Κάποια πράγματα είναι προφανή. Όπως από πού πήρε το όνομά της η Άνω Ραχούλα, ποιος «βάφτισε» τον Άγιο Παντελεήμονα ή ποιο δέντρο θα βρείτε πιθανότατα σε αφθονία στις Μηλιές. Υπάρχουν όμως και κάποια ελληνικά χωριά – και μάλιστα από τα πιο… διάσημα – τα ονόματα των οποίων κρύβουν ετυμολογίες και σε αρκετές περιπτώσεις ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Αράχωβα
Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, το όνομα προέρχεται από το σλαβικό «orechova» που σημαίνει «καρυδότοπος». Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες εκδοχές: Αυτή που θέλει το όνομα να προέρχεται από το ελληνικό «Ράχωβα» (ράχις+ωβάς), δηλαδή ένωση οικισμών και εκείνη που αναφέρεται στη σχέση του χωριού με το Ράχωβο Γρεβενών, οι διωγμένοι κάτοικοι του οποίου έφτασαν εκεί κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Ζαγόρι
Η λέξη Ζαγόρι, με την οποία σχετίζονται τα Ζαγοροχώρια αλλά και η Ζαγορά του Πηλίου είναι σλαβικής προέλευσης. Συγγενεύει με τη λέξη «ζα-γκόρι» που σημαίνει εν ολίγοις… «ο τόπος πίσω από το βουνό».
Μέτσοβο
Δύο εκδοχές υπάρχουν για την ετυμολογία του Μετσόβου: Η μία έχει ιταλικό αέρα και θέλει το όνομα να προέρχεται από το ιταλικό mezzo και το σλαβικό ovo, λέξεις που σημαίνει «μέσο» και «βουνό/χωριό». Υπάρχει όμως και η καθαρά σλαβική εκδοχή, που θέλει το πρώτο μισό του ονόματος να προέρχεται από το σλαβικό «μέτσκα» που σημαίνει «αρκούδα», δηλαδή… «Αρκουδοχώρι».
Νυμφαίο
«Νιβέστα» ή «Νιβεάστα» ονομαζόταν παλιά το χωριό της Μακεδονίας, μια βλάχικη ονομασία που σημαίνει «νύφη» - εξ ου και κατά την μετονομασία του, το 1928 ονομάστηκε Νυμφαίο. Ωστόσο, υπάρχει και η εκδοχή της προέλευσης από το «ni vista», δηλαδή αθέατο χωριό, εξαιτίας της τοποθεσίας του ή και από το «nives sta», που σημαίνει «μέρος όπου μένει το χιόνι», δηλαδή… Χιονάτη.
Μονεμβασιά
Η «μονή έμβασις» της Πελοποννήσου δεν είναι παρά αναφορά στην μοναδική (και δη στενή) είσοδο της Καστροπολιτείας. Οι ντόπιοι αποκαλούν τον οικισμό Μονοβάσια ή Μονομπασιά, οι Ενετοί τον αποκαλούσαν Μαλβάζια και οι Γάλλοι Μαλβουαζί.
Τσαγκαράδα
Σύμφωνα με το blog “Ελληνικά Χωριά”, το όνομά της η Τσαγκαράδα το οφείλει στο σλαβικό «τσαγκάρ» που σημαίνει «ωραία τοποθεσία», αλλά υπάρχουν και οι εκδοχές που το συνδέούν με τα «τσαγκάρια» (τις σκηνές των τσιγγάνων»), τα «τσαγκάδια» (κοπάδια) ή τους τσαγκάρηδες.
Τζουμέρκα
Στα σλαβικά, «τζουμέρκα» σημαίνει «ελλέβορος», το οποίο είναι ένα θεραπευτικό βότανο με όμορφα άνθη που συναντάται στα βόρεια και ανήκει στην «οικογένεια» της ανεμώνας και της νεραγκούλας. Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη ερμηνεία, που θέλει τη λέξη να προέρχεται από τη λέξη «τζούμα» (βουνό) και το «έρκος» (προπύργιο). Η επίσημη ονομασία των Τζουμέρκων, ωστόσο, είναι «Αθαμανικά Όρη», από το αρχαιοελληνικό φύλο των Αθαμανών που ήταν εγκατεστημένο σε αυτή την περιοχή της Ηπείρου.
