10 τρόποι να ερωτευτείς τη Ζάκυνθο
Οι παραλίες με τα απίστευτα τιρκουάζ νερά, τα χωριά στην καταπράσινη ενδοχώρα, το εκπληκτικό φαγητό και όλα όσα κάνουν τη Ζάκυνθο… ερωτεύσιμη.
της Ηρώς Κουνάδη
Τι σκέφτεσαι όταν ακούς για Ζάκυνθο; Άφησέ μας να μαντέψουμε: Το Ναυάγιο φωτογραφημένο από ψηλά, και τα διαβόητα πάρτι με μεθυσμένους Βρετανούς στον Λαγανά. Και αν σου λέγαμε ότι το νοτιότερο από τα νησιά του Ιονίου είναι πολύ περισσότερα από την φήμη του; Δεν θα μας πολυπίστευες μάλλον. Ακολούθησέ μας, σε μια βόλτα με δέκα στάσεις που θα σε κάνουν να αλλάξεις γνώμη.
Οι βόλτες στην πρωτεύουσα του νησιού
«Πόλη» ή Ζάκυνθος σκέτο, όχι Χώρα, Χώρες έχουν οι Κυκλάδες. Η πρωτεύουσα-λιμάνι του νησιού διατηρεί λίγη από τη βενετσιάνικη γοητεία της στις λότζιες, τις περίτεχνες στοές, τις πεζοδρομημένες στράτες της και τις μεγάλες, πλακόστρωτες πλατείες, και πολλή από τη ζωντάνια μιας πόλης που δεν στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό για να επιβιώσει. Η Μπόχαλη, κρεμασμένη στον λόφο που στεφανώνει το βενετσιάνικο Κάστρο, είναι η ομορφότερη γειτονιά της –και αυτή με την καλύτερη θέα– ενώ απέναντί της ο πευκόφυτος λόφος του Στράνη, εκεί όπου ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε τον Ύμνο στην Ελευθερία, απολαμβάνει επίσης πανοραμική θέα στην πόλη.
Το ηλιοβασίλεμα από το Κερί
Ένα από τα ωραιότερα της Ελλάδας όλης, και όχι δεν υπερβάλλουμε καθόλου: Πιάνεις θέση στην πλαγιά του λόφου, και απολαμβάνεις το υπερθέαμα ενός κατακόκκινου ήλιου που κάνει βουτιά στο απέραντο τιρκουάζ του Ιονίου. Μόνος/η σου δεν θα είσαι, καθότι κάθε ζευγαράκι που πατά το πόδι του στη Ζάκυνθο σπεύδει τα απογεύματα εδώ, η πλαγιά όμως είναι μεγάλη και μας χωράει όλους –και με αποστάσεις, μέρες που ‘ναι. Κι όταν η παράσταση τελειώσει, θα πιάσεις θέση σε ένα από τα ταβερνάκια του ομώνυμου χωριού, που φημίζονται για την νόστιμη τοπική κουζίνα.
Η θέα του Ναυάγιου από ψηλά
Μπορεί να την έχεις δει και ξαναδεί και ξαναματαδεί, στα εκατομμύρια των φωτογραφιών που κατακλύζουν το ίντερνετ –και τα πόστερ του Υπουργείου Τουρισμού– όμως αυτή η θέα από ψηλά στα ονειρικά βαθυγάλαζα νερά του Ναυαγίου δεν συγκρίνεται με καμία φωτογραφία. Το σημείο μηδέν για κάθε επίδοξο φωτογράφο της Ζακύνθου θα το βρεις ακριβώς εδώ λίγο πιο κάτω από το χτισμένο το 1568 μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών (Κρημνών, πιο επίσημα). Κι ένα τιπ από τους ντόπιους: Τα νερά αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την ώρα της ημέρας και τη γωνία στην οποία βρίσκεται ο ήλιος. Για το τέλειο τιρκουάζ, έλα πριν τις 11.00 το πρωί.
Η βουτιά στο Ναυάγιο
Ναι, είναι τουριστίκ όσο δεν πάει, αλλά μερικές φορές για να δεις εξωπραγματικά όμορφα πράγματα θα πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός πως θα είσαι και λίγο τουρίστας, τι να κάνουμε τώρα; Μπες σε ένα από τα καραβάκια που ξεκινούν από τον Άγιο Νικόλαο Βολιμών ή από το Πόρτο Βρώμη, όσο πιο νωρίς γίνεται (αφενός για να αποφύγεις τα μεγάλα πλήθη, αφετέρου για την τέλεια απόχρωση στα νερά που λέγαμε προηγουμένως) και με την πρώτη βουτιά στο απέραντο τιρκουάζ του θα τα έχεις ξεχάσει όλα.
Το εξωτικό Μαραθονήσι
Απέναντι από τον διαβόητο Λαγανά και τα ολονύχτια πάρτι του, υπάρχει ένα ακατοίκητο νησάκι τόσο δα, με γαλαζοπράσινα νερά και άμμο τόσο λευκή, τύφλα να ‘χει η Καραϊβική. Αν είσαι έξτρα τυχερός/η, μπορεί να δεις στο δρόμο προς τα εκεί και μια από τις χελώνες Caretta Caretta που αγαπούν πολύ το νησί και τις σπηλιές στην πίσω πλευρά του, και φτιάχνουν τις φωλιές τους εκεί. Στο Μαραθονήσι θα πας με βαρκάκι από την παραλία του Λαγανά.
Τα καταπράσινα τοπία του Βασιλικού
Δύο «πόδια» έχει η Ζάκυνθος στο νότο της: Το δυτικό είναι το Κερί που λέγαμε προηγουμένως, το ανατολικό είναι το καταπράσινο ακρωτήριο του Βασιλικού, που αγαπούν πολύ τα παιδιά της φύσης. Εδώ θα κάνεις και μια από τις ωραιότερες πεζοπορίες στο νησί, στον λόφο του Ξηροκάστελου το κυκλικό μονοπάτι του οποίου ανηφορίζει για περίπου ένα χιλιόμετρο κάτω από πυκνή βλάστηση, πριν αρχίσει να κατεβαίνει από την άλλη πλευρά του λόφου, απολαμβάνοντας φαντασμαγορική θέα στην θάλασσα. Συνολικά η διαδρομή έχει μήκος 4,5 χιλιόμετρα. Λεπτομέρειες και χάρτης εδώ.
Η χρυσαφένια αμμουδιά του Γέρακα
Η πιο νότια από τις παραλίες του νησιού, και σαφώς μια από τις ωραιότερες, ο Γέρακας είναι μια απέραντη, χρυσαφένια αμμουδιά με λίγες ξαπλώστρες και πολύ ελεύθερο χώρο να απλώσεις τις πετσέτες και τις ψάθες σου. Καθώς είναι μια από τις παραλίες στις οποίες φτιάχνουν τις φωλιές τους οι συμπαθέστατες χελωνίτσες του νησιού, ο Γέρακας προστατεύεται από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου, και κλείνει λίγο πριν την δύση και μέχρι την ανατολή του ήλιου, για να αφήσει τα χελωνάκια στην ησυχία τους να βρουν τον δρόμο προς την θάλασσα.
Η βουτιά από ψηλά στον Λιμνιώνα
Ένας κολπίσκος τόσο κλειστός που θυμίζει βορειοευρωπαϊκό φιόρδ, με απίστευτα νερά που παίρνουν τη σμαραγδένια τους απόχρωση από το πευκοδάσος που τα αγκαλιάζει. Εδώ παραλία στην ουσία δεν υπάρχει, μόνο πλατφόρμες και σκαλίτσες, για να βουτάς από ψηλά ξανά και ξανά, να σκαρφαλώνεις πάνω και να επαναλαμβάνεις, όπως τότε που ήμασταν πιτσιρίκια. Οι σπηλιές στο άνοιγμα του κόλπου προσφέρονται για υποθαλάσσιες εξερευνήσεις, με μάσκα και αναπνευστήρα.
Κι άλλες βουτιές, τόσο πολλές βουτιές…
Στο Πόρτο Βρώμη με τα διάφανα νερά και το λευκό, ψιλό βοτσαλάκι του. Στις Αλυκές που έχουν φανταστική αμμουδιά, πολλά water sports για τα παιδιά που βαριούνται την ξαπλώστρα, και την φυσική τους συνέχεια που λέγεται Αμμούδι, με την ίδια αμμουδιά και περισσότερη ησυχία. Στα Ξύγκια με τα απόλυτα τιρκουάζ νερά και τις ιαματικές πηγές που αναβλύζουν στις σπηλιές ακριβώς δίπλα στην παραλία. Στον βοτσαλωτό Μαραθιά με τα θεόρατα βράχια που τον προστατεύουν από τους ανέμους. Στην τέλεια αμμουδερή Δάφνη, με τα ταβερνάκια της πλάι στο κύμα. Στο απολύτως καρτποσταλικό Πόρτο Ζόρο, με τα απόκοσμα βράχια του που κορνιζάρουν την ανατολή του ήλιου. Και σε εκείνη την παραλία που θα ανακαλύψεις οδηγώντας χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, και θα ανακηρύξεις σε προσωπική σου αγαπημένη.
Το φαγητό, το φαγητό
Ό,τι και αν κάνεις, μην αμελήσεις για κανένα λόγο να δοκιμάσεις τοπική ζακυνθινή κουζίνα (στα «οπωσδήποτε» το κοκκινιστό κουνέλι) στον Αδερφό του Κώστα, στον Βασιλικό. Τη μέρα που θα έχεις όρεξη για δημιουργική κουζίνα με βάση τα θαλασσινά (σκέψου καλαμάρι με τσίλι, μέντα και λεμόνι ή φιλέτο σολομού με βασιλικό) γραμμή στο Aperitto, στον Άγιο Σώστη. Συγκλονιστικά ντόπια κρέατα στη σχάρα θα δοκιμάσεις στον Πλάτανο στο Βανάτο, και φρέσκα θαλασσινά, αλλά και σπιτικά μαγειρευτά, στο Πόρτο Λιμνιώνας, τα τραπεζάκια του οποίου απολαμβάνουν και φανταστική θέα στα σμαραγδένια νερά ακριβώς από κάτω. Τέλος, σούπερ μαγειρευτά και τοπική κουζίνα (ζακυνθινό κουνέλι, αρνάκι κλέφτικο, μοσχάρι στιφάδο και πάει λέγοντας) με τέλεια θέα στη θάλασσα, στο Κερί, στο ομώνυμο χωριό.
Τι σκέφτεσαι όταν ακούς για Ζάκυνθο; Άφησέ μας να μαντέψουμε: Το Ναυάγιο φωτογραφημένο από ψηλά, και τα διαβόητα πάρτι με μεθυσμένους Βρετανούς στον Λαγανά. Και αν σου λέγαμε ότι το νοτιότερο από τα νησιά του Ιονίου είναι πολύ περισσότερα από την φήμη του; Δεν θα μας πολυπίστευες μάλλον. Ακολούθησέ μας, σε μια βόλτα με δέκα στάσεις που θα σε κάνουν να αλλάξεις γνώμη.
Οι βόλτες στην πρωτεύουσα του νησιού
«Πόλη» ή Ζάκυνθος σκέτο, όχι Χώρα, Χώρες έχουν οι Κυκλάδες. Η πρωτεύουσα-λιμάνι του νησιού διατηρεί λίγη από τη βενετσιάνικη γοητεία της στις λότζιες, τις περίτεχνες στοές, τις πεζοδρομημένες στράτες της και τις μεγάλες, πλακόστρωτες πλατείες, και πολλή από τη ζωντάνια μιας πόλης που δεν στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό για να επιβιώσει. Η Μπόχαλη, κρεμασμένη στον λόφο που στεφανώνει το βενετσιάνικο Κάστρο, είναι η ομορφότερη γειτονιά της –και αυτή με την καλύτερη θέα– ενώ απέναντί της ο πευκόφυτος λόφος του Στράνη, εκεί όπου ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε τον Ύμνο στην Ελευθερία, απολαμβάνει επίσης πανοραμική θέα στην πόλη.
Το ηλιοβασίλεμα από το Κερί
Ένα από τα ωραιότερα της Ελλάδας όλης, και όχι δεν υπερβάλλουμε καθόλου: Πιάνεις θέση στην πλαγιά του λόφου, και απολαμβάνεις το υπερθέαμα ενός κατακόκκινου ήλιου που κάνει βουτιά στο απέραντο τιρκουάζ του Ιονίου. Μόνος/η σου δεν θα είσαι, καθότι κάθε ζευγαράκι που πατά το πόδι του στη Ζάκυνθο σπεύδει τα απογεύματα εδώ, η πλαγιά όμως είναι μεγάλη και μας χωράει όλους –και με αποστάσεις, μέρες που ‘ναι. Κι όταν η παράσταση τελειώσει, θα πιάσεις θέση σε ένα από τα ταβερνάκια του ομώνυμου χωριού, που φημίζονται για την νόστιμη τοπική κουζίνα.
Η θέα του Ναυάγιου από ψηλά
Μπορεί να την έχεις δει και ξαναδεί και ξαναματαδεί, στα εκατομμύρια των φωτογραφιών που κατακλύζουν το ίντερνετ –και τα πόστερ του Υπουργείου Τουρισμού– όμως αυτή η θέα από ψηλά στα ονειρικά βαθυγάλαζα νερά του Ναυαγίου δεν συγκρίνεται με καμία φωτογραφία. Το σημείο μηδέν για κάθε επίδοξο φωτογράφο της Ζακύνθου θα το βρεις ακριβώς εδώ λίγο πιο κάτω από το χτισμένο το 1568 μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών (Κρημνών, πιο επίσημα). Κι ένα τιπ από τους ντόπιους: Τα νερά αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την ώρα της ημέρας και τη γωνία στην οποία βρίσκεται ο ήλιος. Για το τέλειο τιρκουάζ, έλα πριν τις 11.00 το πρωί.
Η βουτιά στο Ναυάγιο
Ναι, είναι τουριστίκ όσο δεν πάει, αλλά μερικές φορές για να δεις εξωπραγματικά όμορφα πράγματα θα πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός πως θα είσαι και λίγο τουρίστας, τι να κάνουμε τώρα; Μπες σε ένα από τα καραβάκια που ξεκινούν από τον Άγιο Νικόλαο Βολιμών ή από το Πόρτο Βρώμη, όσο πιο νωρίς γίνεται (αφενός για να αποφύγεις τα μεγάλα πλήθη, αφετέρου για την τέλεια απόχρωση στα νερά που λέγαμε προηγουμένως) και με την πρώτη βουτιά στο απέραντο τιρκουάζ του θα τα έχεις ξεχάσει όλα.
Το εξωτικό Μαραθονήσι
Απέναντι από τον διαβόητο Λαγανά και τα ολονύχτια πάρτι του, υπάρχει ένα ακατοίκητο νησάκι τόσο δα, με γαλαζοπράσινα νερά και άμμο τόσο λευκή, τύφλα να ‘χει η Καραϊβική. Αν είσαι έξτρα τυχερός/η, μπορεί να δεις στο δρόμο προς τα εκεί και μια από τις χελώνες Caretta Caretta που αγαπούν πολύ το νησί και τις σπηλιές στην πίσω πλευρά του, και φτιάχνουν τις φωλιές τους εκεί. Στο Μαραθονήσι θα πας με βαρκάκι από την παραλία του Λαγανά.
Τα καταπράσινα τοπία του Βασιλικού
Δύο «πόδια» έχει η Ζάκυνθος στο νότο της: Το δυτικό είναι το Κερί που λέγαμε προηγουμένως, το ανατολικό είναι το καταπράσινο ακρωτήριο του Βασιλικού, που αγαπούν πολύ τα παιδιά της φύσης. Εδώ θα κάνεις και μια από τις ωραιότερες πεζοπορίες στο νησί, στον λόφο του Ξηροκάστελου το κυκλικό μονοπάτι του οποίου ανηφορίζει για περίπου ένα χιλιόμετρο κάτω από πυκνή βλάστηση, πριν αρχίσει να κατεβαίνει από την άλλη πλευρά του λόφου, απολαμβάνοντας φαντασμαγορική θέα στην θάλασσα. Συνολικά η διαδρομή έχει μήκος 4,5 χιλιόμετρα. Λεπτομέρειες και χάρτης εδώ.
Η χρυσαφένια αμμουδιά του Γέρακα
Η πιο νότια από τις παραλίες του νησιού, και σαφώς μια από τις ωραιότερες, ο Γέρακας είναι μια απέραντη, χρυσαφένια αμμουδιά με λίγες ξαπλώστρες και πολύ ελεύθερο χώρο να απλώσεις τις πετσέτες και τις ψάθες σου. Καθώς είναι μια από τις παραλίες στις οποίες φτιάχνουν τις φωλιές τους οι συμπαθέστατες χελωνίτσες του νησιού, ο Γέρακας προστατεύεται από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου, και κλείνει λίγο πριν την δύση και μέχρι την ανατολή του ήλιου, για να αφήσει τα χελωνάκια στην ησυχία τους να βρουν τον δρόμο προς την θάλασσα.
Η βουτιά από ψηλά στον Λιμνιώνα
Ένας κολπίσκος τόσο κλειστός που θυμίζει βορειοευρωπαϊκό φιόρδ, με απίστευτα νερά που παίρνουν τη σμαραγδένια τους απόχρωση από το πευκοδάσος που τα αγκαλιάζει. Εδώ παραλία στην ουσία δεν υπάρχει, μόνο πλατφόρμες και σκαλίτσες, για να βουτάς από ψηλά ξανά και ξανά, να σκαρφαλώνεις πάνω και να επαναλαμβάνεις, όπως τότε που ήμασταν πιτσιρίκια. Οι σπηλιές στο άνοιγμα του κόλπου προσφέρονται για υποθαλάσσιες εξερευνήσεις, με μάσκα και αναπνευστήρα.
Κι άλλες βουτιές, τόσο πολλές βουτιές…
Στο Πόρτο Βρώμη με τα διάφανα νερά και το λευκό, ψιλό βοτσαλάκι του. Στις Αλυκές που έχουν φανταστική αμμουδιά, πολλά water sports για τα παιδιά που βαριούνται την ξαπλώστρα, και την φυσική τους συνέχεια που λέγεται Αμμούδι, με την ίδια αμμουδιά και περισσότερη ησυχία. Στα Ξύγκια με τα απόλυτα τιρκουάζ νερά και τις ιαματικές πηγές που αναβλύζουν στις σπηλιές ακριβώς δίπλα στην παραλία. Στον βοτσαλωτό Μαραθιά με τα θεόρατα βράχια που τον προστατεύουν από τους ανέμους. Στην τέλεια αμμουδερή Δάφνη, με τα ταβερνάκια της πλάι στο κύμα. Στο απολύτως καρτποσταλικό Πόρτο Ζόρο, με τα απόκοσμα βράχια του που κορνιζάρουν την ανατολή του ήλιου. Και σε εκείνη την παραλία που θα ανακαλύψεις οδηγώντας χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, και θα ανακηρύξεις σε προσωπική σου αγαπημένη.
Το φαγητό, το φαγητό
Ό,τι και αν κάνεις, μην αμελήσεις για κανένα λόγο να δοκιμάσεις τοπική ζακυνθινή κουζίνα (στα «οπωσδήποτε» το κοκκινιστό κουνέλι) στον Αδερφό του Κώστα, στον Βασιλικό. Τη μέρα που θα έχεις όρεξη για δημιουργική κουζίνα με βάση τα θαλασσινά (σκέψου καλαμάρι με τσίλι, μέντα και λεμόνι ή φιλέτο σολομού με βασιλικό) γραμμή στο Aperitto, στον Άγιο Σώστη. Συγκλονιστικά ντόπια κρέατα στη σχάρα θα δοκιμάσεις στον Πλάτανο στο Βανάτο, και φρέσκα θαλασσινά, αλλά και σπιτικά μαγειρευτά, στο Πόρτο Λιμνιώνας, τα τραπεζάκια του οποίου απολαμβάνουν και φανταστική θέα στα σμαραγδένια νερά ακριβώς από κάτω. Τέλος, σούπερ μαγειρευτά και τοπική κουζίνα (ζακυνθινό κουνέλι, αρνάκι κλέφτικο, μοσχάρι στιφάδο και πάει λέγοντας) με τέλεια θέα στη θάλασσα, στο Κερί, στο ομώνυμο χωριό.
