Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι να πας τώρα Βελιγράδι
Δύο ποτάμια, ένα κάστρο, ένας άνθρωπος που εφηύρε τον 21ο αιώνα, και πολλά πολλά κουλ στέκια ανάμεσά τους. Καλωσήρθατε στο Βελιγράδι.
της Ηρώς Κουνάδη
Αν έπρεπε να διαλέξουμε έναν μόνο λόγο για τον οποίο πάνω και πέρα και περισσότερο απ’ όλα αγαπάμε το Βελιγράδι, αυτός θα ήταν η αστείρευτη ζωντάνια του. Αυτή η αίσθηση που έχεις διαρκώς ότι επισκέπτεσαι φίλους, ακόμα και άνθρωπο να μην ξέρεις εκεί, αυτή η χαρά της ζωής που αναβλύζει από κάθε κουλ στέκι του. Γιατί το Βελιγράδι είναι, ακριβώς όπως και η Αθήνα, πόλη που λιγότερο τη χαζεύεις και περισσότερο τη ζεις. Γι’ αυτό πολλοί θα σου πουν πως είναι άσχημο. Και θα έχουν απολύτως άδικο.
Λόγος να πας Βελιγράδι #1: Τα αεροπορικά είναι φθηνά
Με 95€ μας πηγαινοφέρνει η Aegean στις αρχές Απριλίου, που είναι μια φανταστική εποχή για να βολτάρεις στο Βελιγράδι (την τιμή εντοπίσαμε για αναχώρηση 1η και επιστροφή 8 Απριλίου). Αν τώρα δεν πολυσυμπαθείς τα αεροπλάνα, το Βελιγράδι απέχει 631 χιλιόμετρα ή εξίμιση περίπου ώρες από την Θεσσαλονίκη.
Λόγος να πας Βελιγράδι #2: Το ιστορικό του κέντρο
Η πεζοδρομημένη Knez Michailova και τα δρομάκια γύρω της είναι μια απολαυστική διαδρομή ανάμεσα σε αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, μουσικούς του δρόμου, εμπορικά μαγαζιά, ζευγαράκια που κρατιούνται από το χέρι, ψαγμένες γκαλερί και ταπεινές πεκάρες, φούρνους δηλαδή που πλημμυρίζουν τη γειτονιά με τα αρώματα από τις φρεσκοφουρνισμένες πίτες τους.
Λόγος να πας Βελιγράδι #3: Το Καλεμεγκντάν
Ένα κάστρο βγαλμένο από εικονογράφηση παραμυθιού υψώνεται ακριβώς στο σημείο που συναντιούνται τα δύο ποτάμια της πόλης, ο Δούναβης και ο Σάβος, αλλοτινά σύνορα δύο αυτοκρατοριών μεγάλων και τρανών –της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής, λεπτομέρειες γι’ αυτό παρακάτω. Το κάστρο όπως το βλέπεις σήμερα είναι εν πολλοίς βυζαντινό, αν και υπάρχει ήδη από τον 3ο αιώνα π.Χ. Το έχτισαν, αν αναρωτιέσαι, οι Σκορδίσκοι, Κέλτες που κατοικούσαν τότε την χώρα που σήμερα λέμε Σερβία.
Λόγος να πας Βελιγράδι #4: Η Σκανταρλίγια
Ναι, είναι η πιο τουριστίκ γειτονιά του Βελιγραδίου, κάτι μεταξύ Μονμάρτης και Πλάκας των 80s, όμως, μεγάλο όμως, η Σκανταρλίγια δεν παύει να είναι πανέμορφη. Το λιθόστρωτο καλντερίμι της Skadarska είναι γεμάτο φουντωτές φυλλωσιές, λουλουδιασμένα μπαλκόνια και γλυπτά που αποτίουν φόρο τιμής στους λογοτέχνες που σύχναζαν εδώ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Λόγος να πας Βελιγράδι #5: Το Μουσείο Τέσλα
Ακόμα και αν τα μουσεία σου φαίνονται γενικώς βαρετά, αυτό εδώ θα σε ενθουσιάσει, σου το υπογράφουμε. Η στιγμή ας πούμε που βλέπεις τη λάμπα νέον που κρατάς στο χέρι σου να ανάβει με το που στροφάρει το Πηνίο Τέσλα είναι κάτι που θα θυμάσαι για καιρό. Για καιρό επίσης θα θρηνείς όλα τα λεφτά που δεν θα είχες δώσει στη ΔΕΗ αν δεν είχε μπει ο καπιταλισμός ανάμεσα σε εμάς και τον Νίκολα τον Τέσλα, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη και πονεμένη ιστορία –που θα σου την πουν αναλυτικά, για να ξέρεις ποιον να μισείς από εδώ και πέρα (χιντ: Ξεκινάει από Εντ και τελειώνει σε ισον, και περνιέται για εφευρέτης του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ ήταν απλά ένας κλέφτης). Να πας στο μουσείο. Θα σε εξοργίσει και θα σε τραυματίσει για πάντα, αλλά να πας.
Λόγος να πας Βελιγράδι #6: Το Ζέμουν
Το Ζέμουν είναι σήμερα προάστιο στην αντίπερα όχθη του Σάβου. Κάποτε, όμως, ήταν το τελευταίο σύνορο της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων, μια πόλη απέναντι από ένα άλλο τελευταίο σύνορο, εκείνο των Οθωμανών: το Βελιγράδι. Ανάμεσά τους, υπήρχε ένα νησάκι στο οποίο έπρεπε να μείνεις μέρες και μέρες καραντίνα αν ερχόσουν από την αυτοκρατορία που η πάντα σνομπ Δύση φοβόταν ως μιαρή. Σήμερα, είσαι καθόλα ελεύθερος να διασχίσεις τη γέφυρα πάνω από το ποτάμι και να βολτάρεις ανενόχλητος ανάμεσα στα μπαρόκ κτίρια και τις πλημμυρισμένες café πλατείες του χαλαρού, καταπράσινου Ζέμουν.
Λόγος να πας Βελιγράδι #7: Η Άντα
Άντα Τσιγκανλίγια είναι ολόκληρο το όνομά της. Η για-τους-φίλους-Άντα-σκέτο είναι μια χερσόνησος που μοιάζει με νησάκι –και ως τέτοιο αναφέρεται συχνά− στα νερά του Σάβου, με τη λιμνούλα της, την παραλία της για ηλιοθεραπεία και (για τους τολμηρούς) βουτιές τα καλοκαίρια, τα κλαμπ και τα εστιατόριά της που απλώνουν τραπεζάκια έξω με τις πρώτες ηλιαχτίδες.
Λόγος να πας Βελιγράδι #8: Οι νύχτες του
Πρώην αποθήκες που μετατρέπονται σε ιντάστριαλ μπαράκια, χαλαρά στέκια που σερβίρουν ψαγμένα κοκτέιλ, κλαμπ που ξενυχτάνε ως το επόμενο πρωί, γκουρμέ εστιατόρια με τιμές ταβέρνας και τόσο κούλνες που ώρες-ώρες αγγίζει τα όρια της χιπστεριάς −αλλά χαλάλι. Ακριβώς όπως συμβαίνει και στην Αθήνα, η «φάση» στο Βελιγράδι μετατοπίζεται κάθε λίγους μήνες, και το στέκι που αγάπησες πέρυσι φέτος μπορεί να το βρεις άδειο –ή κλειστό. Διαχρονικές αξίες αποτελούν το Mikser και το KC Grad στην όχθη του Σάββου, και το Supermarket στη Strahinjića Bana. Για φαγητό μακριά από τουριστοπαγίδες, σημείωσε το Mikan (Marsala Birjuzova 14) και την Kafana Znak Pitanja (Kralja Petra 6) που σημαίνει (και ακούγεται στους ελληνικούς κύκλους ως) Ερωτηματικό –η ταμπέλα της είναι ένα σκέτο ?.
Λόγος να πας Βελιγράδι #9: Οι εξαιρετικές τιμές του
Μια που φτάσαμε στο φαγητό, να πούμε (αν δεν το έχεις ακούσει αρκετά) ότι οι τιμές στο Βελιγράδι είναι σούπερ: σταθερά γύρω στα 10€ το άτομο θα δίνεις για φαγητό, αλκοολούχων συνοδευτικών περιλαμβανομένων, γύρω στα 3-4€ κάνουν τα ποτά και τα κοκτέιλ.
(*) Ακολουθεί κοινωνικό μήνυμα που είσαι ελεύθερος να προσπεράσεις: Ένας αμερικανικός ταξιδιωτικός οδηγός που είχαμε πετύχει στο πρώτο μας ταξίδι στο Βελιγράδι έγραφε επί λέξει τα εξής: «Προσπάθησε να συγκρατήσεις τον ενθουσιασμό σου, και μην τριγυρνάς φωνάζοντας πόσο φτηνά σου φαίνονται όλα, γιατί υπάρχει λόγος γι’ αυτό και δεν είναι ευχάριστος. Ο μέσος μισθός είναι 200€ τον μήνα».
Λόγος να πας Βελιγράδι #10: Η διαμονή
Εκατοντάδες επιλογές για κάθε γούστο και μπάτζετ θα βρεις για να στεγάσεις τα βελιγραδιώτικα ταξίδια σου. Ενδεικτικά, ένα σούπερ κεντρικό διαμέρισμα σαν αυτό το κουκλί δεν θα σου στοιχίσει περισσότερα από 45€ τη μέρα. Στην ίδια τιμή βρήκαμε αυτό το φανταστικό στούντιο στην Knez Mihailova. Αν το budget είναι ακόμα πιο χαμηλό, 25€ για αυτό το δίκλινο στο Savamala, στις όχθες του Σάβου, εκεί που βρίσκονται και μερικά από τα καλύτερα μπαράκια της πόλης.
Αν έπρεπε να διαλέξουμε έναν μόνο λόγο για τον οποίο πάνω και πέρα και περισσότερο απ’ όλα αγαπάμε το Βελιγράδι, αυτός θα ήταν η αστείρευτη ζωντάνια του. Αυτή η αίσθηση που έχεις διαρκώς ότι επισκέπτεσαι φίλους, ακόμα και άνθρωπο να μην ξέρεις εκεί, αυτή η χαρά της ζωής που αναβλύζει από κάθε κουλ στέκι του. Γιατί το Βελιγράδι είναι, ακριβώς όπως και η Αθήνα, πόλη που λιγότερο τη χαζεύεις και περισσότερο τη ζεις. Γι’ αυτό πολλοί θα σου πουν πως είναι άσχημο. Και θα έχουν απολύτως άδικο.
Λόγος να πας Βελιγράδι #1: Τα αεροπορικά είναι φθηνά
Με 95€ μας πηγαινοφέρνει η Aegean στις αρχές Απριλίου, που είναι μια φανταστική εποχή για να βολτάρεις στο Βελιγράδι (την τιμή εντοπίσαμε για αναχώρηση 1η και επιστροφή 8 Απριλίου). Αν τώρα δεν πολυσυμπαθείς τα αεροπλάνα, το Βελιγράδι απέχει 631 χιλιόμετρα ή εξίμιση περίπου ώρες από την Θεσσαλονίκη.
Λόγος να πας Βελιγράδι #2: Το ιστορικό του κέντρο
Η πεζοδρομημένη Knez Michailova και τα δρομάκια γύρω της είναι μια απολαυστική διαδρομή ανάμεσα σε αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, μουσικούς του δρόμου, εμπορικά μαγαζιά, ζευγαράκια που κρατιούνται από το χέρι, ψαγμένες γκαλερί και ταπεινές πεκάρες, φούρνους δηλαδή που πλημμυρίζουν τη γειτονιά με τα αρώματα από τις φρεσκοφουρνισμένες πίτες τους.
Λόγος να πας Βελιγράδι #3: Το Καλεμεγκντάν
Ένα κάστρο βγαλμένο από εικονογράφηση παραμυθιού υψώνεται ακριβώς στο σημείο που συναντιούνται τα δύο ποτάμια της πόλης, ο Δούναβης και ο Σάβος, αλλοτινά σύνορα δύο αυτοκρατοριών μεγάλων και τρανών –της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής, λεπτομέρειες γι’ αυτό παρακάτω. Το κάστρο όπως το βλέπεις σήμερα είναι εν πολλοίς βυζαντινό, αν και υπάρχει ήδη από τον 3ο αιώνα π.Χ. Το έχτισαν, αν αναρωτιέσαι, οι Σκορδίσκοι, Κέλτες που κατοικούσαν τότε την χώρα που σήμερα λέμε Σερβία.
Λόγος να πας Βελιγράδι #4: Η Σκανταρλίγια
Ναι, είναι η πιο τουριστίκ γειτονιά του Βελιγραδίου, κάτι μεταξύ Μονμάρτης και Πλάκας των 80s, όμως, μεγάλο όμως, η Σκανταρλίγια δεν παύει να είναι πανέμορφη. Το λιθόστρωτο καλντερίμι της Skadarska είναι γεμάτο φουντωτές φυλλωσιές, λουλουδιασμένα μπαλκόνια και γλυπτά που αποτίουν φόρο τιμής στους λογοτέχνες που σύχναζαν εδώ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Λόγος να πας Βελιγράδι #5: Το Μουσείο Τέσλα
Ακόμα και αν τα μουσεία σου φαίνονται γενικώς βαρετά, αυτό εδώ θα σε ενθουσιάσει, σου το υπογράφουμε. Η στιγμή ας πούμε που βλέπεις τη λάμπα νέον που κρατάς στο χέρι σου να ανάβει με το που στροφάρει το Πηνίο Τέσλα είναι κάτι που θα θυμάσαι για καιρό. Για καιρό επίσης θα θρηνείς όλα τα λεφτά που δεν θα είχες δώσει στη ΔΕΗ αν δεν είχε μπει ο καπιταλισμός ανάμεσα σε εμάς και τον Νίκολα τον Τέσλα, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη και πονεμένη ιστορία –που θα σου την πουν αναλυτικά, για να ξέρεις ποιον να μισείς από εδώ και πέρα (χιντ: Ξεκινάει από Εντ και τελειώνει σε ισον, και περνιέται για εφευρέτης του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ ήταν απλά ένας κλέφτης). Να πας στο μουσείο. Θα σε εξοργίσει και θα σε τραυματίσει για πάντα, αλλά να πας.
Λόγος να πας Βελιγράδι #6: Το Ζέμουν
Το Ζέμουν είναι σήμερα προάστιο στην αντίπερα όχθη του Σάβου. Κάποτε, όμως, ήταν το τελευταίο σύνορο της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων, μια πόλη απέναντι από ένα άλλο τελευταίο σύνορο, εκείνο των Οθωμανών: το Βελιγράδι. Ανάμεσά τους, υπήρχε ένα νησάκι στο οποίο έπρεπε να μείνεις μέρες και μέρες καραντίνα αν ερχόσουν από την αυτοκρατορία που η πάντα σνομπ Δύση φοβόταν ως μιαρή. Σήμερα, είσαι καθόλα ελεύθερος να διασχίσεις τη γέφυρα πάνω από το ποτάμι και να βολτάρεις ανενόχλητος ανάμεσα στα μπαρόκ κτίρια και τις πλημμυρισμένες café πλατείες του χαλαρού, καταπράσινου Ζέμουν.
Λόγος να πας Βελιγράδι #7: Η Άντα
Άντα Τσιγκανλίγια είναι ολόκληρο το όνομά της. Η για-τους-φίλους-Άντα-σκέτο είναι μια χερσόνησος που μοιάζει με νησάκι –και ως τέτοιο αναφέρεται συχνά− στα νερά του Σάβου, με τη λιμνούλα της, την παραλία της για ηλιοθεραπεία και (για τους τολμηρούς) βουτιές τα καλοκαίρια, τα κλαμπ και τα εστιατόριά της που απλώνουν τραπεζάκια έξω με τις πρώτες ηλιαχτίδες.
Λόγος να πας Βελιγράδι #8: Οι νύχτες του
Πρώην αποθήκες που μετατρέπονται σε ιντάστριαλ μπαράκια, χαλαρά στέκια που σερβίρουν ψαγμένα κοκτέιλ, κλαμπ που ξενυχτάνε ως το επόμενο πρωί, γκουρμέ εστιατόρια με τιμές ταβέρνας και τόσο κούλνες που ώρες-ώρες αγγίζει τα όρια της χιπστεριάς −αλλά χαλάλι. Ακριβώς όπως συμβαίνει και στην Αθήνα, η «φάση» στο Βελιγράδι μετατοπίζεται κάθε λίγους μήνες, και το στέκι που αγάπησες πέρυσι φέτος μπορεί να το βρεις άδειο –ή κλειστό. Διαχρονικές αξίες αποτελούν το Mikser και το KC Grad στην όχθη του Σάββου, και το Supermarket στη Strahinjića Bana. Για φαγητό μακριά από τουριστοπαγίδες, σημείωσε το Mikan (Marsala Birjuzova 14) και την Kafana Znak Pitanja (Kralja Petra 6) που σημαίνει (και ακούγεται στους ελληνικούς κύκλους ως) Ερωτηματικό –η ταμπέλα της είναι ένα σκέτο ?.
Λόγος να πας Βελιγράδι #9: Οι εξαιρετικές τιμές του
Μια που φτάσαμε στο φαγητό, να πούμε (αν δεν το έχεις ακούσει αρκετά) ότι οι τιμές στο Βελιγράδι είναι σούπερ: σταθερά γύρω στα 10€ το άτομο θα δίνεις για φαγητό, αλκοολούχων συνοδευτικών περιλαμβανομένων, γύρω στα 3-4€ κάνουν τα ποτά και τα κοκτέιλ.
(*) Ακολουθεί κοινωνικό μήνυμα που είσαι ελεύθερος να προσπεράσεις: Ένας αμερικανικός ταξιδιωτικός οδηγός που είχαμε πετύχει στο πρώτο μας ταξίδι στο Βελιγράδι έγραφε επί λέξει τα εξής: «Προσπάθησε να συγκρατήσεις τον ενθουσιασμό σου, και μην τριγυρνάς φωνάζοντας πόσο φτηνά σου φαίνονται όλα, γιατί υπάρχει λόγος γι’ αυτό και δεν είναι ευχάριστος. Ο μέσος μισθός είναι 200€ τον μήνα».
Λόγος να πας Βελιγράδι #10: Η διαμονή
Εκατοντάδες επιλογές για κάθε γούστο και μπάτζετ θα βρεις για να στεγάσεις τα βελιγραδιώτικα ταξίδια σου. Ενδεικτικά, ένα σούπερ κεντρικό διαμέρισμα σαν αυτό το κουκλί δεν θα σου στοιχίσει περισσότερα από 45€ τη μέρα. Στην ίδια τιμή βρήκαμε αυτό το φανταστικό στούντιο στην Knez Mihailova. Αν το budget είναι ακόμα πιο χαμηλό, 25€ για αυτό το δίκλινο στο Savamala, στις όχθες του Σάβου, εκεί που βρίσκονται και μερικά από τα καλύτερα μπαράκια της πόλης.
