12 σημάδια ότι αυτό που νιώθεις είναι αληθινή αγάπη
Ζείτε ένα μεγάλο έρωτα, ή έναν απλό ενθουσιασμό; Έχουμε δώδεκα σημάδια που θα σας βοηθήσουν να απαντήσετε στο βασανιστικό ερώτημα.
Πολύ δράμα θα είχαμε γλιτώσει αν κάθε φορά που ερωτευόμασταν είχαμε κάτι σαν «ορό της αλήθειας» που να μας δείχνει αν αυτό που νιώθουμε είναι όντως πραγματική αγάπη (έστω, αληθινός έρωτας, αν προτιμάτε) ή απλός ενθουσιασμός. Μέχρι η επιστήμη να κάνει το θαύμα της –που το βλέπουμε να αργεί, για να είμαστε ειλικρινείς– συγκεντρώνουμε παρακάτω δώδεκα αδιάψευστα σημάδια ότι αυτό που νιώθετε (προσοχή-προσοχή: εσείς, όχι ο/η άλλος-η) θα διαρκέσει περισσότερο από δύο γύρους των πεταλούδων στο στομάχι σας.
Βλέπετε κάτι στο δρόμο (ένα γκράφιτι, ένα ουράνιο τόξο, ένα αντικείμενο σε μια βιτρίνα…) και το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε δεν είναι ότι σας αρέσει, αλλά ότι θα του/της άρεσε. Κι αυτό σας κάνει να χαμογελάτε.
Νιώθετε απολύτως άνετα μαζί του. Δεν κάνετε καμία προσπάθεια να κρύψετε τα συναισθήματά σας, δεν σκέφτεστε πριν μιλήσετε, δεν «διορθώνετε» τον τρόπο ομιλίας σας ώστε να ταιριάζει με τον δικό του. Γιατί κατά βάθος (έστω και υποσυνείδητα) ξέρετε πως ό,τι και να κάνετε, δεν θα αλλάξει το τι αισθάνεται για εσάς.
Έχετε μαζί του όλη την υπομονή του κόσμου: Δεν έχει σημασία αν χρειάζεται μια αιωνιότητα για να καταλάβει αυτό που του εξηγείτε (το περίπλοκο χόμπι σας, την θεωρία του Αϊνστάιν, το τι διαφορά έχει το μολύβι από το eyeliner…) εσείς απολαμβάνετε κάθε λεπτό της μάλλον αστείας κουβέντας σας.
Λατρεύετε τις ιδιοτροπίες του. Το ότι χρειάζεται μία ώρα από την στιγμή που θα ξυπνήσει μέχρι να φύγει από το σπίτι και το ότι δεν μπορείτε να μοιραστείτε γεύματα γιατί δεν τρώει σχεδόν κανένα από τα φαγητά που σας αρέσουν, αντί για ενοχλητικά ελαττώματα που θα πρέπει να συνηθίσετε, τα βρίσκετε αξιολάτρευτα στοιχεία του χαρακτήρα του.
Ό,τι ώρα και αν είναι, όσο κουρασμένοι και αν νιώθετε, δεν υπάρχει περίπτωση να προτείνει να βρεθείτε και να σας περάσει έστω και στιγμιαία από το μυαλό να αρνηθείτε.
Δεν επιθυμείτε άλλους ανθρώπους. Μπορεί να βρίσκετε κάποιους γοητευτικούς, αλλά μόνο με την έννοια που βρίσκουμε γοητευτικό ένα τοπίο.
Δεν βαριέστε ποτέ όταν είστε μαζί. Όχι επειδή κάνετε διαρκώς συναρπαστικά πράγματα, αλλά γιατί είστε εξαιρετική παρέα ο ένας για τον άλλο, ακόμα και τα πιο βροχερά κυριακάτικα απογεύματα στο σπίτι.
Έχετε, όπως όλοι μας, τις ανασφαλείς στιγμές σας, αλλά όταν εκείνος/η σας λέει πως όλα θα πάνε καλά, πραγματικά το πιστεύετε.
Σκέφτεστε και/ή σχεδιάζετε πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να τον/την κάνετε χαρούμενο/η, συχνότερα απ’ ό,τι φαντάζεστε πράγματα που θα μπορούσε να κάνει για να σας κάνει εσάς χαρούμενους.
Δεν υπάρχει καμία στιγμή που δεν θέλετε να τον/την ακούτε. Ούτε καν όταν τραγουδάει παράφωνα στο ντουζ.
Όταν μαλώνετε (όλοι μαλώνουμε, είναι μέρος του να αγαπάς κάποιον, μην ανησυχείτε) δεν μπορείτε να μείνετε θυμωμένοι για πολύ. Κι όταν τα βρίσκετε, και διηγείστε το περιστατικό σε φίλους, πιάνετε τον εαυτό σας να παίρνει το μέρος του και να εξηγεί την συμπεριφορά του, αντί να υπερασπίζεστε το «δίκιο σας».
Ξυπνάτε χαρούμενοι, απλά και μόνο επειδή ξέρετε ότι θα τον/την δείτε μέσα στην ημέρα.
Η.Κ.
Βλέπετε κάτι στο δρόμο (ένα γκράφιτι, ένα ουράνιο τόξο, ένα αντικείμενο σε μια βιτρίνα…) και το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε δεν είναι ότι σας αρέσει, αλλά ότι θα του/της άρεσε. Κι αυτό σας κάνει να χαμογελάτε.
Νιώθετε απολύτως άνετα μαζί του. Δεν κάνετε καμία προσπάθεια να κρύψετε τα συναισθήματά σας, δεν σκέφτεστε πριν μιλήσετε, δεν «διορθώνετε» τον τρόπο ομιλίας σας ώστε να ταιριάζει με τον δικό του. Γιατί κατά βάθος (έστω και υποσυνείδητα) ξέρετε πως ό,τι και να κάνετε, δεν θα αλλάξει το τι αισθάνεται για εσάς.
Έχετε μαζί του όλη την υπομονή του κόσμου: Δεν έχει σημασία αν χρειάζεται μια αιωνιότητα για να καταλάβει αυτό που του εξηγείτε (το περίπλοκο χόμπι σας, την θεωρία του Αϊνστάιν, το τι διαφορά έχει το μολύβι από το eyeliner…) εσείς απολαμβάνετε κάθε λεπτό της μάλλον αστείας κουβέντας σας.
Λατρεύετε τις ιδιοτροπίες του. Το ότι χρειάζεται μία ώρα από την στιγμή που θα ξυπνήσει μέχρι να φύγει από το σπίτι και το ότι δεν μπορείτε να μοιραστείτε γεύματα γιατί δεν τρώει σχεδόν κανένα από τα φαγητά που σας αρέσουν, αντί για ενοχλητικά ελαττώματα που θα πρέπει να συνηθίσετε, τα βρίσκετε αξιολάτρευτα στοιχεία του χαρακτήρα του.
Ό,τι ώρα και αν είναι, όσο κουρασμένοι και αν νιώθετε, δεν υπάρχει περίπτωση να προτείνει να βρεθείτε και να σας περάσει έστω και στιγμιαία από το μυαλό να αρνηθείτε.
Δεν επιθυμείτε άλλους ανθρώπους. Μπορεί να βρίσκετε κάποιους γοητευτικούς, αλλά μόνο με την έννοια που βρίσκουμε γοητευτικό ένα τοπίο.
Δεν βαριέστε ποτέ όταν είστε μαζί. Όχι επειδή κάνετε διαρκώς συναρπαστικά πράγματα, αλλά γιατί είστε εξαιρετική παρέα ο ένας για τον άλλο, ακόμα και τα πιο βροχερά κυριακάτικα απογεύματα στο σπίτι.
Έχετε, όπως όλοι μας, τις ανασφαλείς στιγμές σας, αλλά όταν εκείνος/η σας λέει πως όλα θα πάνε καλά, πραγματικά το πιστεύετε.
Σκέφτεστε και/ή σχεδιάζετε πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να τον/την κάνετε χαρούμενο/η, συχνότερα απ’ ό,τι φαντάζεστε πράγματα που θα μπορούσε να κάνει για να σας κάνει εσάς χαρούμενους.
Δεν υπάρχει καμία στιγμή που δεν θέλετε να τον/την ακούτε. Ούτε καν όταν τραγουδάει παράφωνα στο ντουζ.
Όταν μαλώνετε (όλοι μαλώνουμε, είναι μέρος του να αγαπάς κάποιον, μην ανησυχείτε) δεν μπορείτε να μείνετε θυμωμένοι για πολύ. Κι όταν τα βρίσκετε, και διηγείστε το περιστατικό σε φίλους, πιάνετε τον εαυτό σας να παίρνει το μέρος του και να εξηγεί την συμπεριφορά του, αντί να υπερασπίζεστε το «δίκιο σας».
Ξυπνάτε χαρούμενοι, απλά και μόνο επειδή ξέρετε ότι θα τον/την δείτε μέσα στην ημέρα.
Η.Κ.
