Τα ωραιότερα μυστικά της Ορεινής Αρκαδίας
Δάση, σπήλαια, σταματημένα στον χρόνο χωριουδάκια, και όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την Αρκαδία πίσω από τη «βιτρίνα».
της Ηρώς Κουνάδη
Ορεινή Αρκαδία δεν είναι μόνο το Μαίναλο, η Βυτίνα και η Δημητσάνα. Οι διαδρομές του νερού δεν εξαντλούνται στον Λούσιο και τον Αλφειό, ούτε τα πλακόστρωτα μονοπάτια στη Στεμνίτσα και το κάστρο της Καρύταινας. Ο μεγαλύτερος νομός της Πελοποννήσου έχει ακόμα πολλά μυστικά για ανήσυχους ταξιδιώτες. Ορίστε μερικά από αυτά.
Η Πιάνα (και όχι τα Πιάνα) είναι ένα γλυκύτατο χωριουδάκι… τσέπης, γενέτειρα σύμφωνα με τον μύθο του θεού Πάνα, εξ ου και το όνομα. Τα γραφικά καλντερίμια της, η πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια, ο Ελισσώνας, το ποτάμι που διασχίζει τον Κάμπο της Πιάνας, και ένας από τους ωραιότερους ξενώνες ολόκληρης της Αρκαδίας, ο Ξενώνας Παπανικόλα, είναι τα δυνατά χαρτιά της.
Επτά χιλιόμετρα δυτικά της Πιάνας βρίσκεται το ιστορικό Λιμποβίσι, όπου το σπίτι του Κολοκοτρώνη έχει αναστηλωθεί και λειτουργεί ως μουσείο.
Στο βορειοδυτικότερο άκρο της Αρκαδίας, υπάρχει ένα βουνό που λέγεται Αφροδίσιο. Στις καταπράσινες πλαγιές του σκαρφαλώνουν χωριουδάκια χάρμα οφθαλμών. Ένα από αυτά, η Κοντοβάζαινα, σε υποδέχεται… με το καλημέρα, με μια παραμυθένια ρεματιά και ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι. Οι γειτονιές της είναι ιδανικές για ατελείωτες περιπλανήσεις ανάμεσα σε πέτρινα σπιτάκια και λουλουδιασμένες αυλές. Πιάστε θέση στο café Νερόμυλος, για καφεδάκι, επιτραπέζια και γλυκό του κουταλιού με θέα στον παλιό νερόμυλο και το ποτάμι.
Πολύ κοντά στην Κοντοβάζαινα, η λίμνη και οι όχθες του ποταμού Λάδωνα προσφέρονται για όλων των ειδών τις φυσιολατρικές δραστηριότητες: Από ράφτινγκ στο ποτάμι και κανό στη λίμνη, μέχρι ποδηλατο-βόλτες στις όχθες του ποταμού και πεζοπορίες στα μονοπάτια γύρω του.
Για απόλυτα φυσιολατρικά Σαββατοκύριακα, τα πέτρινα σπιτάκια που νοικιάζει η Eco Action στη Σμίξη απέχουν ελάχιστα βήματα από την όχθη του ποταμού και απολαμβάνουν τέλεια θέα σε έναν ουρανό γεμάτο αστέρια τα βράδια. (Εδώ έχουμε μόλις περάσει τα σύνορα της Αρκαδίας, και βρισκόμαστε στην Αχαΐα, κάντε πως δεν το προσέξατε).
Για να επιστρέψουμε… εντός αρκαδικών συνόρων, πολύ κοντά στην Τρίπολη, ανάμεσα στον Ταΰγετο, τον Πάρνωνα, το Μαίναλο και την πεδιάδα της Σπάρτης απλώνεται ένα δάσος 40.000 στρεμμάτων, πλημμυρισμένο από πεύκα, καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές και ιτιές. Λέγεται Δάσος της Σκιρίτιδας, και διασχίζεται από ένα κυκλικό μονοπάτι 14 χιλιομέτρων, που θα ενθουσιάσει τους λάτρεις της πεζοπορίας. Αναλυτικά η διαδρομή εδώ.
Φωτό: Travel Tripolis
Τεμπέληδες και φίλοι των αυτοκινητάδων, δεν σας ξεχνάμε ποτέ: Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που συνδέει τα χωριά Βλαχοκερασιά και Κολλίνες περνά επίσης μέσα από το Δάσος της Σκιρίτιδας, σε μια φαντασμαγορική 45λεπτη διαδρομή. Διακλαδώνεται, δε, συνεχώς με μονοπάτια και δασικούς δρόμους, για να μην πείτε πως δεν περπατήσατε καθόλου.
Ένα από τα φαντασμαγορικότερα σπήλαια της Πελοποννήσου, αν όχι και ολόκληρης της Ελλάδας, βρίσκεται ενάμισι χιλιόμετρο έξω από το χωριό Κάψια, από το οποίο δανείζεται και το όνομά του. Στο Σπήλαιο Κάψια οι «διάδρομοι» απλώνονται σε συνολικά 330 μέτρα, περνούν ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες, και αποτελούν κομμάτι μιας πολύ ενδιαφέρουσας ξενάγησης, που διαρκεί περί τη μισή ώρα.
Σκαρφαλωμένη σε μια από τις απότομες πλαγιές του Πάρνωνα, στο αρκαδικό κομμάτι του, η Καστάνιτσα είναι ένα από τα πανέμορφα χωριά του: Τα αμφιθεατρικά κτισμένα, ολόλευκα πυργόσπιτά της σκεπάζονται από καφεγκρί σχιστόλιθο και στολίζονται με ξύλινα μπαλκόνια, χαρίζοντάς της τον τίτλο του Ιστορικού Διατηρητέου Οικισμού. Στην κεντρική της πλατεία, το Στολίδι σερβίρει συγκλονιστικό χοιρινό με κάστανο, κοκκινιστό αγριογούρουνο, κόκορα με μακαρόνια και ρεβίθια με κάστανο, και αξίζει οπωσδήποτε μια στάση για φαγητό.
Φωτό: nat-funnyface.blogspot.gr
Κοντά της, το Κεδρόδασος του Πάρνωνα (φωτό, επάνω) απλώνεται σε μια έκταση που ξεπερνά τα 740 στρέμματα και είναι το μοναδικό δάσος δενδρόκεδρων στην Ευρώπη –γουνίπεροι είναι η επιστημονική τους ονομασία, οι ντόπιοι τα λένε απλά «δέντρα». Η πιο εύκολη πρόσβαση εδώ είναι από την Μονή της Μαλεβής, κοντά στο κεφαλοχώρι του Αγίου Πέτρου. Εναλλακτικά, μπορείτε να το προσεγγίσετε και από τον δασικό δρόμο ο οποίος ξεκινά από το λιλιπούτειο χωριουδάκι που λέγεται Σίταινα.
Ορεινή Αρκαδία δεν είναι μόνο το Μαίναλο, η Βυτίνα και η Δημητσάνα. Οι διαδρομές του νερού δεν εξαντλούνται στον Λούσιο και τον Αλφειό, ούτε τα πλακόστρωτα μονοπάτια στη Στεμνίτσα και το κάστρο της Καρύταινας. Ο μεγαλύτερος νομός της Πελοποννήσου έχει ακόμα πολλά μυστικά για ανήσυχους ταξιδιώτες. Ορίστε μερικά από αυτά.
Η Πιάνα (και όχι τα Πιάνα) είναι ένα γλυκύτατο χωριουδάκι… τσέπης, γενέτειρα σύμφωνα με τον μύθο του θεού Πάνα, εξ ου και το όνομα. Τα γραφικά καλντερίμια της, η πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια, ο Ελισσώνας, το ποτάμι που διασχίζει τον Κάμπο της Πιάνας, και ένας από τους ωραιότερους ξενώνες ολόκληρης της Αρκαδίας, ο Ξενώνας Παπανικόλα, είναι τα δυνατά χαρτιά της.
Επτά χιλιόμετρα δυτικά της Πιάνας βρίσκεται το ιστορικό Λιμποβίσι, όπου το σπίτι του Κολοκοτρώνη έχει αναστηλωθεί και λειτουργεί ως μουσείο.
Στο βορειοδυτικότερο άκρο της Αρκαδίας, υπάρχει ένα βουνό που λέγεται Αφροδίσιο. Στις καταπράσινες πλαγιές του σκαρφαλώνουν χωριουδάκια χάρμα οφθαλμών. Ένα από αυτά, η Κοντοβάζαινα, σε υποδέχεται… με το καλημέρα, με μια παραμυθένια ρεματιά και ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι. Οι γειτονιές της είναι ιδανικές για ατελείωτες περιπλανήσεις ανάμεσα σε πέτρινα σπιτάκια και λουλουδιασμένες αυλές. Πιάστε θέση στο café Νερόμυλος, για καφεδάκι, επιτραπέζια και γλυκό του κουταλιού με θέα στον παλιό νερόμυλο και το ποτάμι.
Πολύ κοντά στην Κοντοβάζαινα, η λίμνη και οι όχθες του ποταμού Λάδωνα προσφέρονται για όλων των ειδών τις φυσιολατρικές δραστηριότητες: Από ράφτινγκ στο ποτάμι και κανό στη λίμνη, μέχρι ποδηλατο-βόλτες στις όχθες του ποταμού και πεζοπορίες στα μονοπάτια γύρω του.
Για απόλυτα φυσιολατρικά Σαββατοκύριακα, τα πέτρινα σπιτάκια που νοικιάζει η Eco Action στη Σμίξη απέχουν ελάχιστα βήματα από την όχθη του ποταμού και απολαμβάνουν τέλεια θέα σε έναν ουρανό γεμάτο αστέρια τα βράδια. (Εδώ έχουμε μόλις περάσει τα σύνορα της Αρκαδίας, και βρισκόμαστε στην Αχαΐα, κάντε πως δεν το προσέξατε).
Για να επιστρέψουμε… εντός αρκαδικών συνόρων, πολύ κοντά στην Τρίπολη, ανάμεσα στον Ταΰγετο, τον Πάρνωνα, το Μαίναλο και την πεδιάδα της Σπάρτης απλώνεται ένα δάσος 40.000 στρεμμάτων, πλημμυρισμένο από πεύκα, καστανιές, πλατάνια, βελανιδιές και ιτιές. Λέγεται Δάσος της Σκιρίτιδας, και διασχίζεται από ένα κυκλικό μονοπάτι 14 χιλιομέτρων, που θα ενθουσιάσει τους λάτρεις της πεζοπορίας. Αναλυτικά η διαδρομή εδώ.
Φωτό: Travel Tripolis
Τεμπέληδες και φίλοι των αυτοκινητάδων, δεν σας ξεχνάμε ποτέ: Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που συνδέει τα χωριά Βλαχοκερασιά και Κολλίνες περνά επίσης μέσα από το Δάσος της Σκιρίτιδας, σε μια φαντασμαγορική 45λεπτη διαδρομή. Διακλαδώνεται, δε, συνεχώς με μονοπάτια και δασικούς δρόμους, για να μην πείτε πως δεν περπατήσατε καθόλου.
Ένα από τα φαντασμαγορικότερα σπήλαια της Πελοποννήσου, αν όχι και ολόκληρης της Ελλάδας, βρίσκεται ενάμισι χιλιόμετρο έξω από το χωριό Κάψια, από το οποίο δανείζεται και το όνομά του. Στο Σπήλαιο Κάψια οι «διάδρομοι» απλώνονται σε συνολικά 330 μέτρα, περνούν ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες, και αποτελούν κομμάτι μιας πολύ ενδιαφέρουσας ξενάγησης, που διαρκεί περί τη μισή ώρα.
Σκαρφαλωμένη σε μια από τις απότομες πλαγιές του Πάρνωνα, στο αρκαδικό κομμάτι του, η Καστάνιτσα είναι ένα από τα πανέμορφα χωριά του: Τα αμφιθεατρικά κτισμένα, ολόλευκα πυργόσπιτά της σκεπάζονται από καφεγκρί σχιστόλιθο και στολίζονται με ξύλινα μπαλκόνια, χαρίζοντάς της τον τίτλο του Ιστορικού Διατηρητέου Οικισμού. Στην κεντρική της πλατεία, το Στολίδι σερβίρει συγκλονιστικό χοιρινό με κάστανο, κοκκινιστό αγριογούρουνο, κόκορα με μακαρόνια και ρεβίθια με κάστανο, και αξίζει οπωσδήποτε μια στάση για φαγητό.
Φωτό: nat-funnyface.blogspot.gr
Κοντά της, το Κεδρόδασος του Πάρνωνα (φωτό, επάνω) απλώνεται σε μια έκταση που ξεπερνά τα 740 στρέμματα και είναι το μοναδικό δάσος δενδρόκεδρων στην Ευρώπη –γουνίπεροι είναι η επιστημονική τους ονομασία, οι ντόπιοι τα λένε απλά «δέντρα». Η πιο εύκολη πρόσβαση εδώ είναι από την Μονή της Μαλεβής, κοντά στο κεφαλοχώρι του Αγίου Πέτρου. Εναλλακτικά, μπορείτε να το προσεγγίσετε και από τον δασικό δρόμο ο οποίος ξεκινά από το λιλιπούτειο χωριουδάκι που λέγεται Σίταινα.
