Ο αυτοσαρκασμός βασικό συστατικό του χιούμορ

Στην πρώτη έρευνα που έγινε ποτέ για τον αυτοσαρκασμό, η Ursula Beermann του Πανεπιστημίου Berkeley της Καλιφόρνια και ο Willibald Ruch του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης μελέτησαν την ικανότητα εβδομήντα φοιτητών ψυχολογίας να γελάνε με τον εαυτό τους. Τα ευρήματά τους επιβεβαιώνουν αυτό που ήταν ήδη γνωστό εδώ και καιρό: ότι ο αυτοσαρκασμός είναι ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό, που σχετίζεται με την πρόσχαρη προσωπικότητα και την καλή διάθεση, και αποτελεί ενδεχομένως την βάση για την αίσθηση του χιούμορ.

Οι συμμετέχοντες στην έρευνα κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την ικανότητά τους στον αυτοσαρκασμό, ενώ παράλληλα ζήτησαν από έναν ή δύο φίλους να τους βαθμολογήσουν με τη σειρά τους.

Ενώ συμπλήρωναν τα ερωτηματολόγια στον υπολογιστή, η κάμερα τους φωτογράφιζε εν αγνοία τους. Οι φωτογραφίες εν συνεχεία «πειράχτηκαν» με το πρόγραμμα Mac Photo Booth, έτσι ώστε να δημιουργηθούν αστείες παραμορφώσεις. Στη συνέχεια, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν τυχαίες παραμορφωμένες εικόνες ανθρώπων που δεν γνώριζαν. Οι δικές τους παραμορφωμένες φωτογραφίες περιλαμβάνονταν σε τυχαία σημεία των φωτογραφιών που έβλεπαν –κι εδώ ξεκινούσε στην πραγματικότητα το πείραμα.

Οι φοιτητές βιντεοσκοπούνταν ενώ έβλεπαν τις φωτογραφίες, έτσι ώστε να φαίνεται αν γελούσαν ή χαμογελούσαν όταν έφταναν στη δική τους φωτογραφία. Τα βίντεο αναλύονταν, με τη χρήση ενός δοκιμασμένου προγράμματος ανάλυσης συναισθηματικών εκφράσεων, προκειμένου να ελεγχθεί αν οι εκφράσεις τους ήταν αυθόρμητες.

Το 80% των συμμετεχόντων γέλασαν ή χαμογέλασαν τουλάχιστον μία φορά βλέποντας την αστεία φωτογραφία τους. Εκείνοι, όμως, που είχαν δηλώσει πως διαθέτουν την ικανότητα του αυτοσαρκασμού –και οι φίλοι τους συμφωνούσαν– γέλασαν και χαμογέλασαν περισσότερες φορές και πιο έντονα από τους υπόλοιπους.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση πως οι βαθμολογίες που έδιναν οι συμμετέχοντες στην ικανότητά τους στον αυτοσαρκασμό δεν αντιστοιχούσαν πάντα με εκείνες των φίλων τους, πράγμα που δείχνει είτε ότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι σε αυτό απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα, είτε ότι θέλουν να παρουσιάζονται έτσι.

Οι ερευνητές κατέληξαν, επίσης, ότι δεν υπήρχε σύνδεση μεταξύ του αν και κατά πόσο γελούσε κανείς με τη δική του φωτογραφία και του πόσο γελούσε με τις υπόλοιπες, επιβεβαιώνοντας πως ο αυτοσαρκασμός είναι χαρακτηριστικό που συνδέεται περισσότερο με την προσωπικότητα και τη διάθεση, παρά με την ικανότητα να βρίσκει κανείς τις γκριμάτσες αστείες. Το αποτέλεσμα, επίσης, υπογραμμίζει τη σύνδεση του χιούμορ και της μετριοφροσύνης.

Οι συμμετέχοντες που γέλασαν περισσότερο με τις δικές τους φωτογραφίες ήταν γενικώς περισσότερο χαρωποί και λιγότερο σοβαροί σαν χαρακτήρες, και είχαν επίσης καλύτερη διάθεση την ημέρα του πειράματος, σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας.

Παρ’ ότι η μελέτη της αίσθησης του χιούμορ των ανθρώπων μπορεί εκ πρώτης να μοιάζει ασήμαντη, έχει σημαντικές εφαρμογές στον τομέα της υγείας. Το γέλιο, το χαμόγελο και η αισιοδοξία συνδέονται με την καλή υγεία του ανθρώπινου οργανισμού εν γένει, ενώ η κατανόηση συγκεκριμένων τύπων αστείων απαιτεί σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες, που μπορούν να διαταραχθούν εξαιτίας παθήσεων όπως ο αυτισμός και η σχιζοφρένεια. Η κατανόηση της λειτουργίας του χιούμορ ίσως ρίξει φως στο τι ακριβώς πηγαίνει στραβά σε περιπτώσεις σαν αυτές.

Πηγή: Time.com
Η.Κ.