Μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι παντρεύονται με ταβέρνες και καταρράκτες, σε φανταστικές μονοήμερες με (μεγάλη) Ιστορία.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ξέχνα τους κακούς συνειρμούς που σου γεννά ο τίτλος με το ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης, που επιμένει να αφαιρεί κάθε χαρά από την διαδικασία της μάθησης, κατορθώνοντας να κάνει ακόμα και τις εκδρομές να μοιάζουν βαρετές –κοτσάροντάς τους την περιγραφή «για επιμορφωτικούς σκοπούς», μπορείς να σκεφτείς πιο ανιαρή φράση από αυτήν;
Δεν ξέρουμε αν θα σε σοκάρουμε, αλλά: Η Ιστορία δεν είναι βαρετή. Ειδικά όταν ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου, και σε βάζει να σκεφτείς πως εκεί που περπατάς τώρα περπατούσε κάποιος πριν από δυο χιλιάδες χρόνια, που μπορεί να ήταν φρεσκοερωτευμένος ή φρεσκοχωρισμένος, να σκεφτόταν την τελευταία θεατρική παράσταση που είδε ή τι θα φτιάξει να φάει το βράδυ.
Κι αν όλη αυτή η εισαγωγή που παρασυρθήκαμε και γράψαμε δεν κατάφερε να σε πείσει, θα το κάνουν –βάζουμε στοίχημα– οι εκδρομές που ακολουθούν.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θήβας και τους καταρράκτες της Πέτρας
Όπως σου έχουμε πει και ξαναπεί, το Αρχαιολογικό Μουσείο της Θήβας, μια ωρίτσα απόσταση από την Αθήνα, είναι ένα από τα ωραιότερα, πιο ενδιαφέροντα και καλύτερα οργανωμένα μουσεία στην Ελλάδα –και το λέμε αυτό χωρίς καμία διάθεση υπερβολής. Εδώ θα μάθεις όσα ποτέ δεν ήθελες να ξέρεις για το αρχαίο βασίλειο του Οιδίποδα, για την επτάπυλη Θήβα και τη βαριά Ιστορία της: τη Θήβα που συμμάχησε με τους Πέρσες στους γνωστούς πολέμους, που εκνεύριζε πάντα τους Αθηναίους, που είχε παλιά, πολύ παλιά ένα περίεργο σύστημα γραφής που δε μοιάζει με κανένα άλλο, που γέννησε μύθους σαν αυτόν της Σφίγγας και του αινίγματός της. Το μουσείο είναι ανοιχτό 8.00-20.00 (από την 1η Νοεμβρίου 8.30-15.30) με εισιτήριο στα 6€.
Λιγότερο από ένα μισάωρο οδήγησης από το μουσείο, οι καταρράκτες της Πέτρας θα βάλουν και λίγη φύση στην κατά τα άλλα ιστοριοδιφική εκδρομή σου. Φωλιασμένοι σε ένα πανέμορφο, καταπράσινο τοπίο κοντά στην Αλίαρτο, με πανεύκολη πρόσβαση (5-7 λεπτά σε βατό μονοπάτι από εκεί που αφήνεις το αυτοκίνητο) είναι το τέλειο σημείο για να στήσεις το πικνίκ σου –θα βρεις και ξύλινα τραπεζάκια του πικνίκ σε όλη τη διαδρομή.
Στο Ιερό των Αιγυπτίων Θεών και τον Μαραθώνα
Αν νομίζεις πως τα ξέρεις όλα για τους αρχαίους Αθηναίους και τους θεούς τους… ετοιμάσου να εκπλαγείς. Γιατί οι αρχαίοι ημών ήταν πολύ πιο ιντερνάσιοναλ απ’ όσο υποψιάζεσαι, και δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αποδώσουν τις δέουσες τιμές σε θεούς με ξενικά ονόματα και περίεργες μύτες, όπως η Ίσιδα και ο Όσιρις. Για την ακρίβεια, η αρχαιότερη επιγραφή που έχουμε από ιερό της Ίσιδας χρονολογείται στο 333 π.Χ., και τη βρήκαμε στο λιμάνι του Πειραιά, όπου ξέρουμε πως γίνονταν και γιορτές προς τιμή της, πιθανότατα –λένε οι αρχαιολόγοι– από εμπόρους που πηγαινοέρχονταν συχνά στην Αίγυπτο ή από Αιγύπτιους που έμεναν στον Πειραιά.
Το Ιερό των Αιγυπτίων Θεών, τώρα, για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, το έχτισε ο Ηρώδης ο Αττικός, αυτός με το Ηρώδειο, το 160 μ.Χ. και το έκανε ολόιδιο με τον ναό του Σάραπη στις όχθες του Νείλου. Ο Σάραπις, να πούμε εδώ, μην σε μπερδεύει, είναι βασικά ο Όσιρις με το ελληνικό του όνομα, όπως η Μινέρβα είναι η Αθηνά στη ρωμαϊκή βερσιόν της. Ο εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος είναι ανοιχτός καθημερινά 8.30-15.30, και έχει εισιτήριο στα 6€ το οποίο σου επιτρέπει την είσοδο και στον Τύμβο του Μαραθώνα, λίγο παρακάτω, όπου είναι θαμμένοι οι 192 Αθηναίοι που σκοτώθηκαν στην πρώτη μάχη με τους Πέρσες, το 490 π.Χ.
Μιας που ο δρόμος θα σε φέρει στον Τύμβο, και όλες αυτές οι περιηγήσεις θα σου έχουν ανοίξει την όρεξη, πιάσε τραπεζάκι στον Βράχο, πλάι στην παραλία δυο βήματα από τον Τύμβο, για να κλείσεις την εκδρομή όπως της αρμόζει: Με καλαμαράκια και γαρίδες στο τηγάνι και ουζάκια στα ποτήρια.
Στην Αρχαία Μαντίνεια και τα Κάψια
Λιγότερο από δύο ώρες έξω από την Αθήνα, η Αρχαία Μαντίνεια είναι η σπουδαιότερη αρχαία πόλη που δεν έχεις ακουστά: Μόνιμος εχθρός –και ποιος δεν ήταν εχθρός;− της Σπάρτης, και σημαντικός ανταγωνιστής, η πόλη που σύμφωνα με τον μύθο ίδρυσε ο εγγονός του Πελασγού Μαντινέας, καταστράφηκε από τον σπαρτιάτη βασιλιά Αγησίπολι το 385 π.Χ., για να επανασυσταθεί το 370 π.Χ. από τον Θηβαίο Επαμεινώνδα, που έφτιαξε διάφορες πόλεις για να ‘χει ο κόσμος να θυμάται πως ήταν ο μόνος που νίκησε την ανίκητη Σπάρτη.
Σήμερα, ο αρχαιολογικός χώρος είναι ένα χάρμα οφθαλμών, με το αρχαίο του θέατρο, το Βουλευτήριο, τα τμήματα της αρχαίας Αγοράς, τα ρωμαϊκά λουτρά και τον ναό της Άρτεμης όλα συγκεντρωμένα σε μια απολύτως επίπεδη, καταπράσινη έκταση. Και δεν τελειώνει εδώ: Ακριβώς απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο, η Αγία Φωτεινή είναι ίσως το πιο περίεργο εκκλησάκι στην Ελλάδα. Άλλοι το λένε αριστούργημα και άλλοι ανοσιούργημα, το μόνο βέβαιο πάντως είναι πως το έργο του Κώστα Παπαθεοδώρου, μαθητή του Δημήτρη Πικιώνη, που συνδυάζει αρχαιοελληνική με βυζαντινή αρχιτεκτονική, αδιάφορο αποκλείεται να σε αφήσει.
Εδώ πολύ κοντά, το γλυκύτατο χωριό που λέγεται Κάψια είναι φημισμένο για το φαντασμαγορικό σπήλαιό του, που αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη, αλλά και για την Ταβέρνα του Τσιώλη στην οποία θα κλείσετε την εκδρομή σας σαν άλλοι Γαλάτες, με λαχταριστή γουρουνοπούλα και άλλα κρεατοφαγικά εδέσματα (κοκορέτσι, παϊδάκια προβατίνας, χοιρινό μαγειρευτό με χόρτα και πάει λέγοντας).