Μονοήμερες για μπάνιο και φαγητό στην Αττική

της Ηρώς Κουνάδη

Ένας ακόμα Αύγουστος μας βρίσκει στην Αθήνα, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να μελαγχολήσουμε –τουναντίον. Μαζεύουμε την παρέα, συνδράμουμε όλοι στον ευγενή σκοπό που λέγεται γεμάτο ρεζερβουάρ, και φεύγουμε για μονοήμερη εκδρομή μετά βουτιών και φαγητού σε τέσσερις ωραιότατες αττικές παραλίες.

Σαρωνίδα όπως Ψαρού

Όχι η Ψαρού της Μυκόνου, η Ψαρού της Σαρωνίδας: Πολύ πιο low budget, πολύ πιο κοντά μας, πολύ πιο νόστιμη.

Η παραλία: Μεγάλη και αμμουδερή, απαλλαγμένη από την επέλαση του πλαστικού των ξαπλωστρομπρέλων που μαστίζει μεγάλο μέρος της αττικής ριβιέρας, η παραλία στη διασταύρωση της Αναβύσσου είναι όμορφη και καθαρή. Έχει απέναντί της ένα περίπτερο-υπερπαραγωγή για τα απαραίτητα σε σνακ, νερά και καφεδάκια, ρηχά και αξιοπρεπή νερά, και άπλετο χώρο για να στρώσουμε τις πετσέτες μας στην αμμουδιά της.

Το φαγητό: Ανάμεσα στη Σαρωνίδα και το Μαύρο Λιθάρι, στο 46ο χιλιόμετρο της Αθηνών-Σουνίου, πιάνουμε τραπεζάκι στην Ψαρού και το φορτώνουμε με νόστιμα ψαρομεζεδάκια που δεν «πονάνε» την τσέπη μας. Στα hit του μενού του συγκαταλέγονται η καπνιστή τσιροσαλάτα με λιαστή ντομάτα και τα φιλετάκια πέρκας σε φύλλο κανταΐφι. Οι ωραιότατες τιμές κυμαίνονται στα 15-20€ το άτομο.

(Δεν) θα μείνουμε στην Ψάθα

Η παραλία: Είναι μια από τις κλασικότερες μονοήμερες για μπάνιο, περί τα 66 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας. Είναι τόσο όμορφη και τόσο… εκδρομή που δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να πάρετε μαζί και τη σκηνή σας (κι ένα αντικουνουπικό) για την περίπτωση που αποφασίσετε να μείνετε το βράδυ. Δυνατά σημεία της, τα πεντακάθαρα νερά, το ψιλό της βοτσαλάκι, και το ότι είναι αρκετά μεγάλη ώστε να μπορεί να χωρίζεται σε οργανωμένη, με ξαπλώστρες και ομπρέλες, και «ελεύθερη» πλευρά.

Το φαγητό: Αν δεν θέλουμε να ξεμακρύνουμε από την παραλία (με την καρδιά να την αποχωριστείς, άλλωστε;) θα πιάσουμε τραπεζάκι στον Άγγελο, στην άκρη της παραλίας, για φρεσκότατα θαλασσινά, τέλεια γαριδομακαρονάδα και αχτύπητο μυδοπίλαφο σε τραπεζάκια που σχεδόν ακουμπούν το κύμα (υπολογίστε περί τα 25€ το άτομο). 

Τι γυρεύει η αλεπού στο Αλεποχώρι; 

Η παραλία: Βοτσαλωτή και συμπαθέστατη, με… απλωσιά που τους χωράει όλους: Οικογένειες που εκτιμούν τα καθαρά νερά της και το ότι αυτά δεν βαθαίνουν απότομα, παρέες που πιάνουν (δωρεάν) ξαπλώστρα και πίνουν δροσερά Μοχίτο στα beach bar της, τον Κέλσο και το Tramonto, και ζευγαράκια που απλώνουν την πετσέτα τους στο ήσυχο, ανοργάνωτο κομμάτι της.

Το φαγητό: Στην Αιγειρούσα, που είναι το αρχαίο όνομα της περιοχής, θα δοκιμάσουμε ωραία μαγειρευτά, ουζομεζέδες που μοσχοβολάνε θάλασσα και –αν έρθουμε αποφασισμένοι να διαθέσουμε το κάτι παραπάνω– ολόφρεσκο ψαράκι. Αν μείνετε στις πιο low budget επιλογές του μενού, θα υπολογίσετε περί τα 15-20€ το άτομο, με το απαραίτητο συνοδευτικό ουζάκι.

Το Πόρτο Γερμενό είναι εξωτικό

Η παραλία: Δεν είναι μία, ούτε δύο, αλλά πέντε παραλίες στη σειρά. Και μπορούν και οι πέντε να καυχιούνται για τα κρυστάλλινα ανοιχτογάλαζα νερά τους και την απουσία του χαμού που επικρατεί σε άλλες αττικές παραλίες. Η πιο πολυσύχναστη από τις πέντε είναι αυτή που αποκαλείται για ευνόητους λόγους «μεσαία παραλία»: Βοτσαλωτή και με άφθονη σκιά από τα αρμυρίκια, δεν ενδείκνυται για πιτσιρίκια, καθότι βαθαίνει πολύ απότομα.

Το φαγητό: Το ψαροταβερνάκι με το εξωτικό όνομα Μαραμπού απλώνει τραπεζάκια με καρό τραπεζομάντηλα σε ένα εντυπωσιακό πλακόστρωτο πλάτωμα πάνω από την θάλασσα, και μας σερβίρει ολόφρεσκο ψαράκι και άλλους νόστιμους θαλασσινούς μεζέδες (γαρίδες σαγανάκι, καλαμαράκια τηγανιτά και πάει λέγοντας) σε τιμές που κυμαίνονται στα 25€ το άτομο, με τα απαραίτητα παρελκόμενα και ένα καραφάκι ούζο.