Επτάνησα vs. Κυκλάδες: Το απόλυτο crash test

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Παράπονο δεν έχουμε, η Ελλάδα (μας) προσφέρει άφθονες επιλογές για καλοκαιρινές ή χειμερινές εξορμήσεις και τα κάλλη της είναι παγκοσμίως γνωστά και αναγνωρισμένα. Διλήμματα όμως υπάρχουν. Αιγαίο ή Ιόνιο; Κυκλάδες ή Επτάνησα;

«Και τα δύο» θα απαντούσαμε, όμως ενίοτε οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Έχουν οι μεν τη γοητεία τους, έχουν τα δε την ομορφιά τους. Ιδού τι αγαπάμε στο καθένα ξεχωριστά.

Εσείς;

Επτάνησα γιατί…

* Το πράσινο της φύσης σμίγει τόσο αρμονικά με το τιρκουάζ της θάλασσας και το μπλε του ουρανού, κάνοντάς σε να νομίζεις ότι βρίσκεσαι στον πιο όμορφο πίνακα ζωγραφικής του κόσμου. Σε κάθε παραλία, η πυκνή βλάστηση δηλώνει «παρών» με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσες κάλλιστα να πιστέψεις ότι βουτάς και σε αυτήν.

* Το τιρκουάζ των κρυστάλλινων νερών τους δύσκολα το βρίσκεις αλλού. Ακόμα και η Καραϊβική ενίοτε ωχριά μπροστά στο μεγαλείο χρωμάτων που προσφέρουν οι παραλίες των Επτανήσων σε κάθε απόχρωση του μπλε. Και γι’ αυτό τα Επτάνησα είναι το πιο εξωτικό σύμπλεγμα νησιών στη χώρα, μακράν.

* Οι παραλίες τους είναι συγκλονιστικές και αδιαμφισβήτητες «σταρ»: Το πολυφωτογραφημένο Ναυάγιο της Ζακύνθου, οι εντυπωσιακοί Εγκρεμνοί και το τιρκουάζ Πόρτο Κατσίκι της Λευκάδας, ο Μύρτος της Κεφαλονιάς είναι μόνο μερικές από τις παραλίες που αποτελούν από μόνες τους λόγο για διακοπές στα Επτάνησα.

* Το βενετσιάνικο ταμπεραμέντο τους είναι παρόν και άκρως γοητευτικό. Η τραγουδιστή προφορά, η αρχοντική αρχιτεκτονική στις πόλεις και στους οικισμούς των νησιών, επηρεασμένη από την βενετοκρατία, τα χρώματα των σπιτιών, τα τραγούδια και οι γιορτές «φωνάζουν» Μεσόγειο.

* Η Λευκάδα είναι το μοναδικό νησί που δεν απαιτεί διαδρομή με καράβι, δίνοντας ακόμα ένα επιχείρημα να βάλουμε… πρώτη για Ιόνιο.

* Τα νησάκια «δορυφόροι» των μεγάλων είναι μαγικά: Ο Κάλαμος στο πλευρό της Λευκάδας αποτελεί παράδεισο για τους free campers. Οι εξωτικοί Αντίπαξοι συμπληρώνουν την γοητεία των Παξών. Οι όρμοι του Μεγανησίου Λευκάδας και του Αρκουδιού της Ιθάκης αποτελούν όαση για σκάφη κάθε καλοκαίρι, ενώ το Μαραθονήσι στον κόλπο του Λαγανά στη Ζάκυνθο αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο, προστατευμένο από το δίκτυο Natura 2000.

* Η Καρέτα Καρέτα διάλεξε αυτά για να δώσει ζωή στα χελωνάκια της. Και ποιοι είμαστε εμείς να αμφισβητήσουμε το συμπαθέστατο και «άχου το» τούτο πλάσμα της θάλασσας;

* Το κουμ κουάτ είναι από τα καλύτερα λικέρ που έχουμε δοκιμάσει, το κερκυραϊκό σοφρίτο προσφέρει απόλαυση σε κάθε μπουκιά, η συκόπιτα από τους φούρνους της Ιθάκης είναι λόγος για να σηκωθούμε πρωί, ενώ η κερκυραϊκή παστιτσάδα από τις καλύτερες γευστικές αναμνήσεις. Καλά το καταλάβατε, τα Επτάνησα είναι ο παράδεισος του καλοφαγά.

* Εδώ ήταν που (ήθελε ο Όμηρος να) είχε γεννηθεί ο Οδυσσέας, και εδώ, στην Ιθάκη, που έβαλε σκοπό της μυθικής ζωής του να επιστρέψει. Εδώ βρίσκεται και ο μεταφορικός προορισμός της ζωής, όπως προστάζει η καβαφική ποίηση, στην Ιθάκη που αποτελεί την αφορμή για το ταξίδι.

Κυκλάδες γιατί….

* Οι Χώρες τους είναι από μόνες λόγος να τις επισκεφθείς. Τα λιθόστρωτα σοκάκια, τα κατάλευκα εκκλησάκια, οι «μυστικές» γωνιές τους, τα γραφικά σπιτάκια που σε κάνουν να νοιώθεις τόσο οικεία. Όλα συντελούν σε μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερη και 100% ελληνική.

* Οι παραλίες τους παντρεύουν το γαλάζιο με το χρυσαφί της άμμου, κολπίσκοι εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις και σε προσκαλούν για πριβέ βουτιές, άγριοι ανεμοδαρμένοι βράχοι, οι οποίοι όμως χαρίζουν γαλήνη στο βλέμμα, απέραντο γαλάζιο σε κάθε ματιά (βλ. Αμοργός), και απόκοσμα τοπία που θυμίζουν βουτιές στον Άρη (βλ. Σαντορίνη). Ποιος να συγκριθεί μαζί τους;

* Η θέα είναι (σχεδόν) από κάθε σημείο μαγευτική: από τις Χώρες, από τα εξόριστα σε βουνοκορφές εκκλησάκια, από τα φυσικά μπαλκόνια που αγναντεύουν το Αιγαίο και τον ήλιο που βουτά σε αυτό. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα; Η Οία στη Σαντορίνη.

* Η αρχαία ιστορία πανταχού παρούσα: η Δήλος ολόκληρη ένα αρχαίο μνημείο, η επιβλητική πύλη Πορτάρα στη Νάξο, το Ακρωτήρι στη Σαντορίνη και ένα σωρό ακόμα μικροί και μεγάλοι χώροι αναδεικνύουν τη μαγεία του παρελθόντος.

* Η ποίηση του Ελύτη τις έχει ντύσει όπως τους πρέπει και είναι παρούσα σε κάθε γωνιά τους:

"Τα νησιά με το μίνιο και με το φούμο,

τα νησιά με το σπόνδυλο κάποιανου Δία,

τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες,

τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια".

* Η κουζίνα τους είναι γεμάτη από πεντανόστιμα, λαχταριστά, «βάλε μου κι άλλο από αυτό» πιάτα. Λιτή, όμως πλούσια σε γεύσεις με βάση προϊόντα που έχουν μεγαλώσει υπό το φως του «άγριου» ήλιου και βγάζουν γεύσεις μοναδικές: οι ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης, το κοτόπουλο με γραβιέρα Νάξου, οι φαρφάλες με τυρί Σαν Μιχάλη στη Σύρο, η κατσικομακαρονάδα, η κυκλαδίτικη ρεβιθάδα φούρνου, η ματσάτα, η φουρτάλια, η κοσκοσέλα και ένα σωρό ακόμα συνταγές που μας κάνουν να γλείφουμε τα δάχτυλά μας.

* Οι αποστάσεις μεταξύ των νησιών είναι τόσο μικρές που πετάγεσαι για μια βουτιά στα Κουφονήσια από την Πάρο ή τη Νάξο και επιστρέφεις βραδάκι σαν να μην συνέβη τίποτα. Ή στην Ηρακλειά από τη Δονούσα ή στην Αμοργό. Μια… γειτονιά με ξεχωριστές εικόνες σε κάθε «τετράγωνο» εν ολίγοις.

* Το πάρτι και το ξεφάντωμα είναι… strong in this one με νησιά «ναούς» της διασκέδασης σε παγκόσμια κλίμακα, όπως η Μύκονος και η Ίος. Όμως και στα μικρότερα νησιά των Κυκλάδων το πάρτι καλά κρατεί όλους τους μήνες του καλοκαιριού εκτινάσσοντας το κέφι στα ύψη.