Whiplash: Ένα «μάθημα» για μαθητές και δασκάλους
Γιατί αξίζει να δείτε το οσκαρικό διαμαντάκι του Chazelle που κρύβει μαθήματα ζωής για μαθητές και δασκάλους.
Πόσοι από εσάς είδατε την περσινή οσκαρική έκπληξη, το Whiplash του Damien Chazelle; Όσοι δεν προλάβατε, μπορείτε να το δείτε σε πρώτη πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση στα κανάλια Novacinema την Κυριακή 25 Οκτωβρίου. Αλλά αξίζει να το παρακολουθήσετε ξανά και όλοι όσοι το έχετε ήδη δει - αυτή τη φορά, έχοντας στο μυαλό σας μια παράμετρο που θα αλλάξει την εμπειρία θέασης της ταινίας: Το Whiplash είναι ένα μάθημα, μια μεταφορά της προσπάθειας του καθενός μας να πετύχει τα όνειρά του.
Στην ταινία, ένας νεαρός ντράμερ, ο Άντριου (Miles Teller) γράφεται σε μια μουσική σχολή με όνειρο της ζωής του να γίνει θρύλος της τζαζ. Εκεί συναντά τον σκληροπυρηνικό καθηγητή Τέρενς Φλέτσερ (ο βραβευμένος με Όσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου J.K. Simmons), τον οποίο βλέπει σαν μέντορα.
Μόνο που δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντιλήψεις για το τι σημαίνει μέντορας και πώς μπορεί να βοηθήσει κάποιον να πετύχει. Ο καθηγητής του Whiplash είναι αυστηρός μέχρι αηδίας, δείχνει εμμέσως πλην σαφώς στους μαθητές του ότι κανείς δεν είναι αναντικατάστατος και τους πιέζει μέχρι… κυριολεκτικά να ματώσουν.
Εσείς πόσο μακριά θα φτάνατε, και πόσα θα υπομένατε αν κάποιος σας υποσχόταν ότι έτσι θα πετύχετε τα όνειρά σας; «Προτιμώ να πεθάνω μεθυσμένος κι αδέκαρος στα 34 μου και να μιλούν για μένα οι άνθρωποι στα δείπνα τους, παρά να ζήσω και να είμαι πλούσιος στα 90, αλλά κανείς να μη θυμάται ποιος ήμουν», ακούγεται στην ταινία.
Αν το καλοσκεφτείτε άλλωστε, οι ζωές μας είναι σαν την ορχήστρα του Whiplash. Κάποια μέλη της θέλουν να κινηθούμε με τον δικό τους τρόπο, κάποιοι είναι συνεργάσιμοι και κάποιοι όχι, κάποιοι έχουν υψηλές προσδοκίες από εμάς, και όλοι μαζί καλούμαστε να παίξουμε τη μουσική συμφωνία της επιτυχίας.
Είναι, όμως η «σκληρή αγάπη» όντως αγάπη; Μήπως πιέζουμε τα σημερινά παιδιά υπερβολικά πολύ να πετύχουν πράγματα που δεν καταφέραμε εμείς; Πού τελειώνει το «μην τα παρατάς»; Και, είναι η επιμονή πέρα από τα όρια ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να φτάσει κανείς στην κορυφή; Τα ερωτήματα που θέτει το μικρό αριστούργημα του Chazelle δεν έχουν εύκολες απαντήσεις. Ο ήρωας της ταινίας, όπως όλοι μας, έχει «ασφαλή αναχώματα» που εξισορροπούν τη ζωή του. Οι γονείς και η κοπέλα του είναι σύμμαχοί του, αλλά στο πάθος της προσπάθειας εκείνος θεωρεί πως τον «κρατούν πίσω».
Το αν θα μείνει πίσω ή όχι τελικά, και το αν αυτή η σχέση μέντορα-μαθητή είναι αποτελεσματική ή (αυτό)καταστροφική, δεν θα σας το αποκαλύψουμε φυσικά – αξίζει να δείτε την ταινία για να το διαπιστώσετε μόνοι σας. Και να σκεφτείτε, όσο την παρακολουθείτε, τα δικά σας όνειρα, τους δικούς σας συμμάχους, τους δικούς σας στόχους, έχοντας στο μυαλό ότι όλοι σε κάποια σχέση της ζωής μας λειτουργούμε είτε ως «μαθητές» είτε ως «δάσκαλοι». Η ταινία προβάλλεται στις 25 Οκτωβρίου στα κανάλια Novacinema, ενώ χάρη στον αποκωδικοποιητή NovaBox+ είναι δυνατή η εγγραφή της ώστε να την κρατήσετε στην ταινιοθήκη σας και να την βλέπετε όποτε το επιθυμείτε.
Στην ταινία, ένας νεαρός ντράμερ, ο Άντριου (Miles Teller) γράφεται σε μια μουσική σχολή με όνειρο της ζωής του να γίνει θρύλος της τζαζ. Εκεί συναντά τον σκληροπυρηνικό καθηγητή Τέρενς Φλέτσερ (ο βραβευμένος με Όσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου J.K. Simmons), τον οποίο βλέπει σαν μέντορα.
Μόνο που δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντιλήψεις για το τι σημαίνει μέντορας και πώς μπορεί να βοηθήσει κάποιον να πετύχει. Ο καθηγητής του Whiplash είναι αυστηρός μέχρι αηδίας, δείχνει εμμέσως πλην σαφώς στους μαθητές του ότι κανείς δεν είναι αναντικατάστατος και τους πιέζει μέχρι… κυριολεκτικά να ματώσουν.
Εσείς πόσο μακριά θα φτάνατε, και πόσα θα υπομένατε αν κάποιος σας υποσχόταν ότι έτσι θα πετύχετε τα όνειρά σας; «Προτιμώ να πεθάνω μεθυσμένος κι αδέκαρος στα 34 μου και να μιλούν για μένα οι άνθρωποι στα δείπνα τους, παρά να ζήσω και να είμαι πλούσιος στα 90, αλλά κανείς να μη θυμάται ποιος ήμουν», ακούγεται στην ταινία.
Αν το καλοσκεφτείτε άλλωστε, οι ζωές μας είναι σαν την ορχήστρα του Whiplash. Κάποια μέλη της θέλουν να κινηθούμε με τον δικό τους τρόπο, κάποιοι είναι συνεργάσιμοι και κάποιοι όχι, κάποιοι έχουν υψηλές προσδοκίες από εμάς, και όλοι μαζί καλούμαστε να παίξουμε τη μουσική συμφωνία της επιτυχίας.
Είναι, όμως η «σκληρή αγάπη» όντως αγάπη; Μήπως πιέζουμε τα σημερινά παιδιά υπερβολικά πολύ να πετύχουν πράγματα που δεν καταφέραμε εμείς; Πού τελειώνει το «μην τα παρατάς»; Και, είναι η επιμονή πέρα από τα όρια ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να φτάσει κανείς στην κορυφή; Τα ερωτήματα που θέτει το μικρό αριστούργημα του Chazelle δεν έχουν εύκολες απαντήσεις. Ο ήρωας της ταινίας, όπως όλοι μας, έχει «ασφαλή αναχώματα» που εξισορροπούν τη ζωή του. Οι γονείς και η κοπέλα του είναι σύμμαχοί του, αλλά στο πάθος της προσπάθειας εκείνος θεωρεί πως τον «κρατούν πίσω».
Το αν θα μείνει πίσω ή όχι τελικά, και το αν αυτή η σχέση μέντορα-μαθητή είναι αποτελεσματική ή (αυτό)καταστροφική, δεν θα σας το αποκαλύψουμε φυσικά – αξίζει να δείτε την ταινία για να το διαπιστώσετε μόνοι σας. Και να σκεφτείτε, όσο την παρακολουθείτε, τα δικά σας όνειρα, τους δικούς σας συμμάχους, τους δικούς σας στόχους, έχοντας στο μυαλό ότι όλοι σε κάποια σχέση της ζωής μας λειτουργούμε είτε ως «μαθητές» είτε ως «δάσκαλοι». Η ταινία προβάλλεται στις 25 Οκτωβρίου στα κανάλια Novacinema, ενώ χάρη στον αποκωδικοποιητή NovaBox+ είναι δυνατή η εγγραφή της ώστε να την κρατήσετε στην ταινιοθήκη σας και να την βλέπετε όποτε το επιθυμείτε.
