10 τρόποι να απογειώσεις τα ΣΚ σου στην Επίδαυρο
Οι βόλτες, οι βουτιές, το φαγητό, η ντίσκο και όλα τα ωραία που προλαβαίνεις να κάνεις πριν και μετά τις παραστάσεις στην Επίδαυρο.
της Ηρώς Κουνάδη
Δεν είναι μόνο οι παραστάσεις. Δηλαδή, σύμφωνοι, αν δεν ήταν οι παραστάσεις δεν θα πηγαίναμε στην Επίδαυρο κάθε χρόνο –θα είχαμε πάει μια φορά και τέλος. Ακριβώς αυτό όμως είναι που κάνει κάθε Σαββατοκύριακο στην Επίδαυρο μια μικρή ιεροτελεστία. Και οι ιεροτελεστίες έχουν κάτι από τα παιδικά μας καλοκαίρια, εκείνα που έμοιαζαν να διαρκούν για πάντα, όπως για πάντα διαρκεί κι αυτό το θέατρο, στις θέσεις του οποίου κάθονταν άνθρωποι δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Ακριβώς εκεί που κάθεσαι τώρα εσύ.
Λίγες ώρες πριν το Φεστιβάλ Επιδαύρου σηκώσει επίσημα την αυλαία του για το 2022, σου συγκεντρώσαμε όλα εκείνα τα μικρά και μεγαλύτερα πράγματα που κάνουν ένα Σαββατοκύριακο στην Επίδαυρο εμπειρία –και όχι μόνο θεατρική.
Η βουτιά στο Καλαμάκι, που μπορεί να μην έχει την τέλεια αμμουδιά ή τα τιρκουάζ νερά, είναι όμως μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση παραλίας –κάποιοι θα σου πουν πως δεν είναι καν παραλία, είναι πευκοδάσος με θάλασσα, κι αυτή ίσως να είναι η πιο εύστοχη περιγραφή του. Η παχιά σκιά των πεύκων του είναι όνειρο τα μεσημέρια, και τα νερά είναι καθαρά, χαλάλι τα παπουτσάκια θαλάσσης που χρειάζεσαι για το μπες-βγες.
Τα ξενύχτια στο Καπάκι, που είναι η απολύτως cult, κάμπριο ντίσκο του χωριού της Παλαιάς Επιδαύρου. Στην πίστα του θα βρεις μετά τις 2.00 κόσμο να χορεύει εναλλάξ Μακαρένα, Μάικλ Τζάκσον και Ικαριώτικο μέχρι να βγει ο ήλιος. Μην έρθεις καπάκι μετά το θέατρο, αφενός θα είσαι μόνη/ος σου, αφετέρου θα καταστρατηγήσεις τη σειρά των πραγμάτων, που είναι θέατρο-φαΐ-Καπάκι.
Το φαγητό στο Καλογερικόν, κατά προτίμηση το μεσημέρι πριν την παράσταση, αφενός γιατί δεν κάνει κρατήσεις, αφετέρου γιατί η σκιερή αυλή του είναι ό,τι πρέπει για τα μεσημέρια μετά την θάλασσα. Ο σπιτικός μουσακάς του είναι πεντανόστιμος, όπως και το κοκκινιστό μοσχαράκι και τα ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο, οι δε τιμές με ντόπιο κρασί κυμαίνονται στα 20€ το άτομο.
Μετά τις παραστάσεις οι γνωρίζοντες συρρέουν για φαγητό στον Λεωνίδα στο Λυγουριό, που δεν είναι απλά ένα ταβερνάκι, είναι θρύλος της περιοχής, και το σημείο όπου μαζεύονται μετά τις παραστάσεις σκηνοθέτες και ηθοποιοί από τότε που στην Επίδαυρο έπαιζε η Κατίνα Παξινού. Το μενού περιλαμβάνει σπιτικά μαγειρευτά κάτω από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες προηγούμενων παραστάσεων, και οι τιμές κυμαίνονται κι εδώ στα 20€ το άτομο. Η κράτηση είναι απαραίτητη.
Αν φέτος δεις παράσταση στο μικρό θέατρο (αυτό που βρίσκεται στην Παλιά Επίδαυρο) εξαιρετική πρόταση για φαγητό σχεδόν δίπλα του είναι η Καρυδιά, η οποία φτιάχνει τα καλύτερα ίσως ψητά της περιοχής. Σκέψου ζουμερό κοντοσούβλι, καλοψημένα μπριζολίδια και ένα σούπερ χειροποίητο μπιφτέκι μοσχαρίσιο (υπάρχει και κοτόπουλο). Με τα παρελκόμενα, τζατζίκια, πατάτες, κολοκυθάκια τηγανιτά, κρασιά και πάει λέγοντας, ο λογαριασμός δύσκολα θα βγει παραπάνω από 15€ το άτομο.
Ο αρχαιολογικός χώρος μέσα στον οποίο βρίσκεται το Αρχαίο Θέατρο είναι ένας εξαιρετικός λόγος να παρκάρεις στο μεγάλο πάρκινγκ κανα-δυο ώρες πριν την παράσταση, για να περιηγηθείς με την ησυχία σου στο εντυπωσιακό στάδιο του 5ου αιώνα π.Χ., το μικρό αλλά σούπερ ενδιαφέρον αρχαιολογικό μουσείο, και την Θόλος ή Θυμέλη, που θεωρείται το τελειότερο κυκλικό οικοδόμημα που μας σώζεται από τα αρχαία χρόνια. Όλος αυτός ο χώρος, περιλαμβανομένου του θεάτρου, ήταν το Ασκληπιείο της Επιδαύρου, το σπουδαιότερο θεραπευτήριο του τότε γνωστού κόσμου, κι όταν λέμε το σπουδαιότερο εννοούμε πως πάνω από 200 θεραπευτικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου ήταν δικά του ιδρύματα.
Σούπερ συνδυασμός βοτσαλωτής παραλίας με κρυστάλλινα νερά και χαλαρού, εναλλακτικού μπητσόμπαρου με τραπεζάκια για παγωμένες μπύρες και ελαφρά τσιμπολογήματα στη σκιά κάτω από τις καλαμωτές, είναι η Καντιναΐς ένα 20λεπτο έξω από την Παλιά Επίδαυρο, στον δρόμο που οδηγεί προς τα Μέθανα. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη, οπότε φέρε ομπρέλα ή έλα νωρίς για να πιάσεις τον ίσκιο που κάνουν τα βραχάκια στην άκρη της.
Καταπληκτικά νερά, χρωματιστά βότσαλα και πεύκα που φτάνουν σχεδόν στο κύμα έχει η πάλαι ποτέ μυστική παραλία της Πολεμάρχας, πολύ κοντά στην Παλιά Επίδαυρο. Έχει όμως και σχετικά δύσκολη πρόσβαση από χωματόδρομο που εκτείνεται περίπου σε δυόμιση χιλιόμετρα, και θέλει προσοχή για μη 4x4 οχήματα. Κάποιες χρονιές είναι σε καλύτερη κατάσταση από άλλες, ρώτα τους ντόπιους πριν το επιχειρήσεις.
Στον δρόμο που πηγαίνει από το Λυγουριό (από το Αρχαίο Θέατρο δηλαδή) προς το Ναύπλιο, μια σύντομη στάση αξίζει ο μικρός καταρράκτης των Γιαννουλέικων. Η διαδρομή ως εδώ είναι εύκολη, ένα δεκάλεπτο με τα πόδια από το σημείο που αφήνεις το αυτοκίνητο, και το τοπίο πανέμορφο. Βιντεάκια για να σου ανοίξει η όρεξη εδώ.
Και μια που πιάσαμε την φύση, να πούμε ότι η πεζοπορία στο Φαράγγι του Βόθυλα είναι μια από τις ωραιότερες διαδρομές που μπορείς να κάνεις με τα πόδια όχι μόνο στη γύρω περιοχή, αλλά και σε ολόκληρη την Αργολίδα. Ξεκινάς από την πλατεία της Εθνοσυνέλευσης στη Νέα Επίδαυρο, και το διασχίζεις σε περίπου μιάμιση ώρα, είναι μικρό αλλά θαυματουργό. Λεπτομέρειες και φωτογραφίες εδώ.
Τα πρακτικά, για τους νεοφερμένους…
Τα θέατρα είναι δύο και τα χωριά τρία, θα μπερδευτείς λίγο στην αρχή, όλοι μπερδεύονται, δεν πειράζει. Το Αρχαίο Θέατρο, το μεγάλο, βρίσκεται δίπλα στο χωριό που λέγεται Λυγουριό, ενώ το άλλο, το μικρό, βρίσκεται περί τα 12 χιλιόμετρα μακριά, στην Παλιά Επίδαυρο. Η Νέα Επίδαυρος είναι άλλο χωριό, το τελευταίο που συναντάς όπως έρχεσαι στο Αρχαίο Θέατρο από την Αθήνα. Θέατρο εδώ δεν έχει.
Για να ψάξεις δωμάτια, ιδανική βάση αν θέλεις να είσαι κοντά στο Καπάκι και να μην οδηγείς σουρωμένος το χάραμα, και στο Καλαμάκι για να πας κατευθείαν για βουτιά μόλις ξυπνήσεις είναι η Παλιά Επίδαυρος. Τα δωμάτια γύρω από το Αρχαίο Θέατρο είναι λίγα και εξαντλούνται μήνες πριν. Αν είσαι παιδί της τελευταίας στιγμής και δεν βρίσκεις δωμάτιο ούτε στην Παλιά Επίδαυρο (μη νιώθεις άσχημα, είναι σύνηθες, δε φταις) το Ναύπλιο απέχει ακριβώς 25 λεπτά από το Αρχαίο Θέατρο, και έχει πάντα διαθεσιμότητα.
Δεν είναι μόνο οι παραστάσεις. Δηλαδή, σύμφωνοι, αν δεν ήταν οι παραστάσεις δεν θα πηγαίναμε στην Επίδαυρο κάθε χρόνο –θα είχαμε πάει μια φορά και τέλος. Ακριβώς αυτό όμως είναι που κάνει κάθε Σαββατοκύριακο στην Επίδαυρο μια μικρή ιεροτελεστία. Και οι ιεροτελεστίες έχουν κάτι από τα παιδικά μας καλοκαίρια, εκείνα που έμοιαζαν να διαρκούν για πάντα, όπως για πάντα διαρκεί κι αυτό το θέατρο, στις θέσεις του οποίου κάθονταν άνθρωποι δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Ακριβώς εκεί που κάθεσαι τώρα εσύ.
Λίγες ώρες πριν το Φεστιβάλ Επιδαύρου σηκώσει επίσημα την αυλαία του για το 2022, σου συγκεντρώσαμε όλα εκείνα τα μικρά και μεγαλύτερα πράγματα που κάνουν ένα Σαββατοκύριακο στην Επίδαυρο εμπειρία –και όχι μόνο θεατρική.
Η βουτιά στο Καλαμάκι, που μπορεί να μην έχει την τέλεια αμμουδιά ή τα τιρκουάζ νερά, είναι όμως μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση παραλίας –κάποιοι θα σου πουν πως δεν είναι καν παραλία, είναι πευκοδάσος με θάλασσα, κι αυτή ίσως να είναι η πιο εύστοχη περιγραφή του. Η παχιά σκιά των πεύκων του είναι όνειρο τα μεσημέρια, και τα νερά είναι καθαρά, χαλάλι τα παπουτσάκια θαλάσσης που χρειάζεσαι για το μπες-βγες.
Τα ξενύχτια στο Καπάκι, που είναι η απολύτως cult, κάμπριο ντίσκο του χωριού της Παλαιάς Επιδαύρου. Στην πίστα του θα βρεις μετά τις 2.00 κόσμο να χορεύει εναλλάξ Μακαρένα, Μάικλ Τζάκσον και Ικαριώτικο μέχρι να βγει ο ήλιος. Μην έρθεις καπάκι μετά το θέατρο, αφενός θα είσαι μόνη/ος σου, αφετέρου θα καταστρατηγήσεις τη σειρά των πραγμάτων, που είναι θέατρο-φαΐ-Καπάκι.
Το φαγητό στο Καλογερικόν, κατά προτίμηση το μεσημέρι πριν την παράσταση, αφενός γιατί δεν κάνει κρατήσεις, αφετέρου γιατί η σκιερή αυλή του είναι ό,τι πρέπει για τα μεσημέρια μετά την θάλασσα. Ο σπιτικός μουσακάς του είναι πεντανόστιμος, όπως και το κοκκινιστό μοσχαράκι και τα ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο, οι δε τιμές με ντόπιο κρασί κυμαίνονται στα 20€ το άτομο.
Μετά τις παραστάσεις οι γνωρίζοντες συρρέουν για φαγητό στον Λεωνίδα στο Λυγουριό, που δεν είναι απλά ένα ταβερνάκι, είναι θρύλος της περιοχής, και το σημείο όπου μαζεύονται μετά τις παραστάσεις σκηνοθέτες και ηθοποιοί από τότε που στην Επίδαυρο έπαιζε η Κατίνα Παξινού. Το μενού περιλαμβάνει σπιτικά μαγειρευτά κάτω από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες προηγούμενων παραστάσεων, και οι τιμές κυμαίνονται κι εδώ στα 20€ το άτομο. Η κράτηση είναι απαραίτητη.
Αν φέτος δεις παράσταση στο μικρό θέατρο (αυτό που βρίσκεται στην Παλιά Επίδαυρο) εξαιρετική πρόταση για φαγητό σχεδόν δίπλα του είναι η Καρυδιά, η οποία φτιάχνει τα καλύτερα ίσως ψητά της περιοχής. Σκέψου ζουμερό κοντοσούβλι, καλοψημένα μπριζολίδια και ένα σούπερ χειροποίητο μπιφτέκι μοσχαρίσιο (υπάρχει και κοτόπουλο). Με τα παρελκόμενα, τζατζίκια, πατάτες, κολοκυθάκια τηγανιτά, κρασιά και πάει λέγοντας, ο λογαριασμός δύσκολα θα βγει παραπάνω από 15€ το άτομο.
Ο αρχαιολογικός χώρος μέσα στον οποίο βρίσκεται το Αρχαίο Θέατρο είναι ένας εξαιρετικός λόγος να παρκάρεις στο μεγάλο πάρκινγκ κανα-δυο ώρες πριν την παράσταση, για να περιηγηθείς με την ησυχία σου στο εντυπωσιακό στάδιο του 5ου αιώνα π.Χ., το μικρό αλλά σούπερ ενδιαφέρον αρχαιολογικό μουσείο, και την Θόλος ή Θυμέλη, που θεωρείται το τελειότερο κυκλικό οικοδόμημα που μας σώζεται από τα αρχαία χρόνια. Όλος αυτός ο χώρος, περιλαμβανομένου του θεάτρου, ήταν το Ασκληπιείο της Επιδαύρου, το σπουδαιότερο θεραπευτήριο του τότε γνωστού κόσμου, κι όταν λέμε το σπουδαιότερο εννοούμε πως πάνω από 200 θεραπευτικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου ήταν δικά του ιδρύματα.
Σούπερ συνδυασμός βοτσαλωτής παραλίας με κρυστάλλινα νερά και χαλαρού, εναλλακτικού μπητσόμπαρου με τραπεζάκια για παγωμένες μπύρες και ελαφρά τσιμπολογήματα στη σκιά κάτω από τις καλαμωτές, είναι η Καντιναΐς ένα 20λεπτο έξω από την Παλιά Επίδαυρο, στον δρόμο που οδηγεί προς τα Μέθανα. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη, οπότε φέρε ομπρέλα ή έλα νωρίς για να πιάσεις τον ίσκιο που κάνουν τα βραχάκια στην άκρη της.
Καταπληκτικά νερά, χρωματιστά βότσαλα και πεύκα που φτάνουν σχεδόν στο κύμα έχει η πάλαι ποτέ μυστική παραλία της Πολεμάρχας, πολύ κοντά στην Παλιά Επίδαυρο. Έχει όμως και σχετικά δύσκολη πρόσβαση από χωματόδρομο που εκτείνεται περίπου σε δυόμιση χιλιόμετρα, και θέλει προσοχή για μη 4x4 οχήματα. Κάποιες χρονιές είναι σε καλύτερη κατάσταση από άλλες, ρώτα τους ντόπιους πριν το επιχειρήσεις.
Στον δρόμο που πηγαίνει από το Λυγουριό (από το Αρχαίο Θέατρο δηλαδή) προς το Ναύπλιο, μια σύντομη στάση αξίζει ο μικρός καταρράκτης των Γιαννουλέικων. Η διαδρομή ως εδώ είναι εύκολη, ένα δεκάλεπτο με τα πόδια από το σημείο που αφήνεις το αυτοκίνητο, και το τοπίο πανέμορφο. Βιντεάκια για να σου ανοίξει η όρεξη εδώ.
Και μια που πιάσαμε την φύση, να πούμε ότι η πεζοπορία στο Φαράγγι του Βόθυλα είναι μια από τις ωραιότερες διαδρομές που μπορείς να κάνεις με τα πόδια όχι μόνο στη γύρω περιοχή, αλλά και σε ολόκληρη την Αργολίδα. Ξεκινάς από την πλατεία της Εθνοσυνέλευσης στη Νέα Επίδαυρο, και το διασχίζεις σε περίπου μιάμιση ώρα, είναι μικρό αλλά θαυματουργό. Λεπτομέρειες και φωτογραφίες εδώ.
Τα πρακτικά, για τους νεοφερμένους…
Τα θέατρα είναι δύο και τα χωριά τρία, θα μπερδευτείς λίγο στην αρχή, όλοι μπερδεύονται, δεν πειράζει. Το Αρχαίο Θέατρο, το μεγάλο, βρίσκεται δίπλα στο χωριό που λέγεται Λυγουριό, ενώ το άλλο, το μικρό, βρίσκεται περί τα 12 χιλιόμετρα μακριά, στην Παλιά Επίδαυρο. Η Νέα Επίδαυρος είναι άλλο χωριό, το τελευταίο που συναντάς όπως έρχεσαι στο Αρχαίο Θέατρο από την Αθήνα. Θέατρο εδώ δεν έχει.
Για να ψάξεις δωμάτια, ιδανική βάση αν θέλεις να είσαι κοντά στο Καπάκι και να μην οδηγείς σουρωμένος το χάραμα, και στο Καλαμάκι για να πας κατευθείαν για βουτιά μόλις ξυπνήσεις είναι η Παλιά Επίδαυρος. Τα δωμάτια γύρω από το Αρχαίο Θέατρο είναι λίγα και εξαντλούνται μήνες πριν. Αν είσαι παιδί της τελευταίας στιγμής και δεν βρίσκεις δωμάτιο ούτε στην Παλιά Επίδαυρο (μη νιώθεις άσχημα, είναι σύνηθες, δε φταις) το Ναύπλιο απέχει ακριβώς 25 λεπτά από το Αρχαίο Θέατρο, και έχει πάντα διαθεσιμότητα.
