Πώς είναι η καλή τηλεόραση; Ζούμε το νέο Πολυτεχνείο; Πού θα βλέπουμε την κυριακάτικη εκκλησιαστική λειτουργία; Όλα όσα μας έμαθαν οι 7 ημέρες χωρίς(;) ΕΡΤ.
Παλαιότερο των 360 ημερών
του Γιώργου Κόκουβα
Συμπληρώθηκε «αισίως» μία εβδομάδα από την στιγμή που η οθόνη μας μαύρισε στους σταθμούς που αντιστοιχούσαν στα τρία πρώτα κουμπιά του τηλεκοντρόλ μας. Οι εξελίξεις συνεχίζουν να τρέχουν, καθώς οι πολιτικοί αρχηγοί εξακολουθούν να παίζουν κρυφτούλι με τις λέξεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και κυνηγητό με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ που βρίσκονται ακόμη στα στούντιο της Αγίας Παρασκευής και εκπέμπουν διαδικτυακά.
Μέχρι να μάθουμε το τέλος αυτής της παράλογης καλοκαιρινής τηλεοπτικής περιπέτειας, επιχειρούμε να σταχυολογήσουμε όσα μας έμαθε αυτό το επταήμερο χωρίς ΕΡΤ, αλλά με περισσότερη-από-ποτέ ΕΡΤ.
-Ότι δεν έχουμε τρικομματική κυβέρνηση Την απόφαση για την κατάργηση της ΕΡΤ την πήρε το ένα τρίτο της κυβέρνησης, ένας υπουργός, ένα κόμμα. Που δεν είχε αυτοδυναμία. Τι δεν καταλαβαίνουμε;
-Ότι οι θεσμοί του κράτους είναι διακοσμητικοί Ο Κάρολος Παπούλιας άνοιξε με το ζόρι το κουρασμένο του στόμα, ψέλλισε ένα «εγώ δεννν» και επέστρεψε στον μακάριο υπνάκο του. Την ίδια ώρα, ο Πρωθυπουργός δεν θεώρησε πως η κατάργηση δημόσιου οργανισμού και η σύσταση νέου χρειάζεται την έγκριση της Βουλής και την έφερε προ τετελεσμένου. Όχι ότι θα είχαμε καμία εμπιστοσύνη στην ψήφο των βουλευτών – ποιοι άλλωστε ψήφισαν όλα όσα μας έφτασαν σε αυτό το σημείο; – αλλά τουλάχιστον τα προσχήματα της δημοκρατίας θα μπορούσαν να κρατηθούν.
-Ότι η ΕΣΗΕΑ ζει στον (μαχητικότατο) κόσμο της Η απάντηση σε όλα τον τελευταίο καιρό μοιάζει να είναι η απεργία – σαν ένα αντανακλαστικό της «εργατικής τάξης» που κάνει την κυβέρνηση να τρέμει. Σοβαρά τώρα: Πιστεύει κανείς ότι η απεργία των υπόλοιπων Μέσων εξυπηρέτησε το κίνημα της ΕΡΤ ή επηρέασε τις κυβερνητικές αποφάσεις; Αυτό που στην ουσία συνέβη είναι πως οι Έλληνες, μεγάλο μέρος των οποίων ξεσηκώθηκε γιατί του στέρησαν το δικαίωμα στην ελεύθερη ενημέρωση, έμεινε χωρίς καθόλου ενημέρωση.