δίδαξε το τρισμέγιστο Inception– ο χρόνος στα όνειρά μας είναι διαφορετικός από τον πραγματικό χρόνο, οπότε η έννοια της ταχύτητας όπως την έχεις συνηθίσει απλώς δεν υφίσταται. Εδώ έχει ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο το BBC.
Δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη
Όχι επειδή είσαι βαμπίρ και δεν έχεις αντανάκλαση, αλλά επειδή αυτό που βλέπεις δεν είναι το πραγματικό σου πρόσωπο: Συνήθως είναι είτε μια πολύ θολή εικόνα, είτε παραμορφωμένα χαρακτηριστικά, είτε ο εαυτός σου όπως ήταν στο παρελθόν –σπανιότερα και στο μέλλον, υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν γερασμένο το πρόσωπό τους στον καθρέφτη. Αυτό πιθανότατα εξηγείται από ψυχολογικής σκοπιάς, με την έννοια πως η αντανάκλασή μας στα όνειρα είναι η εικόνα που έχουμε τη δεδομένη στιγμή για τον εαυτό μας, αυτό που μας απασχολεί (ότι οι άλλοι δε μας βλέπουν γι’ αυτό που είμαστε π.χ.) ή μια βαθύτερη επιθυμία σχετική με την προσωπικότητα ή/και την εμφάνισή μας.
Τα όνειρά μας είναι ένα ολόκληρο, ανεξάρτητο σύμπαν που διέπεται από τους δικούς του κανόνες. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο από την άποψη ότι εκεί συμβαίνουν πράγματα που δε γίνονται στην πραγματικότητα (να πετάμε π.χ.) αλλά, όλως παραδόξως, και το ακριβώς ανάποδο: Δεν συμβαίνουν πράγματα που γίνονται στην πραγματικότητα. Κι όταν λέμε δε συμβαίνουν, εννοούμε ποτέ. Να μερικά από αυτά.
Δεν μπορείς να διαβάσεις. Ούτε να μιλήσεις.
Ναι, σαφώς και υπάρχει επικοινωνία στα όνειρα. Αυτή όμως, αν το καλοσκεφτείς, μοιάζει βασικά κάπως τηλεπαθητική: Δεν ακούς τη φωνή του άλλου στον ύπνο σου, ούτε βλέπεις ποτέ βασικά κανέναν να μιλάει. Το ίδιο συμβαίνει και όταν προσπαθείς να διαβάσεις κάτι –συνήθως, ένα μήνυμα που έλαβες: Αυτό που πραγματικά κάνεις στο όνειρο, είναι να κοιτάξεις το μήνυμα, και να αντιληφθείς μέσα στο μυαλό σου το περιεχόμενό του. Λέξεις, όμως, και προτάσεις δεν ξεχωρίζεις επάνω στο χαρτί ή στην οθόνη την ώρα που το κοιτάς.
Δεν μπορείς να σβήσεις το φως
Είναι το πιο γνωστό κόλπο για να βεβαιωθείς αν ονειρεύεσαι ή όχι –το χρησιμοποιούν όσοι προσπαθούν να ελέγξουν τα όνειρά τους (αναλυτικά το πώς και τα γιατί εδώ) ή/και να αντιμετωπίσουν εφιάλτες που τους ταλαιπωρούν. Αν σε οποιαδήποτε στιγμή μέσα στο όνειρο σκεφτείς «ρε λες να είναι όνειρο;» ή «αχ μακάρι να είναι όνειρο» βρες τον πλησιέστερο διακόπτη (πάντα υπάρχει, με το που θα το σκεφτείς το μυαλό σου θα τον δημιουργήσει) και ανοιγόκλεισέ τον. Αν είναι όνειρο, δεν θα συμβεί τίποτα. Δεν υπάρχει απόλυτο σκοτάδι στα όνειρα.
Δεν βλέπεις ανθρώπους που δεν έχεις ξαναδεί
Ο εγκέφαλός σου δεν μπορεί να «δημιουργήσει» ανθρώπους από το μηδέν. Όλοι οι φαινομενικά άγνωστοι στον ύπνο σου είναι άνθρωποι που τους έχεις δει στην πραγματικότητα, απλά δεν αλληλεπίδρασες μαζί τους για να τους θυμάσαι –ένα πρόσωπο στο πλήθος, ο διπλανός σου στην καφετέρια, η κυρία πίσω σου στην ουρά του σούπερ μάρκετ και πάει λέγοντας. Ο εγκέφαλός σου πρόλαβε μυστηριωδώς να τους καταγράψει, χωρίς εσύ να το συνειδητοποιήσεις, και τώρα τους χρησιμοποιεί για κομπάρσους στα όνειρά σου.
Δεν μπορείς να τρέξεις
…ή να κάνεις οποιαδήποτε άλλη φυσική δραστηριότητα, όπως πχ το να παίξεις μπάσκετ. Για την ακρίβεια μπορείς, αλλά αυτό που τελικά συμβαίνει μοιάζει σαν να εξελίσσεται σε slow motion –πράγμα που εξηγεί και το γνωστό αγωνιώδες όνειρο στο οποίο σε κυνηγάνε, εσύ προσπαθείς να ξεφύγεις, αλλά όσο και να προσπαθείς είσαι πιο αργός και από τον θάνατο που προσπαθείς να αποφύγεις. Αυτό, λέει μια εξαιρετικά πιθανή εξήγηση, οφείλεται πιθανότατα στο ότι –όπως μας δίδαξε το τρισμέγιστο Inception– ο χρόνος στα όνειρά μας είναι διαφορετικός από τον πραγματικό χρόνο, οπότε η έννοια της ταχύτητας όπως την έχεις συνηθίσει απλώς δεν υφίσταται. Εδώ έχει ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο το BBC.
Δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη
Όχι επειδή είσαι βαμπίρ και δεν έχεις αντανάκλαση, αλλά επειδή αυτό που βλέπεις δεν είναι το πραγματικό σου πρόσωπο: Συνήθως είναι είτε μια πολύ θολή εικόνα, είτε παραμορφωμένα χαρακτηριστικά, είτε ο εαυτός σου όπως ήταν στο παρελθόν –σπανιότερα και στο μέλλον, υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν γερασμένο το πρόσωπό τους στον καθρέφτη. Αυτό πιθανότατα εξηγείται από ψυχολογικής σκοπιάς, με την έννοια πως η αντανάκλασή μας στα όνειρα είναι η εικόνα που έχουμε τη δεδομένη στιγμή για τον εαυτό μας, αυτό που μας απασχολεί (ότι οι άλλοι δε μας βλέπουν γι’ αυτό που είμαστε π.χ.) ή μια βαθύτερη επιθυμία σχετική με την προσωπικότητα ή/και την εμφάνισή μας.
