Κοινωνικά πειράματα που θα σας βάλουν να σκεφτείτε
Οκτώ υπέροχα βιντεάκια έχουν σπουδαία πράγματα να σας πουν για τη βία, τον ρατσισμό και την αποξένωση στις σύγχρονες κοινωνίες. Και δεν είναι όλα θλιβερά.
της Ηρώς Κουνάδη
Ίσως τα έχετε δει να κυκλοφορούν στα social media τους τελευταίους μήνες. Τα βιντεάκια-κοινωνικά πειράματα κατακλύζουν τελευταία το internet, προσπαθώντας να απαντήσουν ερωτήματα όπως «πόσο ρατσιστές είμαστε;», «πόσο εύκολα θα βοηθούσαμε έναν άγνωστο;» ή «πόσο πραγματικά προσέχουμε τι συμβαίνει γύρω μας;». Οι απαντήσεις τους, άλλοτε συγκινητικές και άλλοτε ανατριχιαστικές, αναμφίβολα θα σας βάλουν σε σκέψεις.
Θα κλέβατε χρήματα από έναν άστεγο; Όχι; Ωραία. Πιο δύσκολο τώρα: Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι θα έκλεβαν χρήματα από έναν άστεγο, αν αυτός ο άστεγος κοιμόταν και δίπλα του είχε ένα χαρτονόμισμα των 100€;
Και γίνεται δυσκολότερο: Πόσο ευκολότερο είναι να βοηθήσουμε έναν καλοντυμένο κύριο που γλίστρησε μπροστά μας να σηκωθεί από το να κάνουμε το ίδιο για έναν άστεγο;
Πόσο ρατσιστές είμαστε οι Έλληνες; Και το κυριότερο: Πόσο εύκολο μας είναι να βάλουμε τους ρατσιστές στη θέση τους; Οι απαντήσεις στο συγκλονιστικό βιντεάκι – κοινωνικό πείραμα της ActionAid.
Και πώς αντιδρούν άλλοι Ευρωπαίοι στο ρατσισμό; Ένας νεοαφιχθείς στη Λιθουανία μαύρος λαμβάνει (υποτίθεται) ένα ρατσιστικό μήνυμα στα λιθουανικά, και ζητά από δέκα αγνώστους –άνδρες, γυναίκες και παιδιά– σε μια αίθουσα αναμονής να του πουν τι λέει, γιατί δε μιλά ακόμα τη γλώσσα. Οι αντιδράσεις τους ενδέχεται να σας κάνουν να δακρύσετε.
Βασισμένο στην ίδια ιδέα, το υπέροχο βιντεάκι που ακολουθεί μας δείχνει τι γίνεται όταν ένα gay ζευγάρι πηγαίνει στη Μαδρίτη και αναζητά το hostel του, ζητώντας από διάφορους περαστικούς να τους μεταφράσουν τις «οδηγίες» που τους έχει γράψει στα ισπανικά ο ιδιοκτήτης –οι οποίες είναι στην πραγματικότητα ένα ομοφοβικό παραλήρημα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιτάξατε έναν άστεγο περνώντας από δίπλα του; Το ανατριχιαστικό βιντεάκι που ακολουθεί αναρωτιέται: Θα αναγνωρίζατε έναν συγγενή σας αν τον προσπερνούσατε να κοιμάται, ή απλώς να κάθεται, στην άκρη του δρόμου; Η απάντηση, όπως μάλλον υποψιάζεστε, είναι σπαρακτική.
Εντάξει, ας ελαφρύνουμε το κλίμα: Πόσο πιστεύετε ότι αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας όταν τρέχουμε αγχωμένοι να προλάβουμε τη δουλειά/ το μετρό/ την καθημερινότητα; Ο Joshua Bell, ένας από τους μεγαλύτερους βιολιστές στον κόσμο αυτή τη στιγμή, παίζει στην είσοδο ενός σταθμού του μετρό σε αυτό το παγκοσμίως διάσημο πείραμα της Washington Post, και σχεδόν κανείς δεν σταματά να τον ακούσει.
Δύο τύποι προσπαθούν να αυτοκτονήσουν και δύο ταξιτζήδες που τους πήγαν ανήξεροι ως τη γέφυρα από την οποία θα έπεφταν προσπαθούν να τους μεταπείσουν, με τις πιο απολαυστικά συγκινητικές ατάκες.
Ίσως τα έχετε δει να κυκλοφορούν στα social media τους τελευταίους μήνες. Τα βιντεάκια-κοινωνικά πειράματα κατακλύζουν τελευταία το internet, προσπαθώντας να απαντήσουν ερωτήματα όπως «πόσο ρατσιστές είμαστε;», «πόσο εύκολα θα βοηθούσαμε έναν άγνωστο;» ή «πόσο πραγματικά προσέχουμε τι συμβαίνει γύρω μας;». Οι απαντήσεις τους, άλλοτε συγκινητικές και άλλοτε ανατριχιαστικές, αναμφίβολα θα σας βάλουν σε σκέψεις.
Θα κλέβατε χρήματα από έναν άστεγο; Όχι; Ωραία. Πιο δύσκολο τώρα: Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι θα έκλεβαν χρήματα από έναν άστεγο, αν αυτός ο άστεγος κοιμόταν και δίπλα του είχε ένα χαρτονόμισμα των 100€;
Και γίνεται δυσκολότερο: Πόσο ευκολότερο είναι να βοηθήσουμε έναν καλοντυμένο κύριο που γλίστρησε μπροστά μας να σηκωθεί από το να κάνουμε το ίδιο για έναν άστεγο;
Πόσο ρατσιστές είμαστε οι Έλληνες; Και το κυριότερο: Πόσο εύκολο μας είναι να βάλουμε τους ρατσιστές στη θέση τους; Οι απαντήσεις στο συγκλονιστικό βιντεάκι – κοινωνικό πείραμα της ActionAid.
Και πώς αντιδρούν άλλοι Ευρωπαίοι στο ρατσισμό; Ένας νεοαφιχθείς στη Λιθουανία μαύρος λαμβάνει (υποτίθεται) ένα ρατσιστικό μήνυμα στα λιθουανικά, και ζητά από δέκα αγνώστους –άνδρες, γυναίκες και παιδιά– σε μια αίθουσα αναμονής να του πουν τι λέει, γιατί δε μιλά ακόμα τη γλώσσα. Οι αντιδράσεις τους ενδέχεται να σας κάνουν να δακρύσετε.
Βασισμένο στην ίδια ιδέα, το υπέροχο βιντεάκι που ακολουθεί μας δείχνει τι γίνεται όταν ένα gay ζευγάρι πηγαίνει στη Μαδρίτη και αναζητά το hostel του, ζητώντας από διάφορους περαστικούς να τους μεταφράσουν τις «οδηγίες» που τους έχει γράψει στα ισπανικά ο ιδιοκτήτης –οι οποίες είναι στην πραγματικότητα ένα ομοφοβικό παραλήρημα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιτάξατε έναν άστεγο περνώντας από δίπλα του; Το ανατριχιαστικό βιντεάκι που ακολουθεί αναρωτιέται: Θα αναγνωρίζατε έναν συγγενή σας αν τον προσπερνούσατε να κοιμάται, ή απλώς να κάθεται, στην άκρη του δρόμου; Η απάντηση, όπως μάλλον υποψιάζεστε, είναι σπαρακτική.
Εντάξει, ας ελαφρύνουμε το κλίμα: Πόσο πιστεύετε ότι αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας όταν τρέχουμε αγχωμένοι να προλάβουμε τη δουλειά/ το μετρό/ την καθημερινότητα; Ο Joshua Bell, ένας από τους μεγαλύτερους βιολιστές στον κόσμο αυτή τη στιγμή, παίζει στην είσοδο ενός σταθμού του μετρό σε αυτό το παγκοσμίως διάσημο πείραμα της Washington Post, και σχεδόν κανείς δεν σταματά να τον ακούσει.
Δύο τύποι προσπαθούν να αυτοκτονήσουν και δύο ταξιτζήδες που τους πήγαν ανήξεροι ως τη γέφυρα από την οποία θα έπεφταν προσπαθούν να τους μεταπείσουν, με τις πιο απολαυστικά συγκινητικές ατάκες.
