Οι καλύτεροι λόγοι να ταξιδεύεις έξω από τα σύνορα τα Ευρώπης (και της Δύσης γενικότερα) μαζί με το ενδεικτικό κόστος των πιο «περίεργων» ταξιδιών ζωής.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Γιατί να θέλεις να τραβηχτείς με αεροπλάνα και βαπόρια στις στέπες της Σιβηρίας ή στους πάγους της Ανταρκτικής, αντί να πας όπως όλος ο κόσμος μέχρι το Παρίσι; Τι είδους βίτσιο είναι αυτό, να ψάχνεις αεροπορικά για το Ιράν, την ώρα που οι φίλοι σου συζητούν ποια Κυκλάδα έχει τις καλύτερες παραλίες; Μήπως είσαι σνομπ, και δεν καταδέχεσαι να κάνεις διακοπές εκεί που συγχρωτίζεται η πλέμπα; Ε;
Ερωτήσεις που θα κληθεί να απαντήσει –ξανά και ξανά– όποιος δηλώσει για προορισμό των ονείρων του (ή καλύτερο ταξίδι της ζωής του) όχι τη Νέα Υόρκη ή έστω τη Νέα Ζηλανδία, αλλά τη Γη του Πυρός, τα Νησιά του Πάσχα, την Υεμένη ή το Βιετνάμ.
Πού είναι αυτό; Γιατί να πας εκεί; Τι το ιδιαίτερο έχει η Μέση Ανατολή, δηλαδή; Η έρημος δεν είναι απλώς πολλά χιλιόμετρα άμμου; Και «πολεμική ανταποκρίτρια είσαι;» είναι μερικές από τις ερωτήσεις που σε κάνουν μετά από λίγο καιρό να χαμογελάς, βάζοντας στοιχήματα με τον εαυτό σου για το πόσο συνοπτικά μπορείς να εξηγήσεις στον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου που σε κοιτάζει κρατώντας τους καινούριους σου Lonely Planet (Ιράν και Βιετνάμ) πότε ακριβώς τέλειωσαν οι πόλεμοι εκεί. Συνήθως, δεν μένει ικανοποιημένος από την απάντηση.
Γιατί, λοιπόν, να πας κάπου που δεν πηγαίνει κόσμος;
Για πολλούς –και καλούς– λόγους. Οι βασικότεροι εξ αυτών είναι, κατά σειρά υποκειμενικής προτίμησης: Ο ενθουσιασμός των ανθρώπων που μένουν στις χώρες που δεν βλέπουν τουρίστες –να σε γνωρίσουν, να σε καλέσουν στο σπίτι τους, να μάθουν τα πάντα για τη χώρα σου και για το πώς βλέπουν τη δική τους οι φίλοι σου, αν γνωρίζουν την ύπαρξή τους και αν ανησυχούσαν μαθαίνοντας ότι θα πας εκεί. Η αίσθηση ότι ανακαλύπτεις κάτι που είναι μόνο δικό σου. Οι εκπλήξεις που διαδέχονται η μία την άλλη, τα στερεότυπα που καταρρέουν, η διάψευση της διαδεδομένης θεωρίας που θέλει την παγκοσμιοποίηση να κάνει τον πλανήτη βαρετό γιατί «παντού πια τρώμε/ πίνουμε/ αγοράζουμε/ βλέπουμε τα ίδια». Α, και το φαγητό: Μακριά από τα τουριστικά μέρη είναι πάντα καλύτερο.
Και δεν είναι πολύ ακριβά;
Αυτή είναι ερώτηση-παγίδα. Διότι ναι μεν ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης λέει ότι, όπως η πτήση Αθήνα-Ρώμη και πίσω κινείται σταθερά όλο τον χρόνο κάτω από το 100άρικο, έτσι και τα μέρη που δεν έχουν κίνηση (ειδικά τα μακρινά) θα έχουν τσιμπημένα αεροπορικά. Από την άλλη, όμως, οι περισσότερες χώρες που δεν έχουν τουρισμό διαμορφώνουν τις τιμές τους έτσι ώστε να απευθύνονται στους κατοίκους τους, και όχι στους εκατομμυριούχους που θεωρούν πως είμαστε εμείς οι δυτικοί. Πράγμα που σημαίνει ότι το υψηλό κόστος των αεροπορικών εξισορροπείται από το χαμηλό κόστος ζωής, και το ταξίδι συνολικά καταλήγει να κοστίζει όσα και ένα αντίστοιχης διάρκειας ταξίδι στην Ευρώπη. Εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα αποτελούν τα «περίεργα» ταξίδια που η ταξιδιωτική βιομηχανία μυρίστηκε κάποια στιγμή ότι θα ενδιέφεραν ένα εκκεντρικό κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού (υποθέτοντας αυθαίρετα ότι, για να είσαι εκκεντρικός, έχεις και λεφτά) όπως η Ανταρκτική.
Να το δούμε στην πράξη;
Ορίστε πέντε υπέροχα «περίεργα» ταξίδια που μας έρχονται πρώτα στο μυαλό, μαζί με το ενδεικτικό τους κόστος.
Υπερσιβηρικός:Ταξίδι ζωής για πολλούς υπέροχα παράξενους ανθρώπους που ξέρουμε, το τραίνο που διασχίζει τις στέπες της Σιβηρίας, κάνει επτά ημέρες να διασχίσει τα 9.288 χιλιόμετρα από τη Μόσχα στο Βλαδιβοστόκ και αποτελεί σαφέστατα εμπειρία ζωής. Πόσο κάνει; Το εισιτήριο για τη Β’ θέση (από τις τρεις που υπάρχουν) κυμαίνεται στα 350€. Για να πάτε στη Μόσχα με την Aegean θα υπολογίσετε περί τα 160€ (τιμή που εντοπίσαμε μετ’ επιστροφής και φόρων για τον Οκτώβριο) και για να γυρίσετε αεροπορικώς από το Βλαδιβοστόκ στη Μόσχα άλλα 135€ (μην απορείτε, μιλάμε για οκτώ ώρες πτήση).
Ανταρκτική:Η απόλυτη εσχατιά του πλανήτη ιντριγκάρει –αναμενόμενα– την φαντασία των ταξιδιωτών εδώ και χρόνια. Σε σημείο, μάλιστα, τέτοιο που έχουν ήδη ξεκινήσει οι συζητήσεις για το αν τα ταξίδια για λόγους τουρισμού στην Ανταρκτική θα πρέπει να αρχίσουν να περιορίζονται, για να μην επιβαρύνεται το ευαίσθητο περιβάλλον του νότιου πόλου της Γης. Προλαβαίνουμε, άραγε; Πόσο κάνει; Σίγουρα πολλά –είπαμε, η ταξιδιωτική βιομηχανία σας θεωρεί εκκεντρικούς και πλούσιους. Πόσο πολλά είναι αυτά τα πολλά; Ανάλογα τη διάρκεια και τον τύπο ταξιδιού (βλέπε κρουαζιέρας) που θα επιλέξετε. Το Versus Travel, για παράδειγμα, έχει ένα πακέτο που περιλαμβάνει όλα τα αεροπορικά από την Αθήνα και πίσω, την δεκαήμερη κρουαζιέρα στην Ανταρκτική και μερικές διανυκτερεύσεις σε διάφορες πόλεις της Λατινικής Αμερικής, στην τιμή των 7.100€. Μερικές ακόμα ενδεικτικές τιμές για τις κρουαζιέρες (που δεν περιλαμβάνουν, όμως, τα αεροπορικά μέχρι την Παταγονία) έχουμε εδώ.
Βιετνάμ:Το ταξιδιωτικό μυστικό που επισκιάστηκε για δεκαετίες λόγω του αιματηρού πολέμου και των επακόλουθών του, είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο ενδιαφέροντες προορισμούς της Ασίας. Ο Lonely Planet λέει πως ίσα που προλαβαίνετε, πριν το μυστικό διαρρεύσει και το Βιετνάμ γίνει η νέα Ταϊλάνδη σε όρους κοσμοσυρροής. Πόσο κάνει; Ένα αεροπορικό εισιτήριο μετ’ επιστροφής και φόρων κυμαίνεται στα 700€ (οι επιλογές αεροπορικών είναι πολλές, όλες με transit, και περιλαμβάνουν την Turkish Airlines, την British Airways και την China Air μεταξύ άλλων). Όσον αφορά το κόστος ζωής, όπως αναφέρει ο Lonely Planet, με 40€ το άτομο την ημέρα είστε άρχοντες από άποψη διαμονής, φαγητού και μετακινήσεων –με λιγότερα είστε μια χαρά, αν είστε συνηθισμένοι να ξοδεύετε σοφά στα ταξίδια σας.
Ιράν:Ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, πανέμορφες πόλεις, εξωτικά τοπία, καταπληκτική κουζίνα, ένας από τους συγκλονιστικότερους αρχαιολογικούς χώρους του πλανήτη, η Περσέπολη του Δαρείου, και ο πιο φιλόξενος λαός της Γης (που δεν βρίσκει πού να εξωτερικεύσει τον ενθουσιασμό του αυτόν, γιατί το κράτος του δεν δίνει καθόλου εύκολα τουριστικές βίζες). Πόσο κάνει; Ένα εισιτήριο μετ’ επιστροφής και φόρων για Τεχεράνη θα σας κοστίσει περί τα 390€ (ανάμεσα στις επιλογές σας είναι η Turkish Airlines και η Lufthansa). Για το κόστος ζωής, θα υπολογίσετε περί τα 35-40€ το άτομο την ημέρα για ωραία ξενοδοχεία, δύο γεύματα σε καλά εστιατόρια και μερικές εσωτερικές πτήσεις –θα τις χρειαστείτε, το Ιράν είναι μεγάλη χώρα.
Νησί του Πάσχα: Ένα νησάκι – μυστήριο στην καρδιά του Ειρηνικού Ωκεανού, πέντε ώρες πτήση από την πλησιέστερη στεριά, με τα περίφημα moai του να εξάπτουν την φαντασία των ταξιδιωτών εδώ και αιώνες. Πόσο κάνει; Παραδόξως, όχι τόσα πολλά όσα φαντάζεστε. Το αεροπορικό εισιτήριο που εντοπίσαμε για τον Νοέμβριο του 2014 με την Iberia (μέσω Μαδρίτης και Σαντιάγκο της Χιλής) κοστίζει 1.500€ μετ’ επιστροφής και φόρων. Οι διανυκτερεύσεις σε ενοικιαζόμενα δωμάτια με πρωινό κυμαίνονται στα 25 δολάρια (ή 18€ περίπου) το άτομο, ενώ τα ξενοδοχεία ξεκινούν από 50 δολάρια, ήτοι 36€.