Διακοπές 2012: Πάω, πας, πάμε;

της Ηρώς Κουνάδη

«Θα πάμε, ρε!». Ο τίτλος του πιο πρόσφατου διακοπο-αφιερώματος του in2life καταλαμβάνει ολόκληρη την αρχική σελίδα του Chrome –ή τουλάχιστον έτσι μοιάζει. Όχι μόνο επειδή είναι γραμμένος με 5άρα γραμματοσειρά (η μεγαλύτερη που μπορούμε να βάλουμε σε τίτλο) και bold, αλλά και γιατί συνοδεύει ένα αφιέρωμα που προσπαθεί να το βροντοφωνάξει: θα πάμε, ακόμα κι αν χρειαστεί να πάμε με τα πόδια, να κοιμηθούμε στην παραλία και να τρώμε μια φέτα ψωμί τη μέρα. Ναι, εντάξει, υπερβάλλω. Το κομμάτι έδινε σαφώς πιο βιώσιμες λύσεις από αυτές. Πόσο κόσμο να έπεισε, άραγε;

Ζητήσαμε από δώδεκα άτομα διαφόρων ηλικιών, με παιδιά και χωρίς, με δουλειές και χωρίς, να μας λύσουν αυτήν την απορία, απαντώντας στο φλέγον ερώτημα «Τι σκέφτεστε για τις καλοκαιρινές σας διακοπές;». Θα πάτε, δεν θα πάτε, θα φορτωθείτε σε φίλους να σας φιλοξενήσουν στα εξοχικά, θα κάνετε κάμπινγκ, θα κάνετε οτοστόπ, θα περιμένετε να δείτε τι θα γίνει στις εκλογές και θα αποφασίσετε μετά;

Οικογενειακά βάρη εναντίον διακοπών

Εύκολα συμπεράσματα, αν ρωτάτε, δεν έχουμε. Ναι, ο περισσότερος κόσμος απάντησε με χιούμορ και ύφος δεν-θα-τους-περάσει ότι οι διακοπές είναι βασικό και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, και ότι αν χρειαστεί θα σταματήσει να τρώει προκειμένου να περάσει δυο-τρεις μέρες δίπλα στη θάλασσα. Σίγουρα, όμως, υπάρχουν και εκείνοι που δεν μπορούν να βάλουν τα τρίχρονα πιτσιρίκια τους να το κόψουν με τα πόδια μέχρι την Πελοπόννησο, κι επιλέγουν να μείνουν σπίτι.

«Ποιες διακοπές; Είναι η πρώτη φορά που ενώ είναι Ιούνιος, το καλοκαίρι δείχνει τόσο μακριά» λέει ο Γιάννης, 35 ετών, πατέρας δύο παιδιών. «Στο σπίτι χάρη στις "διασώσεις" της χώρας και τα μνημόνια, έχει μείνει ένα εισόδημα και αυτό κουτσουρεμένο. Ήρθε και το ΕΤΑΚ, θα έρθουν κι άλλοι φόροι, υπάρχει και η αβεβαιότητα για το ευρώ... Μια σκέψη κάναμε να πάμε σε εξοχικό φίλων στη Λευκάδα, αλλά ακόμη και αυτό δείχνει ακριβό, με τις βενζίνες, διόδια και όλα αυτά. Διακοπές έχουν προγραμματίσει ήδη μόνο οι "καβατζωμένοι"» καταλήγει.

Ο Θέμος, 36 ετών, που έχει μία κόρη, φαίνεται να συμφωνεί: «Πέρυσι ήμουν αρκετά τυχερός και πήγα 3 βδομάδες διακοπές στην Κωνσταντινούπολη (φιλοξενούμενος σε σπίτι φίλου φυσικά). Φέτος λόγω περισσότερης δουλειάς με λιγότερα λεφτά θα είμαι τυχερός αν πάω 2 Σαββατοκύριακα σε κάμπινγκ. Ευχαριστώ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ!»



Κι αν μας αντέξει η σκηνή…

Το κάμπινγκ, οργανωμένο και μη, έρχεται –ως η πλέον βιώσιμη λύση– με διαφορά πρώτο στις απαντήσεις μικρών και μεγάλων, με παιδιά ή χωρίς. «Για τρίτη συναπτή χρονιά θα επιλέξουμε ένα (χαλαρά) οργανωμένο camping στη νότια Πελοπόννησο» λέει ο Δημήτρης, 36 ετών, που έχει δύο μικρά παιδιά. «Ούτως ή άλλως και εγώ και το κορίτσι κάναμε camping και πριν κάνουμε παιδιά. Το κόστος, μαζί με το ημερήσιο φαγητό στην ταβέρνα της παραλίας για όλους θα είναι 40 με 45 ευρώ. Ίσως φέτος δοκιμάσουμε και το ελεύθερο camping στον Καϊάφα –πήγαν πέρσι κάποιοι φίλοι και μας είπαν ότι είναι πολύ πιο εύκολο από ό,τι φαίνεται».

Μαζί του συμφωνεί και η Δώρα, 42 χρονών, της οποίας τα παιδιά έχουν μεγαλώσει αρκετά ώστε να πηγαίνουν διακοπές μόνα τους. «Όπως κάθε χρόνο, ίδια κι απαράλλαχτα, όσο αντέχει η μέση μας, κουβαλάμε τη σκηνούλα και στήνουμε σε κάποια παραλία. Τώρα, αν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, αν βγει ο Τσίπρας στις εκλογές, αν δεν έχουμε λεφτά για βενζίνη και τέτοια, θα βρεχόμαστε με το λάστιχο στην βεράντα...»



Χωρίς δουλειά, χωρίς διακοπές (;)

Όσοι έχασαν πρόσφατα τη δουλειά τους, ή είναι μακροχρόνια άνεργοι, εμφανίζονται –προφανώς– διστακτικότεροι απ’ όλους. «Όλα μου τα έξοδα τα καλύπτουν οι γονείς μου, από τότε που σταμάτησα να παίρνω το επίδομα ανεργίας» λέει η Νάνσυ, 29 χρονών, που είναι άνεργη εδώ και δυόμισι χρόνια. «Δε μου πάει να τους ζητήσω λεφτά και για διακοπές. Άσε που ακούγεται σαν ανέκδοτο. Ότι χρειάζομαι διακοπές εγώ; Διακοπές από τι; Από το καθισιό;» καταλήγει γελώντας.

Ο Βαγγέλης, 32 χρονών, επίσης μακροχρόνια άνεργος, σκέφτεται να δοκιμάσει την τύχη του σαν Ρωβινσώνας: «Έχω ένα φίλο, Σέρβο, που γυρνάει τα τελευταία χρόνια τον κόσμο. Άφραγκος. Βλέπω στο Facebook φωτογραφίες του, απ’ τα πιο απίθανα μέρη: Λετονία, μετά Κωνσταντινούπολη, μετά Αφγανιστάν… Κάνει οτοστόπ, κάνει Couchsurfing –τον φιλοξενούν δηλαδή στα σπίτια τους οι ντόπιοι– ενίοτε κοιμάται σε κάτι τύπου πανδοχεία, λέει, που έχουν τα τζαμιά… Και σκέφτηκα, δουλειά δεν έχω, αίσθημα δεν έχω, λεφτά για διακοπές δεν έχω, θα φορτώσω τη σκηνή στον ώμο, θα ξεκινήσω με τα πόδια κι όπου με βγάλει. Θα δοκιμάσω να κάνω οτοστόπ, δεν ξέρω αν θα πετύχει, αλλιώς σε πόσο καιρό φτάνεις περπατώντας από την Αθήνα σε παραλία; Σε καμιά βδομάδα;».



Υπάρχουν πάντα και οι… παραδοσιακοί τύποι

Λίγοι από τους συμμετέχοντες στη μίνι έρευνά μας, που συνεχίζουν να δουλεύουν ακόμα, μας απάντησαν ότι θα κάνουν διακοπές όπως τα προηγούμενα χρόνια: «Σίγουρα, δε μιλάμε για πολυτέλειες –ποτέ δε μιλούσαμε, άλλωστε» λέει η Θάλεια, 29. «Μια εβδομάδα σε ένα ενοικιαζόμενο στη Νότια Κρήτη, όμως, μπορούμε να το υποστηρίξουμε, κάνοντας οικονομία το υπόλοιπο καλοκαίρι. Κι όταν λέω οικονομία, εννοώ ότι προτιμώ να μη βγαίνω στην Αθήνα για μερικές εβδομάδες, προκειμένου να πάω κανονικά διακοπές».

«Μετά από αρκετά χρόνια που έχω να πάω σε ελληνικό νησί, νομίζω φέτος το δικαιούμαι» συμφωνεί ο Γιώργος, 25 ετών. «Και το δικαιούται και το νησί, για να πάρει και λίγο τα πάνω του –στηρίζουμε την ελληνική οικονομία κλπ κλπ. Και το όνομα του νησιού, Αμοργός. Το για πόσες μέρες θα πάω όμως, με την παρέα μου, θα εξαρτηθεί από την τιμή του δωματίου. Δύσκολοι οι καιροί, γι' αυτό αν δω τιμή άνω των 40€ για δίκλινο, θα το σκεφτώ πολύ. Διαφορετικά, παίρνω από Θεσσαλονίκη μια πτήση της Ryanair με 5€ και σε τρεις ωρίτσες είμαι Ισπανία –όχι το 60άρι του πλοίου για να φτάσω Αμοργό σε οκτώ ώρες. Άντε γιατί και οι θυσίες έχουν τα όρια τους».



Και οι αναποφάσιστοι, τι λένε;

«Θα περιμένω να δω τι θα γίνει με τις εκλογές και μετά θα αποφανθώ» εξηγεί η Σοφία, 25. «Οι ρευστές επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δε με βοηθούν για την ώρα να καταλήξω, οπότε για ακόμα μία φορά σκεφτόμαστε ελληνικά και αποφασίζουμε τελευταία στιγμή» καταλήγει χαμογελώντας. Η Ιωάννα, 30, λέει ότι δεν έχει σκεφτεί απολύτως τίποτα, «και δεν φταίνε οι εκλογές γι' αυτό, αλλά η πάγια στάση ζωής να κανονίζω πάντα τελευταία στιγμή. Α, και εννοείται κάμπινγκ».

«Δεν έχω σκεφτεί καθόλου τις φετινές διακοπές» λέει η Ελένη, 27, συμπληρώνοντας ότι μάλλον θα επιλέξει να πάει κάπου κοντά χωρίς πλοίο ή να πετάγεται τα Σαββατοκύριακα για ένα μπάνιο. «Δε νομίζω ότι υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για πολυήμερες διακοπές όπως άλλες χρονιές» καταλήγει.

Το εξοχικό μου… ξενοδοχείο σου!

Πολλοί είναι, επίσης, εκείνοι που απαντούν ότι θα φιλοξενηθούν σε σπίτια φίλων, θα θυμηθούν οικογενειακά καλοκαίρια σε εξοχικά που έχουν χρόνια να ανοίξουν, και θα μαζέψουν την παρέα για διακοπές… ρεφενέ στο σπίτι της γιαγιάς, όπου περνούσαν τα παιδικά τους καλοκαίρια.

«Σκοπεύω να φιλοξενηθώ στην Κρήτη, και θα φιλοξενήσω τον φίλο μου που θα με φιλοξενήσει στο Ηράκλειο. Επίσης σε περίπτωση που πάμε στην δραχμή ίσως κάνω ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στο Λονδίνο» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ανδρέας, 26.

«Σκέφτομαι πως ίσως είναι η τελευταία φορά που θα μπορέσω να πάω διακοπές έχοντας κρατήσει στην άκρη κάποια λεφτά για το συγκεκριμένο λόγο», λέει η Δήμητρα, 25, η οποία επίσης θα φιλοξενηθεί σε σπίτι φίλων. «Βέβαια στηρίζομαι και στην "δωρεάν" κατοικία που θα με φιλοξενήσει. Θα πάω στα Κύθηρα τον Δεκαπενταύγουστο σε ένα καλό μου φίλο που δουλεύει εκεί. Προτιμώ να κάνω σχέδια και ας "καταστρέφονται" την τελευταία στιγμή παρά να μην κάνω καθόλου επειδή μπορεί να μην έχουμε μία στην τσέπη μας ή επειδή μπορεί να βγούμε από το ευρώ κλπ. Εάν κόψουμε και τα όνειρα μας τότε πτωχεύουμε ουσιαστικά».

«Διακοπές θα πάμε, γιατί ένα ολόκληρο καλοκαίρι κλεισμένος στο σπίτι στην πόλη δεν αντέχεται» λέει ο Γιάννης, 28. «Δυστυχώς όμως το ταμείο (μετά και το εκκαθαριστικό της εφορίας, βρήκαν κι αυτοί περίοδο να το στείλουν!) είναι περιορισμένο… Οπότε ελληνικά νησιά Αιγαίου το ξεχνάμε, αφενός γιατί τα καράβια είναι ακριβά όπως και η διαμονή, αφετέρου γιατί μετά τα περσινά επεισόδια στα λιμάνια του Πειραιά και της Ραφήνας ρισκάρει κανείς να κλείσει διακοπές και να μην πάει λόγω κάποιας πορείας ή απεργίας; Οπότε μερικές μέρες σε εξοχικά φίλων, και 3-4 μερούλες, καθημερινές εννοείται, ηπειρωτική Ελλάδα που έχει τέλεια μέρη όπως Πήλιο, Χαλκιδική, Σύβοτα κλπ ή Λευκάδα που είναι πανέμορφη και δεν απαιτεί καράβι. Και το εξωτερικό είναι μια καλή επιλογή, υπάρχουν άπειρες προσφορές, αλλά κατά τη γνώμη μου καλοκαίρι χωρίς ελληνική θάλασσα και τα συναφή δεν είναι καλοκαίρι».