Με το Shibari θα αποκτήσεις σοβαρό δεσμό

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Περίτεχνα δεσίματα, σώματα που αιωρούνται, διάχυτος αισθησιασμός, παιχνίδια υποταγής και, κατά περίπτωση, πόνος.

Το Ιαπωνικό δέσιμο, όπως μεταφράζεται στα ελληνικά ο όρος Shibari, έχει τις ρίζες του στον αρχαίο ιαπωνικό πολιτισμό και τους σαμουράι, όμως κερδίζει σταθερά φήμη στον δυτικό κόσμο χάρη στον φετιχιστικό, ερωτικό, αλλά και καλλιτεχνικό του χαρακτήρα.

Στην Ελλάδα, η μοναδική σχολή με δικό της χώρο και συστηματική δράση είναι οι House of Ropes- Athens Sibari, μια ομάδα πέντε ανθρώπων με πάθος και αγάπη για τα σχοινιά, οι οποίοι θέλουν να διαδώσουν την τέχνη του ιαπωνικού ερωτικού δεσίματος, μέσα σε ένα ασφαλές και υγιές πλαίσιο, όπου ο καθένας θα μπορεί να εξερευνήσει όποιες πλευρές του shibari τον εμπνέουν.

Foto: Δέσιμο Takate Kote - credits: Rigger: Alexis D, Model: May June, Photo: OCPpro.Team -Obscura Camera Photo Projects

«Η βασική αφορμή για να ξεκινήσουμε την διαδρομή μας στον κόσμο του ήταν ένα προσωπικό ενδιαφέρον στον περιορισμό. Από την πλευρά εκείνου που δένει, σε ορισμένους από εμάς, από την πλευρά εκείνου που δένεται και σε ορισμένες περιπτώσεις και στους δύο ρόλους. Στην πορεία, πολλά κομμάτια του shibari μας τράβηξαν, ίσως με διαφορετικό τρόπο τον καθένα, μια και τα σχοινιά στη συγκεκριμένη προσέγγιση δεν αφορούν μόνο τον περιορισμό, αλλά και τον πόνο, την αισθητική, την δημιουργικότητα, την επικοινωνία και πολλά άλλα», μας λέει η Σοφία Πορφύρη, ένα από τα ιδρυτικά μέλη, τονίζοντας πως οι αξίες της ομάδας εστιάζουν στη συναίνεση, την αποδοχή και τον εναγκαλισμό της διαφορετικότητας, το body positivity, την ελευθερία της έκφρασης και το kink and sex positivity.

Οι διαφορετικές προσεγγίσεις του Shibari

Όσοι ασχολούνται με το Shibari, μαθητές και δάσκαλοι, έχουν τη δική τους διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την τέχνη του δεσίματος. Όπως μας πληροφορεί η ίδια, οι πιο δημοφιλείς είναι η ακινητοποίηση-αντικειμενοποίηση, στην οποία το σχοινί χρησιμοποιείται για περιορισμό, η Semenawa ή αλλιώς σχοινί για πόνο, όπου το σχοινί αποτελεί το μέσο "βασανισμού" και η Ichinawa ή αλλιώς παιχνίδι με ένα σχοινί, όπου το σχοινί χρησιμοποιείται ως προέκταση του χεριού εκείνου που δένει για να περιορίσει αλλά και να παίξει με τον παρτενέρ του.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές προσεγγίσεις/παραλλαγές, το Predicament play χρησιμοποιεί το σχοινί ώστε να περιορίσει το μοντέλο με τέτοιο τρόπο ώστε να κληθεί να διαλέξει μεταξύ δύο απαιτητικών για το σώμα θέσεων. Σε αυτή την περίπτωση, όταν ανακουφίζει το ένα σημείο του σώματος, διαλέγοντας την μία θέση, επιβαρύνεται στην άλλη θέση και άρα συνεχώς βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση.

Foto: Δέσιμο Strappado - credits: Rigger: WisDomme, Model: Duchess V, Photo: Justalibertine

Φυσικά υπάρχει η καλλιτεχνική και δημιουργική προσέγγιση, όταν rigger και μοντέλο (δηλαδή αυτός που δένει και αυτός που δένεται) δημιουργούν εικόνες, σχήματα, κινήσεις, ιστορίες και συναισθήματα χρησιμοποιώντας ως μέσο έκφρασης το σχοινί. «Από μέρους μας προσπαθούμε να προβάλουμε και αυτήν την πλευρά του. Κάποιες φορές ο ερωτικός ενθουσιασμός είναι το κύριο χαρακτηριστικό μιας σκηνής shibari, κάποιες φορές μπορεί να είναι ο δημιουργικός ενθουσιασμός. Και πολλές φορές μπορεί αυτά τα δύο να αναμειχθούν με πολύ όμορφο τρόπο», διευκρινίζει η καθηγήτρια.

Τέλος, η τεχνική χρησιμοποιείται για παιχνίδια όπως τα escaping rope plays, όπου το δεμένο άτομο προσπαθεί να λυθεί και τα primal rope plays, όπου οι συμμετέχοντες προσπαθούν, μέσα από συνθήκες πάλης (χωρίς χτυπήματα), να δέσουν ο ένας τον άλλο.


Foto: Δέσιμο Futomomo (το δέσιμο στο πόδι) - credits: Rigger: WisDomme, Model: Maya Homerton, Photo: Jo Vallianatou

Ασφαλώς για δέσιμο

Μα, είναι ασφαλές όλο αυτό; Θα αναρωτηθείς. Είναι, αρκεί να τηρούνται συγκεκριμένοι κανόνες που βασίζονται στην κοινή λογική. Για παράδειγμα, στα μαθήματα των Athens Shibari θα σου πουν να μην δένεις πάνω σε αρθρώσεις, να μην δένεις πολύ σφιχτά, να αποφεύγεις το σχοινί στο λαιμό και από κει και να χρησιμοποιείς την κοινή λογική και μια σωστή επικοινωνία με το σύντροφό σου.

Προφανώς και το αλκοόλ ή οι ουσίες και τα σχοινιά δεν πάνε μαζί, ενώ αν ο άνθρωπος/σύντροφος που δένεται νιώθει δυσφορία, τόσο σε φυσικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, το δέσιμο πρέπει να αλλάζει ή να λύνεται εντελώς. «Σεβόμαστε τα όρια και τις ανάγκες μας και δεν προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα πάνω από τις δυνατότητές μας σε κάθε ρόλο», τονίζει η κ. Πορφύρη.


Foto: Δέσιμο Ippo - credits: Rigger: Seattle Shibari, Model: Psychopsis, Photo: Irini Stam

Τα ατυχήματα πάντως είναι μέσα στο πρόγραμμα. «Όταν ασχολείται κανείς συστηματικά με τα σχοινιά, το θέμα δεν είναι αν θα συμβεί ατύχημα, αλλά πότε. Φυσικά και έχουν συμβεί σε όλους ατυχήματα, όπως θα συμβεί και σε άλλου τύπου δραστηριότητες που εμπεριέχουν ρίσκο, για παράδειγμα pole dancing ή aerial yoga. Ευτυχώς ποτέ κάτι ιδιαίτερα σοβαρό», αναφέρει σχετικά η ίδια.

«Η δική μας αντιμετώπιση είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένη στο να βρεθεί άμεσα λύση σε όποιο πρόβλημα προκύψει, να υπάρξει υποστήριξη σε κάθε επίπεδο και να μάθουμε όλοι από αυτό, ώστε να μπορούμε να κρατάμε το ρίσκο αυτής της ενασχόλησης σε όσο το δυνατόν πιο χαμηλά επίπεδα», προσθέτει.

Τι περιλαμβάνει ένα μάθημα;

Αν συνέχισες να διαβάζεις μέχρι εδώ και δεν έτρεξες μακριά ψελλίζοντας «Α, Παναγία μου Σώσε», τότε είναι πολύ πιθανό να σκέφτεσαι «βρε, λες;».

Ενημερώνουμε λοιπόν, πως κάθε μήνα γίνονται τα λεγόμενα Open Classes που αποτελούν μια εισαγωγική εμπειρία για κάποιον που ενδιαφέρεται ή έχει μια περιέργεια για το shibari και αποτελούνται από δυο μέρη. Στο θεωρητικό μέρος θα μάθεις την ιστορία του Shibari, τα θέματα ασφάλειας και επικοινωνίας, θέματα διαπραγμάτευσης και συναίνεσης και κάποιες βασικές ορολογίες, ενώ στο πρακτικό κομμάτι θα μάθεις για τη μονή και διπλή χειροπέδα, για τις βασικές κινήσεις και τον χειρισμό του σώματος, τον χειρισμό του σχοινιού και της τάσης, καθώς και πώς να αυτοσχεδιάζεις, πάντα με ασφάλεια.


Foto: Δέσιμο Daruma credits: Rigger: WisDomme, Model: Psychopsis, Photo: Manipulator

Σκοπός των ανοιχτών αυτών μαθημάτων είναι τα άτομα που συμμετέχουν να μάθουν βασικά πράγματα για την συγκεκριμένη τέχνη, καθώς και να αποκτήσουν μερικά χρήσιμα εργαλεία με τα οποία θα μπορέσουν να κάνουν «παιχνίδι», με πολύ μικρό κόστος. Υπολόγισε πως για να μάθεις τα βασικά δεσίματα εξαρτάται από το πόσο ανοιχτός είσαι σαν άτομο, αλλά και πόσο εξασκείς ό,τι μαθαίνεις. Συνήθως, με 5 με 10 μεγάλα εργαστήρια (intensive workshops) μπορείς να φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο.

Σε αρχικά μαθήματα μπορείς να πας και μόνος σου, μιας και μπορείς να εξασκήσεις ένα μεγάλο κομμάτι της πρακτικής ύλης πάνω σου. Σε πιο προχωρημένα μαθήματα, όπως και σε εργαστήρια που αφορούν συγκεκριμένα αντικείμενα (συχνά με εισηγητές από το εξωτερικό), είναι καλύτερα να έρθεις με παρτενέρ, ώστε να μην χάσεις το πρακτικό κομμάτι (hands on).

Όσον αφορά το κόστος, υπολόγισε κατά μέσο όρο 40 ευρώ ανά ώρα, τιμή που αλλάζει αναλόγως το αντικείμενο.

Το επόμενο Open Class για αρχαρίους είναι στις 12 Φεβρουαρίου, και ακολουθούν ένα show γνωριμίας με την τέχνη στον πρώτο όροφο του ΚΟΤΕΣ powered by Booze Cooperativa και καλεσμένους τον Christian Red με μοντέλο του την Scarlot Rose, από το Nottingham της Αγγλίας και ένα σεμινάριο από τους ίδιους πάνω Ground control – Takedown στις 23 Φεβρουαρίου.

Περισσότερα στην σελίδα της ομάδας.