Από τις δημοφιλέστερες ανάμεσα στους Αθηναίους… φυσιολάτρες, η Χαλικιάδα είναι κλασσική περίπτωση παραλίας γυμνιστών: η κατάβαση θα δυσκολέψει λίγο όσους δεν έχουν προηγούμενη εμπειρία στην καταρρίχηση βράχων, το σκηνικό της, όμως, αποζημιώνει για την προσπάθεια: διάφανα νερά, λευκά βότσαλα και απόκρημνα βράχια, σκεπασμένα με πεύκα συνθέτουν την εξωτικότερη παραλία του Σαρωνικού –που τυγχάνει και ένα από τα αγαπημένα spots των free campers. Θα τη βρείτε ανεβαίνοντας τον τσιμεντένιο δρόμο στα αριστερά του λιμανιού που οδηγεί πρώτα στη μικρή παραλία που λέγεται Σκληρή και στη συνέχεια γίνεται χωματόδρομος, περνά μέσα από ένα καταπράσινο πευκοδάσος και καταλήγει σε ένα πλάτωμα από όπου ξεκινά η… καταρρίχηση. Η όλη διαδρομή δε θα διαρκέσει περισσότερα από 15 λεπτά. 
Στους πρόποδες της Δίρφης, με φόντο τις καταπράσινες πλαγιές της, η Χιλιαδού αποτελεί, εκτός από τη δημοφιλέστερη ίσως παραλία της Εύβοιας λόγω της άγριας ομορφιάς που της προσδίδουν τα βράχια της και τα ορμητικά κύματα του Αιγαίου, και μία από τις ελάχιστες «επίσημες» παραλίες γυμνιστών στην Ελλάδα –στο βόρειο τμήμα της, ένας μικρός κολπίσκος είναι reserve για τους γυμνιστές. Περί τα 100 μέτρα βόρεια από την παραλία των γυμνιστών, υπάρχει μια θαλασσινή σπηλιά την οποία αξίζει να επισκεφθείτε, για να θαυμάσετε τις ιδιαίτερες αποχρώσεις των νερών της. Για να φτάσετε στη Χιλιαδού, περνάτε μετά τη Χαλκίδα από τη Νέα Αρτάκη και το χωριό Στενή, ανηφορίζετε μέχρι το διάσελο της Δίρφης και από εκεί κατευθύνεστε προς το χωριό Στρόπωνες. Από το επόμενο χωριό, τη Λάμαρη, ξεκινά ο σχετικά βατός –αλλά με πολλές στροφές– χωματόδρομος, που μετά από 10 χιλιόμετρα καταλήγει στη Χιλιαδού. 
Ξεκινάμε από τις Κουκουναριές, ακολουθώντας το χωματόδρομο που χωρίζεται προς το τέλος του σε δύο μικρότερα δρομάκια: το πρώτο οδηγεί στην πολύβουη, οργανωμένη Μπανάνα, δημοφιλή στους λάτρεις των water sports, και το δεύτερο στη μικρότερη, Μικρή Μπανάνα. Εδώ βρίσκεται η έτερη οργανωμένη παραλία γυμνιστών, δημοφιλής για τα κρυστάλλινα νερά της, την ψιλή άμμο αλλά και την απομόνωση από τα αδιάκριτα βλέμματα που εξασφαλίζει ο θεόρατος βράχος που τη χωρίζει από την κοσμική αδελφή της. Εδώ λειτουργεί και μία μικρή καντίνα για τα απαραίτητα. Η παραλία είναι επίσης γνωστή ως Σπάρτακο, ενώ απολαμβάνει το προνόμιο να αποτελεί μία από τις λίγες εν Ελλάδι παραλίες που είναι όντως αποκλειστικά παραλίες γυμνιστών. 
Ακριβώς κάτω από τον Άγιο Νικήτα, τα Πευκούλια είναι μία από τις ομορφότερες –και δημοφιλέστερες– παραλίες της Λευκάδας. Το σκηνικό, κλασσικό ιόνιο: πεύκα που πλαισιώνουν την ανοιχτόχρωμη άμμο από τη μία πλευρά, τιρκουάζ, εξωτικά νερά από την άλλη. Το βόρειο μέρος της παραλίας είναι ένα από τα αγαπημένα spots για γυμνισμό στο νησί. Για να το προσεγγίσετε, απλά διασχίζετε την παραλία, παρατηρώντας το ποσοστό των γυμνιστών να μεγαλώνει καθώς απομακρύνεστε από το beach bar με τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες και πλησιάζετε τις σκηνές των free campers κάτω από τα πεύκα. 
Το πάλαι ποτέ «αρχηγείο» των ελεύθερων κατασκηνωτών του Αιγαίου, έπαψε να υφίσταται ως τέτοιο όταν οι ντόπιοι αποφάσισαν πως η ανοχή δεν έφερνε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Παρέμεινε, όμως, μία από τις ομορφότερες παραλίες των Κυκλάδων, με χρυσαφένια άμμο και καταγάλανα νερά, αλλά και η αγαπημένη των γυμνιστών στο νησί, οι οποίοι εξακολουθούν να καταλαμβάνουν το μισό κομμάτι της, παρά τις ταμπέλες που απαγορεύουν τόσο το γυμνισμό όσο και την κατασκήνωση. Ο πρόσφατα κατασκευασμένος δρόμος που συνδέει το Ρούκουνα με τη Χώρα καθιστά την πρόσβαση εξαιρετικά εύκολη, ενώ πάνω από την παραλία θα βρείτε και τη διάσημη ταβέρνα της Παπαδιάς. 
Στο δρόμο που οδηγεί προς ένα από τα πλέον τουριστικά θέρετρα του νησιού, το Κοκκάρι, και λίγο πριν φτάσουμε σε αυτό, βρίσκεται η παραλία Τσαμπού, με το μικρό κολπίσκο γνωστό ως «Μικρή Τσαμπού» στην άκρη της, προφυλαγμένο και κρυμμένο από τα αδιάκριτα βλέμματα πίσω από ψηλούς βράχους, να αποτελεί ένα από τα hot spots για γυμνισμό στο νησί. Το σκηνικό, ειδυλλιακό: μεγάλα, πολύχρωμα βότσαλα, γαλαζοπράσινα νερά και πυκνή βλάστηση στο φόντο. Το μεγαλύτερο ποσοστό γυμνιστών συγκεντρώνεται εδώ τις απογευματινές ώρες, όταν ο ήλιος είναι λιγότερο ανελέητος. 
Ένα από τα λίγα… οχυρά του ελεύθερου κάμπινγκ στο Αιγαίο που κρατάνε ακόμα, μία παραλία στην οποία ο χαρακτηρισμός «άγρια ομορφιά» ταιριάζει όσο σε καμία άλλη, ένας τόπος με αρχαία ενέργεια –το όνομα δεν είναι τυχαίο, προέρχεται από τον πατέρα των Ναϊάδων νυμφών– όπως μαρτυρούν και τα απομεινάρια του ναού της Αρτέμιδος, δε θα μπορούσε παρά να είναι, εκτός όλων των άλλων, και παραλία γυμνιστών –και μάλιστα μία από τις διασημότερες. Ένας κλειστός κολπίσκος, πλαισιωμένος από επιβλητικά βράχια στις δυο του άκρες, που εκτείνεται μπροστά από τις εκβολές ενός μικρού ποταμού το φαράγγι του οποίου ενδείκνυται για trekking στην ικαριώτικη φύση. Η πρόσβαση στην παραλία είναι σχετικά εύκολη, από τα –πολλά– σκαλοπάτια που κατεβαίνουν το βράχο, ενώ στην κορυφή τους υπάρχει και ταβέρνα και mini market για τα απαραίτητα –προμηθευτείτε τα πριν κατεβείτε. 
Δίπλα στην παραλία του Μάραγκα, με το οργανωμένο κάμπινγκ, η Πλάκα τυγχάνει μία από τις ομορφότερες παραλίες της Νάξου –οι οποίες είναι κάθε άλλο παρά λίγες. Αμμουδερή, με βαθιά νερά, οργανωμένη στο μεγαλύτερο μέρος της, συγκεντρώνει στην αριστερή της άκρη, όπως κοιτάζει κανείς προς τη θάλασσα, γυμνιστές σε μεγάλη πλειοψηφία –σε σχέση με τους φέροντες μαγιό. Η πρόσβαση δε θα σας δυσκολέψει καθόλου, αφού ο χωματόδρομος που οδηγεί στην παραλία είναι εξαιρετικά βατός, ενώ για να φτάσετε στο… γυμνιστικό section της το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να περπατήσετε πλάι στο κύμα. 
Διαθέτει, κατά πολλούς, τα ωραιότερα νερά του Αιγαίου. Πεντακάθαρα οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, όσο κόσμο και αν συγκεντρώνει, καταγάλανα, πλαισιωμένα από χρυσαφένια άμμο. Στην άκρη της, ένας μικρότερος κολπίσκος, γνωστός σε ντόπιους και… φανατικούς του νησιού ως Μικρή Ιταλίδα, αποτελεί το αγαπημένο spot των γυμνιστών που αναζητούν λίγη ιδιωτικότητα χωρίς να θυσιάζουν το ειδυλλιακό του τοπίου στο ελάχιστο. Θα την προσεγγίσετε είτε με καραβάκι είτε με 20λεπτο περπάτημα από το χωριό –πραγματικά αξίζει τον κόπο. 
Έχει φτάσει να χαρακτηριστεί η ωραιότερη παραλία της Ευρώπης, και όχι άδικα: απότομοι βράχοι, σκεπασμένοι με πεύκα, που καταλήγουν σχεδόν κάθετα σε μια θάλασσα τόσο διαυγή που μοιάζει καρτ-ποστάλ, αφήνοντας μία στενή λωρίδα ανοιχτόχρωμης άμμου να αναλαμβάνει να φιλοξενήσει τις δεκάδες των επισκεπτών –ελεύθερων κατασκηνωτών, γυμνιστών και μη– που καταφθάνουν κάθε χρόνο. Σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την πόλη της Κέρκυρας, δίπλα ακριβώς στη διάσημη Γλυφάδα, η παραλία έχει πρόσβαση από σχετικά δύσβατο χωματόδρομο –η καλύτερη λύση είναι να αφήσετε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ και να συνεχίσετε με τα πόδια: η απόσταση είναι κάτι λιγότερο από ένα χιλιόμετρο. 
