Αποτυχημένα ραντεβού: Ιστορίες από την κρύπτη
Φίλοι και αναγνώστες του in2life μοιράζονται μαζί σας σπαρταριστές ιστορίες από τα χειρότερα ραντεβού τους, με την ευχή… να μη σας τύχει.
Πόσο στραβά μπορεί να πάει ένα ραντεβού; «Πολύ» θα απαντούσαν οι πρωταγωνιστές των παρακάτω ιστοριών, που θέλουν να σας προειδοποιήσουν να προσέχετε με ποιον βγαίνετε, τι φοράτε και –κυρίως– τι τρώτε στα ραντεβού σας. Το γιατί, θα το καταλάβετε.
Όταν το Ίντερνετ πρωτομπήκε στη ζωή μας και τα πρώτα κοινωνικά δίκτυα έκαναν δειλά δειλά τα βήματά τους, μιλούσα στο MSN με μια κοπέλα σε καθημερινή βάση. Από εκεί το πήγαμε από εδώ το φέραμε, καταφέραμε να κανονίσουμε να πάμε για καφεδάκι στο κέντρο. Συναντιόμαστε Μοναστηράκι, την χαιρετάω χαλαρός, εκείνη φαινόταν λίγο σφιγμένη. Κοιτούσε ανυπόμονα γύρω γύρω σαν να την κυνηγούσε κάποιος. Και ενώ αποφασίζουμε να πάμε κάπου προς Ψυρρή για καφέ, ξάφνου χτυπάει το κινητό της. Έντρομη το πιάνει και κοιτάει γύρω της «Ωχ! Ο δικός μου! Λες να είναι εδώ; Δεν το πιστεύω!». Την κοιτάω έντρομος χωρίς να απαντήσω κάτι. «Ρε συ σόρρυ, δεν μπορώ να το κάνω αυτό, πρέπει να φύγω». Και έφυγε. Αν υπήρχε τότε, το μακρινό 2002 η έκφραση, τότε ενδεχομένως να φώναζα «Dafuq??».
Χάρης, 28 χρονών
Ένας τύπος από τη δουλειά μου πρότεινε να πάμε στις νεροτσουλήθρες στην Κόρινθο, πριν από μερικά χρόνια. Μου φάνηκε πολύ ωραία ιδέα, εκτίμησα βασικά ότι δεν πρότεινε το κλασικό ποτό/ καφέ. Περιχαρής, λοιπόν, πάω κι αγοράζω και ένα καινούριο μαγιό, κι είμαι σα μικρό παιδάκι από την χαρά μου… Μέχρι που φτάνω στα μισά της πρώτης νεροτσουλήθρας και το κάτω του μπικίνι πιάνεται σε ένα από αυτά τα χωρίσματα του πλαστικού, και σκίζεται στα δύο.
Έλενα, 30 χρονών
Θα βγαίναμε δεύτερη φορά με αυτό το παιδί που μου άρεσε πολύ. Είχα πάθει τροφική δηλητηρίαση την προηγούμενη μέρα, και δεν μπορούσα να φάω τίποτα, μου έφερνε ναυτία ακόμα και το να βλέπω φαγητό, αλλά δεν ήθελα και να του το ακυρώσω. Τον καλώ, λοιπόν, σπίτι μου, και ψήνω μία πίτσα από αυτές τις έτοιμες, για να φάει μόνο εκείνος. Η αντίδρασή του: «Είσαι όντως άρρωστη, ή απλώς βαριόσουν να μαγειρέψεις;».
Αγγελική, 27 χρονών
Είχα βγει με έναν τύπο που είχε πολλά τατουάζ, τα οποία μπορείς να πεις ότι είναι το φετίχ μου. Αρχίζει να μου μιλάει για το τελευταίο tattoo που χτύπησε, και του ζητάω να το δω. Ήταν μια ημίγυμνη γυναίκα που ξερίζωνε την καρδιά ενός άντρα, και κάλυπτε όλη του την πλάτη. Μου εξήγησε ότι το έκανε για να θυμάται πόσο πολύ τον πλήγωσε η πρώην του.
Χριστιάνα, 32 χρονών
Είχα βγει 5-6 φορές με ένα παιδί που μου άρεσε, αν εξαιρούσες την κάπως εκνευριστική συνήθεια που είχε να μιλά για θερμίδες και λιπαρά κάθε φορά που τρώγαμε μαζί. Είχα, λοιπόν, την φαεινή ιδέα να τον καλέσω ένα βράδυ που θα βγαίναμε σε μια μπυραρία με τα παιδιά από την δουλειά. Όλα πήγαιναν καλά, ήταν γενικώς σούπερ συμπαθητικός και με χιούμορ οπότε τον συμπάθησαν όλοι πολύ. Μέχρι τη στιγμή που απλώνω το χέρι να πάρω μια φτερούγα κοτόπουλου, και τον ακούει να μου λέει αυστηρά «το χρειάζεσαι πραγματικά αυτό;».
Μαριάννα, 30 χρονών
Το μεγάλο fail ήταν στο δεύτερο ραντεβού με μια κοπέλα που μου άρεσε πολύ. Την πρώτη φορά που είχαμε βγει, είχε αναφέρει κάποια στιγμή ότι τρελαίνεται για Oreo, οπότε πηγαίνοντας στο ραντεβού μας σταματάω σε ένα mini market και της παίρνω ένα σακουλάκι. Σκέφτηκα ότι θα της φαινόταν πολύ γλυκό, ότι θυμάμαι τι μου είχε πει και τα σχετικά. Της δίνω λοιπόν το σακουλάκι περιχαρής, κι εκείνη επιτόπου συνοφρυώνεται, μου λέει ότι το πηγαίνω πολύ γρήγορα, και λυπάται αλλά δεν μπορεί έτσι, πρέπει να φύγει. Και φεύγει.
Χρήστος, 30 χρονών
Είχαμε πάει στα Friday’s για πρώτο ραντεβού. Εκεί που όλα πάνε καλά, και τελειώνουμε το φαγητό μας, μας περικυκλώνουν μερικοί σερβιτόροι κι αρχίζουν να μου τραγουδάνε το τραγουδάκι των γενεθλίων. Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι έχουν κάνει λάθος στο τραπέζι, τα γενέθλιά μου ήταν σε έξι μήνες, αλλά ήξεραν το όνομά μου, είπαν ξεκάθαρα «να ζήσεις Ειρήνη και χρόνια πολλά», πόσο σύμπτωση μπορεί να είναι αυτό; Τέλος πάντων, φυσάω τα κεριά εντελώς αμήχανα, απλώς για να φύγουν, μας κοιτάει κι όλο το μαγαζί, δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Μέχρι που φεύγουν, γυρνάω κατακόκκινη σε εκείνον να του πω ότι δεν έχω ιδέα, κάποιος μου κάνει πλάκα μάλλον, και τον βλέπω ατάραχο να μου λέει ότι το κάνει κάθε φορά, γιατί είχαν (ή έχουν γενικώς, δεν ήμουν σίγουρη) αυτή την «προσφορά» ότι αν είναι τα γενέθλιά σου παίρνεις ένα δωρεάν επιδόρπιο. Οπότε, τους είπε ότι ήταν τα δικά μου.
Ειρήνη, 28 χρονών
Όταν το Ίντερνετ πρωτομπήκε στη ζωή μας και τα πρώτα κοινωνικά δίκτυα έκαναν δειλά δειλά τα βήματά τους, μιλούσα στο MSN με μια κοπέλα σε καθημερινή βάση. Από εκεί το πήγαμε από εδώ το φέραμε, καταφέραμε να κανονίσουμε να πάμε για καφεδάκι στο κέντρο. Συναντιόμαστε Μοναστηράκι, την χαιρετάω χαλαρός, εκείνη φαινόταν λίγο σφιγμένη. Κοιτούσε ανυπόμονα γύρω γύρω σαν να την κυνηγούσε κάποιος. Και ενώ αποφασίζουμε να πάμε κάπου προς Ψυρρή για καφέ, ξάφνου χτυπάει το κινητό της. Έντρομη το πιάνει και κοιτάει γύρω της «Ωχ! Ο δικός μου! Λες να είναι εδώ; Δεν το πιστεύω!». Την κοιτάω έντρομος χωρίς να απαντήσω κάτι. «Ρε συ σόρρυ, δεν μπορώ να το κάνω αυτό, πρέπει να φύγω». Και έφυγε. Αν υπήρχε τότε, το μακρινό 2002 η έκφραση, τότε ενδεχομένως να φώναζα «Dafuq??».
Χάρης, 28 χρονών
Ένας τύπος από τη δουλειά μου πρότεινε να πάμε στις νεροτσουλήθρες στην Κόρινθο, πριν από μερικά χρόνια. Μου φάνηκε πολύ ωραία ιδέα, εκτίμησα βασικά ότι δεν πρότεινε το κλασικό ποτό/ καφέ. Περιχαρής, λοιπόν, πάω κι αγοράζω και ένα καινούριο μαγιό, κι είμαι σα μικρό παιδάκι από την χαρά μου… Μέχρι που φτάνω στα μισά της πρώτης νεροτσουλήθρας και το κάτω του μπικίνι πιάνεται σε ένα από αυτά τα χωρίσματα του πλαστικού, και σκίζεται στα δύο.
Έλενα, 30 χρονών
Θα βγαίναμε δεύτερη φορά με αυτό το παιδί που μου άρεσε πολύ. Είχα πάθει τροφική δηλητηρίαση την προηγούμενη μέρα, και δεν μπορούσα να φάω τίποτα, μου έφερνε ναυτία ακόμα και το να βλέπω φαγητό, αλλά δεν ήθελα και να του το ακυρώσω. Τον καλώ, λοιπόν, σπίτι μου, και ψήνω μία πίτσα από αυτές τις έτοιμες, για να φάει μόνο εκείνος. Η αντίδρασή του: «Είσαι όντως άρρωστη, ή απλώς βαριόσουν να μαγειρέψεις;».
Αγγελική, 27 χρονών
Είχα βγει με έναν τύπο που είχε πολλά τατουάζ, τα οποία μπορείς να πεις ότι είναι το φετίχ μου. Αρχίζει να μου μιλάει για το τελευταίο tattoo που χτύπησε, και του ζητάω να το δω. Ήταν μια ημίγυμνη γυναίκα που ξερίζωνε την καρδιά ενός άντρα, και κάλυπτε όλη του την πλάτη. Μου εξήγησε ότι το έκανε για να θυμάται πόσο πολύ τον πλήγωσε η πρώην του.
Χριστιάνα, 32 χρονών
Είχα βγει 5-6 φορές με ένα παιδί που μου άρεσε, αν εξαιρούσες την κάπως εκνευριστική συνήθεια που είχε να μιλά για θερμίδες και λιπαρά κάθε φορά που τρώγαμε μαζί. Είχα, λοιπόν, την φαεινή ιδέα να τον καλέσω ένα βράδυ που θα βγαίναμε σε μια μπυραρία με τα παιδιά από την δουλειά. Όλα πήγαιναν καλά, ήταν γενικώς σούπερ συμπαθητικός και με χιούμορ οπότε τον συμπάθησαν όλοι πολύ. Μέχρι τη στιγμή που απλώνω το χέρι να πάρω μια φτερούγα κοτόπουλου, και τον ακούει να μου λέει αυστηρά «το χρειάζεσαι πραγματικά αυτό;».
Μαριάννα, 30 χρονών
Το μεγάλο fail ήταν στο δεύτερο ραντεβού με μια κοπέλα που μου άρεσε πολύ. Την πρώτη φορά που είχαμε βγει, είχε αναφέρει κάποια στιγμή ότι τρελαίνεται για Oreo, οπότε πηγαίνοντας στο ραντεβού μας σταματάω σε ένα mini market και της παίρνω ένα σακουλάκι. Σκέφτηκα ότι θα της φαινόταν πολύ γλυκό, ότι θυμάμαι τι μου είχε πει και τα σχετικά. Της δίνω λοιπόν το σακουλάκι περιχαρής, κι εκείνη επιτόπου συνοφρυώνεται, μου λέει ότι το πηγαίνω πολύ γρήγορα, και λυπάται αλλά δεν μπορεί έτσι, πρέπει να φύγει. Και φεύγει.
Χρήστος, 30 χρονών
Είχαμε πάει στα Friday’s για πρώτο ραντεβού. Εκεί που όλα πάνε καλά, και τελειώνουμε το φαγητό μας, μας περικυκλώνουν μερικοί σερβιτόροι κι αρχίζουν να μου τραγουδάνε το τραγουδάκι των γενεθλίων. Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι έχουν κάνει λάθος στο τραπέζι, τα γενέθλιά μου ήταν σε έξι μήνες, αλλά ήξεραν το όνομά μου, είπαν ξεκάθαρα «να ζήσεις Ειρήνη και χρόνια πολλά», πόσο σύμπτωση μπορεί να είναι αυτό; Τέλος πάντων, φυσάω τα κεριά εντελώς αμήχανα, απλώς για να φύγουν, μας κοιτάει κι όλο το μαγαζί, δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Μέχρι που φεύγουν, γυρνάω κατακόκκινη σε εκείνον να του πω ότι δεν έχω ιδέα, κάποιος μου κάνει πλάκα μάλλον, και τον βλέπω ατάραχο να μου λέει ότι το κάνει κάθε φορά, γιατί είχαν (ή έχουν γενικώς, δεν ήμουν σίγουρη) αυτή την «προσφορά» ότι αν είναι τα γενέθλιά σου παίρνεις ένα δωρεάν επιδόρπιο. Οπότε, τους είπε ότι ήταν τα δικά μου.
Ειρήνη, 28 χρονών
