Επιτραπέζια: Η πιο φτηνή αληθινή διασκέδαση
Ένα παιχνίδι, μια παρέα, ατόφια ψυχαγωγία. Ανακαλύπτουμε την γοητεία των επιτραπέζιων παιχνιδιών μιλώντας με παίκτες, πωλητές, ομάδες και δημιουργούς.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Αν η εμπειρία σας πάνω στα επιτραπέζια παιχνίδια περιορίζεται στο τρίπτυχο «Monopoly – Trivial – Taboo» τότε καλό θα ήταν να διαβάσετε τις γραμμές που ακολουθούν. Ίσως σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε το «πλατώ» της μονοτονίας. Αν πάλι τα επιτραπέζια παιχνίδια (πλην των προαναφερθέντων) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής σας διασκέδασης, τότε οι παρακάτω γραμμές πιθανώς να προσθέσουν λίγη ακόμα αίγλη και γοητεία σε ένα ούτως η άλλως ενδιαφέρον χόμπι.
Σε κάθε περίπτωση, ακολουθήστε μας καθώς ξεκινούμε μια παρτίδα με μπόλικη φαντασία, αρκετή στρατηγική και λίγη… τύχη, με στόχο να ανακαλύψουμε την ιδιαίτερη γοητεία των επιτραπέζιων παιχνιδιών.
Εν αρχή ην οι... Άποικοι
Ρίχνουμε ζάρι λοιπόν, και το πιόνι μας σταματά στην οδό Καλλιδρομίου, στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί, πριν από περίπου τριάντα χρόνια, το 1985, ιδρύεται από μια παρέα σκακιστών η Κάισσα, αρχικά ως ένα αμιγώς σκακιστικό κατάστημα, για να καταλήξει λίγα χρόνια μετά να εισάγει παιχνίδια με συλλεκτικές κάρτες, επιτραπέζια στρατηγικής και φαντασίας, παιχνίδια ρόλων και παιχνίδια με μινιατούρες. «Αρχικά το κατάστημα είχε κυρίως σκακιστικό υλικό και βιβλία. Ο κόσμος ερχόταν και έπαιζε σκάκι εδώ. Κάποια στιγμή οι ιδιοκτήτες είδαν ότι τα επιτραπέζια άρχισαν να κινούνται και ‘έπιαναν’ και έτσι ξεκίνησαν να τα φέρνουν πιο συστηματικά. Το 1990 δειλά –δειλά, εμφανίζονται στην αγορά τα πρώτα παιχνίδια ρόλων και τα πρώτα επιτραπέζια», λέει ο Γιάννης Παλαιολόγος, υπεύθυνος επικοινωνίας της αλυσίδας καταστημάτων, η οποία σήμερα αριθμεί παραπάνω από 15 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα.
Το μεγάλο «μπαμ» στην αγορά, σύμφωνα με τον κ. Παλαιολόγο έγινε το 1995 όταν κυκλοφόρησε το θρυλικό επιτραπέζιο «Οι Άποικοι του Κατάν», ένα από τα σημαντικότερα επιτραπέζια το οποίο, μαζί με τα "Κάστρα του Μυστρά" που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2001, είναι τόσο κλασικά όσο η Monopoly. «Εκείνη την εποχή βοήθησε πολύ στην διάδοση των επιτραπέζιων παιχνιδιών το γεγονός ότι βγάλαμε κάποιους τίτλους στα ελληνικά και ότι ασχοληθήκαμε με τους ενήλικες, γιατί μέχρι τότε όλοι θεωρούσαν ότι τα επιτραπέζια ήταν αποκλειστικά και μόνο για μικρά παιδιά», εξηγεί.
Έκτοτε, τα επιτραπέζια παιχνίδια ξεκίνησαν το… παιχνίδι τους για να κατακτήσουν ολοένα και περισσότερο κόσμο, ο οποίος βρήκε σε αυτά μια εναλλακτική μορφή διασκέδασης σχετικά ανέξοδη, όμως αρκούντως ψυχαγωγική και – το κυριότερο- διαχρονική. Πώς τα κατάφεραν;
Ρίχνουμε ξανά ζάρι και αυτή τη φορά το πιόνι μας καταλήγει στα γραφεία της Artipia Games στου Ζωγράφου, της πρώτης ελληνικής εταιρείας παραγωγής επιτραπέζιων παιχνιδιών, η οποία συστάθηκε το 2011. Δημιούργημα του Κωσταντίνου Κοκκίνη, η Artipia κυκλοφόρησε το πρώτο της παιχνίδι το 2012 με την ονομασία Drum Roll και συνεχίζει… ακάθεκτη φέτος με έξι συνολικά παραγωγές τις οποίες και θα παρουσιάσει στην έκθεση – θεσμό του ευρωπαϊκού επιτραπέζιου παιχνιδιού, Spiel στο Έσσεν της Γερμανίας.
Οι δημιουργοί Κωσταντίνος Κοκκίνης (δεξιά) και Σωτήρης Τσαντίλας (κέντρο) τεστάρουν το επιτραπέζιο της Artipia Games, New Dawn, το οποίο αποτελεί σήκουελ του άκρως πετυχημένου Among the Stars.
«Είμαστε σε ανοδική πορεία στην Ελλάδα όσον αφορά τα επιτραπέζια παιχνίδια», παρατηρεί ο κ. Κοκκίνης. «Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη του χόμπι, αλλά υπάρχουν ακόμα περιθώρια ανάπτυξης για να φτάσουμε το επίπεδο χωρών του εξωτερικού και κυρίως της Ευρώπης, όπου αποτελεί έναν από τους βασικούς τρόπους διασκέδασης», προσθέτει, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις προσπάθειες διάδοσης του εν λόγω χόμπι.
«Υπάρχουν και αυξάνονται σταθερά σε αριθμό καταστήματα τα οποία προσφέρουν στην εμπειρία παιξίματος παιχνιδιών, ενώ κάποιες καφετέριες είναι στημένες καθαρά για να πάει κάποιος να πιει καφέ και να παίξει ένα παιχνίδι. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να παρουσιαστεί αυτό το χόμπι στον μέσο Έλληνα», αναφέρει ο ίδιος.
Καφεδάκι και... επιτραπέζιο
Ρίχνουμε ζάρι. Ο αριθμός τρία σε συνδυασμό με την κάρτα bonus που πήραμε, φέρνει το πιόνι μας στην Βαλτετσίου στα Εξάρχεια, στον χώρο όπου άνοιξε το πρώτο Playhouse εν Αθήναις, αφού πρώτα κατάφερε να κατακτήσει την νεολαία της Θεσσαλονίκης. Το Playhouse έβαλε κυριολεκτικά στο παιχνίδι πολλούς πρωτάρηδες, που από τον κόσμο των επιτραπεζίων γνώριζαν μόνο το τάβλι, άντε και το Trivial Pursuit, ακολουθώντας την δοκιμασμένη (στο εξωτερικό) συνταγή του «παραγγέλνω καφέ, πίνω καφέ, παραγγέλνω επιτραπέζιο, παίζω επιτραπέζιο». Συνταγή, που αποδεικνύεται άκρως πετυχημένη μέχρι στιγμής.
Ο Κώστας, υπάλληλος του καταστήματος με την εξειδίκευση να εξηγεί τα παιχνίδια στις παρέες, εξηγεί την διαδικασία «μύησης»: «Αρχικά θα πρέπει να βρεις τι θέλει ο πελάτης. Ο καθένας είναι εντελώς διαφορετικός, επομένως ψάχνουμε σιγά σιγά με δοκιμές για να δούμε ποιο παιχνίδι τους αρέσει. Κάποιοι τρελαίνονται με παιχνίδια στρατηγικής, άλλοι με παιχνίδια με ζάρι, άλλοι θέλουν παιχνίδια ταχύτητας ή μπλόφας. Βρίσκουμε τι τους εξάπτει την περιέργεια και προτείνουμε το κατάλληλο παιχνίδι».
Καφές και... Dix It στο Playhouse στα Εξάρχεια.
Τα πιο δημοφιλή παιχνίδια σύμφωνα με τον Κώστα είναι αυτά που βγάζουν γέλιο. «Ο κόσμος θέλει να περάσει καλά και να μη τρελαθεί στη σκέψη. Να είναι χαλαρός, να γελάσει, να τσακωθεί τέτοια πράγματα. Στα μισά παιχνίδια σκέψου, οι παρέες τσακώνονται! Γενικά, θέλουν κάτι διαφορετικό, θέλουν να ξεφύγουν από το τάβλι και την τράπουλα», λέει χαρακτηριστικά. Το Playhouse όμως και τα υπόλοιπα αντίστοιχης φιλοσοφίας καφέ, όπως το εξαιρετικό This House Rules στο Μαρούσι και το Playce στο Γουδή, τα οποία επισκεφθήκαμε σε παλαιότερο αφιέρωμα δεν αποτελούν τις μοναδικές «κοιτίδες» επιτραπέζιου πολιτισμού στην πόλη.
Μια μεγάλη επιτραπέζια παρέα
Χρησιμοποιούμε την κάρτα «πύλης» και τηλεμεταφερόμαστε στην Κάισσα Χαλανδρίου, όπου ένα απόγευμα Πέμπτης, όπως κάθε απόγευμα Πέμπτης, το κατάστημα καλεί φίλους και αγνώστους για να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο των επιτραπεζίων μέσα από παρτίδες παιχνιδιών. Στον κάτω όροφο, τέσσερα άτομα διαφόρων ηλικιακών ομάδων παίζουν το άρτι αφιχθέν παιχνίδι στρατηγικής «Augustus» και συζητούν περί ανέμων και υδάτων. Λίγο πιο δίπλα, ο Γιώργος, ιδιοκτήτης του καταστήματος, εξυπηρετεί δύο πελάτες που μόλις μπήκαν στο κατάστημα. Πλησιάζουμε το τραπέζι και χρησιμοποιούμε την κάρτα Δράσης για να τους μιλήσουμε.
Μία τυπική Πέμπτη στην Κάισσα Χαλανδρίου...
Ο πιο νέος, ο Νίκος, είναι 20 χρονών, φοιτητής. Όπως λέει αν και του άρεσαν τα επιτραπέζια, δεν είχε κόσμο να παίξει. «Σε όποιον είχα μιλήσει δεν είχε ενδιαφερθεί. Εδώ όμως υπήρχε ενδιαφέρον και έτσι κανονίσαμε να μαζευόμαστε και να παίζουμε», λέει. Δίπλα του κάθεται ο Δημήτρης, 35 χρονών, φαν των επιτραπεζίων εδώ και τρία περίπου χρόνια. «Αν στον κύκλο σου υπάρχουν άτομα που παίζεις, δύσκολα θα… ξεφύγεις. Είμαστε μια παρέα έξι ατόμων που μαζευόμαστε κάθε τόσο όποτε βρούμε ευκαιρία, σε κάποιο φιλικό σπίτι. Ο καθένας έχει από κάποιον αριθμό τίτλων, επιλέγουμε και παίζουμε για τρεις με τέσσερεις ώρες», εξηγεί. Πώς άραγε θα έπειθαν κάποιον που είναι, για παράδειγμα, «κολλημένος» με video games να ασχοληθεί με τα επιτραπέζια; Αναρωτιόμαστε.
«Διακοπή ρεύματος!», πετάγεται ο Μανώλης, 40 χρονών, για να συμπληρώσει ο Κώστας 24 χρονών, τελειόφοιτος: «Και εγώ ήμουν κολλημένος με τα video games, αλλά τα επιτραπέζια είναι τελείως διαφορετικό πράγμα, μπορείς να περάσεις την ώρα με φίλους σου, να πείτε τα νέα σας, δεν είσαι μόνος σου. Φέρνουν τα άτομα κοντά. Είχα χαθεί με άτομα και από τότε που ξεκινήσαμε να παίζουμε επιτραπέζια βρισκόμαστε πιο συχνά. Ουσιαστικά περνάς καλά, διασκεδάζεις και παράλληλα ακονίζεις το μυαλό σου».
«Δεν σε απομονώνουν τα επιτραπέζια. Ανταλλάζεις απόψεις, μπορεί να μιλήσεις για δέκα διαφορετικά πράγματα και όσο παίζεις και μετά το τέλος της παρτίδας. Έχεις ανθρώπινη επαφή. Έχω γνωρίσει κόσμο μέσα από αυτόν τον χώρο και έχω αναπτύξει πολλές φιλίες», προσθέτει ο Μανώλης. «Μην πας μακριά», λέει ο Γιώργος, ο οποίος μόλις εξυπηρέτησε ένα ζευγάρι, «όλοι εμείς εδώ αυτήν την στιγμή, γνωριστήκαμε μέσω των επιτραπεζίων. Τον Μανώλη και τα υπόλοιπα παιδιά τους γνώρισα εδώ και έκτοτε έχουμε γίνει πάρα πολύ καλοί φίλοι».
Στον πάνω όροφο του μαγαζιού, «τρέχει» τουρνουά παιχνιδιών με κάρτες όπως το Magic the Gathering και το Yu Gi Oh. Ο Χρήστος, 18 χρονών, ένας από τους παίκτες που κάθονται στα τετράγωνα τραπέζια πάνω από τις δεκάδες κάρτες με χαρακτήρες, είναι ο φετινός πανευρωπαϊκός πρωταθλητής στο παιχνίδι Yu Gi Oh. Τι να τον τράβηξε άραγε στο εν λόγω παιχνίδι και τον έκανε να ασχοληθεί τόσο συστηματικά; «Ξεκίνησα όταν ήμουν δέκα χρονών, τότε πήρα τις πρώτες μου κάρτες. Δοκίμασα να ασχοληθώ και με άλλα παιχνίδια, όμως σε αυτό βρήκα καλή παρέα και εν τέλει μου άρεσε περισσότερο», εξηγεί ο ίδιος. «Στην αρχή, όταν είσαι μικρός αυτά τα τέρατα και τα μαγικά σου ακούγονται ελκυστικά. Έπειτα με τράβηξε όλη αυτή η στρατηγική γύρω από το παιχνίδι. Ακονίζεις το μυαλό σου, αντιθέτως με το τι μπορεί να πιστεύουν οι περισσότεροι λόγω κάποιων τηλεοπτικών εκπομπών. Είναι ένα πανέξυπνο παιχνίδι», προσθέτει.
Αν η εμπειρία σας πάνω στα επιτραπέζια παιχνίδια περιορίζεται στο τρίπτυχο «Monopoly – Trivial – Taboo» τότε καλό θα ήταν να διαβάσετε τις γραμμές που ακολουθούν. Ίσως σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε το «πλατώ» της μονοτονίας. Αν πάλι τα επιτραπέζια παιχνίδια (πλην των προαναφερθέντων) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής σας διασκέδασης, τότε οι παρακάτω γραμμές πιθανώς να προσθέσουν λίγη ακόμα αίγλη και γοητεία σε ένα ούτως η άλλως ενδιαφέρον χόμπι.
Σε κάθε περίπτωση, ακολουθήστε μας καθώς ξεκινούμε μια παρτίδα με μπόλικη φαντασία, αρκετή στρατηγική και λίγη… τύχη, με στόχο να ανακαλύψουμε την ιδιαίτερη γοητεία των επιτραπέζιων παιχνιδιών.
Εν αρχή ην οι... Άποικοι
Ρίχνουμε ζάρι λοιπόν, και το πιόνι μας σταματά στην οδό Καλλιδρομίου, στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί, πριν από περίπου τριάντα χρόνια, το 1985, ιδρύεται από μια παρέα σκακιστών η Κάισσα, αρχικά ως ένα αμιγώς σκακιστικό κατάστημα, για να καταλήξει λίγα χρόνια μετά να εισάγει παιχνίδια με συλλεκτικές κάρτες, επιτραπέζια στρατηγικής και φαντασίας, παιχνίδια ρόλων και παιχνίδια με μινιατούρες. «Αρχικά το κατάστημα είχε κυρίως σκακιστικό υλικό και βιβλία. Ο κόσμος ερχόταν και έπαιζε σκάκι εδώ. Κάποια στιγμή οι ιδιοκτήτες είδαν ότι τα επιτραπέζια άρχισαν να κινούνται και ‘έπιαναν’ και έτσι ξεκίνησαν να τα φέρνουν πιο συστηματικά. Το 1990 δειλά –δειλά, εμφανίζονται στην αγορά τα πρώτα παιχνίδια ρόλων και τα πρώτα επιτραπέζια», λέει ο Γιάννης Παλαιολόγος, υπεύθυνος επικοινωνίας της αλυσίδας καταστημάτων, η οποία σήμερα αριθμεί παραπάνω από 15 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα.
Το μεγάλο «μπαμ» στην αγορά, σύμφωνα με τον κ. Παλαιολόγο έγινε το 1995 όταν κυκλοφόρησε το θρυλικό επιτραπέζιο «Οι Άποικοι του Κατάν», ένα από τα σημαντικότερα επιτραπέζια το οποίο, μαζί με τα "Κάστρα του Μυστρά" που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2001, είναι τόσο κλασικά όσο η Monopoly. «Εκείνη την εποχή βοήθησε πολύ στην διάδοση των επιτραπέζιων παιχνιδιών το γεγονός ότι βγάλαμε κάποιους τίτλους στα ελληνικά και ότι ασχοληθήκαμε με τους ενήλικες, γιατί μέχρι τότε όλοι θεωρούσαν ότι τα επιτραπέζια ήταν αποκλειστικά και μόνο για μικρά παιδιά», εξηγεί.
Έκτοτε, τα επιτραπέζια παιχνίδια ξεκίνησαν το… παιχνίδι τους για να κατακτήσουν ολοένα και περισσότερο κόσμο, ο οποίος βρήκε σε αυτά μια εναλλακτική μορφή διασκέδασης σχετικά ανέξοδη, όμως αρκούντως ψυχαγωγική και – το κυριότερο- διαχρονική. Πώς τα κατάφεραν;
Ρίχνουμε ξανά ζάρι και αυτή τη φορά το πιόνι μας καταλήγει στα γραφεία της Artipia Games στου Ζωγράφου, της πρώτης ελληνικής εταιρείας παραγωγής επιτραπέζιων παιχνιδιών, η οποία συστάθηκε το 2011. Δημιούργημα του Κωσταντίνου Κοκκίνη, η Artipia κυκλοφόρησε το πρώτο της παιχνίδι το 2012 με την ονομασία Drum Roll και συνεχίζει… ακάθεκτη φέτος με έξι συνολικά παραγωγές τις οποίες και θα παρουσιάσει στην έκθεση – θεσμό του ευρωπαϊκού επιτραπέζιου παιχνιδιού, Spiel στο Έσσεν της Γερμανίας.
Οι δημιουργοί Κωσταντίνος Κοκκίνης (δεξιά) και Σωτήρης Τσαντίλας (κέντρο) τεστάρουν το επιτραπέζιο της Artipia Games, New Dawn, το οποίο αποτελεί σήκουελ του άκρως πετυχημένου Among the Stars.
«Είμαστε σε ανοδική πορεία στην Ελλάδα όσον αφορά τα επιτραπέζια παιχνίδια», παρατηρεί ο κ. Κοκκίνης. «Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη του χόμπι, αλλά υπάρχουν ακόμα περιθώρια ανάπτυξης για να φτάσουμε το επίπεδο χωρών του εξωτερικού και κυρίως της Ευρώπης, όπου αποτελεί έναν από τους βασικούς τρόπους διασκέδασης», προσθέτει, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις προσπάθειες διάδοσης του εν λόγω χόμπι.
«Υπάρχουν και αυξάνονται σταθερά σε αριθμό καταστήματα τα οποία προσφέρουν στην εμπειρία παιξίματος παιχνιδιών, ενώ κάποιες καφετέριες είναι στημένες καθαρά για να πάει κάποιος να πιει καφέ και να παίξει ένα παιχνίδι. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να παρουσιαστεί αυτό το χόμπι στον μέσο Έλληνα», αναφέρει ο ίδιος.
Καφεδάκι και... επιτραπέζιο
Ρίχνουμε ζάρι. Ο αριθμός τρία σε συνδυασμό με την κάρτα bonus που πήραμε, φέρνει το πιόνι μας στην Βαλτετσίου στα Εξάρχεια, στον χώρο όπου άνοιξε το πρώτο Playhouse εν Αθήναις, αφού πρώτα κατάφερε να κατακτήσει την νεολαία της Θεσσαλονίκης. Το Playhouse έβαλε κυριολεκτικά στο παιχνίδι πολλούς πρωτάρηδες, που από τον κόσμο των επιτραπεζίων γνώριζαν μόνο το τάβλι, άντε και το Trivial Pursuit, ακολουθώντας την δοκιμασμένη (στο εξωτερικό) συνταγή του «παραγγέλνω καφέ, πίνω καφέ, παραγγέλνω επιτραπέζιο, παίζω επιτραπέζιο». Συνταγή, που αποδεικνύεται άκρως πετυχημένη μέχρι στιγμής.
Ο Κώστας, υπάλληλος του καταστήματος με την εξειδίκευση να εξηγεί τα παιχνίδια στις παρέες, εξηγεί την διαδικασία «μύησης»: «Αρχικά θα πρέπει να βρεις τι θέλει ο πελάτης. Ο καθένας είναι εντελώς διαφορετικός, επομένως ψάχνουμε σιγά σιγά με δοκιμές για να δούμε ποιο παιχνίδι τους αρέσει. Κάποιοι τρελαίνονται με παιχνίδια στρατηγικής, άλλοι με παιχνίδια με ζάρι, άλλοι θέλουν παιχνίδια ταχύτητας ή μπλόφας. Βρίσκουμε τι τους εξάπτει την περιέργεια και προτείνουμε το κατάλληλο παιχνίδι».
Καφές και... Dix It στο Playhouse στα Εξάρχεια.
Τα πιο δημοφιλή παιχνίδια σύμφωνα με τον Κώστα είναι αυτά που βγάζουν γέλιο. «Ο κόσμος θέλει να περάσει καλά και να μη τρελαθεί στη σκέψη. Να είναι χαλαρός, να γελάσει, να τσακωθεί τέτοια πράγματα. Στα μισά παιχνίδια σκέψου, οι παρέες τσακώνονται! Γενικά, θέλουν κάτι διαφορετικό, θέλουν να ξεφύγουν από το τάβλι και την τράπουλα», λέει χαρακτηριστικά. Το Playhouse όμως και τα υπόλοιπα αντίστοιχης φιλοσοφίας καφέ, όπως το εξαιρετικό This House Rules στο Μαρούσι και το Playce στο Γουδή, τα οποία επισκεφθήκαμε σε παλαιότερο αφιέρωμα δεν αποτελούν τις μοναδικές «κοιτίδες» επιτραπέζιου πολιτισμού στην πόλη.
Μια μεγάλη επιτραπέζια παρέα
Χρησιμοποιούμε την κάρτα «πύλης» και τηλεμεταφερόμαστε στην Κάισσα Χαλανδρίου, όπου ένα απόγευμα Πέμπτης, όπως κάθε απόγευμα Πέμπτης, το κατάστημα καλεί φίλους και αγνώστους για να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο των επιτραπεζίων μέσα από παρτίδες παιχνιδιών. Στον κάτω όροφο, τέσσερα άτομα διαφόρων ηλικιακών ομάδων παίζουν το άρτι αφιχθέν παιχνίδι στρατηγικής «Augustus» και συζητούν περί ανέμων και υδάτων. Λίγο πιο δίπλα, ο Γιώργος, ιδιοκτήτης του καταστήματος, εξυπηρετεί δύο πελάτες που μόλις μπήκαν στο κατάστημα. Πλησιάζουμε το τραπέζι και χρησιμοποιούμε την κάρτα Δράσης για να τους μιλήσουμε.
Μία τυπική Πέμπτη στην Κάισσα Χαλανδρίου...
Ο πιο νέος, ο Νίκος, είναι 20 χρονών, φοιτητής. Όπως λέει αν και του άρεσαν τα επιτραπέζια, δεν είχε κόσμο να παίξει. «Σε όποιον είχα μιλήσει δεν είχε ενδιαφερθεί. Εδώ όμως υπήρχε ενδιαφέρον και έτσι κανονίσαμε να μαζευόμαστε και να παίζουμε», λέει. Δίπλα του κάθεται ο Δημήτρης, 35 χρονών, φαν των επιτραπεζίων εδώ και τρία περίπου χρόνια. «Αν στον κύκλο σου υπάρχουν άτομα που παίζεις, δύσκολα θα… ξεφύγεις. Είμαστε μια παρέα έξι ατόμων που μαζευόμαστε κάθε τόσο όποτε βρούμε ευκαιρία, σε κάποιο φιλικό σπίτι. Ο καθένας έχει από κάποιον αριθμό τίτλων, επιλέγουμε και παίζουμε για τρεις με τέσσερεις ώρες», εξηγεί. Πώς άραγε θα έπειθαν κάποιον που είναι, για παράδειγμα, «κολλημένος» με video games να ασχοληθεί με τα επιτραπέζια; Αναρωτιόμαστε.
«Διακοπή ρεύματος!», πετάγεται ο Μανώλης, 40 χρονών, για να συμπληρώσει ο Κώστας 24 χρονών, τελειόφοιτος: «Και εγώ ήμουν κολλημένος με τα video games, αλλά τα επιτραπέζια είναι τελείως διαφορετικό πράγμα, μπορείς να περάσεις την ώρα με φίλους σου, να πείτε τα νέα σας, δεν είσαι μόνος σου. Φέρνουν τα άτομα κοντά. Είχα χαθεί με άτομα και από τότε που ξεκινήσαμε να παίζουμε επιτραπέζια βρισκόμαστε πιο συχνά. Ουσιαστικά περνάς καλά, διασκεδάζεις και παράλληλα ακονίζεις το μυαλό σου».
«Δεν σε απομονώνουν τα επιτραπέζια. Ανταλλάζεις απόψεις, μπορεί να μιλήσεις για δέκα διαφορετικά πράγματα και όσο παίζεις και μετά το τέλος της παρτίδας. Έχεις ανθρώπινη επαφή. Έχω γνωρίσει κόσμο μέσα από αυτόν τον χώρο και έχω αναπτύξει πολλές φιλίες», προσθέτει ο Μανώλης. «Μην πας μακριά», λέει ο Γιώργος, ο οποίος μόλις εξυπηρέτησε ένα ζευγάρι, «όλοι εμείς εδώ αυτήν την στιγμή, γνωριστήκαμε μέσω των επιτραπεζίων. Τον Μανώλη και τα υπόλοιπα παιδιά τους γνώρισα εδώ και έκτοτε έχουμε γίνει πάρα πολύ καλοί φίλοι».
Στον πάνω όροφο του μαγαζιού, «τρέχει» τουρνουά παιχνιδιών με κάρτες όπως το Magic the Gathering και το Yu Gi Oh. Ο Χρήστος, 18 χρονών, ένας από τους παίκτες που κάθονται στα τετράγωνα τραπέζια πάνω από τις δεκάδες κάρτες με χαρακτήρες, είναι ο φετινός πανευρωπαϊκός πρωταθλητής στο παιχνίδι Yu Gi Oh. Τι να τον τράβηξε άραγε στο εν λόγω παιχνίδι και τον έκανε να ασχοληθεί τόσο συστηματικά; «Ξεκίνησα όταν ήμουν δέκα χρονών, τότε πήρα τις πρώτες μου κάρτες. Δοκίμασα να ασχοληθώ και με άλλα παιχνίδια, όμως σε αυτό βρήκα καλή παρέα και εν τέλει μου άρεσε περισσότερο», εξηγεί ο ίδιος. «Στην αρχή, όταν είσαι μικρός αυτά τα τέρατα και τα μαγικά σου ακούγονται ελκυστικά. Έπειτα με τράβηξε όλη αυτή η στρατηγική γύρω από το παιχνίδι. Ακονίζεις το μυαλό σου, αντιθέτως με το τι μπορεί να πιστεύουν οι περισσότεροι λόγω κάποιων τηλεοπτικών εκπομπών. Είναι ένα πανέξυπνο παιχνίδι», προσθέτει.
Προτεινόμενα επιτραπέζια για αρχάριους: Άποικοι του Κατάν, Κάστρα του Μυστρά, Πατρίκιοι και Πληβείοι, Dix It, Κυνηγοί της Νύχτας, Wizard, Mow, Dominion, Λίθινη Εποχή.
Διευθύνσεις για αγορές: Κάισσα, Playscape
Καφές και επιτραπέζιο: Δείτε όλα τα μαγαζιά εδώ.
Διευθύνσεις για αγορές: Κάισσα, Playscape
Καφές και επιτραπέζιο: Δείτε όλα τα μαγαζιά εδώ.
