Καθημερινοί άνθρωποι που έχουν πάρει διαζύγιο αποκαλύπτουν τις αποφάσεις για τις οποίες μετανιώνουν και μυστικά που δείχνουν πότε ένας γάμος… δεν σώζεται.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Κάθε φορά που μια σχέση τελειώνει, το μυαλό μας μπαίνει πάντα στην ίδια διαδικασία. Τι θα κάναμε διαφορετικά αν είχαμε την ευκαιρία; Θα μπορούσαμε να αλλάξουμε κάτι για να αποφύγουμε τον χωρισμό;
Καλώς ή κακώς, μερικές φορές η σχέση δεν σώζεται. Δεν είναι λίγοι αυτοί, ωστόσο, που μένουν σε έναν γάμο σε κρίση από τον φόβο της μοναξιάς ή του «ταμπού» ενός διαζυγίου. Η Huffington Post λοιπόν σκέφτηκε να βοηθήσει όσους δυσκολεύονται να το πάρουν απόφαση, συγκεντρώνοντας τις βαθύτερες… μετάνοιες των ανθρώπων που έχουν ήδη πάρει διαζύγιο. Δείτε παρακάτω τις απαντήσεις χωρισμένων ανθρώπων στην ερώτηση «τι μετανιώνετε περισσότερο σχετικά με τον γάμο σας;», που δίνουν μια σαφή εικόνα για τις συνηθέστερες λανθασμένες αποφάσεις σχέσεων.
«Για τι μετανιώνω; Για το ότι έμεινα επτά χρόνια και τα έδωσα όλα επειδή αυτό ένιωθα πως περίμενε η κοινωνία από εμένα. Αν δεν προσπαθούσαμε και οι δύο, δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει. Τα πέντε χρόνια που είμαι μόνη μου είναι πολύ καλύτερα από τα 14 χρόνια γάμου μου».
«Τσακωθήκαμε την νύχτα πριν τον γάμο μας. Μερικές φορές μετανιώνω που δεν έτρεξα να φύγω χωρίς να κοιτάξω πίσω. Αλλά αν το είχα κάνει αυτό, δεν θα είχα τα δύο υπέροχα παιδιά μου. Μάλλον το να ανεβώ τα σκαλιά της εκκλησίας άξιζε τον κόπο τελικά».
«Μετανιώνω που δεν ήμουν ο σύζυγος που είχα την δυνατότητα να είμαι».
«Έπρεπε να τον είχα αφήσει την πρώτη φορά που με απάτησε και να μην σπαταλήσω τόσα χρόνια από τη ζωή μου μαζί του».
«Μετανιώνω που δεν έδωσα σημασία σε όλα τα “καμπανάκια” που χτυπούσαν, ξεκινώντας από την παραμονή του γάμου μας, οπότε και το ένστικτό μου έλεγε να το ακυρώσω. Μετανιώνω που έδειξα τόση πολλή εμπιστοσύνη, αισιοδοξία και σοβαρότητα σχετικά με την τήρηση των όρκων μου, χωρίς να αντιληφθώ ότι έχω να κάνω με ένα αναξιόπιστο άτομο».
«Εύχομαι να είχα συνειδητοποιήσει ότι ήταν “σκάρτος” και ότι δεν μπορούσα εγώ να τον “επισκευάσω”.
«Μετανιώνω που προσπέρασα όλα τα σημάδια. Ήμουν τόσο ερωτευμένη, που νόμιζα ότι έπρεπε να δίνω χωρίς καμία επιφύλαξη. Παράτησα τον εαυτό μου, τα όνειρά μου, το πάθος μου, μια ολόκληρη ζωή που είχα σχεδιάσει, ώστε να είναι ευτυχισμένος εκείνος και τα τέσσερα παιδιά μας. Συνήθισα τόσο πολύ να μην παίρνω τίποτα ως ανταπόδοση, που άρχισε να μου συμπεριφέρεται σαν να είμαι ένα τίποτα. Μόνο τα δικά του “θέλω” ήταν σημαντικά στον γάμο μας. Μετανιώνω που δεν αντιλήφθηκα ότι ήταν έτσι εξ αρχής, γιατί τυφλώθηκα από τον έρωτα».
«Μετανιώνω που έχασα τον εαυτό μου και ξέχασα ποια είμαι μέσα στον γάμο, γιατί ενδιαφερόμουν μόνο για τους άλλους».
«Μετανιώνω που επέτρεψα στον εαυτό μου να “σβήσει” γιατί προσπαθούσα να γίνω το πρόσωπο που ήθελε εκείνος να είμαι. Ακόμη κι όταν άλλαξα, δεν ήμουν αρκετά καλή για εκείνον. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που κατάφερα να ελευθερωθώ από αυτή την αίσθηση».
«Μετανιώνω που δεν περίμενα περισσότερο πριν παντρευτούμε. Ήμασταν μαζί λιγότερο από ένα έτος και δεν είχαμε τον χρόνο να γνωριστούμε πραγματικά. Τώρα ξέρω πως αυτό είναι κάτι βασικό».
«Μετανιώνω που δεν μπορούσα να δω τον ομφάλιο λώρο μέσω του οποίου ήταν ακόμη κολλημένος με την μητέρα του. Μπορεί να έμοιαζε καλός για μένα προς στιγμήν, αλλά δεν ήταν ο κατάλληλος. Ήμουν νέα και αφελής και θα έπρεπε να είχα περισσότερες απαιτήσεις από τον γάμο μας. Να πω βέβαια πως απέκτησα δύο γιους από αυτόν τον γάμο, κι αυτό είναι κάτι που δεν μετανιώνω».