Λαγκάδια: Η Αρκαδία… πάει στα βουνά

Πέτρινα σπιτάκια, ανηφορικά καλντερίμια, καμινάδες που αχνίζουν και θέα σε καταπράσινα τοπία πίσω από κάθε στροφή του δρόμου. Ένα κουκλίστικο χωριό που μπορεί να βρίσκεται στα αρκαδικά βουνά, αλλά λέγεται Λαγκάδια.
Λαγκάδια: Η Αρκαδία… πάει στα βουνά
Κείμενο - φωτογραφίες: Ηρώ Κουνάδη

Πόσο οξύμωρο είναι για ένα χωριό κτισμένο σε υψόμετρο 1.100 μέτρων στο βουνό, να το αποκαλούν Λαγκάδια; Σχεδόν τόσο όσο το να περπατάς στον κεντρικό δρόμο ενός από τα μεγαλύτερα –και ωραιότερα– χωριά της Αρκαδίας, και να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στην άκρη του κόσμου. Τα πλήθη που συρρέουν σε άλλα αρκαδικά χωριά με το που το ημερολόγιο θα δείξει Δεκέμβριο δεν φτάνουν ως εδώ. Ο θόρυβος των γυαλιστερών resorts, των νέο-ταβερνών και των πλημμυρισμένων από παρκαρισμένα αυτοκίνητα δρόμων δεν διανύει την γεμάτη στροφές απόσταση των δεκαπέντε χιλιομέτρων από τη Βυτίνα μέχρι εδώ. Κι έτσι, ένα χωριό το μέγεθος του οποίου θα επέτρεπε ακόμα και τον χαρακτηρισμό κωμόπολη, μοιάζει, την πρώτη φορά που πατάς το πόδι σου στα πλακόστρωτα δρομάκια του, να το ανακαλύπτεις πρώτος εσύ. Τόσο παράξενο, όσο το να βρίσκεσαι στα βουνά και να σε λένε Λαγκάδια.

Ανηφορίζοντας στα πέτρινα σοκάκια

Το πρώτο πράγμα που προσέχεις είναι η πέτρα. Αδύνατο να μην την προσέξεις, βρίσκεται παντού. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο: τον 13ο αιώνα ήρθαν στο χωριό ηπειρώτες μάστορες, και έπιασαν να χτίζουν τα παραδοσιακά διώροφα και τριώροφα πέτρινα σπίτια τους –κάποια εκ των οποίων επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Η παράδοση πέρασε από γενιά σε γενιά, μέχρι που έφτασε το δημοφιλέστατο επάγγελμα του χτίστη να λέγεται στη λαγκαδιανή αργκό «πετράς».

Σχεδόν όλα τα σπίτια –όπως και σχεδόν όλα τα δρομάκια, πλην του κεντρικού, που είναι ασφαλτοστρωμένο– είναι φτιαγμένα από την χαρακτηριστική γκριζωπή πέτρα της περιοχής, σκεπασμένα από βαθυκόκκινα κεραμίδια και σεταρισμένα με μία τουλάχιστον καμινάδα που αχνίζει. Αυτό, όμως, που πιθανότατα θα σας κάνει να σκεφτείτε πως θα μένατε άνετα σε ένα από αυτά είναι η θέα που απολαμβάνουν τα περισσότερα στις καταπράσινες βουνοπλαγιές απέναντι, που απλώνονται ως εκεί που φτάνει το μάτι. Η απότομη κλίση της πλαγιάς στην οποία είναι χτισμένα τα Λαγκάδια κάνει αφενός πιο απότομες –και πιο κουραστικές– τις ανηφόρες, αλλά αφετέρου πολύ πιο φαντασμαγορική την θέα στο γύρω τοπίο από… κάθε σχεδόν σημείο του χωριού.

Οι δύο γειτονιές, ο επάνω και ο κάτω μαχαλάς, χωρίζονται στη μέση από τον κεντρικό δρόμο, ο οποίος είναι ουσιαστικά το κομμάτι της «Εθνικής» –αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι– που σας φέρνει εδώ από τη Βυτίνα ή από την Τρίπολη. Στη ρεματιά του κάτω μαχαλά κυλά το Λαγκαδιανό ποτάμι, εκείνο που ο Παυσανίας έλεγε Τουθόα, παραπόταμος του Λάδωνα. Το πέτρινο ρολόι-σήμα κατατεθέν των Λαγκαδιών, σε υποδέχεται ελάχιστα βήματα από την είσοδο του χωριού –στην οποία κατά προτίμηση θα αφήσεις και το αυτοκίνητο, γιατί αυτά τα δρομάκια τα απολαμβάνεις καλύτερα με τα πόδια. Το 1987 ο οικισμός ανακηρύχθηκε παραδοσιακός, πράγμα που σημαίνει ότι καμία παρέμβαση δεν μπορεί (ευτυχώς) να γίνει στην καρτποσταλική εικόνα του.



Ένα χωριό… αξιοθέατο

Τα «αξιοθέατα» με την αυστηρή έννοια της λίστας πέντε πραγμάτων που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε στα Λαγκάδια είναι λίγα. Ολόκληρο το χωριό, και κάθε χρωματιστή γωνιά του ξεχωριστά είναι άξια… θέασης. Κάθε πετρόχτιστο κτίριο, κάθε μαγαζάκι που πουλά παραδοσιακά προϊόντα και λαχταριστά γλυκά του κουταλιού, κάθε πέτρινη κρήνη, κάθε γραφικό ξωκλήσι και κάθε ξύλινο μπαλκονάκι διηγείται κι από μία μικρή ή μεγαλύτερη ιστορία.

Αν πάντως επιμένετε για sightseeing με την ιστοριοδιφική έννοια του όρου, σημειώστε το σπίτι των Δεληγιάννηδων, στην επάνω γειτονιά, το οποίο ανήκε στη γνωστή οικογένεια αγωνιστών του ’21, και αργότερα πρωθυπουργών της Ελλάδας, και σήμερα στεγάζει κειμήλια και ιστορικά αντικείμενα των εξεχόντων κατοίκων του. Επίσης, την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων του 1854, με την παράξενη αρχιτεκτονική της, και την εκκλησία των Ταξιαρχών, μητρόπολη του χωριού, που χρονολογείται από τις αρχές του 19ου αιώνα, με το επιβλητικό (πέτρινο, εννοείται) καμπαναριό και το θρυλικό ρολόι του 1910.

Τέλος, όμορφη στάση –και με εξαιρετική θέα στο ειδυλλιακό ορεινό τοπίο που αγκαλιάζει το χωριό– είναι το μνημείο του λαγκαδιανού χτίστη, στην ανατολική είσοδο του χωριού: ουσιαστικά ένας πανύψηλος πέτρινος πάντα τοίχος, με κρήνες, αψιδωτές εσοχές και πεζουλάκια που προκαλούν για ένα αυτοσχέδιο πικνίκ όταν ο καιρός είναι καλός.



Βόλτες και διαδρομές στη γύρω περιοχή

Πιθανότατα το γνωρίζετε ήδη, αλλά για καλό και για κακό θα το υπενθυμίσουμε: Η Αρκαδία είναι ο παράδεισος κάθε weekender που ονειρεύεται ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο διαδρομές και εξερευνήσεις. Όρεξη για οδήγηση και γεμάτο ρεζερβουάρ να έχετε, και οι ωραίες διαδρομές αποκλείεται να σας λείψουν. Αν ρωτάτε εμάς, πρώτα και πριν απ’ όλα θα προτείναμε τη διαδρομή που καταλήγει στο Φράγμα του Λάδωνα, έχοντας περάσει μέσα από τα χωριά Λευκοχώρι, Φούσκαρι και Τουθόα. Συνεχίζοντας μετά το φράγμα, θα περάσετε από τη Δάφνη –το κοντινότερο στην όχθη του Λάδωνα από τα χωριά του– και θα συνεχίσετε προς Βυτίνα, για να επιστρέψετε στα Λαγκάδια από διαφορετική, πλην εξίσου όμορφη, διαδρομή. Συνολικά, αν κάνετε ολόκληρο τον κύκλο θα έχετε διανύσει περί τα 85 χιλιόμετρα.

Εναλλακτικά, συντομότερη διαδρομή για τη λίμνη του Λάδωνα είναι εκείνη που περνά από τα χωριά Καρκαλού, Βαλτεσινίκο και Αμυγδαλιά –αν δεν φοβάστε την οδήγηση σε (βατό) χωματόδρομο, και αν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Επιστρέφετε και πάλι κυκλικά, έχοντας γράψει στο κοντέρ 50 χιλιόμετρα. Διαβάστε περισσότερα για τον Λάδωνα, τα χωριά και τις διαδρομές γύρω του εδώ

Άλλη μία φαντασμαγορική αυτοκινητο-διαδρομή είναι εκείνη που ξεκινά από τα Λαγκάδια, και περνά μέσα από τη Βυτίνα και το καταπράσινο δάσος του Μαινάλου, για να καταλήξει στο ομώνυμο χιονοδρομικό κέντρο –στο οποίο οι λάτρεις του χιονιού θα βρείτε, με λίγη τύχη, αυτές τις μέρες αφράτο, ολόφρεσκο χιόνι για τα πρώτα σλάλομ ή τον πρώτο χιονοπόλεμο της σαιζόν. Η συγκεκριμένη διαδρομή ανέρχεται συνολικά στα εξήντα περίπου χιλιόμετρα. Διαβάστε περισσότερα για τις διαδρομές γύρω από τα Λαγκάδια εδώ.

Πού θα φάτε (και πού θα πιείτε)

- Νοστιμότατα μαγειρευτά (μη χάσετε τον κόκορα πρωτογιάχνι, με ντομάτα και φρέσκο κρεμμυδάκι, και το χοιρινό με σέλινο) αλλά και ζουμερά κρεατικά στη σχάρα, στην Κρύα Βρύση, στο ισόγειο του ομώνυμου ξενώνα. Υπολογίστε περί τα 15€ κατ’ άτομο.

- Ντόπια γουρουνοπούλα και άλλες κρεατοφαγικές νοστιμιές στα κάρβουνα, μαζί με σπιτικές πίτες και μυρωδάτο, ντόπιο κρασί κερασμένο στο κουτούκι Το Τσιαχτάϊ, που όταν ο καιρός είναι καλός σερβίρει και στα λιγοστά τραπεζάκια στο απέναντι πλάτωμα, με θέα το απέραντο… πράσινο των βουνοπλαγιών. Οι τιμές κυμαίνονται στα 15-17€ το άτομο.

- Τοπικές σπεσιαλιτέ και ωραιότατα μαγειρευτά (κατσικάκι στη γάστρα, κόκορας κρασάτος και τσιγαρίδες, ήτοι παστό χοιρινό, με αυγά είναι τα δικά μας «οπωσδήποτε») στον Μανιάτη, στην κεντρική πλατεία του χωριού.

- Εξαιρετικά επιδόρπια –πορτοκαλόπιτες, λουκουμάδες με ντόπιο μέλι και πάει λέγοντας– στο Café Άρωμα, που όταν ο καιρός το επιτρέπει σερβίρει στην απέναντι μεριά του δρόμου, σε ένα υπέροχα διακοσμημένο πέτρινο κτίσμα χωρίς οροφή, που στέκεται σαν μπαλκονάκι πάνω από τη ρεματιά.

- Ωραιότατο καφεδάκι, συνοδεία γλυκού και επιτραπέζιου, αλλά και αλκοολούχα πιο αργά στον ατμοσφαιρικό χώρο του Café Πλάτανος –που επίσης σερβίρει κάτω από τον πλάτανο που του έδωσε το όνομά του, στην κεντρική πλατεία του χωριού, με την φανταστική θέα.

Πού θα μείνετε

- Στα ατμοσφαιρικά, παραδοσιακά διακοσμημένα δωμάτια του Ξενώνα Καλλιρόη, στις παροχές των οποίων περιλαμβάνονται δωρεάν Wi-Fi , δορυφορική τηλεόραση, DVD player και mini bar. Οι τιμές κυμαίνονται στα 80€ το δίκλινο με πρωινό, και στα 85€ η δίκλινη σουίτα με πρωινό και τζάκι. Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.

- Στα όμορφα δωμάτια του Kentrikon Hotel, τα μπαλκονάκια των οποίων απολαμβάνουν υπέροχη θέα στα γύρω βουνά. Στις παροχές περιλαμβάνεται δωρεάν wi-fi, ενώ οι τιμές κυμαίνονται στα 80€ το δίκλινο δωμάτιο, με ημιδιατροφή (ήτοι, πρωινό και ένα γεύμα καθημερινά). Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.

- Στα ρουστίκ, ρομαντικά δωμάτια του ξενώνα Το Καστράκι, στο χωριό Καρκαλού, επτά περίπου χιλιόμετρα έξω από τα Λαγκάδια. Πέτρινοι τοίχοι, σιδερένια κρεβάτια, παραδοσιακά έπιπλα και λαχταριστό πρωινό, που περιλαμβάνει τοπικά προϊόντα, σπιτικές τηγανίτες και μαρμελάδες είναι μερικά από τα δυνατά χαρτιά του. Οι τιμές ξεκινούν από 70€ το δίκλινο με πρωινό. Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v