Θέλεις φύση; Έχουμε. Θέλεις αξιοθέατα; Κι απ’ αυτά έχουμε. Δεν σε νοιάζει τίποτα, έρχεσαι μόνο για το φαγητό; Από αυτό κι αν έχουμε.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Στο βουνό ψηλά εκεί Κυριάκι Βοιωτίας | 165 χιλιόμετρα από την Αθήνα
Στις πλαγιές του Ελικώνα, πολύ κοντά στη Λιβαδειά και στο φημισμένο μοναστήρι του Όσιου Λουκά, το Κυριάκι είναι ένα γλυκύτατο χωριό, όλο κεραμιδοσκέπαστα σπιτάκια και πετρόχτιστα καλντερίμια. Αν πετύχετε χειμωνιάτικη λιακάδα, η Αρβανίτσα, λίγο έξω από το χωριό, είναι ένα ειδυλλιακό δασάκι, ό,τι πρέπει για φυσιολατρικές βόλτες και πικνίκ στα ξέφωτά του (ναι, εντάξει, άνοιξη ονειρευόμαστε, αλλά λέμε αν…). Αν ερωτευτείς το χωριό και δεν θέλεις να φύγεις, ο Ξενώνας Φλυγόνιον διαθέτει γλυκύτατα δωμάτια με τζάκι στα 70€ το δίκλινο.
Πηγαίνοντας ή γυρνώντας από το Κυριάκι, μια στάση αξίζει οπωσδήποτε να κάνετε στις πηγές Κρύας, λίγο έξω από τη Λιβαδειά, με τα τρεχούμενα νερά τους, τα μικρά καταρρακτάκια και τα αιωνόβια πλατάνια να φτιάχνουν ένα σκηνικό καρτποσταλικό.
«Θέλω και φαγητό και αρχαία» Κάψια Αρκαδίας | 170 χιλιόμετρα από την Αθήνα
Χωριουδάκι… τσέπης, λίγο πριν το Λεβίδι και το «βαρύ πυροβολικό» του Μαινάλου (Βυτίνα, Δημητσάνα και πάει λέγοντας) τα Κάψια είναι φημισμένα για το σπήλαιό τους, που αν και δεν έχει ούτε δεκαετία που άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό, είναι ήδη ένα από τα δημοφιλέστερα σπήλαια της Πελοποννήσου –αναμενόμενο, βέβαια, γιατί είναι και ένα από τα εντυπωσιακότερα. Πέρα από το σπήλαιο, φημισμένη είναι και η Ταβέρνα του Τσιώλη, για τη γουρουνοπούλα και τα λοιπά σουβλιστά κρεατικά της.
Πολύ κοντά στο χωριό, η Αρχαία Μαντίνεια είναι ένας μικρός, γλυκύτατος αρχαιολογικός χώρος με ένα αρχαίο θεατράκι και την πιο παράξενη εκκλησία που έχεις δει ποτέ ακριβώς απέναντί του. Η Αγία Φωτεινή είναι έργο του μαθητή του Δημήτρη Πικιώνη, Κώστα Παπαθεοδώρου, ο οποίος συνδύασε αρχαιοελληνικούς κίονες και βυζαντινή αρχιτεκτονική σε ένα αποτέλεσμα που μοιάζει να κινείται –τόσο παράξενα μεγαλειώδες, που σε ζαλίζει λίγο τις πρώτες φορές που το κοιτάς.
«Να μην πιούμε και ένα κρασάκι, όμως;» Ασπρόκαμπος Κορινθίας | 150 χιλιόμετρα από την Αθήνα
Το παράδοξο με τον Ασπρόκαμπο είναι πως, αν και απέχει ελάχιστα από τις όχθες της Στυμφαλίας, και από χωριά όπως η Λαύκα ή το Κεφαλάρι, σπανίως θα τον βρεις στις λίστες με τα “must” χωριά της Ορεινής Κορινθίας. Αυτό, βέβαια, καθόλου κακό δεν είναι –σημαίνει ότι εδώ θα έχεις την ησυχία σου, να περπατήσεις τα δρομάκια του, να χαζέψεις την θέα από το πέτρινο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που είναι χτισμένο στο ψηλότερο σημείο του και να δοκιμάσεις το εξαιρετικό Αγιωργίτικο και τα υπόλοιπα κρασιά του στα επισκέψιμα οινοποιεία του: τη Στροφιλιά, το Οινοποιείο Πυργάκη και το Κτήμα Μπίζιος.
«Ούτε δύο ώρες δεν θέλω να οδηγήσω, σε μία έχετε κάτι;» Βίλια Αττικής | 68 χιλιόμετρα από την Αθήνα
Στην πλαγιά του Κιθαιρώνα, του λιγότερο δημοφιλούς από τα βουνά της Αττικής, τα Βίλια είναι ένα χωριουδάκι χάρμα οφθαλμών, σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 600 μέτρων. Σπουδαίοι λόγοι για να βρεθείς εδώ είναι το αρχαίο κάστρο των Αιγοσθένων, που θεωρείται το καλύτερα διατηρημένο κάστρο της αρχαιότητας, η εκκλησία της Μεταμόρφωσης που σχεδίασε ο ίδιος ο Ερνέστος Τσίλλερ, και το κοσμαγάπητο ταβερνάκι που λέγεται Έλατος και φημίζεται για το κοκορέτσι του, τα κοντοσούβλια του και τις λοιπές ρουμελιώτικες κρεατονοστιμιές.
Τα Βίλια, να προσθέσουμε εδώ, βρίσκονται στο ιδανικό σημείο τόσο για να ανηφορίσεις προς τις κορυφές του Κιθαιρώνα, οδηγώντας μια φαντασμαγορική διαδρομή κάτω από τα έλατα, όσο και για να κατηφορίσεις προς το Πόρτο Γερμενό, αν είσαι αμετανόητος λάτρης της θάλασσας ακόμα και στην καρδιά του χειμώνα.