Μια σούπερ μονοήμερη εκδρομή στη Χαλκίδα
Οι βόλτες, οι βουτιές και –φυσικά– το φαγητό, που κάνουν την Χαλκίδα μια από τις πιο αγαπημένες μας μονοήμερες εκδρομές του καλοκαιριού.
της Ηρώς Κουνάδη
Μια ωρίτσα μακριά από την πόρτα του σπιτιού μας, η Χαλκίδα είναι στο μυαλό των περισσότερων εξ ημών η στάνταρ ανοιξιάτικη μονοήμερη –εκείνη με τα πρώτα ουζάκια στον ήλιο, που σε βάζουν να ονειρεύεσαι διακοπές και θάλασσες ακόμα και αν δεν είσαι αρκετά θαρραλέος για να κάνεις την πρώτη βουτιά.
Τώρα που η πρώτη βουτιά έχει δώσει προ πολλού την θέση της στην δεύτερη, την τρίτη και την δέκατη, λέμε να την ξανατιμήσουμε, γιατί η Χαλκίδα, εκτός από τέλεια ουζερί πλάι στο κύμα και απογευματινές βόλτες στην παραλιακή της περαντζάδα, έχει και ωραιότατες παραλίες σε απόσταση αναπνοής. Κι αφήστε τους άλλους να στριμώχνονται στην αττική ακτογραμμή, στην οποία στο κάτω κάτω οδηγούν την ίδια ώρα για να φτάσουν.
Οι Αλυκές έχουν κάτι για όλους: Ατμόσφαιρα ολοήμερου πάρτι γύρω από τα beach bar, ησυχία αν προτιμάτε στα ελεύθερα –απαλλαγμένα από ξαπλώστρες– σημεία τους, και ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα, με τον ήλιο να βουτά και να χάνεται πίσω από το μικρούλι ακατοίκητο Εγγλεζονήσι απέναντι, βάφοντας τον ουρανό και την παραλία σε μια χρυσαφένια απόχρωση του πορτοκαλί.
Προσπερνάμε τα παραταγμένα στη σειρά ουζερί της παραλίας, και πιάνουμε ένα από τα κατακόκκινα τραπεζάκια που απλώνει στο δρομάκι της Καλλία το Μπες και Πιες, ένα από τα πιο νόστιμα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ουζερί/τσιπουράδικα της πόλης. Τι δοκιμάζουμε εδώ; Ολόφρεσκο ψαράκι και λαχταριστούς θαλασσινούς μεζέδες, από καπνιστό κολιό και γαρίδες σαγανάκι με λευκό κρασί, μέχρι γυαλιστερές και πετροσωλήνες και άλλα καλούδια της θάλασσας. Συνοδεύουμε απαραιτήτως με ουζάκι, τσίπουρο ή τοπικό κρασί, και πληρώνουμε στο τέλος περί τα 15€ το άτομο.
Πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, θα περιπλανηθούμε στην παραλιακή περαντζάδα της Χαλκίδας με φόντο το ηλιοβασίλεμα (τουλάχιστον όσοι δε μείνουμε να το δούμε στην παραλία) ή θα ανηφορίσουμε ως το χτισμένο το 1684 Κάστρο του Καράμπαμπα. Εκτός από την σχεδόν μυστικιστική περιπλάνηση στους προμαχώνες, τα υπόγεια και τις πολεμίστρες του, το εντυπωσιακό κάστρο προσφέρει και συγκλονιστική θέα στην Χαλκίδα και την θάλασσα –φιλοξενεί, δε, και μια ενδιαφέρουσα έκθεση αρχιτεκτονικών γλυπτών από τα παλαιοχριστιανικά και τα οθωμανικά χρόνια της πόλης.
Μια ωρίτσα μακριά από την πόρτα του σπιτιού μας, η Χαλκίδα είναι στο μυαλό των περισσότερων εξ ημών η στάνταρ ανοιξιάτικη μονοήμερη –εκείνη με τα πρώτα ουζάκια στον ήλιο, που σε βάζουν να ονειρεύεσαι διακοπές και θάλασσες ακόμα και αν δεν είσαι αρκετά θαρραλέος για να κάνεις την πρώτη βουτιά.
Τώρα που η πρώτη βουτιά έχει δώσει προ πολλού την θέση της στην δεύτερη, την τρίτη και την δέκατη, λέμε να την ξανατιμήσουμε, γιατί η Χαλκίδα, εκτός από τέλεια ουζερί πλάι στο κύμα και απογευματινές βόλτες στην παραλιακή της περαντζάδα, έχει και ωραιότατες παραλίες σε απόσταση αναπνοής. Κι αφήστε τους άλλους να στριμώχνονται στην αττική ακτογραμμή, στην οποία στο κάτω κάτω οδηγούν την ίδια ώρα για να φτάσουν.
Βουτιές σε διάφανα νερά
Μόλις 7 χιλιόμετρα έξω από την Χαλκίδα, στη Δροσιά, βρίσκεται μια παραλία με χρυσαφένια, απαλή σαν πούδρα άμμο και διάφανα, ανοιχτογάλαζα νερά. Τη λένε Αλυκές, θα ακούσετε να τη λένε και Ιππόκαμπο –από το όνομα του παλαιότερου από τα beach bar της– απλώνεται σε μήκος ενός χιλιομέτρου, και βρέχεται από τα ρηχά νερά του Βόρειου Ευβοϊκού.Οι Αλυκές έχουν κάτι για όλους: Ατμόσφαιρα ολοήμερου πάρτι γύρω από τα beach bar, ησυχία αν προτιμάτε στα ελεύθερα –απαλλαγμένα από ξαπλώστρες– σημεία τους, και ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα, με τον ήλιο να βουτά και να χάνεται πίσω από το μικρούλι ακατοίκητο Εγγλεζονήσι απέναντι, βάφοντας τον ουρανό και την παραλία σε μια χρυσαφένια απόχρωση του πορτοκαλί.
Πού θα φάμε μετά;
Προσπερνάμε τα παραταγμένα στη σειρά ουζερί της παραλίας, και πιάνουμε ένα από τα κατακόκκινα τραπεζάκια που απλώνει στο δρομάκι της Καλλία το Μπες και Πιες, ένα από τα πιο νόστιμα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ουζερί/τσιπουράδικα της πόλης. Τι δοκιμάζουμε εδώ; Ολόφρεσκο ψαράκι και λαχταριστούς θαλασσινούς μεζέδες, από καπνιστό κολιό και γαρίδες σαγανάκι με λευκό κρασί, μέχρι γυαλιστερές και πετροσωλήνες και άλλα καλούδια της θάλασσας. Συνοδεύουμε απαραιτήτως με ουζάκι, τσίπουρο ή τοπικό κρασί, και πληρώνουμε στο τέλος περί τα 15€ το άτομο.
Μια βολτίτσα για να κάψουμε τις θερμίδες
Πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, θα περιπλανηθούμε στην παραλιακή περαντζάδα της Χαλκίδας με φόντο το ηλιοβασίλεμα (τουλάχιστον όσοι δε μείνουμε να το δούμε στην παραλία) ή θα ανηφορίσουμε ως το χτισμένο το 1684 Κάστρο του Καράμπαμπα. Εκτός από την σχεδόν μυστικιστική περιπλάνηση στους προμαχώνες, τα υπόγεια και τις πολεμίστρες του, το εντυπωσιακό κάστρο προσφέρει και συγκλονιστική θέα στην Χαλκίδα και την θάλασσα –φιλοξενεί, δε, και μια ενδιαφέρουσα έκθεση αρχιτεκτονικών γλυπτών από τα παλαιοχριστιανικά και τα οθωμανικά χρόνια της πόλης.
