Οι διαταραχές ύπνου ταλαιπωρούν μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού. Η πιο «δημοφιλής» εξ’ αυτών μάλιστα, η άπνοια, αρκετές φορές «κρύβεται» στα συμπτώματά της και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή από τον ασθενή, ο οποίος μπορεί να ταλαιπωρείται ακόμα και χρόνια από τα συμπτώματα χάνοντας – κυριολεκτικά – τον ύπνο του. Και κάπου εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι τα κέντρα μελέτης ύπνου.
«Από μικρό παιδί ροχάλιζα πολύ. Στην κατασκήνωση ένα βράδυ θυμάμαι είχαν μπει οι φύλακες με φακούς γιατί νόμιζαν ότι είχε μπει κάποια αρκούδα στην σκηνή. Τα τελευταία χρόνια ένιωθα εξαντλημένος σχεδόν όλη την διάρκεια της ημέρας, και το πρωί σηκωνόμουν δύσκολα και με πονοκέφαλο. Στον καναπέ με έπαιρνε πάντα ο ύπνος μπροστά από την τηλεόραση μετά από λίγα λεπτά, και το βράδυ νύσταζα από νωρίς», περιγράφει ο Θέμος για τα συμπτώματα που τον έβαλαν σε σκέψεις.
«Ένας θείος μου φαρμακοποιός που του μίλησα για όλα αυτά, μου είπε αμέσως ότι αυτά είναι κλασικά συμπτώματα διαταραχών ύπνου και με έπεισε να κλείσω ραντεβού στην κλινική ύπνου στο Σισμανόγλειο. Αφού πήγα εκεί οι γιατροί μου πήραν αρχικά μια συνέντευξη με την μορφή ερωτηματολογίου που έβγαζε κάποια βαθμολογία ανάλογα με τα συμπτώματα που είχες. Ο χρόνος αναμονής τότε ήταν ένας μήνας, αλλά μόλις είδαν την υψηλή βαθμολογία μου έκλεισαν ραντεβού για μετά από 3 μέρες
»Πας σε κάποιο δωμάτιο που υπάρχει στο νοσοκομείο, και αφού σε συνδέσουν με πολλά καλώδια και αισθητήρες, παρακολουθούν για ένα βράδυ πως κοιμάσαι και πως αναπνέεις στην διάρκεια του ύπνου. Το πρωί ο γιατρός με δέχθηκε στο γραφείο του αρκετά ανήσυχος. Σύμφωνα με τις ενδείξεις είχα σύνδρομο υπνικής άπνοιας οξείας μορφής, υπήρχαν περίοδοι ακόμα και 1,5 λεπτού που δεν ανέπνεα καθόλου - πολύ καλή επίδοση αν ήμουν δύτης - ενώ συνολικά όλο το βράδυ το ποσοστό του χρόνου χωρίς σωστή αναπνοή ήταν πάνω από 50%. Με ενημέρωσε ότι αυτό ήταν πολύ επιβαρυντικό για την καρδιά μου, και με συμβούλεψε να δοκιμάσω μια συσκευή CPAP, που στην ουσία πιέζει τον αέρα και εμποδίζει την κατάρρευση της αναπνευστικής οδού. Το επόμενο βράδυ κοιμήθηκα για άλλο ένα βράδυ στην κλινική, αυτή την φορά φορώντας την μάσκα.
»Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το επόμενο πρωί ξύπνησα στις 7, από τον στρατό είχα να ξυπνήσω τόσο νωρίς. Οι πονοκέφαλοι είχαν εξαφανιστεί, και ένιωθα μια περίεργη ενέργεια που ποτέ δεν είχα το πρωί. Όλη την ημέρα αυτή η ενέργεια συνεχίστηκε, ενώ το μεσημέρι δεν ένιωσα την ανάγκη να ρίξω έναν ύπνο για καμιά ώρα όπως συνήθως. Από τότε ξεκίνησα να φοράω την μάσκα ύπνου κάθε βράδυ. Πλέον απολαμβάνω τον ύπνο, νιώθω πολύ ξεκούραστος μέσα στην ημέρα, και μπορώ πλέον να δω ολόκληρη ταινία χωρίς να με παίρνει ο ύπνος στους τίτλους αρχής. Η επαγγελματική μου απόδοση αυξήθηκε κατακόρυφα αφού μπορούσα πλέον να δουλεύω περισσότερο και καλύτερα, αλλά και η κοινωνική μου ζωή βελτιώθηκε κατά πολύ σε όλους τους τομείς, περνώντας περισσότερο χρόνο με τους φίλους και την οικογένεια μου».
Το παράδειγμα του Θέμου, είναι ενδεικτικό των περιπτώσεων τις οποίες αντιμετωπίζουν με επιτυχία τα Κέντρα Ύπνου στην Αθήνα. «Η άπνοια γίνεται πάντοτε καλά. Είτε μέσω της χρήσης της συσκευής CPAP είτε μέσω χειρουργικής φροντίδας για συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η απόφαση για την θεραπεία λαμβάνεται ανάλογα με τα ευρήματα της μελέτης ύπνου και το ιστορικό του αρρώστου. Μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την συσκευή εφ’ όρου ζωής, άλλοι όχι. Όμως στην πλειοψηφία τους, έχουν αλλάξει ποιότητα ζωής», επισημαίνει ο κ. Γεώργιος Βαρουχάκης, Διευθυντής του Πνευμολογικού τμήματος στο Ερίκκος Ντυνάν.
«Η πλειονότητα των διαταραχών είναι ιάσιμες, κυρίως στην αντιμετώπιση του βασικού συμπτώματος», λέει ο κ. Τάσος Μπονάκης, Νευρολόγος, «Υπάρχουν όμως και πιο σύνθετες και δύσκολες διαταραχές, οι οποίες χρειάζονται περισσότερη εξειδικευμένη γνώση, όπως για παράδειγμα η ναρκοληψία».
Οι ειδικότητες που συμμετέχουν συνήθως στα Κέντρα Μελέτης Ύπνου, είναι πνευμονολόγοι, νευρολόγοι, ψυχίατροι και ωτορινολαρυγγολόγοι. «Η λεγόμενη ‘ιατρική του ύπνου’ είναι κάτι το οποίο αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και πηγαίνει παράλληλα με το τι γίνεται το εξωτερικό. Όσο περισσότερο εκπαιδεύονται οι γιατροί σε αυτόν τον τομέα, τόσο τα πράγματα εξελίσσονται», σημειώνει ο κ. Μπονάκης, εστιάζοντας στο γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών γνωρίζει για αυτά τα εργαστήρια, κυρίως μέσα από την διάδοσή τους στα ΜΜΕ. «Σίγουρα υπάρχουν ακόμα πράγματα που πρέπει να γίνουν σε αυτόν τον χώρο, κυρίως όσον αφορά στις γνώσεις των γιατρών, αφού ακόμα αρκετοί δεν είναι ενημερωμένοι στις διαταραχές του ύπνου μιας και δεν αποτελούν κομμάτι της ιατρικής εκπαίδευσης», καταλήγει.
Info: Eργαστήρια Mελέτης Ύπνου υπάρχουν σε αρκετά δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία της Ελλάδας. Συγκεκριμένα στην Αθήνα, κέντρα μελέτης ύπνου έχουν ο Ευαγγελισμός (τηλ.7201843), το Σισμανόγλειο (τηλ. 8039911), το Σωτηρία (τηλ. 2107763153) και το Ερρίκος Ντυνάν. Το κόστος των εξετάσεων και της θεραπείας, καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από τα ταμεία.
«Από μικρό παιδί ροχάλιζα πολύ. Στην κατασκήνωση ένα βράδυ θυμάμαι είχαν μπει οι φύλακες με φακούς γιατί νόμιζαν ότι είχε μπει κάποια αρκούδα στην σκηνή. Τα τελευταία χρόνια ένιωθα εξαντλημένος σχεδόν όλη την διάρκεια της ημέρας, και το πρωί σηκωνόμουν δύσκολα και με πονοκέφαλο. Στον καναπέ με έπαιρνε πάντα ο ύπνος μπροστά από την τηλεόραση μετά από λίγα λεπτά, και το βράδυ νύσταζα από νωρίς», περιγράφει ο Θέμος για τα συμπτώματα που τον έβαλαν σε σκέψεις.
«Ένας θείος μου φαρμακοποιός που του μίλησα για όλα αυτά, μου είπε αμέσως ότι αυτά είναι κλασικά συμπτώματα διαταραχών ύπνου και με έπεισε να κλείσω ραντεβού στην κλινική ύπνου στο Σισμανόγλειο. Αφού πήγα εκεί οι γιατροί μου πήραν αρχικά μια συνέντευξη με την μορφή ερωτηματολογίου που έβγαζε κάποια βαθμολογία ανάλογα με τα συμπτώματα που είχες. Ο χρόνος αναμονής τότε ήταν ένας μήνας, αλλά μόλις είδαν την υψηλή βαθμολογία μου έκλεισαν ραντεβού για μετά από 3 μέρες
»Πας σε κάποιο δωμάτιο που υπάρχει στο νοσοκομείο, και αφού σε συνδέσουν με πολλά καλώδια και αισθητήρες, παρακολουθούν για ένα βράδυ πως κοιμάσαι και πως αναπνέεις στην διάρκεια του ύπνου. Το πρωί ο γιατρός με δέχθηκε στο γραφείο του αρκετά ανήσυχος. Σύμφωνα με τις ενδείξεις είχα σύνδρομο υπνικής άπνοιας οξείας μορφής, υπήρχαν περίοδοι ακόμα και 1,5 λεπτού που δεν ανέπνεα καθόλου - πολύ καλή επίδοση αν ήμουν δύτης - ενώ συνολικά όλο το βράδυ το ποσοστό του χρόνου χωρίς σωστή αναπνοή ήταν πάνω από 50%. Με ενημέρωσε ότι αυτό ήταν πολύ επιβαρυντικό για την καρδιά μου, και με συμβούλεψε να δοκιμάσω μια συσκευή CPAP, που στην ουσία πιέζει τον αέρα και εμποδίζει την κατάρρευση της αναπνευστικής οδού. Το επόμενο βράδυ κοιμήθηκα για άλλο ένα βράδυ στην κλινική, αυτή την φορά φορώντας την μάσκα.
»Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το επόμενο πρωί ξύπνησα στις 7, από τον στρατό είχα να ξυπνήσω τόσο νωρίς. Οι πονοκέφαλοι είχαν εξαφανιστεί, και ένιωθα μια περίεργη ενέργεια που ποτέ δεν είχα το πρωί. Όλη την ημέρα αυτή η ενέργεια συνεχίστηκε, ενώ το μεσημέρι δεν ένιωσα την ανάγκη να ρίξω έναν ύπνο για καμιά ώρα όπως συνήθως. Από τότε ξεκίνησα να φοράω την μάσκα ύπνου κάθε βράδυ. Πλέον απολαμβάνω τον ύπνο, νιώθω πολύ ξεκούραστος μέσα στην ημέρα, και μπορώ πλέον να δω ολόκληρη ταινία χωρίς να με παίρνει ο ύπνος στους τίτλους αρχής. Η επαγγελματική μου απόδοση αυξήθηκε κατακόρυφα αφού μπορούσα πλέον να δουλεύω περισσότερο και καλύτερα, αλλά και η κοινωνική μου ζωή βελτιώθηκε κατά πολύ σε όλους τους τομείς, περνώντας περισσότερο χρόνο με τους φίλους και την οικογένεια μου».
Το παράδειγμα του Θέμου, είναι ενδεικτικό των περιπτώσεων τις οποίες αντιμετωπίζουν με επιτυχία τα Κέντρα Ύπνου στην Αθήνα. «Η άπνοια γίνεται πάντοτε καλά. Είτε μέσω της χρήσης της συσκευής CPAP είτε μέσω χειρουργικής φροντίδας για συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η απόφαση για την θεραπεία λαμβάνεται ανάλογα με τα ευρήματα της μελέτης ύπνου και το ιστορικό του αρρώστου. Μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την συσκευή εφ’ όρου ζωής, άλλοι όχι. Όμως στην πλειοψηφία τους, έχουν αλλάξει ποιότητα ζωής», επισημαίνει ο κ. Γεώργιος Βαρουχάκης, Διευθυντής του Πνευμολογικού τμήματος στο Ερίκκος Ντυνάν.
«Η πλειονότητα των διαταραχών είναι ιάσιμες, κυρίως στην αντιμετώπιση του βασικού συμπτώματος», λέει ο κ. Τάσος Μπονάκης, Νευρολόγος, «Υπάρχουν όμως και πιο σύνθετες και δύσκολες διαταραχές, οι οποίες χρειάζονται περισσότερη εξειδικευμένη γνώση, όπως για παράδειγμα η ναρκοληψία».
Οι ειδικότητες που συμμετέχουν συνήθως στα Κέντρα Μελέτης Ύπνου, είναι πνευμονολόγοι, νευρολόγοι, ψυχίατροι και ωτορινολαρυγγολόγοι. «Η λεγόμενη ‘ιατρική του ύπνου’ είναι κάτι το οποίο αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και πηγαίνει παράλληλα με το τι γίνεται το εξωτερικό. Όσο περισσότερο εκπαιδεύονται οι γιατροί σε αυτόν τον τομέα, τόσο τα πράγματα εξελίσσονται», σημειώνει ο κ. Μπονάκης, εστιάζοντας στο γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών γνωρίζει για αυτά τα εργαστήρια, κυρίως μέσα από την διάδοσή τους στα ΜΜΕ. «Σίγουρα υπάρχουν ακόμα πράγματα που πρέπει να γίνουν σε αυτόν τον χώρο, κυρίως όσον αφορά στις γνώσεις των γιατρών, αφού ακόμα αρκετοί δεν είναι ενημερωμένοι στις διαταραχές του ύπνου μιας και δεν αποτελούν κομμάτι της ιατρικής εκπαίδευσης», καταλήγει.
Info: Eργαστήρια Mελέτης Ύπνου υπάρχουν σε αρκετά δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία της Ελλάδας. Συγκεκριμένα στην Αθήνα, κέντρα μελέτης ύπνου έχουν ο Ευαγγελισμός (τηλ.7201843), το Σισμανόγλειο (τηλ. 8039911), το Σωτηρία (τηλ. 2107763153) και το Ερρίκος Ντυνάν. Το κόστος των εξετάσεων και της θεραπείας, καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από τα ταμεία.