Μια μονοήμερη στη μαγευτική Εύβοια

Μαγευτικό νησί η Εύβοια. Η συμφορά της κατάφερε να λυγίσει και τον πιο σκληροτράχηλο το καλοκαίρι που μας πέρασε. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, η Εύβοια προ των πυρκαγιών ήταν αόρατη για τον μέσο τουρίστα· οριακά δεν υπήρχε στον χάρτη. Κακώς, αφού αποτελεί υπέροχο προορισμό είτε για το καλοκαίρι με τις καταγάλανες παραλίες της, είτε για τον χειμώνα με τα καταπράσινα δάση της. Γι’ αυτό κι εμείς φτιάξαμε για εσάς ένα πλάνο με πιθανές στάσεις που μπορείτε να κάνετε σε μία και μόνο μέρα.

Στον επαρχιακό δρόμο Αρτάκης-Κύμης που καταλήγει στο ψηλότερο βουνό της Εύβοιας, τη Δίρφυ, θα συναντήσετε λογιών-λογιών χωριουδάκια και κρυμμένα διαμάντια που αξίζουν να τα ανακαλύψετε. Πρώτη στάση του ευβοιώτικου οδοιπορικού είναι το χωριό Βατώντα και συγκεκριμένα η περιοχή Γιαμίνα (χάρτης εδώ), όπου θα βρείτε το περίφημο δρακόσπιτο - το οποίο κατά τη μυθολογία ήταν κατοικία δράκων, αλλά κατά την αρχαιολογία μεγαλιθικό λατρευτικό κτίσμα χρονολογούμενο στους κλασικούς (5ος αι. π.Χ.) και πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους.

*Επιπλέον πληροφορία που θα πείσει να επισκεφθείτε τα δρακόσπιτα (ή έστω κάποιο δρακόσπιτο): Στην Εύβοια υπάρχουν πολλές διηγήσεις οι οποίες αναφέρονται στους δράκους και τα δρακόσπιτα. Ο δράκος λέει που κατοικούσε στο δρακόσπιτο της Δίρφυς, μάλωνε τακτικά με τον άλλον που ζούσε στο βουνό Χτυπάς (Μεσσάπιον) της Βοιωτίας και όταν οι διαμάχες τους προχώρησαν πολύ, ο δράκος της Δίρφυς είπε στον άλλο ότι θα κάνει τη θάλασσα στεριά για να περάσει να τον πολεμήσει σώμα-σώμα. Γέμισε το τεράστιο μανίκι της κάπας του (ναι, φορούσε και κάπα αυτός ο δράκος) με χώμα και κατέβηκε σένιος (και λίγο βρώμικος) στην παραλία του Ευβοϊκού. Εκεί όμως ο δράκος του Χτυπά έριξε κεραυνό και του έκοψε το μανίκι της κάπας, και το χώμα από το μανίκι σχημάτισε μια μύτη στεριάς μεσ’ τη θάλασσα και από τότε τη φωνάζουν Μάνικα -έτσι ονομάζεται τώρα ο αρχαιολογικός χώρος.  

Καθώς συνεχίζουμε να διανύουμε την επαρχιακή οδό, πετυχαίνουμε τη φάρμα μανιταριών Δίρφυς (χάρτης εδώ). Αμαρτία να επισκεφθείτε την Εύβοια αυτήν την εποχή και να μην πάρετε μία γεύση από τα ξακουστά μανιτάρια της! Η φάρμα σάς μαθαίνει πώς να μεγαλώσετε τα δικά σας μανιτάρια χρησιμοποιώντας μόνο ένα χάρτινο ποτήρι με λίγα υπολείμματα καφέ. Θα σας μιλήσουν για τη βιολογία των μανιταριών, για τα είδη και τις τεχνικές καλλιέργειας έμπειροι Γεωπόνοι-Μυκητολόγοι. Τα σεμινάρια γίνονται είτε Σάββατο είτε Κυριακή 10.00-14.00 και περιλαμβάνουν και brunch. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Αφού η επαφή με τους νόστιμους μύκητες φτάσει στο τέλος της, σειρά έχει η χλωρίδα της περιοχής. Είτε με τα πόδια, είτε με το αυτοκίνητο -εμείς θα σας προτείναμε με τα πόδια, είναι μόλις 43 λεπτά απόσταση- θα αρχίσετε να κατευθύνεστε προς τον μαγευτικό καταρράκτη στα Έρια -όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι. Δεν έχει νόημα να το ψάξετε στον χάρτη με αυτήν την ονομασία καθώς δε θα τη βρείτε, η τοποθεσία είναι πάντως εδώ. Ένας τόπος απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, με τρεχούμενα νερά, ποτάμια και καταρράκτες, κι όλα αυτά υπό τη σκιά ενός εντυπωσιακού πλατανόδασους. Στα Έρια το βίωμα της επαφής με τη φύση φαντάζει σαν ψέμα, το τοπίο είναι τόσο ανατριχιαστικά παραμυθένιο που σας δίνει την αίσθηση ότι από κάπου θα ξεπηδήσει κάποια νεράιδα. Αν συνεχίσετε την ανάβαση της επαρχιακής οδού Αρτάκης-Κύμης θα βρείτε το νεραϊδένιο εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής με τα πέτρινα μονοπάτια του τα θεόρατα πλατάνια που το προστατεύουν τα γεφυράκια που το συνδέουν με το έδαφος και τους καταρράκτες που είναι κυριολεκτικά σαν να αναβλύζουν από με΄σα του.

Τελευταίος σταθμός: Στενή

Την Στενή την ξέρατε; Αν όχι ήρθε η ώρα να επισκεφθείτε και να ολοκληρώσετε το οδοιπορικό σας με το γραφικό ορεινό χωριουδάκι που αράζει μεταξύ πρόποδων και πλαγιών του βουνού. Στο χωριό θα συναντήσετε ένα πηλιορείτικο τοπίο με μεγάλη γκάμα από ταβέρνες, όλες μία και μία, δεν υπάρχει λόγος να σας προτείνουμε κάποια. Ωστόσο, στην πλατεία της Άνω Στενής, θα κάνετε την τελευταία σας στάση πριν την αναχώρηση για το φημισμένο αυθεντικό μπισκοτόγλυκο του Καφεγλυκοπωλείου 1743. Ελπίζουμε να σας δελεάσαμε.