Γιατί οι αντιπαθητικοί είναι πετυχημένοι στη δουλειά;
Η επιστήμη εξηγεί γιατί οι πιο ενοχλητικοί και δυσάρεστοι άνθρωποι είναι αυτοί που συνήθως πετυχαίνουν αυτό που θέλουν επαγγελματικά.
Έχετε προσέξει κι εσείς ότι αυτοί που πετυχαίνουν πιο γρήγορα, αυτοί που παίρνουν προαγωγές, αυτοί που γίνονται προϊστάμενοι και αφεντικά είναι σχεδόν πάντα... μ**άκες; Ή για να το θέσουμε κομψότερα, είναι συνήθως οι πιο δύστροποι και λιγότερο δημοφιλείς άνθρωποι του χώρου, την ίδια στιγμή που τα «καλά παιδιά» πασχίζουν αλλά δεν ανταμείβονται; Η επιστήμη το επιβεβαιώνει.
Συγκεκριμένα, ερευνητές από τις ΗΠΑ, σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Research Digest, ανέλυσαν την συμπεριφορά ανθρώπων, με κριτήριο ένα χαρακτηριστικό που ονόμασαν «τερπνότητα», δηλαδή το πόσο αρεστός και συμπαθής είναι κάποιος στους άλλους.
Στην ομάδα που «σκόραρε» χαμηλά σε αυτό το χαρακτηριστικό, σε αυτούς δηλαδή που προκαλούν καυγάδες, διαφωνίες και είναι επηρμένοι, επιθετικοί, πεισματάρηδες και εχθρικοί (εν ολίγοις οι… κόπανοι), οι ερευνητές δοκίμασαν κάποια τεστ και εξήγαγαν το εξής συμπέρασμα: Οι πιο αντιπαθητικοί άνθρωποι πετυχαίνουν στην καριέρα τους, όχι γιατί είναι πιο έξυπνοι και ικανοί στο αντικείμενό τους, αλλά γιατί μπορούν να κάνουν πιο εύκολα τις ιδέες τους να ακουστούν.
Το «τεστ» των μελετητών ήταν το εξής: Στους συμμετέχοντες ανατέθηκε αρχικά να βρουν μόνοι τους μια λύση σε ένα πρόβλημα σχετικό με το marketing ενός project, και στη συνέχεια να συνεργαστούν με άλλους για να βρουν μαζί μια λύση. Όπως αναμενόταν, το χαρακτηριστικό της «αντιπαθητικότητας» δεν επηρέασε καθόλου τις επιδόσεις των συμμετεχόντων στο πρώτο στάδιο, όπου όλοι δούλευαν μόνοι τους. Στο ομαδικό στάδιο όμως, οι αντιπαθητικοί συμμετέχοντες είχαν περισσότερες πιθανότητες να «περάσουν» τις ιδέες τους στην τελική ομαδική λύση – ειδικότερα αν τα άλλα μέλη της ομάδας τους είχαν επίσης χαμηλή «τερπνότητα».
Αυτό μπορεί να εξηγήσει εν μέρει το γιατί άνθρωποι που κάνουν την διαφορά στην καριέρα τους είναι συνήθως δύστροποι – με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Steve Jobs, που κατάφερε να κάνει την Apple κολοσσό, αλλά στους κύκλους των εργαζόμενών του έμεινε γνωστός ως ένα αφεντικό που φώναζε και έβριζε τους υπαλλήλους του, κάνοντας συχνά υποτιμητικά σχόλια για την δουλειά τους.
Πηγή
Συγκεκριμένα, ερευνητές από τις ΗΠΑ, σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Research Digest, ανέλυσαν την συμπεριφορά ανθρώπων, με κριτήριο ένα χαρακτηριστικό που ονόμασαν «τερπνότητα», δηλαδή το πόσο αρεστός και συμπαθής είναι κάποιος στους άλλους.
Στην ομάδα που «σκόραρε» χαμηλά σε αυτό το χαρακτηριστικό, σε αυτούς δηλαδή που προκαλούν καυγάδες, διαφωνίες και είναι επηρμένοι, επιθετικοί, πεισματάρηδες και εχθρικοί (εν ολίγοις οι… κόπανοι), οι ερευνητές δοκίμασαν κάποια τεστ και εξήγαγαν το εξής συμπέρασμα: Οι πιο αντιπαθητικοί άνθρωποι πετυχαίνουν στην καριέρα τους, όχι γιατί είναι πιο έξυπνοι και ικανοί στο αντικείμενό τους, αλλά γιατί μπορούν να κάνουν πιο εύκολα τις ιδέες τους να ακουστούν.
Το «τεστ» των μελετητών ήταν το εξής: Στους συμμετέχοντες ανατέθηκε αρχικά να βρουν μόνοι τους μια λύση σε ένα πρόβλημα σχετικό με το marketing ενός project, και στη συνέχεια να συνεργαστούν με άλλους για να βρουν μαζί μια λύση. Όπως αναμενόταν, το χαρακτηριστικό της «αντιπαθητικότητας» δεν επηρέασε καθόλου τις επιδόσεις των συμμετεχόντων στο πρώτο στάδιο, όπου όλοι δούλευαν μόνοι τους. Στο ομαδικό στάδιο όμως, οι αντιπαθητικοί συμμετέχοντες είχαν περισσότερες πιθανότητες να «περάσουν» τις ιδέες τους στην τελική ομαδική λύση – ειδικότερα αν τα άλλα μέλη της ομάδας τους είχαν επίσης χαμηλή «τερπνότητα».
Αυτό μπορεί να εξηγήσει εν μέρει το γιατί άνθρωποι που κάνουν την διαφορά στην καριέρα τους είναι συνήθως δύστροποι – με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Steve Jobs, που κατάφερε να κάνει την Apple κολοσσό, αλλά στους κύκλους των εργαζόμενών του έμεινε γνωστός ως ένα αφεντικό που φώναζε και έβριζε τους υπαλλήλους του, κάνοντας συχνά υποτιμητικά σχόλια για την δουλειά τους.
Πηγή
