Τα μυστικά για να προσελκύεις άνδρες
Βαρέθηκες να γυρνάς μονάχη από τα μπαρ και τα ξενύχτια; Έχουμε μερικά απλούστατα μυστικά για να φαίνεσαι (καταπώς είσαι) ανοιχτή σε νέες γνωριμίες.
της Ηρώς Κουνάδη
Οι περισσότεροι κάποια στιγμή στη ζωή μας είχαμε αυτή τη φίλη/ γνωστή/ ξαδέρφη με την οποία δεν υπήρχε περίπτωση να βγούμε χωρίς να περάσει από το τραπέζι μας ο μισός ανδρικός πληθυσμός του μπαρ. Και οι περισσότεροι, παρ’ όλο που δεν το εκφράσαμε ποτέ μεγαλοφώνως, αναρωτηθήκαμε τι ακριβώς πυροδοτεί αυτό το φαινόμενο, αν η συγκεκριμένη φίλη/ γνωστή/ ξαδέρφη δεν ήταν ακριβώς η Μόνικα Μπελούτσι –που συνήθως δεν είναι.
Σε μια εποχή που ο κόσμος φλερτάρει όλο και λιγότερο στα μπαρ, τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα να γνωρίζει κόσμο κάθε βράδυ για να το θέσουμε κομψά (ή να προσελκύει επίδοξους μνηστήρες κάθε φορά που ξεμυτίζει από το σπίτι, για να το θέσουμε ως έχει); Η απάντηση, όσο και αν δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις, είναι απλή. Συνοψίζεται, μάλιστα, εύκολα σε μερικά μυστικά που μπορείς εύκολα να εφαρμόσεις αν είσαι αυτό που λένε οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξωνες “single and looking”.
Ο μαγικός αριθμός 3
Οι μεγάλες γυναικοπαρέες είναι τρομακτικές για κάθε άνδρα που σκέφτεται να έρθει να σου μιλήσει, αυτό είναι γνωστό. Είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς να εντυπωσιάσεις μια γυναίκα, και άλλο πέντε διαφορετικές ταυτόχρονα –οι πιθανότητες κάποια να ξινίσει με ένα αστείο σου και να καταστρέψει τη χημεία αυξάνονται μαθηματικά. Από την άλλη, δυο γυναίκες μόνες τους μπορεί κάλλιστα να έχουν βγει για να τα πούνε και η παρουσία σου στο τραπέζι τους απλά να τις διακόψει. Ακόμα κι έτσι, όμως, να μην είναι, θα πρέπει να πιάσεις την κουβέντα και στις δύο, για να αποφύγεις την άβολη κατάσταση η φίλη του αντικειμένου του πόθου σου να κοιτάζει σιωπηλή το κενό ή το κινητό της όση ώρα εσύ πασχίζεις να ανοίξεις κουβέντα.
Οπότε; Οπότε τα γκρουπ των τριών είναι η πιο ενθαρρυντική περίπτωση για κάποιον που θέλει να έρθει να σου πιάσει την κουβέντα –οι δυο φίλες σου μπορούν κάλλιστα να συνεχίσουν την κουβέντα τους όσο εκείνος θα σου μιλάει. Εννοείται πως οι μεικτές τριάδες είναι πάντα αποθαρρυντικές: Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν ο τύπος της παρέας είναι ο κολλητός σου/ ο αδερφός σου/ ο πρώην σου ή κάποιος τρελά ερωτευμένος μαζί σου που δεν έχει βρει ακόμα το κουράγιο να σ’ το πει. Και κανείς δεν θα ρισκάρει να το μάθει.
Η διαθεσιμότητα
Αν τις δυο φίλες σου (με τις οποίες είπαμε έχεις βγει) τις κοιτάζεις διαρκώς στα μάτια, και δεν έχεις ρίξει ούτε ματιά γύρω σου από την στιγμή που κάτσατε στο μπαρ, τα μηνύματα που στέλνεις είναι τα εξής: α. βγήκα με αποκλειστικό σκοπό να τα πούμε με τις φίλες μου, β. έχουμε μια πολύ σοβαρή συζήτηση και (πιθανώς) γ. όταν τελειώσει αυτή η σοβαρή συζήτηση θα γυρίσω στο σπίτι όπου συγκατοικώ με την μακροχρόνια σχέση μου. Προφανώς δε λέμε να αγνοείς την παρέα σου σκανάροντας ασταμάτητα τον χώρο για ενδιαφέρουσες υπάρξεις, αλλά μερικά βλέμματα πού και πού καλό θα ήταν να τα ρίχνεις. Ειδικά προς τη μεριά της ενδιαφέρουσας ύπαρξης που εντόπισες την πρώτη φορά που σήκωσες τα μάτια από το τραπέζι σας.
Η διάθεση
Άλλο πράγμα η διαθεσιμότητα, και άλλο η διάθεση, μην τα μπερδεύουμε. Αν στο μυαλουδάκι σου στριφογυρίζουν ο πρώην σου μαζί με τα capital controls, την τρύπα του όζοντος και τα προβλήματα υποσιτισμού της Αφρικής, πολύ καλά έκανες και βγήκες με τις φίλες σου να ξεχαστείς και να συνέλθεις, αλλά μην περιμένεις να μιλήσεις με αγνώστους απόψε. Η διάθεσή μας φαίνεται σχεδόν πάντα στο πρόσωπό μας (εξαιρούνται ίσως οι απόφοιτοι δραματικών σχολών από αυτόν τον κανόνα) και δυσκολευόμαστε να σκεφτούμε κάποιον που θα θέλει να αυξήσει τον βαθμό δυσκολίας από το «να σε κάνει να γελάσεις για να σπάσει τον πάγο» στο «να σε κάνει να γελάσεις ενώ είσαι χάλια για να σπάσει τον πάγο».
Η εξωστρέφεια
Μην απογοητεύεσαι αν δεν είσαι από φυσικού σου εξωστρεφής, δεν χρειάζεται. Αν ήταν έτσι, όλοι οι εσωστρεφείς άνθρωποι του κόσμου θα περνούσαν τη ζωή τους ολομόναχοι. Ακόμα και αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, χρειάζεται απλά λίγη παραπάνω προσπάθεια για να μην κοιτάς τα παπούτσια σου κάθε φορά που κάποιος σε πλησιάζει –από τον σερβιτόρο μέχρι την εν δυνάμει νέα γνωριμία σου. Μια-δυο (έστω ντροπαλές) ματιές και μερικές ευδιάθετες απαντήσεις όταν τελικά ξεκινήσει η κουβέντα είναι όλα κι όλα αυτά που χρειάζονται για να πάρει κάποιος που θέλει να σε γνωρίσει το «πράσινο φως».
Το ενδιαφέρον
Τελευταίο και σημαντικότερο –αναλόγως τι άνθρωπος είσαι, ίσως και δυσκολότερο– είναι το ενδιαφέρον που δείχνεις για τις συναναστροφές σου. Όχι το ενδιαφέρον με την ανθρωπιστική έννοια (δεν χρειάζεται να ρωτήσεις τον σερβιτόρο πώς είναι η υγεία του ή αν χρειάζεται βοήθεια με την δουλειά του) αλλά το ενδιαφέρον με την έννοια της προσοχής: όταν μιλάς με τον σερβιτόρο, π.χ., είσαι στραμμένη προς το μέρος του, τον κοιτάς λες και είναι αυτή τη στιγμή ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο, προσέχεις αυτά που λέει για τον καινούριο κατάλογο με τα κοκτέιλ, κάνεις ίσως ένα-δυο αστειάκια, τέτοια πράγματα. Ένας άνθρωπος που δείχνει ανοιχτός στους άλλους ανθρώπους ενθαρρύνει, έστω και ασυναίσθητα, κάποιον που θέλει να έρθει να του πιάσει την κουβέντα.
Εξυπακούεται πως το ενδιαφέρον αυτό θα επεκταθεί και σε εκείνον που θα το πάρει τελικά απόφαση να έρθει να σου μιλήσει. Ακόμα και αν δεν είναι ακριβώς ο τύπος σου, θα σκάσεις μερικά χαμόγελα, θα κρατήσεις την κουβέντα σε φιλικό-ευγενικό κλίμα, και θα γελάσεις με τα αστεία του αν σου φανούν όντως αστεία. Πρώτον γιατί σε κανέναν δεν αξίζει να τον αποπαίρνεις απλά επειδή δεν είναι ο τύπος σου, δεύτερον γιατί δεν θέλεις να είσαι εσύ αυτή που διαιωνίζει τον μύθο περί «γυναικών με μπλαζέ υφάκι» ο οποίος είναι η αιτία που όλο και λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζονται στα μπαρ, και τρίτον γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να σε κοιτάζει και να αποθαρρύνεται.
Οι περισσότεροι κάποια στιγμή στη ζωή μας είχαμε αυτή τη φίλη/ γνωστή/ ξαδέρφη με την οποία δεν υπήρχε περίπτωση να βγούμε χωρίς να περάσει από το τραπέζι μας ο μισός ανδρικός πληθυσμός του μπαρ. Και οι περισσότεροι, παρ’ όλο που δεν το εκφράσαμε ποτέ μεγαλοφώνως, αναρωτηθήκαμε τι ακριβώς πυροδοτεί αυτό το φαινόμενο, αν η συγκεκριμένη φίλη/ γνωστή/ ξαδέρφη δεν ήταν ακριβώς η Μόνικα Μπελούτσι –που συνήθως δεν είναι.
Σε μια εποχή που ο κόσμος φλερτάρει όλο και λιγότερο στα μπαρ, τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα να γνωρίζει κόσμο κάθε βράδυ για να το θέσουμε κομψά (ή να προσελκύει επίδοξους μνηστήρες κάθε φορά που ξεμυτίζει από το σπίτι, για να το θέσουμε ως έχει); Η απάντηση, όσο και αν δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις, είναι απλή. Συνοψίζεται, μάλιστα, εύκολα σε μερικά μυστικά που μπορείς εύκολα να εφαρμόσεις αν είσαι αυτό που λένε οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξωνες “single and looking”.
Ο μαγικός αριθμός 3
Οι μεγάλες γυναικοπαρέες είναι τρομακτικές για κάθε άνδρα που σκέφτεται να έρθει να σου μιλήσει, αυτό είναι γνωστό. Είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς να εντυπωσιάσεις μια γυναίκα, και άλλο πέντε διαφορετικές ταυτόχρονα –οι πιθανότητες κάποια να ξινίσει με ένα αστείο σου και να καταστρέψει τη χημεία αυξάνονται μαθηματικά. Από την άλλη, δυο γυναίκες μόνες τους μπορεί κάλλιστα να έχουν βγει για να τα πούνε και η παρουσία σου στο τραπέζι τους απλά να τις διακόψει. Ακόμα κι έτσι, όμως, να μην είναι, θα πρέπει να πιάσεις την κουβέντα και στις δύο, για να αποφύγεις την άβολη κατάσταση η φίλη του αντικειμένου του πόθου σου να κοιτάζει σιωπηλή το κενό ή το κινητό της όση ώρα εσύ πασχίζεις να ανοίξεις κουβέντα.
Οπότε; Οπότε τα γκρουπ των τριών είναι η πιο ενθαρρυντική περίπτωση για κάποιον που θέλει να έρθει να σου πιάσει την κουβέντα –οι δυο φίλες σου μπορούν κάλλιστα να συνεχίσουν την κουβέντα τους όσο εκείνος θα σου μιλάει. Εννοείται πως οι μεικτές τριάδες είναι πάντα αποθαρρυντικές: Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν ο τύπος της παρέας είναι ο κολλητός σου/ ο αδερφός σου/ ο πρώην σου ή κάποιος τρελά ερωτευμένος μαζί σου που δεν έχει βρει ακόμα το κουράγιο να σ’ το πει. Και κανείς δεν θα ρισκάρει να το μάθει.
Η διαθεσιμότητα
Αν τις δυο φίλες σου (με τις οποίες είπαμε έχεις βγει) τις κοιτάζεις διαρκώς στα μάτια, και δεν έχεις ρίξει ούτε ματιά γύρω σου από την στιγμή που κάτσατε στο μπαρ, τα μηνύματα που στέλνεις είναι τα εξής: α. βγήκα με αποκλειστικό σκοπό να τα πούμε με τις φίλες μου, β. έχουμε μια πολύ σοβαρή συζήτηση και (πιθανώς) γ. όταν τελειώσει αυτή η σοβαρή συζήτηση θα γυρίσω στο σπίτι όπου συγκατοικώ με την μακροχρόνια σχέση μου. Προφανώς δε λέμε να αγνοείς την παρέα σου σκανάροντας ασταμάτητα τον χώρο για ενδιαφέρουσες υπάρξεις, αλλά μερικά βλέμματα πού και πού καλό θα ήταν να τα ρίχνεις. Ειδικά προς τη μεριά της ενδιαφέρουσας ύπαρξης που εντόπισες την πρώτη φορά που σήκωσες τα μάτια από το τραπέζι σας.
Η διάθεση
Άλλο πράγμα η διαθεσιμότητα, και άλλο η διάθεση, μην τα μπερδεύουμε. Αν στο μυαλουδάκι σου στριφογυρίζουν ο πρώην σου μαζί με τα capital controls, την τρύπα του όζοντος και τα προβλήματα υποσιτισμού της Αφρικής, πολύ καλά έκανες και βγήκες με τις φίλες σου να ξεχαστείς και να συνέλθεις, αλλά μην περιμένεις να μιλήσεις με αγνώστους απόψε. Η διάθεσή μας φαίνεται σχεδόν πάντα στο πρόσωπό μας (εξαιρούνται ίσως οι απόφοιτοι δραματικών σχολών από αυτόν τον κανόνα) και δυσκολευόμαστε να σκεφτούμε κάποιον που θα θέλει να αυξήσει τον βαθμό δυσκολίας από το «να σε κάνει να γελάσεις για να σπάσει τον πάγο» στο «να σε κάνει να γελάσεις ενώ είσαι χάλια για να σπάσει τον πάγο».
Η εξωστρέφεια
Μην απογοητεύεσαι αν δεν είσαι από φυσικού σου εξωστρεφής, δεν χρειάζεται. Αν ήταν έτσι, όλοι οι εσωστρεφείς άνθρωποι του κόσμου θα περνούσαν τη ζωή τους ολομόναχοι. Ακόμα και αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, χρειάζεται απλά λίγη παραπάνω προσπάθεια για να μην κοιτάς τα παπούτσια σου κάθε φορά που κάποιος σε πλησιάζει –από τον σερβιτόρο μέχρι την εν δυνάμει νέα γνωριμία σου. Μια-δυο (έστω ντροπαλές) ματιές και μερικές ευδιάθετες απαντήσεις όταν τελικά ξεκινήσει η κουβέντα είναι όλα κι όλα αυτά που χρειάζονται για να πάρει κάποιος που θέλει να σε γνωρίσει το «πράσινο φως».
Το ενδιαφέρον
Τελευταίο και σημαντικότερο –αναλόγως τι άνθρωπος είσαι, ίσως και δυσκολότερο– είναι το ενδιαφέρον που δείχνεις για τις συναναστροφές σου. Όχι το ενδιαφέρον με την ανθρωπιστική έννοια (δεν χρειάζεται να ρωτήσεις τον σερβιτόρο πώς είναι η υγεία του ή αν χρειάζεται βοήθεια με την δουλειά του) αλλά το ενδιαφέρον με την έννοια της προσοχής: όταν μιλάς με τον σερβιτόρο, π.χ., είσαι στραμμένη προς το μέρος του, τον κοιτάς λες και είναι αυτή τη στιγμή ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο, προσέχεις αυτά που λέει για τον καινούριο κατάλογο με τα κοκτέιλ, κάνεις ίσως ένα-δυο αστειάκια, τέτοια πράγματα. Ένας άνθρωπος που δείχνει ανοιχτός στους άλλους ανθρώπους ενθαρρύνει, έστω και ασυναίσθητα, κάποιον που θέλει να έρθει να του πιάσει την κουβέντα.
Εξυπακούεται πως το ενδιαφέρον αυτό θα επεκταθεί και σε εκείνον που θα το πάρει τελικά απόφαση να έρθει να σου μιλήσει. Ακόμα και αν δεν είναι ακριβώς ο τύπος σου, θα σκάσεις μερικά χαμόγελα, θα κρατήσεις την κουβέντα σε φιλικό-ευγενικό κλίμα, και θα γελάσεις με τα αστεία του αν σου φανούν όντως αστεία. Πρώτον γιατί σε κανέναν δεν αξίζει να τον αποπαίρνεις απλά επειδή δεν είναι ο τύπος σου, δεύτερον γιατί δεν θέλεις να είσαι εσύ αυτή που διαιωνίζει τον μύθο περί «γυναικών με μπλαζέ υφάκι» ο οποίος είναι η αιτία που όλο και λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζονται στα μπαρ, και τρίτον γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να σε κοιτάζει και να αποθαρρύνεται.
