Τι μας έμαθε μια δεκαετία στα social media
Όσα πάθαμε (και μάθαμε) μετά από 10 χρόνια Facebook και άλλων δαιμονίων, προς γνώση και συμμόρφωση.
της Ηρώς Κουνάδη
Δεν ξέρουμε αν πέρασε καθόλου από το μυαλό σας φέτος, αλλά για τους περισσότερους από εμάς κλείνει μια δεκαετία (για κάποιους και παραπάνω) ενεργούς ενασχόλησης με τα social media –δηλαδή βασικά με το Facebook, και εν συνεχεία, και δευτερευόντως, με το Instagram, το Twitter, το Snapchat και πάει λέγοντας. Αντί άλλου… εορτασμού, ιδού το απόσταγμα σοφίας που μας κληροδότησαν 10 χρόνια στάτους, ταγκαρίσματος φωτογραφιών, μεταμεσονύκτιων μηνυμάτων στο Μέσεντζερ, λάικ και φόλοου.
1. Τίποτα δεν είναι ασφαλές. Όπως απέδειξε περίτρανα το πρόσφατο σκάνδαλο του Cambridge Analytica, και άλλα μικρότερα πριν από αυτό, δεν πα’ να τριπλοκλειδώνεις το προφίλ σου και να διπλοτσεκάρεις τους Όρους Χρήσης και τα περί ασφάλειας (χαχα) προσωπικών δεδομένων (χαχαχα), ό,τι δεν θέλεις να διαρρεύσει/ κυκλοφορήσει/ πουληθεί/ ιδωθεί από ανθρώπου μάτι, απλά δεν το ανεβάζεις στο ίντερνετ. Τελεία.
2. Δεν υπάρχουν αντίο στον δρόμο μας. Είναι σχεδόν αδύνατο να χωρίσεις και να βγάλεις κάποιον από τη ζωή σου την εποχή των social media. Ακόμα και αν αντισταθείς στον πειρασμό να το παίξεις υπεράνω, και διαγράψεις το πρώην άλλο σου μισό από «φίλο», δύσκολα θα καταφέρεις να αποφύγεις τις επισκέψεις στο προφίλ του για να τσεκάρεις τι κάνει/ πού πάει/ με ποιον φλερτάρει και πάει λέγοντας.
3. Κανείς ποτέ δεν πόσταρε τραγούδι χωρίς να θέλει να περάσει σε κάποιον (πολύ συγκεκριμένο) ένα μήνυμα.
4. Σχεδόν κανείς ποτέ δεν έπιασε αυτό το μήνυμα.
5. Η απουσία απάντησης είναι απάντηση –δυσάρεστη μεν, απάντηση δε. Σε αντίθεση με την εποχή των τηλεφώνων, όταν το να μην απαντήσει ο άλλος θα μπορούσε και να σημαίνει πως δεν είδε το μήνυμα (ή τουλάχιστον έτσι μπορούσες να ελπίζεις) πλέον τα «διαβάστηκε» δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολιών. Δεν απάντησε γιατί δεν ήθελε να απαντήσει.
6. Το μόνο πράγμα χειρότερο από το «διαβάστηκε» είναι η απουσία του, σε συνδυασμό με το «ενεργός πριν από 1 λεπτό». Ενός λεπτού σιγή για όσους βίωσαν τον πόνο ετούτο.
7. Τα γραπτά μένουν. Και το μόνο που σε χωρίζει από το να βρεθείς υπόλογος για εκείνο το προπέρσινο φλερτάκι είναι ένας ζηλιάρης γκόμενος και ένα ξεκλείδωτο κινητό.
8. Τα λάικ στις φωτογραφίες σου σταματάς να τα τσεκάρεις με το που εμφανιστεί στη σχετική λίστα το αντικείμενο του πόθου σου. Μέχρι τότε, και 384 να έχουν φτάσει, θα ανοίγεις ευλαβικά κάθε νέο νοτιφικέισον.
9. Αν κάτι φαίνεται υπερβολικά τραβηγμένο για να συνέβη στ’ αλήθεια, πιθανότατα είναι fake news –ή χαβαλές από σελίδα τύπου Το Κουλούρι.
10. Όλοι είμαστε συγκλονιστικά καλύτεροι στο φλερτ που συμβαίνει γραπτώς απ’ ό,τι στο διά ζώσης. Αλλά αυτό μας το είχαν μάθει (έστω, υπονοήσει) και τα chatrooms, πιο πριν.
Ηρώ Κουνάδη
Δεν ξέρουμε αν πέρασε καθόλου από το μυαλό σας φέτος, αλλά για τους περισσότερους από εμάς κλείνει μια δεκαετία (για κάποιους και παραπάνω) ενεργούς ενασχόλησης με τα social media –δηλαδή βασικά με το Facebook, και εν συνεχεία, και δευτερευόντως, με το Instagram, το Twitter, το Snapchat και πάει λέγοντας. Αντί άλλου… εορτασμού, ιδού το απόσταγμα σοφίας που μας κληροδότησαν 10 χρόνια στάτους, ταγκαρίσματος φωτογραφιών, μεταμεσονύκτιων μηνυμάτων στο Μέσεντζερ, λάικ και φόλοου.
1. Τίποτα δεν είναι ασφαλές. Όπως απέδειξε περίτρανα το πρόσφατο σκάνδαλο του Cambridge Analytica, και άλλα μικρότερα πριν από αυτό, δεν πα’ να τριπλοκλειδώνεις το προφίλ σου και να διπλοτσεκάρεις τους Όρους Χρήσης και τα περί ασφάλειας (χαχα) προσωπικών δεδομένων (χαχαχα), ό,τι δεν θέλεις να διαρρεύσει/ κυκλοφορήσει/ πουληθεί/ ιδωθεί από ανθρώπου μάτι, απλά δεν το ανεβάζεις στο ίντερνετ. Τελεία.
2. Δεν υπάρχουν αντίο στον δρόμο μας. Είναι σχεδόν αδύνατο να χωρίσεις και να βγάλεις κάποιον από τη ζωή σου την εποχή των social media. Ακόμα και αν αντισταθείς στον πειρασμό να το παίξεις υπεράνω, και διαγράψεις το πρώην άλλο σου μισό από «φίλο», δύσκολα θα καταφέρεις να αποφύγεις τις επισκέψεις στο προφίλ του για να τσεκάρεις τι κάνει/ πού πάει/ με ποιον φλερτάρει και πάει λέγοντας.
3. Κανείς ποτέ δεν πόσταρε τραγούδι χωρίς να θέλει να περάσει σε κάποιον (πολύ συγκεκριμένο) ένα μήνυμα.
4. Σχεδόν κανείς ποτέ δεν έπιασε αυτό το μήνυμα.
5. Η απουσία απάντησης είναι απάντηση –δυσάρεστη μεν, απάντηση δε. Σε αντίθεση με την εποχή των τηλεφώνων, όταν το να μην απαντήσει ο άλλος θα μπορούσε και να σημαίνει πως δεν είδε το μήνυμα (ή τουλάχιστον έτσι μπορούσες να ελπίζεις) πλέον τα «διαβάστηκε» δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολιών. Δεν απάντησε γιατί δεν ήθελε να απαντήσει.
6. Το μόνο πράγμα χειρότερο από το «διαβάστηκε» είναι η απουσία του, σε συνδυασμό με το «ενεργός πριν από 1 λεπτό». Ενός λεπτού σιγή για όσους βίωσαν τον πόνο ετούτο.
7. Τα γραπτά μένουν. Και το μόνο που σε χωρίζει από το να βρεθείς υπόλογος για εκείνο το προπέρσινο φλερτάκι είναι ένας ζηλιάρης γκόμενος και ένα ξεκλείδωτο κινητό.
8. Τα λάικ στις φωτογραφίες σου σταματάς να τα τσεκάρεις με το που εμφανιστεί στη σχετική λίστα το αντικείμενο του πόθου σου. Μέχρι τότε, και 384 να έχουν φτάσει, θα ανοίγεις ευλαβικά κάθε νέο νοτιφικέισον.
9. Αν κάτι φαίνεται υπερβολικά τραβηγμένο για να συνέβη στ’ αλήθεια, πιθανότατα είναι fake news –ή χαβαλές από σελίδα τύπου Το Κουλούρι.
10. Όλοι είμαστε συγκλονιστικά καλύτεροι στο φλερτ που συμβαίνει γραπτώς απ’ ό,τι στο διά ζώσης. Αλλά αυτό μας το είχαν μάθει (έστω, υπονοήσει) και τα chatrooms, πιο πριν.
Ηρώ Κουνάδη
