Διαπραγμάτευση μισθού: 5 κανόνες που δεν θα σας χρειαστούν

Ζητώντας λιγότερα έχετε περισσότερες πιθανότητες να πάρετε τη θέση, ένας χαμηλός μισθός έχει προοπτικές βελτίωσης, οποιαδήποτε ερώτηση σχετική με χρήματα θα καταστρέψει την εικόνα σας στη συνέντευξη... Και μερικοί ακόμα μύθοι που δε θα σας βοηθήσουν να πάρετε όσα αξίζετε.
Διαπραγμάτευση μισθού: 5 κανόνες που δεν θα σας χρειαστούν
Οδηγίες για τη σύνταξη του σωστού βιογραφικού μπορείτε να βρείτε χιλιάδες, με ένα απλό search στο internet. «Προκάτ» απαντήσεις σε τυπικές ερωτήσεις συνεντεύξεων, επίσης. Συμβουλές για το τι θα φορέσετε, αμέτρητες. Κι αφού τα εφαρμόσετε όλα αυτά, και νιώσετε –ή ακόμα καλύτερα, σας ανακοινωθεί– ότι η δουλειά των ονείρων σας είναι δική σας, έρχεται η δύσκολη ώρα της διαπραγμάτευσης του μισθού σας. Κι εκεί… είστε μόνοι.

Όχι απλά γιατί η φιλολογία γύρω από το λεπτό αυτό θέμα δεν είναι το ίδιο ανεπτυγμένη με τα προαναφερθέντα, αλλά και γιατί πολλά από τα tips που προσφέρονται απλόχερα από ειδήμονες και μη βασίζονται κατά μεγάλο ποσοστό σε ευρύτατα διαδεδομένους μύθους που μακράν απέχουν από την πραγματικότητα.

Επειδή το φθινόπωρο είναι κοντά και πολλοί μπορεί να σκέφτεστε μια αλλαγή καριέρας, συγκεντρώσαμε τις κοινές αυτές αντιλήψεις και τις… απομυθοποιούμε, για να ξεκινήσετε τη νέα σας δουλειά με τις οικονομικές απολαβές που σας αξίζουν.

Μύθος #1: Ο αρχικός (χαμηλός) μισθός είναι μόνο προσωρινά χαμηλός
Πρώτον, ο βασικός μισθός –με τα επιδόματα πτυχίων, γάμου, παιδιών κλπ– είναι ο μισθός που θα δεχτείτε στην πρώτη σας δουλειά, μετά την αποφοίτηση, και μόνο εκεί. Όταν αλλάζετε δουλειά –παραμένετε, όμως, στο ίδιο ή παρεμφερές αντικείμενο– ο άγραφος νόμος της αγοράς λέει ότι ο μισθός σας πρέπει να είναι κατά 20% αυξημένος σε σχέση με αυτόν που παίρνατε –οποιαδήποτε προσφορά μικρότερη αυτής κανονικά δε θα έπρεπε να είναι ικανή να σας πείσει να παραιτηθείτε από την τωρινή σας θέση.

Δεύτερον, ένας χαμηλός μισθός έχει θεωρητικά προοπτικές βελτίωσης, καθότι όλες σχεδόν οι εταιρείες κάνουν κάθε χρόνο τη νόμιμη –ή και παραπάνω από αυτήν– αύξηση, η οποία όμως υπολογίζεται με ποσοστό επί του μισθού σας. Αν αυτός είναι εξαρχής χαμηλός η βελτίωση θα είναι εξίσου αμελητέα. Για να μη συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι η αύξηση που προβλέπει ο νόμος στηρίζεται στα επίσημα ποσοστά του πληθωρισμού, που όλοι ξέρουμε πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και –το χειρότερο– κανείς δεν υποχρεώνει τον εργοδότη σας να σας δώσει παραπάνω από αυτήν, πέραν των καλών του προθέσεων και των διαπραγματευτικών σας ικανοτήτων –που αν απέβησαν άκαρπες στη διαπραγμάτευση του μισθού, μάλλον δε α έχουν καλύτερη τύχη στην αύξηση.

Μύθος #2: Η διαπραγμάτευση του μισθού κατά τη διάρκεια της συνέντευξης μετράει αρνητικά στην εικόνα σας
Πολλοί υποψήφιοι διστάζουν ακόμα και να ρωτήσουν ποιες θα είναι οι οικονομικές απολαβές της δουλειάς, σκεπτόμενοι ότι οποιαδήποτε αναφορά σε ποταπά θέματα όπως το οικονομικό θα κατέστρεφε την εικόνα που με τόσο κόπο έκτισαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι εργοδότες όχι μόνο είναι προετοιμασμένοι να συζητήσουν για τις οικονομικές απολαβές της θέσης που προσφέρουν, αλλά συχνά θα προτιμήσουν να προσλάβουν κάποιον που γνωρίζει την επαγγελματική του αξία από τον υποψήφιο που φοβάται να θίξει το ευαίσθητο θέμα του μισθού. Ακόμη και αν ο μισθός δεν είναι διαπραγματεύσιμος, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσετε κάτι, ή να… αμαυρώσετε την επαγγελματική σας εικόνα, ρωτώντας –εκτός αν η πληροφορία αναφερόταν ξεκάθαρα στην αγγελία της δουλειάς.

Μύθος #3: Ζητώντας λιγότερα μεγιστοποιείτε τις πιθανότητες πρόσληψης
Ίσως ο πλέον διαδεδομένος από τους μύθους σχετικά με τη διαπραγμάτευση μισθού, λέει ότι αν υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι για τη θέση ο εργοδότης θα προτιμήσει αυτόν που θα του «έρθει» οικονομικότερος –άρα ζητώντας το χαμηλότερο δυνατό μισθό θα έχετε περισσότερες πιθανότητες να πάρετε τη θέση. Μέγα λάθος. Πρώτον γιατί είναι εξαιρετικά πιθανό ο εργοδότης σας να δεχτεί και να καταλήξετε να πληρώνεστε πολύ λιγότερο απ’ όσο αξίζετε κι απ’ όσο χρειάζεστε για να μη δανείζεστε κάθε τέλος του μήνα για να τα βγάλετε πέρα. Δεύτερον, και σημαντικότερο, γιατί είναι εξίσου πιθανό ο εργοδότης να θεωρήσει ότι δεν είστε σίγουροι για τις ικανότητες σας και γι’ αυτό να προτιμήσει να προσλάβει κάποιον άλλο –που γνωρίζει πόσα αξίζει και δε διστάζει να τα διεκδικήσει.

Μύθος #4: Η προφορική συμφωνία δε διαφέρει σε τίποτα από ένα συμβόλαιο
Διαπραγματευτήκατε το μισθό, σας ανακοινώθηκε ότι πήρατε τη δουλειά και τώρα ετοιμάζεστε να τρέξετε στο γραφείο του, πρώην πλέον, εργοδότη σας για να υποβάλλετε την παραίτησή σας; Καλύτερα να το καθυστερήσετε. Από το ότι ο συνεντευξιαστής σας συμφώνησε σε μία αμοιβή που δεν ενέκριναν τελικά οι ανώτεροί του, μέχρι το ότι «δεν καταλάβατε σωστά» πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι για τους οποίους οι μηνιαίες απολαβές που αναφέρονται τελικά στο συμβόλαιό σας δεν είναι εκείνες που συμφωνήσατε κατά την πρώτη διαπραγμάτευση. Μη βιαστείτε να χαρείτε, και πολύ περισσότερο να πάρετε αποφάσεις ζωής, πριν δείτε το χαρτί του συμβολαίου υπογεγραμμένο.

Μύθος #5: Κάθε μισθός είναι διαπραγματεύσιμος
Ανάλογα με τη θέση για την οποία ενδιαφέρεστε, οι οικονομικές απολαβές σας μπορεί να είναι μη διαπραγματεύσιμες –πράγμα που ισχύει συνήθως για τις χαμηλότερες θέσεις μιας εταιρείας– ελάχιστα ή πλήρως διαπραγματεύσιμες. Το τελευταίο ισχύει κυρίως για τις διευθυντικές θέσεις ή τους επικεφαλείς τμημάτων, περιπτώσεις στις οποίες ο μισθός σας εξαρτάται αποκλειστικά από το πόσο καλά θα «πουλήσετε» τις ικανότητές σας και πόσο σκληρές θα είναι οι οικονομικές διαπραγματεύσεις σας. Ο γενικός κανόνας είναι ότι το εύρος των ορίων μέσα στα οποία είναι διαπραγματεύσιμα τα χρήματα που θα παίρνετε είναι ευθέως ανάλογο με την ιεραρχία της θέσης την οποία στοχεύετε.

Η.Κ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v