Μεταναστευτικό: Η ανθρωπιστική κρίση που δε βλέπουμε
Σκάφη έρμαια των κυμάτων, ψυχές αναλώσιμες, τραγωδίες σύγχρονες. Θυμόμαστε τον φόρο θανάτου των μεταναστών στα νερά της Μεσογείου.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Τα ναυάγια των τελευταίων ημερών στη Μεσόγειο έχουν στοιχίσει τη ζωή σε παραπάνω από 1000 ανθρώπους, σύμφωνα με υπολογισμούς της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο αριθμός αυτός βέβαια, πολλαπλασιάζεται αν γυρίσουμε μερικά χρόνια πίσω και θυμηθούμε όλες εκείνες τις ψυχές που χάθηκαν στην προσπάθεια να ζήσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Με «συνήθεις υπόπτους» τις περιοχές που εκτείνονται από τη Λιβύη μέχρι τις ακτές της Ιταλίας και της Ελλάδας, γυρνάμε τις μαύρες σελίδες των μεταναστευτικών τραγωδιών και θυμόμαστε όλα αυτά που δεν πρέπει να ξεχνάμε αν θέλουμε κάποτε να αλλάξει κάτι.
Λιβύη – Αύγουστος 2012
Σαράντα άτομα από τη Λιβύη είχαν επιβιβαστεί σε φουσκωτό σκάφος το οποίο τον Αύγουστο του 2012 ναυάγησε στα λιβυκά χωρικά ύδατα. Με δυνατότητα μεταφοράς μόλις 15 ατόμων, το πλοίο δεν άντεξε και άρχισε να βυθίζεται μέσα στην νύχτα με τους επιβαίνοντες να πηδούν στη θάλασσα για να σωθούν. Από αυτούς, μόνο ένας κατάφερε να φτάσει κολυμπώντας στη στεριά.
Σμύρνη - Σεπτέμβριος 2012
Εξήντα μετανάστες έχασαν τη ζωή τους, μεταξύ αυτών μωρά, μικρά παιδιά και γυναίκες, όταν το σκάφος που τους μετέφερε από τη Σμύρνη προς την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2012 βυθίστηκε. Το σκάφος που είχε αναχωρήσει από το Αχμεντμπέιλι, προσέκρουσε σε βράχο, παρασύροντας στο θάνατο τους παγιδευμένους στις αποθήκες μετανάστες.
Λαμπεντούζα – Οκτώβριος 2013
Τουλάχιστον 400 άνθρωποι, οι περισσότεροι από την Ερυθραία και τη Σομαλία, χάνουν τη ζωή τους τον Οκτώβριο του 2013 όταν το πλοίο στο οποίο επέβαιναν με προορισμό το ιταλικό «νησί του θανάτου», τη Λαμπεντούζα, ανατράπηκε αφού έπιασε φωτιά. Τα θύματα σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων ήταν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Από το ναυάγιο επέζησαν μονάχα 155 άνθρωποι, οι οποίο ανασύρθηκαν ζωντανοί από τα ιταλικά συνεργεία διάσωσης.
Δεν ήταν πάντως η πρώτη φορά που ο θάνατος έκανε την εμφάνισή του στη Λαμπεντούζα, προορισμό – κλειδί για τα μεταναστευτικά ρεύματα της Αφρικής. Δύο χρόνια πριν, τον Απρίλιο του 2011, περίπου 200 μετανάστες πνίγηκαν όταν ένα βαριά φορτωμένο πλοίο βυθίστηκε εν μέσω θυελλωδών ανέμων μεταξύ Ιταλίας και Λιβύης, ενώ τον Μάιο του 2014 άλλοι 17 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους παλεύοντας με τα κύματα.
Σικελία- Οκτώβριος 2013
Λίγες μόνο ημέρες μετά την τραγωδία στη Λαμπεντούζα, οι ιταλικές αρχές περισυλλέγουν περισσότερους από τριάντα νεκρούς και 206 διασωθέντες από νέο ναυάγιο μεταξύ Μάλτας και Σικελίας. Σύμφωνα με τις αρχές της Μάλτας, το πλοιάριο ανετράπη όταν οι μετανάστες, στην προσπάθειά τους να τραβήξουν την προσοχή ενός στρατιωτικού αεροσκάφους που πετούσε από πάνω, κινήθηκαν όλοι τους προς τη μία πλευρά του.
Λευκάδα – Νοέμβριος 2013
Στις 15 Νοεμβρίου εντοπίζεται στην περιοχή Πάλαιρος της Λευκάδας αναποδογυρισμένο σκάφος με μετανάστες. Από τους ανθρώπους που επέβαιναν σε αυτό, δώδεκα βρέθηκαν νεκροί από τις λιμενικές αρχές, μεταξύ τους και τέσσερα παιδιά από τριών έως έξι ετών και 15 διασώθηκαν. Οι μετανάστες ήταν πρόσφυγες από τη Συρία, ενώ αίτιο του ναυαγίου ήταν κατά πάσα πιθανότητα η μετατόπιση βάρους λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών στη θάλασσα.
Τρίπολη – Αύγουστος 2014
Η Λιβύη μπαίνει ξανά στο επίκεντρο του δράματος των μεταναστών τον Αύγουστο του 2014. Στις 23 Αυγούστου άψυχα σώματα ανασύρονται συνεχώς από τη θάλασσα, μεταξύ τους και ένα νήπιο 18 μηνών, ανατολικά της Τρίπολης. Περισσότεροι από 200 Αφρικάνοι μετανάστες αγνοούνται και 20 περισυλλέγονται νεκροί. Το ναυάγιο σημειώθηκε στο Καραμπουλί, 50 χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης, το οποίο αποτελεί βάση των διακινητών για τη μεταφορά μεταναστών στην Ευρώπη.
Σάμος – Μάιος 2014
Τουλάχιστον είκοσι δύο μετανάστες, εκ των οποίων δώδεκα γυναίκες, έξι άντρες και τέσσερα παιδιά (ένα κορίτσι και τρία αγόρια), χάνουν τη ζωή τους τον Μάιο του 2014, όταν το ταχύπλοο στο οποίο επέβαιναν μαζί με άλλους αλλοδαπούς αναποδογύρισε στη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Σάμου. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών ήταν από τη Σομαλία, ενώ βρέθηκαν άτομα από τη Συρία και την Ερυθραία.
Τα ναυάγια των τελευταίων ημερών στη Μεσόγειο έχουν στοιχίσει τη ζωή σε παραπάνω από 1000 ανθρώπους, σύμφωνα με υπολογισμούς της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο αριθμός αυτός βέβαια, πολλαπλασιάζεται αν γυρίσουμε μερικά χρόνια πίσω και θυμηθούμε όλες εκείνες τις ψυχές που χάθηκαν στην προσπάθεια να ζήσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Με «συνήθεις υπόπτους» τις περιοχές που εκτείνονται από τη Λιβύη μέχρι τις ακτές της Ιταλίας και της Ελλάδας, γυρνάμε τις μαύρες σελίδες των μεταναστευτικών τραγωδιών και θυμόμαστε όλα αυτά που δεν πρέπει να ξεχνάμε αν θέλουμε κάποτε να αλλάξει κάτι.
Λιβύη – Αύγουστος 2012
Σαράντα άτομα από τη Λιβύη είχαν επιβιβαστεί σε φουσκωτό σκάφος το οποίο τον Αύγουστο του 2012 ναυάγησε στα λιβυκά χωρικά ύδατα. Με δυνατότητα μεταφοράς μόλις 15 ατόμων, το πλοίο δεν άντεξε και άρχισε να βυθίζεται μέσα στην νύχτα με τους επιβαίνοντες να πηδούν στη θάλασσα για να σωθούν. Από αυτούς, μόνο ένας κατάφερε να φτάσει κολυμπώντας στη στεριά.
Σμύρνη - Σεπτέμβριος 2012
Εξήντα μετανάστες έχασαν τη ζωή τους, μεταξύ αυτών μωρά, μικρά παιδιά και γυναίκες, όταν το σκάφος που τους μετέφερε από τη Σμύρνη προς την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2012 βυθίστηκε. Το σκάφος που είχε αναχωρήσει από το Αχμεντμπέιλι, προσέκρουσε σε βράχο, παρασύροντας στο θάνατο τους παγιδευμένους στις αποθήκες μετανάστες.
Λαμπεντούζα – Οκτώβριος 2013
Τουλάχιστον 400 άνθρωποι, οι περισσότεροι από την Ερυθραία και τη Σομαλία, χάνουν τη ζωή τους τον Οκτώβριο του 2013 όταν το πλοίο στο οποίο επέβαιναν με προορισμό το ιταλικό «νησί του θανάτου», τη Λαμπεντούζα, ανατράπηκε αφού έπιασε φωτιά. Τα θύματα σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων ήταν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Από το ναυάγιο επέζησαν μονάχα 155 άνθρωποι, οι οποίο ανασύρθηκαν ζωντανοί από τα ιταλικά συνεργεία διάσωσης.
Δεν ήταν πάντως η πρώτη φορά που ο θάνατος έκανε την εμφάνισή του στη Λαμπεντούζα, προορισμό – κλειδί για τα μεταναστευτικά ρεύματα της Αφρικής. Δύο χρόνια πριν, τον Απρίλιο του 2011, περίπου 200 μετανάστες πνίγηκαν όταν ένα βαριά φορτωμένο πλοίο βυθίστηκε εν μέσω θυελλωδών ανέμων μεταξύ Ιταλίας και Λιβύης, ενώ τον Μάιο του 2014 άλλοι 17 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους παλεύοντας με τα κύματα.
Σικελία- Οκτώβριος 2013
Λίγες μόνο ημέρες μετά την τραγωδία στη Λαμπεντούζα, οι ιταλικές αρχές περισυλλέγουν περισσότερους από τριάντα νεκρούς και 206 διασωθέντες από νέο ναυάγιο μεταξύ Μάλτας και Σικελίας. Σύμφωνα με τις αρχές της Μάλτας, το πλοιάριο ανετράπη όταν οι μετανάστες, στην προσπάθειά τους να τραβήξουν την προσοχή ενός στρατιωτικού αεροσκάφους που πετούσε από πάνω, κινήθηκαν όλοι τους προς τη μία πλευρά του.
Λευκάδα – Νοέμβριος 2013
Στις 15 Νοεμβρίου εντοπίζεται στην περιοχή Πάλαιρος της Λευκάδας αναποδογυρισμένο σκάφος με μετανάστες. Από τους ανθρώπους που επέβαιναν σε αυτό, δώδεκα βρέθηκαν νεκροί από τις λιμενικές αρχές, μεταξύ τους και τέσσερα παιδιά από τριών έως έξι ετών και 15 διασώθηκαν. Οι μετανάστες ήταν πρόσφυγες από τη Συρία, ενώ αίτιο του ναυαγίου ήταν κατά πάσα πιθανότητα η μετατόπιση βάρους λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών στη θάλασσα.
Τρίπολη – Αύγουστος 2014
Η Λιβύη μπαίνει ξανά στο επίκεντρο του δράματος των μεταναστών τον Αύγουστο του 2014. Στις 23 Αυγούστου άψυχα σώματα ανασύρονται συνεχώς από τη θάλασσα, μεταξύ τους και ένα νήπιο 18 μηνών, ανατολικά της Τρίπολης. Περισσότεροι από 200 Αφρικάνοι μετανάστες αγνοούνται και 20 περισυλλέγονται νεκροί. Το ναυάγιο σημειώθηκε στο Καραμπουλί, 50 χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης, το οποίο αποτελεί βάση των διακινητών για τη μεταφορά μεταναστών στην Ευρώπη.
Σάμος – Μάιος 2014
Τουλάχιστον είκοσι δύο μετανάστες, εκ των οποίων δώδεκα γυναίκες, έξι άντρες και τέσσερα παιδιά (ένα κορίτσι και τρία αγόρια), χάνουν τη ζωή τους τον Μάιο του 2014, όταν το ταχύπλοο στο οποίο επέβαιναν μαζί με άλλους αλλοδαπούς αναποδογύρισε στη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Σάμου. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών ήταν από τη Σομαλία, ενώ βρέθηκαν άτομα από τη Συρία και την Ερυθραία.
