5 νησάκια που… δεν τα πιάνει το μάτι σου
Στην αγκαλιά του Αιγαίου ή στα τιρκουάζ νερά του Ιονίου, πέντε πανέμορφα νησιά για διακοπές μακριά απ’ όλους και απ’ όλα.
Πόση ομορφιά χωρά σε μια σταλιά νησάκια; Τόση που, βάζουμε στοίχημα, μια φορά να πας, θα επιστρέφεις ξανά και ξανά. Γιατί θα έχεις βρει τη δική σου, μυστική γωνιά καλοκαιρινού παραδείσου.
Ο Κάλαμος
Νότια της Λευκάδας υπάρχει ένα νησάκι μαγικό, με 500 κατοίκους, παραλίες με νερά να τα πιείς στο ποτήρι, πεύκα που φτάνουν στο κύμα και αυτοκίνητα που λάμπουν διά της απουσίας τους –αν εξαιρέσεις το αγροτικό της κοινότητας, που μεταφέρει ντόπιους κι επισκέπτες στο χωριό και τις παραλίες, με το που φτάσει το καΐκι από τον Μύτικα. Παραδοσιακό προπύργιο του ελεύθερου κάμπινγκ, ειδικά στην παραλία που λέγεται Μυρτιά, έχει και ενοικιαζόμενα δωμάτια και Airbnb, αν δεν είσαι φαν του σπορ. Επίσης, έχει σούπερ ταβερνάκια που σερβίρουν φρέσκο ψάρι και θαλασσινά με θέα στα σκάφη που λικνίζονται στο λιμανάκι του.
Διαβάστε περισσότερα - Κάλαμος: Παράδεισος τσέπης
Πώς πάω εκεί; Με καΐκι από τον Μύτικα της Αιτωλοακαρνανίας, που περνά απέναντι δύο φορές την ημέρα. Δρομολόγια εδώ.
Η Ερεικούσα
Εκεί ψηλά στον χάρτη, τα βορειότερα από τα νησιά του Ιονίου λέγονται Διαπόντια. Η μικρή, γλυκύτατη Ερεικούσα, με τα δυο χιλιόμετρα της διαμέτρου της, είναι η πιο τουριστικά οργανωμένη από τα τρία συνολικά Διαπόντια που κατοικούνται (τα άλλα δύο είναι οι Οθωνοί και το Μαθράκι). Πόρτο λέγεται το λιμάνι και μοναδικός οικισμός της, που έχει και μια ωραιότατη αμμουδερή παραλία με φανταστικά νερά, αλλά η πλέον ξακουστή και κοσμαγάπητη παραλία της είναι το Μπραγκίνι, στον βορρά του νησιού, το δάσος του οποίου φτάνει σχεδόν στο κύμα.
Πώς πάω εκεί; Με καραβάκια από την Κέρκυρα –και συγκεκριμένα, από την πόλη της Κέρκυρας, από το Σιδάρι και από τον Άγιο Στέφανο. Δρομολόγια εδώ.
Ο Καστός
Να μια πληροφορία για να ανοίγεις περίεργα τις κουβέντες σου: Στον Καστό συγκεντρώνονται οι καλύτερα διατηρημένοι ανεμόμυλοι του Ιονίου («άντε ρε, έχει ανεμόμυλους το Ιόνιο;» «μείνε κοντά μου, θα μάθεις πολλά»). Το μικρότερο από τα Επτάνησα που κατοικούνται, ο γλυκύτατος Καστός έχει μόλις 50 μόνιμους κατοίκους, κι άλλες τόσες φαντασμαγορικές παραλίες. Όχι εντάξει, υπερβάλλουμε, αλλά για το μέγεθος του νησιού είναι πραγματικά πολλές. Στις «οπωσδήποτε» σημείωσε το Βρισίδι, το Φύκι, τα Αμπελάκια, τον Άγιο Αιμιλιανό, το Καμίνι και τη Λίμνη, όπως επίσης και τη Φωκότρυπα, που πολύ περισσότερο από μια ακόμα παραλία είναι απόκοσμη σπηλιά με επιβλητικούς λευκούς βράχους από πάνω της και μια μικρή αμμουδιά στο εσωτερικό της.
Πώς πάω εκεί; Με καΐκι από τον Μύτικα της Αιτωλοακαρνανίας. Δρομολόγια εδώ.
Το Αγαθονήσι
Το βορειότερο από τα Δωδεκάνησα έχει κάτι από Κυκλάδες, με τα λευκά σπιτάκια των οικισμών του, που λέγονται εύγλωττα Μικρό και Μεγάλο Χωριό, να αντανακλούν το φως του ήλιου σε ένα τοπίο ανεμοδαρμένο, που κάνει τέλεια αντίθεση με το απόλυτο βαθυγάλαζο του Αιγαίου. Λίγο περισσότεροι από 150 κάτοικοι ζουν σε αυτή την αιγαιοπελαγίτικη γωνιά, πολύ κοντά στη Σάμο, και απολαμβάνουν… την ησυχία τους και τις φανταστικές παραλίες σαν τη Σπηλιά, τον Πάλο, τον Γαϊδουρόλακκο, τον Πόρο και το Βαθύ Πηγάδι. Ωραιότατη είναι και η παραλία που θα κάνεις παραδοσιακά την πρώτη σου βουτιά, αυτή στον Άγιο Γεώργιο, το λιμάνι του νησιού.
Πώς πάω εκεί; Με πλοίο από τη Σάμο, τη Λέρο, την Πάτμο ή τους Λειψούς. Δρομολόγια και κρατήσεις εισιτηρίων, στο FerryHopper.
Το Μαράθι
Πραγματικοί ερημίτες, εδώ είστε. Σε αυτή την τόση δα σταλιά Αιγαίου, ακριβώς απέναντι από τους Αρκιούς, η οποία τους χειμώνες έχει… μονοψήφιο αριθμό κατοίκων, και τα καλοκαίρια φανατικούς φίλους που ορκίζονται στα κρυστάλλινα νερά της και στην απόλυτη ησυχία που βασιλεύει. Τρία ταβερνάκια, ο Παντελής, ο Σταύρος και ο Πειρατής, μας κακομαθαίνουν με φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, και νοικιάζουν και δωμάτια σε όσους δεν αρκούνται σε μια απλή μονοήμερη –γιατί αν βρεις τον παράδεισο, δεν τον αφήνεις έτσι εύκολα να φύγεις.
Πώς πάω εκεί; Με καραβάκια από τη Σκάλα της Πάτμου, από τους Λειψούς και από τη Λέρο.
Ο Κάλαμος
Νότια της Λευκάδας υπάρχει ένα νησάκι μαγικό, με 500 κατοίκους, παραλίες με νερά να τα πιείς στο ποτήρι, πεύκα που φτάνουν στο κύμα και αυτοκίνητα που λάμπουν διά της απουσίας τους –αν εξαιρέσεις το αγροτικό της κοινότητας, που μεταφέρει ντόπιους κι επισκέπτες στο χωριό και τις παραλίες, με το που φτάσει το καΐκι από τον Μύτικα. Παραδοσιακό προπύργιο του ελεύθερου κάμπινγκ, ειδικά στην παραλία που λέγεται Μυρτιά, έχει και ενοικιαζόμενα δωμάτια και Airbnb, αν δεν είσαι φαν του σπορ. Επίσης, έχει σούπερ ταβερνάκια που σερβίρουν φρέσκο ψάρι και θαλασσινά με θέα στα σκάφη που λικνίζονται στο λιμανάκι του.
Διαβάστε περισσότερα - Κάλαμος: Παράδεισος τσέπης
Πώς πάω εκεί; Με καΐκι από τον Μύτικα της Αιτωλοακαρνανίας, που περνά απέναντι δύο φορές την ημέρα. Δρομολόγια εδώ.
Η Ερεικούσα
.jpg)
Εκεί ψηλά στον χάρτη, τα βορειότερα από τα νησιά του Ιονίου λέγονται Διαπόντια. Η μικρή, γλυκύτατη Ερεικούσα, με τα δυο χιλιόμετρα της διαμέτρου της, είναι η πιο τουριστικά οργανωμένη από τα τρία συνολικά Διαπόντια που κατοικούνται (τα άλλα δύο είναι οι Οθωνοί και το Μαθράκι). Πόρτο λέγεται το λιμάνι και μοναδικός οικισμός της, που έχει και μια ωραιότατη αμμουδερή παραλία με φανταστικά νερά, αλλά η πλέον ξακουστή και κοσμαγάπητη παραλία της είναι το Μπραγκίνι, στον βορρά του νησιού, το δάσος του οποίου φτάνει σχεδόν στο κύμα.
.jpg)
Πώς πάω εκεί; Με καραβάκια από την Κέρκυρα –και συγκεκριμένα, από την πόλη της Κέρκυρας, από το Σιδάρι και από τον Άγιο Στέφανο. Δρομολόγια εδώ.
Ο Καστός
Να μια πληροφορία για να ανοίγεις περίεργα τις κουβέντες σου: Στον Καστό συγκεντρώνονται οι καλύτερα διατηρημένοι ανεμόμυλοι του Ιονίου («άντε ρε, έχει ανεμόμυλους το Ιόνιο;» «μείνε κοντά μου, θα μάθεις πολλά»). Το μικρότερο από τα Επτάνησα που κατοικούνται, ο γλυκύτατος Καστός έχει μόλις 50 μόνιμους κατοίκους, κι άλλες τόσες φαντασμαγορικές παραλίες. Όχι εντάξει, υπερβάλλουμε, αλλά για το μέγεθος του νησιού είναι πραγματικά πολλές. Στις «οπωσδήποτε» σημείωσε το Βρισίδι, το Φύκι, τα Αμπελάκια, τον Άγιο Αιμιλιανό, το Καμίνι και τη Λίμνη, όπως επίσης και τη Φωκότρυπα, που πολύ περισσότερο από μια ακόμα παραλία είναι απόκοσμη σπηλιά με επιβλητικούς λευκούς βράχους από πάνω της και μια μικρή αμμουδιά στο εσωτερικό της.
Πώς πάω εκεί; Με καΐκι από τον Μύτικα της Αιτωλοακαρνανίας. Δρομολόγια εδώ.
Το Αγαθονήσι
Το βορειότερο από τα Δωδεκάνησα έχει κάτι από Κυκλάδες, με τα λευκά σπιτάκια των οικισμών του, που λέγονται εύγλωττα Μικρό και Μεγάλο Χωριό, να αντανακλούν το φως του ήλιου σε ένα τοπίο ανεμοδαρμένο, που κάνει τέλεια αντίθεση με το απόλυτο βαθυγάλαζο του Αιγαίου. Λίγο περισσότεροι από 150 κάτοικοι ζουν σε αυτή την αιγαιοπελαγίτικη γωνιά, πολύ κοντά στη Σάμο, και απολαμβάνουν… την ησυχία τους και τις φανταστικές παραλίες σαν τη Σπηλιά, τον Πάλο, τον Γαϊδουρόλακκο, τον Πόρο και το Βαθύ Πηγάδι. Ωραιότατη είναι και η παραλία που θα κάνεις παραδοσιακά την πρώτη σου βουτιά, αυτή στον Άγιο Γεώργιο, το λιμάνι του νησιού.
Πώς πάω εκεί; Με πλοίο από τη Σάμο, τη Λέρο, την Πάτμο ή τους Λειψούς. Δρομολόγια και κρατήσεις εισιτηρίων, στο FerryHopper.
Το Μαράθι
Πραγματικοί ερημίτες, εδώ είστε. Σε αυτή την τόση δα σταλιά Αιγαίου, ακριβώς απέναντι από τους Αρκιούς, η οποία τους χειμώνες έχει… μονοψήφιο αριθμό κατοίκων, και τα καλοκαίρια φανατικούς φίλους που ορκίζονται στα κρυστάλλινα νερά της και στην απόλυτη ησυχία που βασιλεύει. Τρία ταβερνάκια, ο Παντελής, ο Σταύρος και ο Πειρατής, μας κακομαθαίνουν με φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, και νοικιάζουν και δωμάτια σε όσους δεν αρκούνται σε μια απλή μονοήμερη –γιατί αν βρεις τον παράδεισο, δεν τον αφήνεις έτσι εύκολα να φύγεις.
Πώς πάω εκεί; Με καραβάκια από τη Σκάλα της Πάτμου, από τους Λειψούς και από τη Λέρο.
