Τι γίνεται αν ο ένας ονειρεύεται ξαπλώστρες και πισίνες και ο άλλος θέλει κάμπινγκ στο φαράγγι; Καλή διάθεση και χιούμορ να υπάρχει, κι όλα λύνονται…
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ο ένας θέλει βουνό, ο άλλος προτιμάει θάλασσα. Να πάτε κάπου ήσυχα να τονώσετε τον έρωτά σας; Κι αν παραείναι ήσυχα και βαρεθείτε; Το δίλημμα «οι δυο σας ή με παρέα» γίνεται αντικείμενο ολονύχτιων συζητήσεων –που στο πιο εφιαλτικό σενάριο μπορεί να περιλαμβάνουν υπονοούμενα του τύπου «δηλαδή μαζί μου βαριέσαι;». Και στην αναφορά και μόνο των λέξεων ελεύθερο κάμπινγκ (που για τον έναν είναι όνειρο και για τον άλλο εφιάλτης) ξεσπά ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Σας θυμίζει κάτι; Λέγονται διακοπο-προβλήματα, και συμβαίνουν και στα καλύτερα τα σπίτια: αυτά που είναι μια χαρά ήσυχα και ειρηνικά όλο τον χειμώνα.
Γιατί; Υπάρχουν διάφορες πιθανές εξηγήσεις, επικρατέστερη των οποίων είναι εκείνη που λέει ότι οι καλοκαιρινές διακοπές είναι στο μυαλό όλων μας όχι μόνο ιερές αλλά και κάπως… ψυχαναγκαστικές. Ενώ ένα χειμωνιάτικο Σαββατοκύριακο δεν πειράζει, θα την κάνεις την υποχώρησή σου και θα πας μια εκδρομή με τους αντιπαθητικούς του/της φίλους, οι διακοπές σου «πρέπει» να είναι ακριβώς όπως τις έχεις φανταστεί. Κι αν εσύ έχεις φανταστεί ολοήμερο λιώσιμο στην άμμο, ενώ το έτερο σου ήμισυ ξυπνάει τον Ιντιάνα Τζόουνς μέσα του κάθε φορά που πάει διακοπές, και πρέπει να εξερευνήσει εκατοστό το εκατοστό κάθε φαράγγι/ σπήλαιο/ κατσάβραχο του νησιού, τότε αρχίζουν τα προβλήματα.
Κι αφού το συζήτησες και το ξανασυζήτησες, και δεν κατάφερες να τον/ την πείσεις για την υπεροχή του βουνού έναντι της θάλασσας, ή του κάμπινγκ έναντι του ξενοδοχείου, άρχισες να ρωτάς το Google τι να κάνεις και, με ετούτα και με εκείνα, έφτασες εδώ. Εδώ που βρίσκονται μαζεμένα τα αποστάγματα σοφίας ενός μικρού σωρού χρόνων σχεσο-διαφωνιών που αφορούν τις διακοπές μας.
(Ξανα)συζητήστε το: Ναι, ξέρουμε, όλες οι συζητήσεις σας βρίσκουν τοίχο, γιατί εκείνος/η επιμένει πως το Αιγαίο έχει καλύτερα νερά από το Ιόνιο –και τι να πεις σε κάποιον που πιστεύει ότι το Αιγαίο έχει καλύτερα νερά από το Ιόνιο; Επιστρατεύστε χιούμορ και ψυχραιμία για να προσπεράσετε την μέγιστη αυτή ιεροσυλία, και συζητήστε τι είναι πραγματικό σημαντικό για τον καθένα. Θέλετε, ας πούμε, πραγματικά να πάτε στο Ιόνιο, ή επιμένετε απλώς και μόνο για να «περάσει το δικό σας»; Ναι, είναι κι αυτή μια πιθανότητα, μην μας κοιτάτε έτσι λοξά, ένας μεγάλος φιλόσοφος είπε κάποτε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι στο υποσυνείδητό μας ένα μεγάλο πεδίο μάχης. Παραδεχτείτε στον εαυτό σας τι είναι πραγματικά σημαντικό και τι όχι και τόσο για τις διακοπές σας και εν συνεχεία…
…Παζαρέψτε: Θα κάνετε πέντε μέρες κάμπινγκ, αλλά στο τέλος της εβδομάδας το πρόγραμμα έχει full extra ξενοδοχείο με πισίνες και κοκτέιλ με ομπρελίτσες. Ή θα μοιράσετε τις μέρες των διακοπών σας, μισές στο βουνό και μισές στη θάλασσα. Ή θα ανεχτείτε την παρέα του/της (χωρίς να αναφερθείτε σε αυτό το σημείο στο πόσο βαρετή είναι) αν σας ακολουθήσει σε εκείνο το ερημονήσι που έχετε βάλει στο μάτι από πέρυσι.
Δοκιμάστε: Δεν γίνεται να δηλώνετε ορκισμένοι εχθροί του ελεύθερου κάμπινγκ αν δεν το έχετε δοκιμάσει ποτέ. Αν το δοκιμάσετε και όντως το μισήσετε, θα έχετε ένα πολύ δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια σας την επόμενη φορά που θα προκύψει ευκαιρία παζαρέματος. Win-win situation, που λένε και στις πολυεθνικές.
Μη φοβάστε τις χωριστές διακοπές: Αν φτάσατε ως εδώ και όλα τα άλλα απέτυχαν, μπορείτε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι που είστε να συμφωνήσετε ότι διαφωνείτε, και να πάρει ο καθένας τον δρόμο των ιδανικών του διακοπών όπως τις έχει φανταστεί. Όχι, αυτό δε «σημαίνει (κακά) πράγματα για τη σχέση σας», ούτε συνεπάγεται ότι πρέπει να χωρίσετε ή πως θα απατήσετε ο ένας τον άλλο γιατί «δεν φταίω εγώ, δεν φταις εσύ, μπορεί να φταίει το νησί». Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα ζευγάρια που γυρίζουν από χωριστές διακοπές έχουν απλώς λείψει πολύ ο ένας στον άλλο, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο διατεθειμένοι να κάνουν υποχωρήσεις για να κανονίσουν ένα τριήμερο μαζί.