Τα παράξενα των εκλογών απ’ όλο τον κόσμο
Τι κοινό έχουν ένας αναλφάβητος κλόουν, δύο νεκροί και ένα μουλάρι; Εκλέχθηκαν κάποτε όλοι τους σε κυβερνητικά αξιώματα. Κι όποιος θέλει το πιστεύει.
Μπορεί στην Ελλάδα να έχουν… ψηφίσει και τα δέντρα και να έχουμε φέρει σε εκλογές απόλυτη ισοπαλία, όμως τα ευτράπελα δεν λείπουν και από τις εκλογές του υπόλοιπου κόσμου. Κάποια, μάλιστα, από αυτά μας ξεπερνάνε. Δεν έχει τύχει, ας πούμε, να εκλέξουμε νεκρούς σε προεδρικό θώκο, ούτε να βγάλουμε για δήμαρχο ένα κανονικότατο τετράποδο. Ακόμα.
Οι νεκροί πρόεδροι
Είναι κάποιοι οπαδοί τόσο φανατικοί που θα ακολουθούσαν τους «αρχηγούς» τους… μέχρι και στην Κόλαση. Κι αυτό δεν είναι καθόλου σχήμα λόγου: Υπάρχουν μέχρι στιγμής δύο περιπτώσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας που τις εκλογές έχουν κερδίσει οι… νεκροί. Ήταν και οι δύο το 2009, συνέβησαν και οι δύο στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στις πολιτείες της Φλόριντα και της Αλαμπάμα.
Στην πρώτη περίπτωση, ο 96χρονος Earl Wood, υποψήφιος κυβερνήτης της Φλόριντα, πέθανε λίγες μέρες πριν τις εκλογές –πράγμα που δεν τον εμπόδισε στο ελάχιστο να κερδίσει, και μάλιστα με το 56% των ψήφων. Στη δεύτερη περίπτωση, ο 77χρονος Charles Beasley κατέβαινε υποψήφιος Επίτροπος της Επαρχίας Bibb στην Αλαμπάμα. Το ότι πέθανε δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές, δεν εμπόδισε το 52% των ψηφοφόρων στην κομητεία να «το ρίξουν» στον μοναδικό ρεπουμπλικάνο υποψήφιο –αγνοώντας, κάποιοι ηθελημένα κάποιοι μη, το γεγονός ότι ήταν νεκρός.
Ένας αναλφάβητος κλόουν στο Κογκρέσο
Στη Βραζιλία –όπως και σε αρκετές ακόμα χώρες– το «κλόουν» είναι ένας δημοφιλέστατος χαρακτηρισμός για τους ανέντιμους πολιτικούς (κάτι αντίστοιχο με το δικό μας «καραγκιόζη»). Έτσι, στις εκλογές του 2010, ο Francisco Oliveira Silva, ο Tiririca ο Κλόουν όπως τον ήξερε ο κόσμος, αποφάσισε να βάλει υποψηφιότητα για το Κογκρέσο. Γιατί; Μα ακριβώς γιατί ήταν κλόουν. Και μάλιστα, ένας αναλφάβητος κλόουν, του οποίου η πολιτική καμπάνια έλεγε «δεν ξέρω τι κάνουν οι άνδρες του Κογκρέσου, αλλά ψηφίστε με και θα σας πω».
Το «χειρότερα δεν γίνεται» έγινε το κεντρικό σλόγκαν της πολιτικής του εκστρατείας, και το σαρωτικό 1,3 εκατομμύριο ψήφων που έλαβε τον έστειλε κατ’ ευθείαν στο Κογκρέσο, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο δημοφιλέστερο εκλεγμένο εκπρόσωπο του λαού. Την απίστευτη ιστορία του μπορείτε να την διαβάσετε ολόκληρη εδώ.
Ένα μουλάρι που έγινε Δήμαρχος
Το μακρινό 1938, ο Keith Simmons δήμαρχος του Milton στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, εξοργισμένος με την αδιαφορία των πολιτών του για τα κοινά, έκανε ένα πείραμα: Υποστήριξε την καμπάνια για την εκλογή του Boston Curtis στην θέση του. Πού είναι το παράξενο; Στο ότι ο Boston Curtis ήταν… ένα μουλάρι, το οποίο όντως εκλέχτηκε δήμαρχος. Ο απερχόμενος δήμαρχος της πόλης, ο Keith Simmons, δήλωσε στην ευχαριστήρια ομιλία του πως οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα ποιον ψηφίζουν. Εν συνεχεία, πήρε το μουλάρι και το πήγε στο δικαστήριο για να υπογράψει τα χαρτιά ανάληψης της νέας του θέσης, με αποτυπώματα της οπλής του. Ο Simmons υπέγραψε κι αυτός, ως μάρτυρας, την εκλογή του νέου δημάρχου.
Γιατί οι Βρετανοί ψηφίζουν τις Πέμπτες;
Παραδοσιακά, από το 1935 μέχρι σήμερα, όλες οι εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία πραγματοποιούνται Πέμπτη. Ο λόγος για αυτό έχει τις ρίζες του στις αρχές του 20 αιώνα: Καθώς τότε η Παρασκευή ήταν η μέρα των πληρωμών, οι ιθύνοντες φοβούνταν ότι ο κόσμος θα είχε λεφτά για να αγοράσει αλκοόλ, οπότε κανείς δεν θα ασχολούταν με τις εκλογές. Η λογική λοιπόν επέβαλλε ότι οι εκλογές θα προγραμματίζονταν για μία ημέρα πριν τις πληρωμές.
Εκλογικό κέντρο για… έναν
Στην Ινδία, ο νόμος προβλέπει ότι κανένας πολίτης δεν πρέπει να χρειάζεται να μετακινηθεί περισσότερα από δύο χιλιόμετρα για να ψηφίσει. Στις εκλογές του 2007, όμως, ο ιερομόναχος Bharatdas Darshandas έπρεπε να αφήσει το ιερό των λεόντων στο οποίο ζούσε και να πάει στο πλησιέστερο εκλογικό κέντρο, το οποίο βρισκόταν 20 χιλιόμετρα μακριά, αν ήθελε να ψηφίσει. Τι έγινε λοιπόν; Η Επιτροπή των Εκλογών του… έφερε την κάλπη στο ιερό του, και από το 2007 μέχρι σήμερα ένα εκλογικό κέντρο στήνεται στην καρδιά του δάσους για τον Darshandas και μόνο.
Ψήφος… από το διάστημα
Μπορεί οι υπήκοοι της Ελληνικής Δημοκρατίας να χρειάζεται να ταξιδέψουν ως εδώ από κάθε γωνιά του κόσμου αν θέλουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, αυτό όμως δεν ισχύει για τους πολίτες άλλων κρατών. Πόσο μάλλον για τους Αμερικάνους, οι οποίοι μπορεί –σκέφτηκε το 1997 ο τότε κυβερνήτης του Τέξας George W Bush– να βρίσκονται, βρε παιδί μου, σε αποστολή στη σελήνη, ή σε κάποιο διαστημικό σταθμό. Γιατί να μην μπορούν και αυτοί να στείλουν την ψήφο τους από εκεί; Όπερ και εγένετο, για πρώτη φορά στις πολιτειακές εκλογές του 1997 και έκτοτε για όλες τις εκλογές –περιλαμβανομένων και των προεδρικών.
Οι νεκροί πρόεδροι
Είναι κάποιοι οπαδοί τόσο φανατικοί που θα ακολουθούσαν τους «αρχηγούς» τους… μέχρι και στην Κόλαση. Κι αυτό δεν είναι καθόλου σχήμα λόγου: Υπάρχουν μέχρι στιγμής δύο περιπτώσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας που τις εκλογές έχουν κερδίσει οι… νεκροί. Ήταν και οι δύο το 2009, συνέβησαν και οι δύο στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στις πολιτείες της Φλόριντα και της Αλαμπάμα.
Στην πρώτη περίπτωση, ο 96χρονος Earl Wood, υποψήφιος κυβερνήτης της Φλόριντα, πέθανε λίγες μέρες πριν τις εκλογές –πράγμα που δεν τον εμπόδισε στο ελάχιστο να κερδίσει, και μάλιστα με το 56% των ψήφων. Στη δεύτερη περίπτωση, ο 77χρονος Charles Beasley κατέβαινε υποψήφιος Επίτροπος της Επαρχίας Bibb στην Αλαμπάμα. Το ότι πέθανε δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές, δεν εμπόδισε το 52% των ψηφοφόρων στην κομητεία να «το ρίξουν» στον μοναδικό ρεπουμπλικάνο υποψήφιο –αγνοώντας, κάποιοι ηθελημένα κάποιοι μη, το γεγονός ότι ήταν νεκρός.
Ένας αναλφάβητος κλόουν στο Κογκρέσο
Στη Βραζιλία –όπως και σε αρκετές ακόμα χώρες– το «κλόουν» είναι ένας δημοφιλέστατος χαρακτηρισμός για τους ανέντιμους πολιτικούς (κάτι αντίστοιχο με το δικό μας «καραγκιόζη»). Έτσι, στις εκλογές του 2010, ο Francisco Oliveira Silva, ο Tiririca ο Κλόουν όπως τον ήξερε ο κόσμος, αποφάσισε να βάλει υποψηφιότητα για το Κογκρέσο. Γιατί; Μα ακριβώς γιατί ήταν κλόουν. Και μάλιστα, ένας αναλφάβητος κλόουν, του οποίου η πολιτική καμπάνια έλεγε «δεν ξέρω τι κάνουν οι άνδρες του Κογκρέσου, αλλά ψηφίστε με και θα σας πω».
Το «χειρότερα δεν γίνεται» έγινε το κεντρικό σλόγκαν της πολιτικής του εκστρατείας, και το σαρωτικό 1,3 εκατομμύριο ψήφων που έλαβε τον έστειλε κατ’ ευθείαν στο Κογκρέσο, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο δημοφιλέστερο εκλεγμένο εκπρόσωπο του λαού. Την απίστευτη ιστορία του μπορείτε να την διαβάσετε ολόκληρη εδώ.
Ένα μουλάρι που έγινε Δήμαρχος
Το μακρινό 1938, ο Keith Simmons δήμαρχος του Milton στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, εξοργισμένος με την αδιαφορία των πολιτών του για τα κοινά, έκανε ένα πείραμα: Υποστήριξε την καμπάνια για την εκλογή του Boston Curtis στην θέση του. Πού είναι το παράξενο; Στο ότι ο Boston Curtis ήταν… ένα μουλάρι, το οποίο όντως εκλέχτηκε δήμαρχος. Ο απερχόμενος δήμαρχος της πόλης, ο Keith Simmons, δήλωσε στην ευχαριστήρια ομιλία του πως οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα ποιον ψηφίζουν. Εν συνεχεία, πήρε το μουλάρι και το πήγε στο δικαστήριο για να υπογράψει τα χαρτιά ανάληψης της νέας του θέσης, με αποτυπώματα της οπλής του. Ο Simmons υπέγραψε κι αυτός, ως μάρτυρας, την εκλογή του νέου δημάρχου.
Γιατί οι Βρετανοί ψηφίζουν τις Πέμπτες;
Παραδοσιακά, από το 1935 μέχρι σήμερα, όλες οι εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία πραγματοποιούνται Πέμπτη. Ο λόγος για αυτό έχει τις ρίζες του στις αρχές του 20 αιώνα: Καθώς τότε η Παρασκευή ήταν η μέρα των πληρωμών, οι ιθύνοντες φοβούνταν ότι ο κόσμος θα είχε λεφτά για να αγοράσει αλκοόλ, οπότε κανείς δεν θα ασχολούταν με τις εκλογές. Η λογική λοιπόν επέβαλλε ότι οι εκλογές θα προγραμματίζονταν για μία ημέρα πριν τις πληρωμές.
Εκλογικό κέντρο για… έναν
Στην Ινδία, ο νόμος προβλέπει ότι κανένας πολίτης δεν πρέπει να χρειάζεται να μετακινηθεί περισσότερα από δύο χιλιόμετρα για να ψηφίσει. Στις εκλογές του 2007, όμως, ο ιερομόναχος Bharatdas Darshandas έπρεπε να αφήσει το ιερό των λεόντων στο οποίο ζούσε και να πάει στο πλησιέστερο εκλογικό κέντρο, το οποίο βρισκόταν 20 χιλιόμετρα μακριά, αν ήθελε να ψηφίσει. Τι έγινε λοιπόν; Η Επιτροπή των Εκλογών του… έφερε την κάλπη στο ιερό του, και από το 2007 μέχρι σήμερα ένα εκλογικό κέντρο στήνεται στην καρδιά του δάσους για τον Darshandas και μόνο.
Ψήφος… από το διάστημα
Μπορεί οι υπήκοοι της Ελληνικής Δημοκρατίας να χρειάζεται να ταξιδέψουν ως εδώ από κάθε γωνιά του κόσμου αν θέλουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, αυτό όμως δεν ισχύει για τους πολίτες άλλων κρατών. Πόσο μάλλον για τους Αμερικάνους, οι οποίοι μπορεί –σκέφτηκε το 1997 ο τότε κυβερνήτης του Τέξας George W Bush– να βρίσκονται, βρε παιδί μου, σε αποστολή στη σελήνη, ή σε κάποιο διαστημικό σταθμό. Γιατί να μην μπορούν και αυτοί να στείλουν την ψήφο τους από εκεί; Όπερ και εγένετο, για πρώτη φορά στις πολιτειακές εκλογές του 1997 και έκτοτε για όλες τις εκλογές –περιλαμβανομένων και των προεδρικών.
