του Θεόδωρου Λέλεκα
Την περασμένη Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου, το ελληνικό κρασί είχε την τιμητική του. Με ευκαιρία τα ”ΒορΟινά”, την εκδήλωση των οινοποιών της Βόρειας Ελλάδας σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, μεγάλο πλήθος επώνυμων και ανώνυμων φίλων του κρασιού, συγκεντρώθηκε για να συζητήσει, να ανταλλάξει απόψεις, αλλά και να δοκιμάσει τα κορυφαία νέα δείγματα από τους Βορειοελλαδίτικους αμπελώνες.
Στην κυριολεξία λοιπόν, ”ήταν όλοι εκεί”. Εκπρόσωποι από 32 οινοποιεία (οι περισσότεροι ιδρυτές/οινοποιοί ήταν εκεί αυτοπροσώπως), εστιάτορες και sommeliers, οινοποιοί από την υπόλοιπη Ελλάδα, δημοσιογράφοι και σχολιαστές, εκπρόσωποι από εταιρείες διανομών και κάβες. Εγώ είχα την ευχαρίστηση να ανταλλάξω εντυπώσεις, μεταξύ άλλων, με τον διεθνούς φήμης και πολυγραφότατο συγγραφέα και κριτικό κρασιού, Nico Manessis.
Ακόμα πιο ευχάριστη έκπληξη όμως μου έκανε η μεγάλη προσέλευση του κοινού, που από τις 6:30 και μετά, όταν δηλαδή έληξε το σκέλος της εκδήλωσης αποκλειστικά για επαγγελματίες και φορείς του κλάδου και άνοιξαν οι πόρτες, κατέκλυσε ασφυκτικά την αίθουσα.
Τα κρασιά που ξεχώρισα από την εκδήλωση ήταν αρκετά, αν και αποτελούν ένα μικρό σχετικά ποσοστό αυτών που συνολικά δοκίμασα (το σύνολο υπολογίζεται σε παραπάνω από 40 κόκκινα). Ακολουθούν λοιπόν οι επιλογές μου από τα ΒορΟινά (σημείωση: δεν αναγράφονται τιμές, καθώς τα περισσότερα από τα παρακάτω κρασιά είναι νέες ή επικείμενες αφίξεις στην αγορά, και οι παραγωγοί δεν είχαν πρόσβαση σε τιμές λιανικής).
ΚΤΗΜΑ ΠΑΥΛΙΔΗ TEMPRANILLO 2004 (Tempranillo)
Το Κτήμα Παυλίδη πειραματίζεται με την διάσημη Ισπανική ποικιλία Tempranillo (κυρίαρχη στο διάσημο Ισπανικό κρασί Rioja), και το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα επιτυχημένο. Ένα ζωντανό κόκκινο με έντονα αρώματα που δένει αρμονικά με την Ελληνική κουζίνα. Φαίνεται ότι το Tempranillo βρήκε τη νέα του πατρίδα στη Δράμα!
ΟΒΗΛΟΣ 2001, ΚΤΗΜΑ ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ (Cabernet Sauvignon)
Ένα εκλεκτό κρασί με ιδιαίτερα έντονο αρωματικό χαρακτήρα. Η παλαίωση σε βαρέλι του προσδίδει ταιριαστά αρώματα βανίλιας, καθώς και κύρος και στιβαρότητα. Οι ταννίνες του είναι μαλακές και... πολιτισμένες.
ΑΒΑΤΟΝ 2003, ΤΣΑΝΤΑΛΗΣ (Cabernet Sauvignon, Λημνιό)
Μία πολύ ενδιαφέρουσα παρουσία, από τους Αγιορείτικους αμπελώνες Τσάνταλη, όπου η καλλιέργεια είναι βιολογική. Κάτι το Λημνιό, η γηγενής ποικιλία με την χαρακτηριστική γλυκύτητα, κάτι το βαρέλι όπου το κρασί έχει παλαιωθεί, δίνουν στο ΑΒΑΤΟΝ έναν ιδιαίτερο και πολύ ευγενή χαρακτήρα.
CABERNET SAUVIGNON 2003, ΜΠΑΜΠΑΤΖΗΜ (Cabernet Sauvignon)
Μία πολύ ευχάριστη έκπληξη από τον παραγωγό που φημίζεται για τα αποστάγματά του. Ένα κόκκινο με εξαιρετικό, και διαφορετικό άρωμα κόκκινων φρούτων, ευγενείς ταννίνες, και μακρά επίγευση, η οποία είναι γλυκειά και ευχάριστη. Πίνεται ευχάριστα τώρα, αλλά σίγουρα ”κρατάει”, και έχει σημαντικά περιθώρια εξέλιξης.
ΚΤΗΜΑ ΛΙΓΑΣ ΕΡΥΘΡΟΣ 2003, ΛΙΓΑΣ (Merlot, Ξινόμαυρο)
Ένα όμορφο κρασί από τους βιολογικούς αμπελώνες του Κτήματος Λίγα στην Πέλλα. Αρμονική η συνύπαρξη του ατίθασου Ξινόμαυρου με το βελούδινο Merlot. Ένα αρωματικό, ταννικό κρασί με μακρά και έντονη επίγευση.
ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΕΛΟΥΔΟ 2004, ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ (Βλάχικο, Μπεκάρι, Αγιωργίτικο)
Όσο περίεργο ακούγεται το χαρμάνι του κρασιού αυτού, τόσο ενδιαφέρον είναι το αποτέλεσμα. Ένα ιδιαίτερα ευχάριστο κόκκινο, με ασυνήθιστα αρώματα που θα σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Απαλό και ευγενικό στη γεύση.
ALPHA ONE 2003, ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ (Tannat, Montepulciano)
Θα ήταν αφελές να περιμένουμε ένα ανιαρό, συμβατικό κρασί από το Κτήμα ΑΛΦΑ. Το πείραμα του Alpha 1 μας δίνει ένα κόκκινο με έντονη προσωπικότητα, ταννικό, δυνατό και ξεχωριστό. Κυκλοφορεί σε περιορισμένη ποσότητα.
Αφού λοιπόν ξεχώρισα επτά κόκκινα κρασιά, θα τελειώσω με ένα λευκό! Τελευταία στάση και δοκιμή της βραδιάς (καθ’ υπόδειξη του κ. Manessis) ήταν στην παρουσίαση της Οινοποιίας Κεχρή από την Θεσσαλονίκη. Εκεί, ο παραγωγός μας έδωσε να δοκιμάσουμε ένα εξαιρετικό πειραματικό λευκό, από ένα μπουκάλι εκτός κοινής θέας, που δεν είχε καν ετικέτα! Το περιεχόμενο; Ακούστε και σημειώστε: Ασύρτικο, Ροδίτης και... Ρετσίνα, περασμένο από βαρέλι!
Το αποτέλεσμα; Ασυνήθιστο και συναρπαστικό. Με υψηλή οξύτητα, γεμάτο και ξεδιψαστικό, και με την Ρετσίνα να δίνει έντονες πινελιές εξωτικού τζίντζερ στο στόμα. Σημειώστε τον παραγωγό (γιατί βέβαια το κρασί δεν έχει καν όνομα προς το παρόν) και κρατήστε το για το μέλλον.
Αν ο κ. Κεχρής κατορθώσει να απενοχοποιήσει την πατροπαράδοτη ρετσίνα μας, και να την κάνει αυτό που λέμε στην σύγχρονη ελληνική ”mainstream”, ή ακόμα και ”trendy”, θα έχει την αμέριστη υποστήριξή μου. Η προσπάθεια αυτή, που ελπίζω ολόψυχα να συνεχιστεί και να επιτύχει, μου φέρνει στο μυαλό το αντίστοιχο παράδειγμα από την γειτονική Ιταλία, το λεγόμενο ”Chianti Fiasco”, την ιστορία δηλαδή του Chianti, του εκλεκτού κόκκινου κρασιού από την Τοσκάνη, που σπατάλησε τόσες δεκαετίες από την ζωή του αραιωμένο και εξευτελισμένο σε φτηνά, τουριστικά στρογγυλά μπουκάλια με επικάλυψη ψάθας, μέχρι να μεταμορφωθεί, να καταξιωθεί και να γίνει περιζήτητο ανά τον κόσμο.
Αυτό όμως θα το αναλύσουμε κάποια άλλη φορά... Για την ώρα, σας αφήνω με τις καλύτερες εντυπώσεις από τα ΒορΟινά του Ιανουαρίου 2006, και προτείνω να μην τα χάσετε την επόμενη φορά που θα έρθουν κάπου κοντά σας.
Εις υγείαν!
